Kontrola kompleksowa gospodarki finansowej

przeprowadzona w Urzędzie Gminy w Poświętnem

przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku

         Ustalenia kontroli zostały zawarte w wystąpieniu pokontrolnym z dnia 19 sierpnia 2011 roku (znak: RIO.I.6001-5/11), o treści jak niżej:

Pan

Witold Łapiński

Wójt Gminy Poświętne

W wyniku kompleksowej kontroli gospodarki finansowej gminy Poświętne za 2010 rok, przeprowadzonej w Urzędzie Gminy Poświętne na podstawie art. 1 ust. 1 oraz w trybie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 roku o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 55, poz. 577 ze zm.) przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku, stwierdzono nieprawidłowości i uchybienia opisane w protokole kontroli, którego egzemplarz pozostawiono w kontrolowanej jednostce.

Zakresem kontroli objęto regulacje wewnętrzne dotyczące ustroju i funkcjonowania gminy oraz jej jednostek organizacyjnych, funkcjonowanie kontroli wewnętrznej, księgowość i sprawozdawczość, gospodarkę pieniężną i rozrachunki, realizację wybranych dochodów oraz wydatków, w tym zagadnienie osiągania przez jednostki samorządu terytorialnego wysokości średnich wynagrodzeń nauczycieli, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.), udzielanie zamówień publicznych, realizację zadań zleconych i w ramach porozumień, gospodarowanie mieniem komunalnym oraz rozliczenia budżetu z jednostkami organizacyjnymi.

Stwierdzono, że Urząd Gminy w Poświętnem prowadzi obsługę finansowo-księgową Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej oraz Gminnej Biblioteki Publicznej, co sprzeciwia się postanowieniom art. 11 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.). Jednostki te, działające jako odrębna osoba prawna (Biblioteka) oraz jako jednostka budżetowa (GOPS), są podmiotami zobowiązanymi do prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 4 lit. a) ustawy o rachunkowości, zatem na ich kierownikach spoczywają określone ustawą obowiązki, wynikające w szczególności z przepisów art. 4 i art. 11 ust. 1 ustawy. Z ustaleń kontroli wynika, że kierownicy obsługiwanych jednostek wydali przepisy wewnętrzne składające się na dokumentację opisującą przyjęte zasady rachunkowości – str. 5-7 protokołu kontroli.

Biblioteka oraz GOPS posiadają oddzielne rachunki bankowe, jednakże kierownicy tych jednostek nie zatwierdzają do wypłaty dokumentów księgowych. Dokumenty źródłowe opatrywane są przez kierowników jednostek jedynie na dowód kontroli pod względem merytorycznym. Z treści załącznika nr 3 do instrukcji regulującej zasady obiegu i kontroli dokumentów finansowo-księgowych oraz procedury kontroli wewnętrznej w Urzędzie Gminy Poświętne (wprowadzonej zarządzeniem z 31 grudnia 2009 r.) wynika, że uprawnionymi do zatwierdzenia dowodów GOPS i GBP w Poświętnem do wypłaty są Wójt (w przypadku nieobecności Wójta – Zastępca Wójta) oraz Skarbnik Gminy. Kierownicy GOPS i GBP nie określili zasad obiegu dokumentów obowiązujących w kierowanych przez siebie jednostkach.

Stosownie do art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), kierownik jednostki sektora finansów publicznych jest odpowiedzialny za całość gospodarki finansowej jednostki. Podstawą gospodarki finansowej jednostki sektora finansów publicznych jest plan finansowy (art. 11 ust. 3, art. 30 ust. 2 ustawy o finansach publicznych), którego realizacja, tj. gromadzenie dochodów (przychodów) i dokonywanie wydatków należy do podstawowych obowiązków kierownika jednostki w zakresie gospodarki finansowej. Kierownik jednostki może powierzyć określone obowiązki w zakresie gospodarki finansowej pracownikom jednostki. Dodatkowo należy wskazać na art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.), zgodnie z którym instytucja kultury prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków – str. 6-7 protokołu kontroli.

         Analiza kompletności dokumentacji opisującej przyjęte w Urzędzie zasady rachunkowości wykazała brak regulacji określających metodę ewidencji paliwa. Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy o rachunkowości, kierownik jednostki winien podjąć decyzję o stosowaniu jednej z dopuszczonych ustawą metod prowadzenia ewidencji analitycznej dla poszczególnych grup rzeczowych składników aktywów obrotowych (materiałów). Przyjęty sposób ewidencjonowania na koncie 310 „Materiały” zakupionego paliwa i zdejmowania go ze stan na podstawie protokołu zużycia nie miało umocowania w przywołanych na str. 93 protokołu kontroli przepisach wewnętrznych. Przewidują one ewidencję na koncie 310 wyłącznie materiałów zakupionych na drobne remonty.

W sferze prowadzenia ksiąg rachunkowych stwierdzono nieprawidłowości naruszające przepisy ustawy o rachunkowości, obowiązującego w okresie objętym kontrolą rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 142, poz. 1020 ze zm.) oraz regulacje wewnętrzne, co polegało na:

