Kontrola problemowa gospodarki finansowej

przeprowadzona w Operze i Filharmonii Podlaskiej

Europejskiego Centrum Sztuki w Białymstoku

przez inspektora Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku

         Ustalenia kontroli zostały zawarte w wystąpieniu pokontrolnym z dnia 14 lutego 2007 roku (znak: RIO.I.6012 - 17/06), o treści jak niżej:

Pan Marcin Niesiołowski

Dyrektor Naczelny i Artystyczny

Opery i Filharmonii Podlaskiej

Europejskiego Centrum Sztuki

w Białymstoku

W wyniku problemowej kontroli gospodarki finansowej za okres 2005 roku, przeprowadzonej w Operze i Filharmonii Podlaskiej – Europejskim Centrum Kultury w Białymstoku na podstawie art. 1 ust. 1 oraz w trybie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 55, poz. 577 ze zm.) przez inspektora Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku, stwierdzono nieprawidłowości opisane w protokole kontroli, którego egzemplarz pozostawiono w kontrolowanej jednostce.

Zakresem kontroli objęto sprawy ogólnoorganizacyjne, w tym regulacje wewnętrzne z zakresu gospodarki finansowej i rachunkowości, funkcjonowanie kontroli wewnętrznej, prowadzenie rachunkowości, gospodarkę pieniężną i rozrachunki, realizację przychodów i kosztów, gospodarowanie składnikami majątkowymi, rozliczenia z budżetem organizatora.

W okresie czerwiec-lipiec 2006 roku kontrolę gospodarki finansowej OiFP za okres II półrocza 2004 r. i 2005 r. przeprowadzili inspektorzy Biura Kontroli Urzędu Marszałkowskiego. W związku z tym odstąpiono od opisywania w protokole kontroli RIO ustaleń tożsamych z poczynionymi przez Biuro Kontroli UM, obejmujących w szczególności nieterminowe regulowanie zobowiązań wobec ZUS oraz fakt opłacania z tego tytułu karnych odsetek, ujętych w wystąpieniu pokontrolnym skierowanym do Pana Dyrektora przez Marszałka Województwa Podlaskiego w dniu 29 listopada 2006 r.

Z ustaleń kontroli w zakresie rachunkowości wynika, że przyjęte w badanej jednostce zasady funkcjonowania kont księgi głównej nie uwzględniają zasad określonych w art. 29 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.), regulujących w odmienny sposób niż w podmiotach gospodarczych zasady ewidencjonowania operacji dotyczących odpisów umorzeniowych i amortyzacyjnych oraz zmniejszeń i zwiększeń funduszu instytucji kultury. Zgodnie z przywołaną ustawą (art. 29 ust. 1) wartość majątku instytucji kultury odzwierciedla fundusz instytucji kultury, który odpowiada wartości wydzielonego instytucji i nabytego mienia. W kontrolowanej jednostce, poza kontem 800 „Kapitał (fundusz) instytucji” w wykazie kont syntetycznych występuje konto 814 „Fundusz rezerwowy z tytułu aktualizacji wyceny środków trwałych”, mimo iż  ustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej jednoznacznie określa, że fundusz instytucji kultury zwiększa się lub zmniejsza o kwotę zmian wartości majątku instytucji kultury będących skutkiem aktualizacji wyceny środków trwałych na podstawie odrębnych przepisów (art. 29 ust. 2 pkt 1).

 W zakładowym planie kont przyjęto, że konta syntetyczne funkcjonują zgodnie z zasadami określonymi w wydawnictwie FINANS-SERVIS Zespół Doradców Finansowo-Księgowych Spółka z o.o. w Warszawie autorstwa Ireny Iskry, Magdaleny Witkowskiej i Telesfora Żyznowskiego, jednakże numeracja liczbowa kont syntetycznych przyjętych w zakładowym planie kont w szeregu przypadków nie pokrywa się z numeracją przyjętą w wydawnictwie. W dodatku zakładowy plan kont nie określa, jakim kontom w przywołanym wydawnictwie odpowiadają poszczególne konta wymienione w zakładowym planie kont. Z ustaleń kontroli wynika, że stosowane zasady funkcjonowania kont syntetycznych nie zawsze odpowiadają zasadom określonym w przywołanym wydawnictwie. Na przykład, na kontach 301 „Rozliczenie zakupu materiałów” i 302 „Rozliczenie zakupu usług” ujmuje się w kontrolowanej jednostce faktury w wartości netto, a według zasad określonych w przyjętym do stosowania wydawnictwie należy je ewidencjonować w wartości brutto.

