Kontrola kompleksowa gospodarki finansowej Miasta Kolno
przeprowadzona w Urzędzie Miasta w Kolnie
przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej
w Białymstoku Zespół w Łomży
Ustalenia kontroli zostały zawarte w wystąpieniu pokontrolnym z dnia 5 grudnia 2006 roku (znak: RIO.IV.6011 - 9/06), o treści jak niżej:
Burmistrz Miasta
Kolna
W wyniku kompleksowej kontroli gospodarki finansowej miasta Kolno za okres 2005 roku, przeprowadzonej w Urzędzie Miasta Kolno na podstawie art. 1 ust. 1 oraz w trybie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 roku o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 55, poz. 577 ze zm.) przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku Zespół w Łomży, stwierdzono nieprawidłowości opisane w protokole kontroli, którego egzemplarz pozostawiono w kontrolowanej jednostce.
Zakresem kontroli objęto m. in. regulacje dotyczące ustroju i funkcjonowania miasta oraz podległych jednostek organizacyjnych, funkcjonowanie kontroli wewnętrznej, prowadzenie rachunkowości, gospodarkę pieniężną, rozrachunki, wykonanie budżetu, w tym realizację wybranych dochodów i wydatków oraz udzielanie zamówień publicznych, realizację zadań zleconych, gospodarowanie mieniem komunalnym, rozliczenia budżetu z jednostkami organizacyjnymi.
Z opisu na str. 5 i 6 protokołu kontroli wynika, że pracownikowi zatrudnionemu w Urzędzie Miasta na stanowisku zastępcy głównego księgowego, zgodnie z dyspozycją Burmistrza zawartą w piśmie z 2 września 2005 r., zostało powierzone wykonywanie (w zastępstwie) zadań wchodzących w zakres kompetencji Skarbnika jako głównego księgowego budżetu, w tym kontrasygnowanie umów. Stosownie do postanowień art. 46 ust 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), w przypadku gdy czynność prawna może spowodować powstanie zobowiązań pieniężnych, do jej skuteczności potrzebna jest kontrasygnata skarbnika gminy (głównego księgowego budżetu) lub osoby przez niego upoważnionej. Z przywołanego przepisu wynika, iż to Skarbnik jest uprawniony do wyznaczania osoby, która może poza nią wykonywać prawa i obowiązki związane z kontrasygnowaniem czynności prawnych.
Kontrola dokumentacji opisującej przyjęte zasady rachunkowości wykazała, że w zakładowym planie kont nie określono zasad funkcjonwanania konta 130 – „Rachunek bieżący jednostek budżetowych” w sposób należycie uwzględniający fakt, iż dochody i wydatki jednostki budżetowej – Urzędu Miasta realizowane są przy pomocy rachunku budżetu. Stosownie do zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 153, poz. 1752), powtórzonych w obowiązującym obecnie rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1020), konto 130 może służyć do ewidencji dochodów i wydatków realizowanych przez urząd jednostki samorządu terytorialnego bezpośrednio z rachunku bieżącego budżetu, co oznacza w takim przypadku, że zapisy na koncie 130 powinny być pochodną (jako zapisy wtórne) zapisów na koncie 133 – „Rachunek budżetu” w ewidencji budżetu gminy. Według zasad funkcjonowania konta 133, zapisy na nim powinny być dokonywane wyłącznie na podstawie dowodów bankowych i muszą być zgodne z zapisami w księgowości banku. W wyniku kontroli obrotów na rachunku budżetu ustalono natomiast, że były one ujmowane w ewidencji księgowej niezgodnie z przytoczonymi zasadami. Wbrew tym zasadom rozdzielono ewidencję obrotów na rachunku bankowym, tj. zrealizowane dochody oraz inne wpływy ewidencjonowano tylko na koncie 133 w ewidencji budżetu, a zrealizowane wydatki ujmowano tylko w ewidencji jednostki budżetowej na koncie 130. W skutek tego, w trakcie roku konto 133 nie wskazywało salda zgodnego z księgowością banku. Dopiero na koniec roku dokonano w tym względzie przerachowań – str. 8, 17-18 protokołu kontroli.
W zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych, w oparciu o zasady określone w wymienionym rozporządzeniu Ministra Finansów oraz zakładowym planie kont, stwierdzono ponadto nieprawidłowości polegające na tym, że:
- prowadzono zapisy na koncie 221 „Należności z tytułu dochodów budżetowych”, w zakresie dochodów pobieranych na rzecz jednostki samorządu terytorialnego przez urzędy skarbowe, w sposób powodujący wykazywanie nierealnych (zawyżonych oraz niezgodnych z ewidencją analityczną na kwotę 302.149,24 zł) sald należności. Wynikało to z dokonywania przypisów na tym koncie, które nie były równoważone wpływami następującymi w kolejnym roku budżetowym (przy czym ujęcie takich wpływów na koncie 130 prowadziłoby do zniekształcenia poziomu dochodów zrealizowanych przez jednostkę, w związku z zasadami ewidencji dochodów pobieranych przez urzędy skarbowe obowiązującymi w ewidencji budżetu gminy). Jak wskazano w protokole kontroli, stosownie do zasad funkcjonowania konta 221 zawartych w rozporządzeniu Ministra Finansów, zapisy z tytułu podatków pobieranych przez właściwe organy mogą być dokonywane na koniec okresów sprawozdawczych w zakresie zaległości i nadpłat, w oparciu o przekazywane sprawozdania budżetowe – str. 12-13, 20 protokołu kontroli;
- nie prowadzono na koncie 221 rozliczeń należności z tytułu opłat za wieczyste użytkowanie nieruchomości oraz czynszów najmu i dzierżawy nieruchomości (rozliczenia prowadzone są poza komórką księgowości – przez Wydział Gospodarki Komunalnej i Gospodarki Gruntami), ujęto zaś na koncie 221, zamiast na koncie 226 „Długoterminowe należności budżetowe”, rozliczenia dotyczące długoterminowych należności budżetowych – str. 13, 20 protokołu kontroli;
- przed zamknięciem ksiąg rachunkowych jednostek budżetowych za 2005 rok dokonano niewłaściwych przeksięgowań, powodujących zniekształcenie wyniku finansowego przedstawionego na koncie 860 „Straty i zyski nadzwyczajne oraz wynik finansowy” oraz w sprawozdaniu finansowym, tj. bilansie jednostki budżetowej – Urzędu Miasta i obsługiwanych pod względem księgowym jednostek organizacyjnych (sporządzono bilans zbiorczo dla wszystkich jednostek, co ma związek z tym, iż nie prowadzono ewidencji do kont kosztów i przychodów (400 i 750) z podziałem na poszczególne jednostki organizacyjne):
a) nieprawidłowo przeniesiono z konta 810 „Dotacje budżetowe oraz środki z budżetu na inwestycje” na konto 860 saldo w wysokości 3.812.509,92 zł, które powinno być przeniesione na konto 800 – „Fundusz jednostki” stosownie do zasad funkcjonowania kont,
b) przeksięgowano na konto 860, za pośrednictwem konta 750, całą sumę zrealizowanych dochodów budżetowych, obejmującą także subwencje i dotacje (łącznie 12.284.882,- zł), które nie są dochodami jednostki lecz budżetu. W wyniku tych błędnych księgowań ustalono wynik dodatni (zysk netto) na sumę 1.375.012,67 zł, podczas gdy z wyliczenia wynika, że faktycznie uzyskano za 2005 r. wynik finansowy ujemny na sumę ok. 7.610.626,- zł – str. 14, 15 protokołu kontroli,
- nieprawidłowo w ewidencji organu przeksięgowano należności od urzędów skarbowych w sumie 266.935,63 zł z konta 224 – „Rozrachunki budżetu” na konto na konto 140 – „Inne środki pieniężne”, które służy do ewidencji środków pieniężnych w drodze, m.in. przekazanych w poprzednim okresie sprawozdawczym a objętych wyciągami bankowymi z rachunku bieżącego budżetu w następnym okresie sprawozdawczym. Wskazane saldo nie dotyczyło środków pieniężnych w drodze, lecz rozliczeń dochodów budżetowych realizowanych przez urzędy skarbowe, dla ewidencji których właściwe jest konto 224 – str. 19-20 protokołu kontroli;
- zrealizowane dochody i wydatki (salda kont 901 i 902) przeniesiono nieprawidłowo bezpośrednio na konto 960 „Skumulowana nadwyżka lub niedobór budżetu”, zamiast na konto 961 „Niedobór lub nadwyżka budżetu”. Mimo tego błędu wynik realizacji budżetu za 2005 rok (nadwyżka w wysokości 1.205.118 zł) prawidłowo wykazano w sprawozdaniu – bilans z wykonania budżetu – str. 24 protokołu kontroli.