a) zaniechaniu ujęcia w księgach Urzędu Gminy jako jednostki budżetowej przychodów odpowiadających zrealizowanym w 2010 r. dochodom budżetu z tytułu dotacji na zadania zlecone i własne w kwocie 2.593.944,88 zł; wpływ dotacji ewidencjonowany był wyłącznie w księgach budżetu na kontach 133 „Rachunek budżetu” i 901 „Dochody budżetu” – bez zapisów w ewidencji Urzędu na koncie 750 „Przychody i koszty finansowe” co stanowiło naruszenie § 7 ust. 1 rozporządzenia. W efekcie zaniżono wynik finansowy oraz fundusz jednostki o kwotę 2.593.944,88 zł. Jak wyjaśniła Skarbnik Gminy „Dochody budżetowe z tytułu otrzymanych dotacji na zadania zlecone i własne na koniec 2010 roku nie zostały ujęte w ewidencji urzędu na skutek przeoczenia. W dniu 20 maja 2011 roku na podstawie PK Nr 77/2011 zostały doksięgowane jako zapis wtórny na kontach 130-1 w korespondencji z kontem 720, a następnie przeksięgowane na wynik finansowy 860. Saldo konta 860 przeksięgowano na konto 800 – fundusz jednostki (...) na koniec 2009 roku wszystkie dotacje były ujęte w ewidencji urzędu” – str. 8-9 protokołu kontroli; obecnie obowiązek zaliczania do przychodów Urzędu dochodów budżetu nieujętych w planach finansowych innych jednostek budżetowych wynika z § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 128, poz. 861),

b) ujmowaniu na stronie Wn konta 201 „Rozrachunki z dostawcami i odbiorcami” należności z tytułu refundacji przez Powiatowy Urząd Pracy wynagrodzeń osób zatrudnionych w ramach robót publicznych; zgodnie z określonymi rozporządzeniem zasadami funkcjonowania konta 201, służy ono do ewidencji wszelkich rozrachunków i roszczeń krajowych i zagranicznych z tytułu dostaw, robót i usług. Należności tego typu winny być zatem ujęte na koncie 240 „Pozostałe rozrachunki” – str. 23 protokołu kontroli,

c) księgowaniu na stronie Ma konta 201, zamiast na koncie 240, zobowiązań z tytułu środków pieniężnych wpłaconych tytułem zabezpieczenia należytego wykonania umów – str. 23 protokołu kontroli,

d) dokonywaniu na koncie 240 zapisów nieodpowiadających żadnej operacji gospodarczej, w wyniku czego konto to na koniec 2010 r. wykazywało nierealne saldo należności w kwocie 2.194.896,70 zł. Powstało ono w wyniku ewidencjonowania zapisami Wn 240 – Ma 840 „Rezerwy i rozliczenia międzyokresowe przychodów” kwot stanowiących różnicę między poniesionymi do końca 2010 r. wydatkami na realizację wieloletnich zadań inwestycyjnych a umowną wartością robót – w istocie zaksięgowana kwota „należności” oznaczała wynikającą z umów wartość robót, które mają zostać wykonane i zafakturowane w 2011 r. W odpowiedzi na pytanie: dlaczego przyszłe płatności wynikające z umów o roboty budowlane księgowane są jako należności Urzędu, Skarbnik Gminy wyjaśnił, że „Przyszłe płatności wynikające z umów zawartych na okres dłuższy niż 6 miesięcy, terminie płatności przypadającym w latach następnych księgowane były w 2010 roku na stronę Wn konta 240; Ma 840. Analogicznie do tego zapisu zgodnie z komentarzem Pani Marii Augustowskiej – wpływ faktury za wykonaną usługę powodował zmniejszenie rezerw na skutek zobowiązań – księgowanie Wn 840, Ma 240. W dniu 20 maja 2011 roku na podstawie PK Nr 78/2011 pozostałe na dzień 31 grudnia 2010 roku rezerwy zostały wyksięgowane” – str. 23-24 protokołu kontroli,

e) opatrzeniu dowodu kasowego poświadczającego wpłatę do kasy wadium w przetargu na sprzedaż do rozbiórki budynku byłej świetlicy wiejskiej datą wpłaty określoną jako 17/18 sierpnia 2010 r. Według wyjaśnienia Skarbnika „wadium zostało wniesione do kasy Urzędu w dniu 17 sierpnia 2010 roku, a odprowadzone z kasy  na rachunek bankowy w dniu 18 sierpnia 2010 roku. (...) Tak są wypisywane dowody wpłaty jeśli wpłata następuje do kasy po godzinie 13.30. Po tej godzinie bank już nie przyjmuje wpłat i są one odprowadzane na rachunek bankowy z datą dnia następnego”. Należy wskazać, że dowód przyjęcia gotówki do kasy dokumentuje jedynie przyjęcie gotówki, a nie operację związaną z jej odprowadzeniem, zatem nie może zawierać dwóch dat; zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy, dowód księgowy powinien zawierać datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą – także datę sporządzenia dowodu – str. 29-30 protokołu kontroli,

f) zaliczeniu do dochodów budżetu 2010 r. podatku VAT od zbycia w drodze bezprzetargowej dotychczasowym użytkownikom wieczystym nieruchomości gruntowej zabudowanej stacją paliw. Na cenę sprzedaży składał się m.in. podatek VAT w wysokości 6.121,06 zł. Ustalono, że całość należnej kwoty (34.706,56 zł) została przyjęta na dochody 2010 roku, zawyżając wynik budżetu o kwotę podatku VAT. Dochody o tę kwotę zmniejszono w styczniu 2011 r. Należy wskazać, że podlegający odprowadzeniu do urzędu skarbowego podatek VAT nie stanowi dochodu (przychodu) jednostki. Na podstawie wystawionej faktury jego kwota winna zostać zaksięgowana na koncie rozrachunkowym, jako zobowiązanie wobec urzędu skarbowego. Ogółem w 2011 r. do czasu kontroli zmniejszono dochody o kwotę 6.699 zł, z czego kwota 441 zł dotyczyła podatku związanego z czynszami, zaś kwota 6.258 zł ze sprzedażą mienia – str. 30-31 protokołu kontroli,

g) ewidencjonowaniu na koncie 013 „Pozostałe środki trwałe” przedmiotów o wartości poniżej 100 zł, mimo że zgodnie z przepisami wewnętrznymi ewidencją ilościowo-wartościową w księgach inwentarzowych winny być objęte składniki o wartości przekraczającej 100 zł – str. 95 protokołu kontroli,

h) zaniechaniu prowadzenia ewidencji analitycznej w podziale na poszczególne jednostki do kont 222 „Rozliczenie dochodów budżetowych” i 223 „Rozliczenie wydatków budżetowych” w ewidencji budżetu; jak wynika z ustaleń zawartych na str. 100 protokołu kontroli, ewidencja prowadzona była wspólnie dla Zespołu Szkół w Poświętnem i Szkoły Podstawowej w Brzozowie Starym.