W kontrolowanej instytucji kultury rozrachunki z ZUS są ujmowane na koncie 249 „Pozostałe rozrachunki”, a ponadto ewidencjonuje się na tym koncie rozliczenia z tytułu ubezpieczeń rzeczowych i osobowych, rozliczenie składek związkowych, rozrachunki PKZP, potrącenia egzekucyjne, kaucje, gwarancje i wadia przetargowe, rozliczenia z ZAIKS i z Zakładem Strojenia i Naprawy Instrumentów. Z ustaleń kontroli wynika, że w 2005 r. obroty strony Wn konta 249 wyniosły 3.033.030,82 zł, a obroty strony Ma (z BO) -  3.156.686,75 zł, przy czym  obroty z tytułu  rozliczeń z innych tytułów niż z ZUS odpowiednio 328.569,87 zł i 336.475,90 zł. Z zestawienia obrotów i sald kont analitycznych i szczegółowych do konta 249 wynika, że obroty tego konta zostały ustalone poprzez zsumowanie obrotów  kont analitycznych i prowadzonych do nich kont szczegółowych. W związku z tym, obroty konta 249 nie odzwierciedlają rzeczywistych obrotów, które powinny być ujmowane na tym koncie.

 Przyjęte w kontrolowanej instytucji zasady rachunkowości nie przewidują prowadzenia ewidencji środków trwałych o niskiej wartości i ich umorzenia na wyodrębnionych kontach syntetycznych, w związku z czym w planie kosztów amortyzacja  jest wykazywana w jednej pozycji, bez rozbicia na amortyzację od środków trwałych umarzanych stopniowo i na amortyzację od środków trwałych umarzanych jednorazowo, odpowiadającą kwocie wydatków na ich nabycie. W kontrolowanej jednostce środki trwałe o niskiej wartości (o wartości do 100 zł) są traktowane jak materiały i po wydaniu ich do użytkowania nie są objęte ewidencją ilościową. Środki trwałe o wartości od 100 zł do 1000 zł i książki (bez względu na wartość) są również wykazywane w kosztach zużycia materiałów, ale są objęte ewidencją ilościową. W OiFP umarzane i amortyzowane w pełnej wysokości w miesiącu przekazania do użytkowania są środki trwałe o wartości od 1000 zł do 3500 zł. Z ustaleń kontroli wynika, że w odróżnieniu od środków trwałych umarzanych stopniowo, umorzenie i amortyzacja środków trwałych o niskiej wartości są księgowane niezgodnie z zasadami określonymi w art. 29 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, tj. z pominięciem konta 800 „Kapitał (fundusz) instytucji” (zapisem Wn 408, Ma 070).

 Inny niż w opracowaniu książkowym przyjętym do stosowania w kontrolowanej jednostce jest zakres funkcjonowania konta 490 „Rozliczenie kosztów”, które służy wyłącznie do rozliczania w czasie (w ciągu roku) odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Niemal wyłącznie do rozliczenia tych odpisów służy też konto 641 „Rozliczenie międzyokresowe kosztów” (obroty strony Wn i Ma konta 490 – 78.978,42 zł, obroty konta 641 z BO – Wn 83.742,39 zł i Ma 82.199,12 zł).

Ustalenia kontroli w zakresie zasad rachunkowości przyjętych do stosowania w OiFP zamieszczono na str. 5-7 protokołu kontroli.