Podkreślić należy, że niektóre z opisanych nieprawidłowości świadczą o przyjęciu niewłaściwego sposobu realizacji wniosków pokontrolnych, wydanych w wyniku poprzedniej kontroli kompleksowej RIO: nie zmieniono zasad księgowania obrotów na rachunku budżetu oraz nie objęto ewidencją księgową rozrachunków z tytułu opłat za wieczyste użytkowanie nieruchomości oraz czynszów najmu i dzierżawy nieruchomości – str. 8, 77 protokołu kontroli.
W wyniku badania obrotów na rachunku bankowym, które podlegają ewidencji na koncie 139 „Inne rachunki bankowe”, w powiązaniu z rozliczeniami na koncie 240 „Pozostałe rozrachunki”, stwierdzono saldo na sumę 12.980,21 zł dotyczące środków pieniężnych o nieustalonym źródle pochodzenia, zarachowanych na tych kontach przed 2000 r., tj. przed objęciem funkcji przez obecnego Skarbnika (jak wyjaśniła Pani Skarbnik nie udało się jej odnaleźć udokumentowania operacji gospodarczej dotyczącej tych środków). W okresie kontrolowanym ze środków tych pokrywano koszty obsługi rachunku bankowego, natomiast od lat żaden podmiot nie występował o ich potwierdzenie i rozliczenie. W tym stanie faktycznym, w braku możliwości ustalenia źródła pochodzenia środków finansowych, właściwe jest rozważenie ich zarachowania do dochodów budżetu – str. 19, 21 protokołu kontroli.
Badając realizację dochodów budżetowych z gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy stwierdzono m.in., że zarządzeniem Nr 94/05 z dnia 17 marca 2005 r. Burmistrza Miasta w sprawie ustalenia stawek czynszu za lokale mieszkalne została ustalona jedna stawka czynszu miesięcznego w wysokości 1,70 zł za 1 m² powierzchni użytkowej lokalu. Należy wskazać, że stosownie do art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 roku Nr 31, poz. 266 ze zm.), organ wykonawczy gminy winien ustalić stawki czynszowe z uwzględnieniem czynników podwyższających lub obniżających wartość użytkową lokali, wymienionych enumeratywnie w art. 7 ustawy, w oparciu o uchwałę w sprawie zasad polityki czynszowej, o której mowa w art. 21 ust. 2 pkt 4 tej ustawy. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 lipca 2002 r. (sygn.: II S.A./Wr 1049/02): …użyte w cyt. przepisie art. 7 ww. ustawy, sformułowanie: „(…) ustala stawki czynszu (…) z uwzględnieniem (…) w szczególności (…), oznacza, że właściciel ustalając stawki czynszu za 1 m2 powierzchni użytkowej lokali obowiązany jest uwzględnić podane w ustawie czynniki podwyższające lub obniżające ich wartość użytkową – str. 42-43 protokołu kontroli.
Odnośnie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek budowy urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków miasta, opisanej na stronie 36 protokołu kontroli, stwierdzono, że Rada Miasta Kolno podjęła uchwałę Nr XXIV/139/2000 z dnia 29 grudnia 2000 roku w sprawie określenia zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości gruntowych stanowiących własność miasta oraz ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż 3 lata, w której zawarto zapis, iż: „ustala się stawkę opłaty adiacenckiej w wysokości 0% różnicy między wartością nieruchomości przed wykonaniem urządzeń infrastruktury technicznej i wartością nieruchomości po ich wybudowaniu”. Uchwała ta została uchylona uchwałą Nr XXVI/159/05 Rady Miasta z dnia 28 kwietnia 2005 roku w sprawie określenia zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości gruntowych oraz ich wydzierżawiania lub najmu. W tej ostatniej uchwale nie zamieszczono postanowień w kwestii stawek opłaty adiacenckiej, nie podjęto też odrębnej uchwały w tej materii – str. 36 protokołu kontroli.