W zakresie gospodarki kasowej stwierdzono, że operacje kasowe dotyczące Urzędu Gminy wykonywane są przez dwóch pracowników pełniących obowiązki kasjera, zatrudnionych jako pracownicy Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej (wykonujących także inne zadania z zakresu działalności GOPS). Taka organizacja obsługi kasowej wynika z porozumienia zawartego w dniu 2 stycznia 2008 r. pomiędzy Panem Wójtem a kierownikiem GOPS, którym określono, że pracownicy GOPS prowadzić będą nieodpłatnie obsługę kasową Urzędu oraz wyszczególniono przedmiot tych czynności. Z wyjaśnienia Pana Wójta wynika, że z punktu widzenia potrzeb Urzędu tworzenie dodatkowego stanowiska kasjera jest zbyteczne.

Analiza obowiązujących zasad prowadzenia kasy i kontroli jej pracy wykazała, że nie była przestrzegana przez Skarbnika określona przepisami instrukcji kasowej częstotliwość kontroli kasy. Zgodnie z instrukcją kontrola okresowa kasy winna być dokonywana przez Skarbnika bądź osobę przez niego wyznaczoną z częstotliwością jeden raz na miesiąc, a fakt dokonania kontroli powinien być udokumentowany protokołem kontroli kasy. Okazano protokoły kontroli kasy (z których wynika, że zbadano stan gotówki oraz czeków rozrachunkowych w odniesieniu do stanu wynikającego z raportów kasowych bądź ewidencji) sporządzone w styczniu, wrześniu, październiku i listopadzie 2010 r. – str. 18-20 protokołu kontroli.

Kontrola stosowania klasyfikacji budżetowej wykazała, że do dochodów ze sprzedaży nieruchomości wykazanych w par. 0770 „Wpływy z odpłatnego nabycia prawa własności oraz prawa użytkowania wieczystego” została zakwalifikowana kwota 4.550 zł uzyskana z tytułu rozbiórki budynku po świetlicy i sprzedaży pochodzących stąd materiałów. Dochód nie dotyczył sprzedaży nieruchomości lecz materiałów, zatem zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz. U. Nr 38, poz. 207 ze zm.) powinien zostać ujęty w par. 0870 „Wpływy ze sprzedaży składników majątkowych” – str. 27-28 protokołu kontroli.

W zakresie dochodów z użytkowania wieczystego stwierdzono, że w okresie objętym kontrolą przypis z tytułu opłat rocznych stanowił kwotę 1.831,43 zł, zaś ostatnia aktualizacja opłat za wieczyste użytkowanie gruntów miała miejsce w 2004 r. Na podstawie danych operatu szacunkowego sporządzonego w październiku 2010 r. przez rzeczoznawcę majątkowego dla określenia wartości rynkowej nieruchomości gruntowej w celu zbycia prawa własności dotychczasowym użytkownikom wieczystym ustalono, że wartość rynkowa prawa własności nieruchomości ustalona została na 69.435 zł. Z kolei z operatu szacunkowego sporządzonego dla tej nieruchomości w dniu 4 czerwca 2004 r. wynikała wartość działki w kwocie 15.276 zł. Wartość gruntu wzrosła zatem od czerwca 2004 r. do października 2010 r. z kwoty 15.276 zł do kwoty 69.435 zł – ponad czterokrotnie. Jak wynika z wyliczeń zawartych w protokole kontroli, przeprowadzenie aktualizacji wyceny nieruchomości oddanych w użytkowanie wieczyste mogłoby spowodować wzrost rocznej należności z użytkowania wieczystego do kwoty przekraczającej 8.000 zł. Stosownie do art. 12 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), organ działający za jednostkę samorządu terytorialnego jest zobowiązany do gospodarowania nieruchomościami w sposób zgodny z zasadami prawidłowej gospodarki – str. 31-33 protokołu kontroli.

W gminie Poświętne nie zostały dotychczas ustalone stawki opłaty adiacenckiej. Z okazanej kontrolującym dokumentacji nie wynika, aby Pan Wójt przedstawiał Radzie Gminy projekt uchwały w tej sprawie. W związku z powyższym kontrolowana jednostka nie pobierała dochodów z tytułu opłaty adiacenckiej. Stosownie do postanowień art. 98a i 146 ustawy o gospodarce nieruchomościami możliwość ustalenia – w przypadku wystąpienia przesłanek ustawowych – oraz wysokość opłaty adiacenckiej zależą od uchwalenia przez Radę Gminy stawki procentowej opłaty odnoszącej się do wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej lub podziałem nieruchomości. Opłaty adiacenckie stanowią prawem określone, zatem niezależne od woli organów gminy, potencjalne źródła dochodów gminy, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. f) ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2010 r. Nr 80, poz. 526 ze zm.) – str. 36-37 protokołu kontroli.

W toku kontroli dochodów budżetowych gminy, badaniu poddano również dochody z tytułu podatków i opłat lokalnych, dla których organem podatkowym pierwszej instancji, w myśl art. 13§ 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), jest Wójt Gminy. Kontrola prowadzona była w szczególności pod kątem prawidłowości i powszechności poboru wskazanych dochodów, windykacji zaległości podatkowych oraz rachunkowości podatkowej, w tym rzetelności sporządzania sprawozdań budżetowych.