        Stwierdzono, że nie był przestrzegany w 2005 r. obowiązek zmniejszania funduszu instytucji o finansowanie inwestycji, wynikający z ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Należy przy tym nadmienić, że wydatki inwestycyjne i zakupy środków trwałych o wartości powyżej 3.500 zł wyniosły w 2005 r. łącznie 524.119,37 zł. W 2006 r. zmniejszenia funduszu instytucji kultury dokonuje się tylko w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych sfinansowanych środkami pozyskanymi w ramach projektów realizowanych z udziałem środków pomocowych. Do tego typu operacji błędnie przyjęto zasadę, że pod datą wydatkowania środków zmniejsza się fundusz instytucji kultury w korespondencji z kontem 845 „Przychody przyszłych okresów” (zapis Wn 800, Ma 845).  W odniesieniu do pozostałych operacji związanych z finansowaniem inwestycji w dalszym ciągu nie dokonuje się zmniejszenia funduszu instytucji kultury. Z przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej nie wynika, w  korespondencji z jakim kontem należy ujmować zmniejszenie funduszu instytucji kultury z tytułu finansowania inwestycji. Najwłaściwszym rozwiązaniem, najlepiej odzwierciedlającym sytuację finansową i majątkową instytucji kultury, jest odnoszenie w całości wartości sfinansowanych inwestycji na konto zespołu 7 służące do ewidencjonowania równowartości finansowania inwestycji. W związku z tym, że w dostępnych wydawnictwach konto takie nie występuje, należy wykaz kont zespołu 7, określony w zakładowym planie kont, rozszerzyć o konto służące do ujmowania równowartości finansowania inwestycji. Rozwiązanie to pozwala, po przeniesieniu równowartości finansowania inwestycji na wynik i po przeksięgowaniu wyniku na fundusz, przywrócić w następnym roku właściwy stan funduszu instytucji kultury. Natomiast rozwiązanie zastosowane w jednostce w 2006 r., przyjęte w dodatku w ograniczonym zakresie, bo tylko w odniesieniu do inwestycji finansowanych ze środków pomocowych, jest w rzeczywistości rozwiązaniem stosowanym w tych podmiotach gospodarczych, w których środki otrzymane na cele rozwojowe nie zwiększają funduszu jednostki i w związku z tym jednostki te są zobligowane do stosowania zasad określonych w art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Nie jest natomiast możliwe przeniesienie regulacji określonych w przywołanym przepisie do stosowania w  podmiotach działających w formie instytucji kultury.

Należy podkreślić, iż regulacje ustawowe dotyczące zwiększeń i zmniejszeń funduszu instytucji kultury w istotny sposób różnią się od rozwiązań przyjętych w innych jednostkach sektora finansów publicznych. Na przykład w zakładach opieki zdrowotnej, w których środki otrzymane na cele rozwojowe zwiększają fundusz jednostki, wydatkowanie środków na inwestycje jest operacją powodującą jedynie zmiany w stanie aktywów trwałych i obrotowych, nie mające wpływu na sumę bilansową i wynik jednostki. W zakładach budżetowych wydatkowanie na inwestycje dotacji z budżetu nie wymaga dodatkowych księgowań (dotacja na inwestycje zwiększa fundusz jednostki), a wydatkowanie na inwestycje własnych środków powoduje zwiększenie funduszu jednostki, które jest księgowane w korespondencji ze stroną Wn konta zespołu 7, którego saldo jest przeksięgowywane na koniec roku na zmniejszenie wyniku. W związku z nieprzestrzeganiem zasad ewidencji wynikających z ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, pozostałe przychody operacyjne i wynik za 2005 r., związany z księgowaniem operacji dotyczących finansowania inwestycji, zostały zniżone o 524.119,37 zł.

Ustalono, że kontrolowana jednostka wprawdzie nie stosuje się do przepisu określonego w art. 29 ust. 4 pkt 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, ale w to miejsce stosuje własne rozwiązania nie przewidziane w przepisach prawa. Mianowicie, w kontrolowanej jednostce fundusz instytucji kultury zmniejsza się o część amortyzacji od środków trwałych umarzanych stopniowo, odpowiadającej wskaźnikowi otrzymywanych dotacji w przychodach ogółem. Z ustaleń kontroli wynika, że w 2005 r. naliczono amortyzację i zaksięgowano na zwiększenie funduszu w kwocie 243.955,45 zł, a następnie zmniejszono fundusz instytucji kultury o kwotę 188.989,63 zł (77,5% amortyzacji ogółem), w korespondencji z kontem 760 „Pozostałe przychody operacyjne”. Uwzględniając brak wymaganych księgowań związanych z finansowaniem inwestycji w kwocie 524.119,24 zł i bezpodstawne zmniejszenie funduszu i zwiększenie pozostałych przychodów operacyjnych o kwotę 188.989,63 zł, należy stwierdzić, że pozostałe przychody operacyjne i wynik za 2005 r. zostały zaniżone o kwotę 335.129,61 zł, a fundusz instytucji kultury został o wymienioną kwotę zawyżony.