Należy podkreślić, że opłaty adiacenckie stanowią prawem określone, zatem niezależne od woli organów gminy, źródła dochodów gminy, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. f) ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 203, poz. 1966ze zm.). Ponadto, z mocy art. 144 ustawy o gospodarce nieruchomościami, opłaty te są prawną formą uczestnictwa właścicieli nieruchomości (i – w ograniczonym zakresie – użytkowników wieczystych) w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej. Nieokreślenie przez organ stanowiący stawek procentowych opłat adiacenckich uniemożliwia podejmowanie postępowań w sprawach indywidualnych, zmierzających do wydania decyzji ustalających wysokość opłat, a tym samym prowadzi do nieuprawnionego zaniechania ustalania i poboru dochodów budżetowych gminy. Uwagi te należy w równym stopniu odnieść do przyjmowania przez organ stanowiący zerowej stawki opłaty, gdyż prowadzi ona de facto do utraty możliwości pozyskiwania dochodów budżetowych. Jak stwierdził NSA w wyroku z dnia 14 stycznia 2003 r. (sygn.: I SA 2293/02): Prawo własności, jakie przysługuje jednostkom samorządu terytorialnego, doznaje pewnych ograniczeń w porównaniu z podmiotami, na których nie ciąży obowiązek wykonywania zadań publicznych. Jednostki te nie mogą zatem dowolnie dysponować przydzielonymi im dochodami, a w szczególności rezygnować z przydzielonych im w drodze ustawy źródeł dochodu, ponieważ w ten sposób, i to bez uzasadnionej przyczyny, zmniejszają swoje potencjalne możliwości realizacji postawionych przed nimi zadań.
Z porównania przepisów art. 146 ust. 2 zd. 2 i art. 145 ust. 1 ustawy z 1997 r. o gospodarce nieruchomościami wedle reguł wykładni systemowej wynika, że gminy mają obowiązek ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej. Natomiast dopiero jej wymiar w sprawie indywidualnej został pozostawiony uznaniu organu administracyjnego. To wszystko prowadzi do wniosku, że ustalenie stawki procentowej opłaty adiacenckiej w wysokości 0% stanowi rezygnację ze źródła dochodów gminy określonego w ustawie i jest zatem obejściem przepisów konstytucyjnych i ustawy o gospodarce nieruchomościami.
W toku kontroli dochodów budżetowych kontrolowanej jednostki badaniu poddano również dochody z tytułu podatków i opłat lokalnych, dla których organem podatkowym pierwszej instancji, w myśl art. 13 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jest Burmistrz Miasta. Kontrola w powyższym zakresie prowadzona była między innymi pod kątem prawidłowości i powszechności poboru wskazanych dochodów, kompletności ewidencji, windykacji zaległości podatkowych oraz rzetelności sporządzanych sprawozdań budżetowych, co doprowadziło do następujących ustaleń.
Stwierdzono, iż wymiar podatku Sekretarzowi Urzędu (zastępuje Burmistrza w czasie jego nieobecności oraz podejmuje decyzje z upoważnienia Burmistrza) i rodzicom Skarbnika dokonywany był w Urzędzie Miasta Kolno a decyzje wymiarowe podpisywane przez Burmistrza Miasta - str. 27 protokołu kontroli.
Zgodnie z treścią art. 132 § 1 wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta, marszałek województwa, ich zastępcy oraz skarbnik jednostki samorządu terytorialnego podlegają wyłączeniu od załatwiania spraw dotyczących ich zobowiązań podatkowych lub innych spraw normowanych przepisami prawa podatkowego. Paragraf 2 tego przepisu wskazuje, że norma ta ma zastosowanie również do spraw dotyczących:
1) małżonka, rodzeństwa, wstępnych, zstępnych albo powinowatych pierwszego stopnia osób wymienionych w § 1;
2) osób związanych stosunkiem przysposobienia, opieki lub kurateli z osobami wymienionymi w § 1.