Badanie powszechności i prawidłowości opodatkowania podatkami lokalnymi wykazało m. in.:

 - jeden przypadek nie złożenia deklaracji na podatek od nieruchomości przez samorządową osobę prawną. Wyjaśniono, że podmiot zajmuje część nieruchomości Zespołu Szkół w Poświętnym, który wykazał w deklaracji całość posiadanej nieruchomości. Gminne biblioteki nie zaliczają się do jednostek tworzących systemem oświaty w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). A zatem, nieruchomości zajęte na ich potrzeby nie mogą korzystać ze zwolnienia wynikającego z treści art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.). W związku z powyższym na Bibliotece ciąży obowiązek podatkowy w myśl art. 3 przywołanej ustawy – str. 39 protokołu kontroli,

- wykazaniu do opodatkowania, przez podatnika wymienionego w zał. nr 3/2 pod poz. 18, gruntów o pow. 956 m2 będących własnością osoby fizycznej, naruszające art. 3 ust. 1 u.p.o.l. Przepis ten stanowi, iż podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

1)  właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3;

2)  posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;

3)  użytkownikami wieczystymi gruntów;

4)  posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

a)      wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa⁽²⁾ lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,

b)      jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2.

W omawianym przypadku nie zachodzi żadna z przesłanek wymienionych powyżej, umożliwiająca przeniesienie obowiązku podatkowego z właściciela na podatnika – str. 39 protokołu kontroli,

 - konieczność wyjaśnienia prawidłowości sporządzenia deklaracji podatkowych przez podatników wymienionych w zał. nr 3/2 pod poz. 6; 7 i 14, wchodzących w skład grupy PKP S.A. W dokumentach złożonych organowi podatkowemu podatnicy ci wykazali, iż w ich posiadaniu są grunty o pow. 309.394,34 m2. Natomiast z zapisów w ewidencji gruntów i budynków wynika, że w posiadaniu PKP są grunty o pow. 310.081,00 m2. Różnica pomiędzy zapisami geodezyjnymi, a deklaracjami wynosi 686,66 m2 – str. 39 protokołu kontroli,

- naruszenie przez podatnika wymienionego w zał. nr 3/3 pod poz. 2 art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. z 2006r. Dz. U. Nr 136, poz. 969 ze zm.). Na podstawie ewidencji gruntów i budynków stwierdzono, że wykazał on w deklaracji zarówno grunty będące jego własnością i będące we współwłasności. Przywołany przepis stanowi, że jeżeli grunty, o których mowa w art. 1 ustawy, stanowią współwłasność lub znajdują się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowią odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem rolnym, a obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach (posiadaczach), z zastrzeżeniem ust. 6 – str. 43 protokołu kontroli,

- dokonanie wymiaru podatku rolnego podatnikom wymienionym w zał. nr 3/5 pod poz. 13 i 15 w oparciu o dane niezgodne z zapisami ewidencji gruntów i budynków. W przypadku pierwszego z wymienionych podatników spowodowało to zaniżenie podstawy opodatkowania o 0,35 ha przeliczeniowego i podatku o 30 zł. Natomiast w przypadku drugiego z podatników nastąpiło zawyżenie pow. przeliczeniowej o 0,325 ha i podatku o 3 zł. Opisana sytuacja stanowi naruszenie art. 4 ust.  ustawy o podatku rolnym – str. 46 protokołu kontroli,

- w przypadku podatnika wymienionego w zał. nr 3/8 pod poz. 27 konieczność wyjaśnienia prawidłowość opodatkowania posiadanej przez niego przyczepy. Z deklaracji podatkowej wynika, że posiada on sam. ciężarowy, którego DMC wynosi 24 tony oraz przyczepę o DMC zespołu pojazdów wynoszącej 32 tony. Natomiast na podstawie dokumentacji podatkowej ustalono, że DMC przyczepy wynosi 16 ton, a samochodu 23,5 tony. Mając na uwadze treść art. 8 pkt 6 u.o.p.l., zgodnie z którym opodatkowaniu podlegają przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą równą lub wyższą niż 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego, właściwa wartość DMC pozwalająca ustalić stawkę podatku powinna wynosić 39,5 tony. Spowodowałoby to zwiększenie stawki podatkowej z 1008 zł do 1356 zł – str. 51 protokołu kontroli.

Ustalono, że w przypadku niektórych podatników brak możliwości ustalenia daty złożenia deklaracji podatkowych w kontekście terminów wskazanych w przepisach materialnego prawa podatkowego. Jest to szczególnie ważne w przypadku dokumentów, które mają odnotowaną datę wpływu późniejszą niż ustawowy termin złożenia. Zgodnie z art. 12 § 6 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst. jedn. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) pismo uważa się za dostarczone w terminie jeżeli zostało nadane w placówce pocztowej przed upływem terminu. Jest to również istotne przy ustalaniu ewentualnego wykroczenia skarbowego wskazywanego treścią art. 56 § 4 ustawy z dnia 10 września 1999r. kodeks karno skarbowy (tekst jedn. Dz. U. z 2006r. Nr 11, poz. 765 ze zm.). Przepis ten stanowi, iż karze określonej w § 3 podlega także ten podatnik, który mimo ujawnienia przedmiotu lub podstawy opodatkowania nie składa w terminie organowi podatkowemu lub płatnikowi deklaracji lub oświadczenia. Sytuacja taka dotyczy podatników wymienionych w opisie na stronie 41 protokołu kontroli Reasumując wskazane byłoby aby korespondencja dotycząca dochodów podatkowych, realizowanych przez kontrolowaną jednostkę była ewidencjonowana w sposób umożliwiający ustalenie daty wypełnienia ustawowego obowiązku. 