         Ustalenia kontroli dotyczące nieprawidłowości w ewidencji księgowej zostały przedstawione na str. 7-10 protokołu kontroli.

         Nieprzestrzeganie szczególnych zasad dotyczących ewidencji zmniejszeń i zwiększeń funduszu instytucji kultury rzutowała na poprawność sprawozdania finansowego za 2005 r., w którym ponadto niewłaściwie zaprezentowano dane dotyczące funduszu instytucji kultury, wykazując stan tego funduszu w rozbiciu na fundusz podstawowy i fundusz z aktualizacji wyceny środków trwałych (str. 9-10 protokołu kontroli).

Stwierdzono, że w 2003 r. wprowadzono do ksiąg rachunkowych wartość prawa wieczystego użytkowania gruntów w kwocie 842.010 zł, posiłkując się wyceną gruntu dokonaną przez biegłego rzeczoznawcę powołanego przez Urząd Marszałkowski dla potrzeb określenia rocznej opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów. Stwierdzenie nieodpłatnego nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntów nastąpiło z mocy prawa, w wyniku decyzji Wojewody Podlaskiego z dnia 18 lipca 2003 r. z mocą od dnia 15 kwietnia 1992 r. Prawo wieczystego użytkowania gruntów (7011m²) jest umarzane i amortyzowane przy zastosowaniu rocznej stawki w wysokości 5%. Z kolei w 2006 r. kontrolowana jednostka nabyła od Miasta Białystok prawo wieczystego użytkowania gruntów przeznaczonych pod budowę gmachu Opery i Filharmonii Podlaskiej (17.436m²). Wartość gruntów stanowiąca podstawę określenia pierwszej opłaty, wynoszącej 15% wartości gruntów, została określona przez biegłego rzeczoznawcę w wysokości 6.535.836 zł. Pierwsza opłata za wieczyste użytkowanie została ustalona w wysokości 1.196.057,99 zł, w tym 215.682,59 zł podatek VAT. Wartość prawa wieczystego użytkowania została ustalona w wysokości 1.029.654,17 zł (wartość netto 980.345,40 zł plus VAT niepodlegający odliczeniu w wysokości 21.568,26 zł oraz koszty wyceny gruntów i sporządzenia aktu notarialnego w łącznej kwocie 27.740,51 zł). Przedstawione sposoby wyceny prawa wieczystego użytkowania gruntów wskazują, że w pierwszym przypadku (grunty przy ul. Podleśnej) nabyte nieodpłatnie prawo wyceniono w wysokości równej wartości gruntu, zaś w drugim przypadku w wysokości pierwszej opłaty. Zasady wyceny prawa użytkowania wieczystego, jako środka trwałego w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości, określają przepisy art. 28 tej ustawy.

 Stwierdzono, że w 2006 r. OiFP nabyła od Miasta Białystok składniki majątkowe w postaci zadaszenia amfiteatru, szaletu, ogrodzenia, schodów, nawierzchni asfaltowej o łącznej wartości 322.435 zł (poz. 3 faktury VAT Nr F/144566/1847/5/2006 z dnia 12 maja 2006 r.). Wymieniona kwota została ujęta na koncie 083, a następnie dokonano przeksięgowania tej kwoty na konto 010 „Środki trwałe”. W sierpniu 2006 r. wymienione składniki majątkowe znajdujące się na placu budowy gmachu opery zostały wyburzone (LT Nr 08/06 z dnia 11 sierpnia 2006 r.), a ich wartość obciążyła pozostałe koszty operacyjne. Zgodnie z ustawą o rachunkowości, do wyceny inwestycji ujmuje się wszystkie koszty związane z realizacją i przygotowaniem inwestycji (art. 28 ust. 8). W związku z tym wartość wyburzonych budowli powinna obciążać koszty budowy gmachu opery, a nie pozostałe koszty operacyjne.