      Kontrola prawidłowości prowadzenia postępowania podatkowego oraz formalno-prawnej poprawności wydawanych decyzji wykazała, że w przypadku decyzji załatwianych zgodnie z wnioskiem podatnika, uzasadnienie faktyczne decyzji nie odnosi się do ustaleń poczynionych w toku postępowania, a jedynie przywołuje argumenty wskazane we wniosku. Sytuacja taka narusza art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej, w myśl którego organ podatkowy powinien wskazać fakty, które uznał za udowodnione, dowody, którym dał wiarę, oraz przyczyny, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności. – str. 39-41, 44 oraz 45-46 protokołu kontroli.

         Z kolei analiza zapisów na kontach podatników wymienionych w zał. nr 3/2, 3/3,3/4, 3/5 wykazała przypadki nieprawidłowego zaksięgowania wpłat dokonanych na poczet zaległości podatkowych, w sytuacji gdy nie pokrywały w całości należności głównej i odsetek. Zgodnie z art. 55 § 2 Op w przypadku gdy dokonana wpłata nie pokrywa należności głównej wraz z odsetkami organ podatkowy powinien zaliczyć proporcjonalnie dokonaną wpłatę na należność główną i odsetki. Natomiast w myśl art. 62 § 4 Op do wpłat zaliczanych na poczet zaległości podatkowej stosuje się art. 55 § 2. W sprawie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości podatkowych wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie. Z opisu zawartego na stronach 54 i 55 protokołu kontroli wynika, że w przypadku podatnika wymienionego w zał. nr 3/2 pod poz. 2 nie dokonano rozksięgowania dokonanej wpłaty, a w przypadku podatnika wymienionego w zał. nr 3/2 pod poz. 8 nie wydano postanowienia o zaksięgowaniu wpłaty na zaległość podatkową i odsetki oraz nieprawidłowo ustalono ich wysokość. Ponadto stwierdzono, że część podatników, do których wysłano upomnienia wpłaciła odsetki w wysokości niższej aniżeli 6,60 zł, co jest niezgodnie z art. 54 ust. 1 pkt Op. Przepis ten stanowi, iż nie nalicza się odsetek jeżeli ich wysokość jest niższa aniżeli trzykrotna wysokość opłaty dodatkowej za polecenie wysłania przesyłki poleconej. Stwierdzono, że pośrednią przyczyną takiego stanu rzeczy było nieprawidłowe ustalenie parametrów odsetek i sposobu ich zaokrąglania w programie komputerowym wykorzystywanym do prowadzenia ewidencji podatkowej. Między innymi nie został ustalony pułap wartości odsetek poniżej którego nie są one pobierane a wadliwy zapis w systemie powodował zaokrąglanie kwot odsetek do pełnych dziesiątek groszy.

W wyniku kontroli prawidłowości udokumentowania i rozliczania wydatków z tytułu podróży służbowych w świetle przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.) stwierdzono, że rozliczenia podróży samochodami prywatnymi odbywały się, co do zasady, na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu zawierającej datę wyjazdu, opis trasy, cel wyjazdu, liczbę faktycznie przejechanych km, stawkę za 1 km wynoszącą 0,8358 zł/km oraz łączną wartość. Jednakże w niektórych przypadkach pracownicy odbywali podróż służbową samochodem prywatnym rozliczając ją według stawki 0,292 zł/km, przy zastosowaniu szacunkowej liczby kilometrów. Zarządzeniem z 31 grudnia 2008 r. Pan Wójt ustalił wysokość stawki za jeden km przebiegu pojazdu niebędącego własnością pracodawcy, którym pracownik odbywa podróż służbową oraz wzór wniosku pracownika o wyrażenie zgody na przejazd w podróży służbowej samochodem osobowym niebędącym własnością pracodawcy. Stawki zostały określone w maksymalnej wysokości wynikającej z przepisów rozporządzenia Ministra  Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 ze zm.). Załącznik nr 1 do zarządzenia określa wzór wniosku o wyrażenie zgody na przejazd samochodem osobowym niebędącym własnością pracodawcy, natomiast załącznik nr 2 określa wzór wniosku pracownika delegowanego do odbycia podróży służbowej środkami komunikacji publicznej. We wzorze stanowiącym załącznik nr 2 znalazły się zapisy o treści: wnoszę o wyrażenie zgody odbywania podróży służbowej do …, samochodem osobowym … nr rejestracyjny …,  o poj. skokowej silnika …. Proponuję ustalenie stawki za 1 km przebiegu pojazdu w kwocie …. Stawka ta została wyliczona w oparciu o dzienny koszt przejazdu środkami komunikacji zbiorowej. Wniosek stanowiący załącznik nr 2 do zarządzenia w praktyce także dotyczy wyrażenia zgody na podróż samochodem prywatnym. W sytuacji, gdy do rozliczeń nie stosowano maksymalnej stawki z rozporządzenia Ministra  Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. i zarządzenia, polecenie wyjazdu służbowego wystawione przez Pana Wójta przewidywało jako środek lokomocji samochód własny do wysokości kosztów przejazdu PKS wg wniosku (m.in. delegacja nr 1/2010) lub samochód prywatny (m.in. nr 123/10). Wówczas do rozliczenia kosztów dołączano wniosek pracownika z propozycją ustalenia stawki za 1 km w oparciu o koszt przejazdu środkami komunikacji zbiorowej i ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejskiej. W przypadku stosowania do rozliczenia stawki maksymalnej 0,8358 zł/km do delegacji dołączano tylko ewidencję przebiegu pojazdu (nieprzewidzianą zarządzeniem z 31 grudnia 2008 r.), zaś pracownicy nie składali wniosku, o którym mowa w zarządzeniu. Skarbnik Gminy wyjaśniła, że w przypadku natychmiastowej potrzeby wysłania pracownika w podróż służbową samochodem prywatnym stosowano maksymalną stawkę przewidzianą rozporządzeniem Ministra  Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. (...) i pracownik nie wypełniał wniosku (zał. nr 1 do zarządzenia) a tylko otrzymywał podpisaną przez Wójta delegację ze wskazaniem odbycia podróży służbowej samochodem osobowym. Natomiast w przypadku podróży służbowej o której było wiadomo wcześniej stosowano procedurę przewidzianą zarządzeniem tj. pracownik wypełniał wniosek o wyrażenie zgody na przejazd (zał. nr 1) oraz wniosek z propozycją ustalenia stawki za 1 km (zał. nr 2) (...).

         Zaobserwowana w Urzędzie praktyka świadczy o braku obiektywnych zasad różnicowania wysokości stawek za 1 kilometr. Przedstawione przez Skarbnika okoliczności powodujące różnicowanie stawek nie mogą być uznane za stanowiące rzeczywiste podstawy stosowania różnych stawek. Przykładem wskazującym na nieweryfikowalność stosowania takiej praktyki są delegacje wystawiane Panu Wójtowi przez Zastępcę Wójta (np. polecenie wyjazdu z 29 października 2010 r. na czas od 1 do 30 listopada 2010 r. w celu podróże służbowe) Odbywane na ich podstawie podróże nie mogą być zweryfikowane ze względu na czas powstania potrzeby wyjazdu i wynikające stąd – według stwierdzenia Skarbnika – różnicowanie stawek. W praktyce badane rozliczenia kosztów Pana Wójta były dokonywane według stawek maksymalnych. Należy też wskazać, że prawidłowo wystawione polecenie wyjazdu winno określać miejsce rozpoczęcia i zakończenia podróży, czego wymaga § 2 rozporządzenia MPiPS z 19 grudnia 2002 r. – str. 63-65 protokołu kontroli.

W kontrolowanym okresie w Urzędzie nie obowiązywały procedury udzielania zamówień publicznych, których wartość nie przekracza 14.000 euro. W zakresie sposobu wyłaniania wykonawców dostaw, robót i usług, do których nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) Pan Wójt wyjaśnił, że przyjętą praktyką było zwracanie się przez pracownika drogą telefoniczną z zapytaniem do wykonawców (…) stosowano także formę pisemną polegającą na zwracaniu się do wykonawców z zapytaniem ofertowym. Kontrolującym przedstawiono dokumentację związaną z wyłonieniem wykonawcy dokumentacji projektowej sieci kanalizacji na terenie wsi Brzozowo Antonie, Brzozowo Korabie a także wykonawcy wyposażenia świetlicy wiejskiej w Brzozowie Starym. W trakcie kontroli Pan Wójt zarządzeniem z 27 kwietnia 2011 r. wprowadził instrukcję udzielania zamówień, których wartość nie przekracza 14.000 euro – str. 76-77 protokołu kontroli.

Kontrola udzielania zamówień publicznych wykazała, że w specyfikacji istotnych warunków zamówienia na wykonanie zespołu boisk sportowych w ramach programu „Moje Boisko – Orlik 2012”, zamawiający przewidział obowiązek wniesienia zabezpieczenia należytego wykonania umowy w wysokości 10% ceny podanej w ofercie. Odnośnie zwrotu zabezpieczenia w specyfikacji postanowiono, że zamawiający zwróci kwotę stanowiącą 70% zabezpieczenia w terminie 30 dni od dnia wykonania zamówienia i uznania przez zamawiającego za należycie wykonane, zaś kwotę stanowiącą 30% wysokości zabezpieczenia pozostawi na zabezpieczenie roszczeń z tytułu gwarancji jakości. Kwota stanowiąca 30% zabezpieczenia miała zostać zwrócona wykonawcy nie później niż w 15 dni po upływie okresu gwarancji jakości na wykonane roboty budowlane. Specyfikacja stanowi również, że w przypadku gdyby zabezpieczenie należytego wykonania umowy miało inną formę niż pieniądz, wówczas wykonawca przed upływem 30 dni od wykonania zamówienia i uznania przez zamawiającego za należycie wykonane przedstawi nowy dokument zabezpieczenia należytego wykonania umowy stanowiący 30% wartości dotychczasowego zabezpieczenia.

Ustalono, że protokół końcowego odbioru budowy boisk sportowych został sporządzony z datą 16 listopada 2009 r. Wykonawca wniósł zabezpieczenie należytego wykonania umowy w postaci ubezpieczeniowej gwarancji należytego wykonania kontraktu ważnej w okresie od 10 lipca 2009 r. do 30 listopada 2009 r. W pierwotnie okazanej kontrolującym dokumentacji nie znajdowało się potwierdzenie ustanowienia dodatkowego zabezpieczenia stanowiącego 30% całej kwoty zabezpieczenia (32.208 zł), mającego – zgodnie ze specyfikacją i umową – zabezpieczać roszczenia z tytułu gwarancji jakości. W późniejszym czasie kontrolującym została dostarczona przez A. Dobrzyńskiego – Zastępcę Wójta ubezpieczeniowa gwarancja usunięcia wad i usterek Nr 06GJ25/11/00042 wystawiona przez Inter Risk Towarzystwo Ubezpieczeń Spółka Akcyjna, reprezentowane przez J. Przesław „na podstawie pełnomocnictwa nr ZOP/356/2010 z dnia 9 grudnia 2010 r.”, czyli wystawionego ponad rok po odbiorze robót Gwarancja wskazuje okres jej ważności od 16 listopada 2009 r. do 30 listopada 2014 r. i obejmuje zapłatę bezspornych należności do kwoty 32.208 zł. Okazana gwarancja nie posiada daty jej wystawienia (gwarancja pierwotna opatrzona była datą), jednakże data pełnomocnictwa osoby uprawnionej do reprezentacji Towarzystwa Ubezpieczeń wskazuje, że została ona wystawiona ponad rok po utracie ważności gwarancji na całą kwotę zabezpieczenia – str. 89-91 protokołu kontroli.