W wyniku czynności kontrolnych ustalono, że z uwagi na przedsprzedaż biletów na koncerty, na koncie 840 „Przychody przyszłych okresów” na początek 2005 r. wystąpiło saldo Ma w kwocie  40.117,79 zł, a na koniec 2005 r. – w kwocie 38.720,56 zł. W ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (art. 28 ust. 2) przychody instytucji kultury zostały zdefiniowane jako wpływy z prowadzonej działalności, wpływy z najmu i dzierżawy składników majątkowych oraz środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych, co oznacza stosowanie, w odniesieniu do tego typu wpływów, zasady zaliczania do przychodów instytucji kultury w roku ich realizacji. W świetle przywołanych regulacji prawnych wpływy ze przedsprzedaży należało zatem zaliczyć do przychodów tego roku, w którym wpłynęły do kasy lub na rachunek bankowy.

W wyniku analizy planu działalności instytucji kultury na 2005 r., obejmującego m.in. plan przychodów i kosztów ustalono, że w pierwotnej wersji założono przychody w wysokości 5.658.000 zł, a koszty w kwocie 5.574.000 zł. W ostatecznej wersji planu przychody stanowiły 5.659.250 zł, a koszty 6.043.000 zł. Ujemna różnica pomiędzy przychodami i kosztami w kwocie 383.750 zł wynikła z ujęcia w planie kosztów działalności operacyjnej, w usługach remontowych, kosztów modernizacji sali kameralnej, które należało ująć w planie inwestycji. Na finansowanie kosztów modernizacji sali kameralnej kontrolowana jednostka otrzymała w 2005 r. dotację z budżetu województwa podlaskiego w wysokości 660.000 zł. Środki na cele rozwojowe w instytucjach kultury nie są zaliczane do przychodów (zwiększają fundusz instytucji kultury).

Stwierdzono, że  plan inwestycji na 2005 r. został sporządzony w niepełnym zakresie. W planie tym wskazano jedynie źródła finansowania działalności inwestycyjnej w postaci dotacji z Ministerstwa Kultury w kwocie 330.000 zł, dotacji z budżetu województwa wynoszącej również 330.000 zł i środki z kontraktu wojewódzkiego w wysokości 9.100 zł. Plan inwestycji nie zawierał ani wykazu planowanych zadań inwestycyjnych, ani kosztów poszczególnych zadań. Plan inwestycji nie określał również, w jakim zakresie inwestycje są finansowane ze środków własnych instytucji kultury.

W trakcie kontroli sprawdzono wykorzystanie środków z dotacji celowej  w kwocie 660.000 zł, otrzymanej z budżetu Województwa Podlaskiego. Na wymienioną kwotę w równych częściach złożyły się środki własne samorządu województwa i dotacji Ministerstwa Kultury. Raport końcowy z wykonania omawianego zadania został przyjęty przez Ministerstwo Kultury, po złożeniu wyjaśnień przez kontrolowaną instytucję kultury. Niewykorzystane środki z dotacji Ministerstwa Kultury w kwocie 2.587,26 zł zostały przekazane na rachunek resortu w dniu 20 lutego 2006 r. Niewykorzystane w tej samej wysokości  środki województwa organizator zezwolił zatrzymać w jednostce i przeznaczyć je na nagłośnienie sali kameralnej.

Z ustaleń kontroli wynika, że efekt inwestycyjny związany z modernizacją sali kameralnej wyniósł 560.689 zł, a do rozliczenia środków otrzymanych na realizację tego zadania przyjęto kwotę zapłaconą wykonawcom tego zadania w wysokości 654.825,49 zł, a więc obejmującą także podatek naliczony VAT, podlegający odliczeniu od podatku VAT należnego oraz zwrócony kontrolowanej jednostce przez urząd skarbowy. Po zakończeniu finansowania omawianego zadania pozostały środki w wysokości 94.136,49 zł (suma odliczonego i zwróconego podatku VAT). Należy jednak zaznaczyć, że w umowie zawartej z Województwem Podlaskim organ dotujący nie zastrzegł, iż w przypadku uzyskania, na podstawie obowiązujących przepisów, zwrotu podatku VAT za usługi lub dostawy opłacone z dotacji udzielonej ze środków własnych województwa, zwrócony podatek podlega przekazaniu na rachunek województwa. Tego typu zapisy dotyczyły tylko zwrotu podatku VAT naliczonego w fakturach opłaconych  ze środków otrzymanych z Ministerstwa Kultury. Z tych środków opłacano jednakże faktury tylko do wysokości ich wartości netto. Zasady wyceny środków trwałych w budowie, określone w rozdziale 4 ustawy o rachunkowości jednoznacznie określają, że ich cena nabycia nie obejmuje podlegającego odliczeniu podatku od towarów i usług (art. 28 ust. 2), a do wyceny tych środków przyjmuje się jedynie podatek VAT niepodlegający odliczeniu (art. 28 ust. 8 pkt 1).  Z poczynionych ustaleń wynika, że mimo braku stosownych zapisów w umowie dotacyjnej, znajdujące się w posiadaniu OiFP środki z dotacji celowej, pochodzące ze zwrotu VAT (niewykorzystane w efekcie na finansowanie inwestycji) powinny być rozliczone z budżetem Województwa Podlaskiego.

         Ustalenia  w zakresie wydatkowania i rozliczenia środków pochodzących z dotacji celowej przeznaczonej na finansowanie modernizacji sali kameralnej zostały przedstawione na str. 14-19 protokołu kontroli.

         Stwierdzone w trakcie kontroli nieprawidłowości były głównej mierze efektem błędnej interpretacji przepisów prawnych dotyczących gospodarki finansowej i rachunkowości instytucji kultury.

         Stosownie do postanowień art. 28a ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 ze zm.), a od 1 stycznia 2006 r. art. 44 ustawy o finansach publicznych z dnia 30 czerwca 2005 r. (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) odpowiedzialność za całość gospodarki finansowej jednostki sektora finansów publicznych, w tym  wykonywanie obowiązków w zakresie kontroli finansowej, ponosi jej kierownik. Na kierowniku spoczywa również powinność wdrożenia i aktualizacji dokumentacji opisującej przyjęte w jednostce zasady rachunkowości oraz nadzór nad prowadzeniem rachunkowości, stosownie do postanowień art. 4 ust. 5 i art. 10 ust. 2 ustawy o rachunkowości.  

         Prowadzenie rachunkowości instytucji kultury należało do głównego księgowego, stosownie do przepisów art. 35 ustawy o finansach publicznych (od 1 stycznia 2006 r. art. 45) oraz zakresu obowiązków.

         Mając na uwadze przedstawione nieprawidłowości, na podstawie art. 9 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, zalecam:

1. Dostosowanie dokumentacji opisującej przyjęte w OiFP zasady rachunkowości do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, a w szczególności:

a) uwzględnienie w zakresie ewidencji zwiększeń i zmniejszeń funduszu instytucji kultury oraz ewidencji przychodów zasad określonych w art. 29 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz określenie w przepisach wewnętrznych odrębnych zasad funkcjonowania tych kont syntetycznych, które z uwagi na odmienne rozwiązania wynikające z przepisów szczególnych i potrzeb instytucji kultury nie mogą być oparte na zasadach przyjętych w opracowaniu książkowym, zaadaptowanym dla potrzeb dokumentacji opisującej zasady rachunkowości;

b) dostosowanie nazw i numeracji zamieszczonych w wykazie kont syntetycznych, przyjętych do stosowania w OiFP według zasad określonych w ogólnie dostępnych komentarzach, do nazw i numeracji zawartych w tych opracowaniach.