Badając procedurę udzielania zamówienia publicznego na budowę budynku świetlicy wiejskiej w Wilkowie Starym stwierdzono, że zamawiający wymagał przedstawienia przez wykonawców ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej o wartości nie mniejszej niż 800.000 zł. Należy wskazać, iż powyższy wymóg wychodził poza zakres określony w art. 25 ust. 1 Prawa zamówień publicznych. Zgodnie z brzmieniem przywołanego przepisu, zamawiający może żądać od wykonawców wyłącznie oświadczeń i dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania. Katalog tych oświadczeń i dokumentów określają obecnie przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2009 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich dokumenty te mogą być składane (Dz. U. Nr 226, poz. 1817). W § 1 ust. 1 pkt 10 tego rozporządzenia wskazano, iż  w celu wykazania spełniania warunków, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy, zamawiający może żądać przedstawienia opłaconej polisy, a w przypadku jej braku innego dokumentu potwierdzającego, że wykonawca jest ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w zakresie prowadzonej działalności związanej z przedmiotem zamówienia. Z rozporządzenia nie wynika zatem, aby zamawiający mógł żądać wykazania się określoną sumą ubezpieczenia. Stanowisko to potwierdza wyrok z dnia 19 sierpnia 2009 r. Krajowej Izby Odwoławczej przy Prezesie UZP (KIO/UZP 1104/09): Zgodnie z brzmieniem par. 1 ust. 3 pkt 3) rozporządzenia w sprawie rodzajów dokumentów zamawiający może jedynie ograniczyć się do dokumentu potwierdzającego ubezpieczenie w zakresie prowadzonej działalności – str. 86 protokołu kontroli.

Badając prawidłowość naliczenia i wypłaty ekwiwalentów dla członków OSP w Poświętnem za udział w akcjach ratowniczo-gaśniczych ustalono, że na podstawie list wypłat nr OSP-7/10 i OSP-8/10 dotyczących okresu od 1 stycznia do 20 grudnia 2010 r. wypłacono członkom OSP Poświętne łączną kwotę ekwiwalentu wynoszącą 2.989 zł, obliczoną według stawki 18,30 zł/h. Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1380 ze zm.), członek ochotniczej straży pożarnej, który uczestniczył w działaniu ratowniczym lub szkoleniu pożarniczym organizowanym przez Państwową Straż Pożarną lub gminę, otrzymuje ekwiwalent pieniężny. Jego wysokość ustala rada gminy w drodze uchwały, jednak nie może on przekraczać 1/175 przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonego przez Prezesa GUS przed dniem ustalenia ekwiwalentu, za każdą godzinę udziału w działaniu ratowniczym lub szkoleniu pożarniczym. Z uchwały Rady Gminy Poświętne z 8 października 2008 r. wynika, że ekwiwalent dla członków OSP przyjęto w wysokości 1/175 przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego przez Prezesa GUS.

Na podstawie komunikatu Prezesa GUS z 10 listopada 2010 r., opublikowanego w Monitorze Polskim z 17 listopada 2010 r., stwierdzono, że w III kwartale 2010 r. przeciętne wynagrodzenie wyniosło 3.203,08 zł, a 1/175 tego wynagrodzenia stanowi 18,30 zł. W świetle art. 28 ust. 1 ustawy, stawka ta nie mogła być jednak zastosowana do wypłat ekwiwalentu za udział w akcjach w okresie od 1 stycznia do 17 listopada 2010 r. Akcje gaśnicze mające miejsce przed tą datą powinny być rozliczane według stawek ustalonych zgodnie z wcześniejszymi komunikatami Prezesa GUS o wysokości przeciętnego wynagrodzenia – str. 74-75 protokołu kontroli.

Stwierdzone w trakcie kontroli nieprawidłowości i uchybienia były w głównej mierze wynikiem nieprzestrzegania przepisów prawnych dotyczących gospodarki finansowej i rachunkowości gminy, w tym funkcjonowania kontroli wewnętrznej.

Organem wykonawczym gminy jest Wójt, na którym spoczywają obowiązki dotyczące m.in. przygotowania projektów uchwał Rady Gminy, wykonywania budżetu i gospodarowania mieniem, a także ogólna odpowiedzialność za prawidłową gospodarkę finansową (art. 30 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Wójt jako organ wykonawczy wykonuje zadania przy pomocy Urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 i 3 ustawy). Odpowiedzialność za gospodarkę finansową Urzędu, jako jednostki sektora finansów publicznych, w tym za wykonywanie obowiązków w zakresie kontroli wewnętrznej, spoczywa na Wójcie – kierowniku jednostki – zgodnie z art. 53 ust. 1 i art. 69 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych oraz pracownikach, którym powierzono obowiązki w zakresie gospodarki finansowej.

Wójt jest również organem podatkowym pierwszej instancji w myśl przepisu art. 13 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

         Obowiązki w zakresie prowadzenia rachunkowości oraz nadzorowania prac z tego zakresu spoczywały na Skarbniku Gminy. Prawa i obowiązki Skarbnika określa art. 54 ustawy o finansach publicznych.

Mając na uwadze ustalenia kontroli, na podstawie art. 9 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, zalecam:

1. Zapewnienie warunków umożliwiających wykonywanie przez kierowników GOPS i Biblioteki obowiązków wynikających z ustawy o rachunkowości.