2. Skorygowanie w księgach rachunkowych 2006 r. zapisów księgowych dokonanych z naruszeniem szczególnych zasad określonych w ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz w ustawie o rachunkowości, a w szczególności:

a) przeksięgowanie z pozostałych kosztów operacyjnych na koszt inwestycji rozpoczętych kwoty 322.435 zł, stanowiącej wartość zlikwidowanych budowli nabytych wraz z prawem wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej, na której jest wznoszony gmach opery;

b) ustalenie kwoty przeznaczonej w 2006 r. na finansowanie inwestycji (bez podatku VAT podlegającego odliczeniu), obejmującej również otrzymane na ten cel środki pomocowe, i zmniejszenie o tę kwotę funduszu instytucji kultury, w korespondencji z kontem zespołu 7 służącym do ewidencji równowartości finansowania inwestycji;

c) skorygowanie zapisem ujemnym, z uwagi na niezgodność z art. 29 ust. 4 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, wartości zmniejszenia funduszu instytucji kultury z tytułu amortyzacji środków trwałych pokrytej dotacją podmiotową, w korespondencji z kontem służącym do ewidencji pozostałych przychodów operacyjnych;

d) wyksięgowanie zapisem ujemnym, z uwagi na niezgodność z art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości:

- zmniejszenia funduszu instytucji kultury z tytułu finansowania inwestycji z otrzymanych środków pomocowych, zaksięgowanego w korespondencji z kontem służącym do ewidencji przychodów przyszłych okresów;

- przychodów przyszłych okresów przeniesionych na pozostałe przychody operacyjne, w wysokości odpowiadającej wartości amortyzacji naliczonej od środków trwałych zakupionych w 2006 r. z otrzymanych środków pomocowych;

e) zaksięgowanie obustronnym zapisem na koncie 800 zmniejszeń funduszu instytucji kultury z tytułu umorzenia środków trwałych  i zwiększeń z tytułu amortyzacji naliczanych:

- od środków trwałych umarzanych jednorazowo,

- od środków trwałych umarzanych stopniowo zakupionych ze środków pomocowych;

f) przeksięgowanie funduszu z aktualizacji wyceny środków trwałych na fundusz instytucji kultury. 

3. Prowadzenie odrębnej ewidencji środków trwałych o niskiej wartości jednostkowej i ich umorzenia.

4. Prowadzenie ewidencji księgowej zgodnie z zasadami funkcjonowania kont syntetycznych przyjętymi w zakładowym planie kont.

5. Sporządzanie planów działalności kulturalnej z uwzględnieniem uwag zamieszczonych w protokole  kontroli i w niniejszym wystąpieniu, ze szczególnym zwróceniem uwagi na:

a) wykazywanie, dla zachowania przejrzystości planu, w oddzielnych pozycjach kosztów amortyzacji od środków trwałych o niskiej wartości jednostkowej umarzanych jednorazowo i od środków trwałych umarzanych stopniowo,

b) sporządzanie planów inwestycji z podziałem na koszty poszczególnych zadań inwestycyjnych.

6. Uzgodnienie z Zarządem Województwa Podlaskiego sposobu rozliczenia otrzymanej w 2005 r. dotacji celowej na modernizację sali kameralnej, niewykorzystanej na finansowanie inwestycji w kwocie 94.136,49 zł.

7. Ujęcie w księgach rachunkowych wartości prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej położonej przy ul. Podleśnej 2, ustalonej przy uwzględnieniu możliwych metod wyceny tego typu środka trwałego wynikających z art. 28 ustawy o rachunkowości.

O sposobie wykonania zaleceń proszę powiadomić Regionalną Izbę Obrachunkową w Białymstoku w terminie 30 dni od daty otrzymania niniejszego wystąpienia.

Dodatkowo informuję o możliwości składania, w terminie 14 dni od daty otrzymania wystąpienia pokontrolnego, zastrzeżeń do zawartych w wystąpieniu wniosków, za pośrednictwem Prezesa RIO do Kolegium Izby, zgodnie z art. 9 ust. 3-4 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. Bieg 30-dniowego terminu ulegnie zawieszeniu w stosunku do wniosków objętych zastrzeżeniem.

      Prezes

Regionalnej Izby Obrachunkowej

                                                                                     w Białymstoku

Do wiadomości:

 Zarząd Województwa Podlaskiego