2. Zaniechanie zatwierdzania przez Pana Wójta do wypłaty dokumentów księgowych GOPS i Biblioteki.

3. Uregulowanie w przepisach wewnętrznych metody prowadzenia ewidencji paliwa.

4. Zobowiązanie Skarbnika do wyeliminowania nieprawidłowości w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych, poprzez:

a) zaliczanie do przychodów Urzędu wszystkich dochodów budżetu nieujętych w planach finansowych innych jednostek budżetowych,

b) ewidencjonowanie na koncie 201 rozrachunków zgodnych z treścią ekonomiczną tego konta, mając na uwadze, że do ewidencji należności i zobowiązań niewymienionych w opisie kont 201-234 służy konto 240,

c) zaniechanie ujmowania w księgach operacji odnoszących się do kwot wydatków, które zostaną poniesione w kolejnych latach na podstawie umów dotyczących inwestycji wieloletnich, mając na uwadze wynikający z takich zapisów nierzeczywisty stan rozrachunków jednostki w ewidencji i sprawozdawczości,

d) rozważenie pozabilansowego ewidencjonowania danych dotyczących zobowiązań wynikających z umów zawartych na okres dłuższy niż 6 miesięcy, o terminie płatności przypadającym w latach następnych w celu uzyskania danych do sporządzenia sprawozdania Rb-Z, mając jednocześnie na uwadze, że sam fakt wieloletniej realizacji inwestycji nie skutkuje traktowaniem umowy jako posiadającej wskazane cechy, a także, że zobowiązaniami z tej umowy nie są kwoty odpowiadające niewykonanym robotom,

e) wskazanie osobom prowadzącym kasę na opatrywanie dowodu przyjęcia gotówki do kasy wyłącznie datą wpłaty,

f) zaniechanie zaliczania do dochodów budżetu podatku VAT podlegającego odprowadzeniu do urzędu skarbowego, a następnie pomniejszania dochodów o odprowadzane kwoty, które to operacje wypaczają wynik budżetu za poszczególne lata,

g) przestrzeganie regulacji wewnętrznych określających kwotę, powyżej której pozostałe środki trwałe podlegają ewidencji ilościowo-wartościowej na koncie 013,

h) prowadzenie odrębnych kont analitycznych do kont 222 i 223 dla Zespołu Szkół w Poświętnem i Szkoły Podstawowej w Brzozowie Starym.

5. Zobowiązanie Skarbnika do przestrzegana określonej przepisami wewnętrznymi częstotliwości okresowych kontroli kasy.

6. Prawidłowe stosowanie klasyfikacji budżetowej dochodów.

7. Rozważenie przeprowadzenia aktualizacji opłat rocznych za użytkowanie wieczyste.

8. Przedłożenie Radzie Gminy projektu uchwały określającej stawki procentowe opłat adiacenckich.

9. Wyeliminowanie wskazanych w protokole i w części opisowej nieprawidłowości w zakresie powszechności opodatkowania i prawidłowości danych wykazanych w informacjach i deklaracjach podatkowych w kontekście ich zgodności z obowiązującymi przepisami. W odpowiedzi na zalecenia przedstawić wyniki poszczególnych ustaleń, w tym także w aspekcie finansowym. 

10. Ewidencjonowanie wpływającej korespondencji, dotyczącej podatków i opłat w sposób umożliwiający ustalenie daty wykonania obowiązku składania deklaracji. 

11. Przestrzeganie przepisów Działu IV Ordynacji podatkowej w zakresie formalno-prawnej zgodności wydawanych decyzji w sprawach udzielenia ulgi w zapłacie podatku.

12. Przestrzeganie norm zawartych w Ordynacji podatkowej oraz przepisach wykonawczych w zakresie prawidłowości naliczania odsetek od zaległości podatkowych.

13. W zakresie podróży służbowych:

a) określenie obiektywnych i przejrzystych zasad różnicowania stawek za kilometr przejazdu samochodem prywatnym w podróży służbowej,

b) wyeliminowanie sprzeczności między nazwą i treścią załącznik nr 2 do zarządzenia z 31 grudnia 2008 r., albowiem jego treść dotyczy wyrażenia zgody na podróż samochodem prywatnym przy zastosowaniu zmniejszonej stawki za kilometr, a nie – jak sugeruje części normatywna zarządzenia – podróży środkami komunikacji publicznej,

c) odbywanie przez Pana Wójta podróży służbowych na podstawie poleceń wyjazdu określających miejsce rozpoczęcia i zakończenia podróży, co jest równoznaczne z zaniechaniem rozliczania wyjazdów na podstawie poleceń blankietowo wystawianych na cały miesiąc.

14. Egzekwowanie niezwłocznego ustanowienia przez wykonawcę zamówienia publicznego wymaganego zabezpieczenia należytego wykonania robót.

15. Żądanie od wykonawców wyłącznie oświadczeń i dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania, zgodnie z art. 25 ust. 1 Prawa zamówień publicznych.

16. Prawidłowe naliczanie ekwiwalentu za udział w akcjach ratowniczo-gaśniczych, mając na uwadze wskazania zawarte w protokole kontroli i części opisowej wystąpienia.

O sposobie wykonania zaleceń pokontrolnych proszę powiadomić Regionalną Izbę Obrachunkową w Białymstoku w terminie 30 dni od daty otrzymania niniejszego wystąpienia.

Dodatkowo informuję o możliwości składania, w terminie 14 dni od daty otrzymania wystąpienia pokontrolnego, zastrzeżeń do zawartych w wystąpieniu wniosków za pośrednictwem Prezesa RIO do Kolegium Izby, zgodnie z art. 9 ust. 3-4 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. Bieg 30-dniowego terminu ulegnie zawieszeniu w stosunku do wniosków objętych zastrzeżeniem.

Podstawą zgłoszenia zastrzeżeń może być tylko zarzut naruszenia prawa poprzez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie.

           Zastępca   Prezesa

Regionalnej Izby Obrachunkowej

  w Białymstoku