W przypadku wyłączenia organu, o którym mowa w wymienionym przepisie, samorządowe kolegium odwoławcze wyznacza, w drodze postanowienia, organ właściwy do załatwienia sprawy.
Dokonano analizy sprawozdań Rb-27S i Rb-PDP za 2005 rok w zakresie prawidłowości wykazanych skutków wynikających z obniżenia górnych stawek podatków oraz skutków udzielonych ulg odroczeń, umorzeń, zwolnień oraz zaniechań poboru. Opis na stronach 39 i 40 protokołu kontroli wskazuje na nieprawidłowości w tym zakresie, z uwzględnieniem ich skutków finansowych oraz okresów sprawozdawczych, których dotyczą. Zasady sporządzania opisanych sprawozdań za wskazany okres wynikają z treści załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 sierpnia 2005 roku w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. Nr 170, poz. 1426). Należy jednocześnie wskazać, iż aktualnie obowiązujące zasady ich sporządzania zawarte są od dnia 1 lipca 2006 r. w załączniku nr 34 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2006 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. Nr 115, poz. 781). Przepisy § 4 pkt 2 lit. a) przywołanego rozporządzenia nakładają obowiązek sporządzenia omawianego sprawozdania na przewodniczącego jednostki samorządu terytorialnego.
Należy także zauważyć, iż nieprawidłowe wykazywanie skutków może mieć wpływ na prawidłowość ustalenia kwoty wyrównawczej stanowiącej element składowy części podstawowej subwencji ogólnej dla gmin.
W wyniku badania prawidłowości wynagrodzeń ustalono, że Rada Miasta Kolno udzieliła Przewodniczącemu Rady upoważnienia do wykonywania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy wobec Burmistrza w formie zapisu o przyjęciu wniosku w tej kwestii (w wyniku głosowania) w protokole Nr II/02 z posiedzenia Rady, odbytego w dniu 6 grudnia 2002 r. Stosownie do postanowień art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 roku o pracownikach samorządowych, (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm.) odnośne upoważnienie powinno być zawarte w odrębnej uchwale – str. 51 protokołu kontroli.
W wyniku kontroli wydatków na podróże służbowe stwierdzono, iż w zawartej przez Burmistrza z inspektorem Urzędu umowie z 20 lipca 2005 r. na używanie prywatnego samochodu w celach służbowych do jazd lokalnych nie określono istotnych jej postanowień, wynikających z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 ze zm.) – m.in. nie wskazano limitu kilometrów i stawki według pojemności skokowej silnika pojazdu. W umowie określono natomiast kwotę ryczałtu – 200,- zł, którą wypłacano pracownikowi z pomniejszeniem za dni nieobecności z powodu urlopu. Taka forma rozliczeń nie odpowiada zasadom określonym w § 4 rozporządzenia. Zgodnie z nimi, zwrot kosztów używania pojazdów do celów służbowych następuje w formie miesięcznego ryczałtu obliczonego jako iloczyn stawki za 1 kilometr przebiegu, o której mowa w § 2, i miesięcznego limitu przebiegu kilometrów na jazdy lokalne, o którym mowa w § 3, po złożeniu przez pracownika pisemnego oświadczenia o używaniu przez niego pojazdu do celów służbowych w danym miesiącu. Oświadczenie to powinno zawierać dane dotyczące pojazdu (pojemność silnika, marka, numer rejestracyjny) oraz określać ilość dni nieobecności pracownika w miejscu pracy w danym miesiącu z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej lub innej nieobecności, a także ilość dni, w których pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych. Kwotę ustalonego ryczałtu zmniejsza się o jedną dwudziestą drugą za każdy roboczy dzień nieobecności pracownika w miejscu pracy z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej trwającej co najmniej 8 godzin lub innej nieobecności oraz za każdy dzień roboczy, w którym pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych – str. 52 protokołu kontroli.
W zakresie zagadnień dotyczących gospodarki nieruchomościami stwierdzono, że Burmistrz jako organ właściwy do gospodarowania gminnym zasobem nieruchomości z mocy art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz.2603 ze zm.) nie sporządził planu wykorzystania gminnego zasobu nieruchomości, a zatem nie wypełnił obowiązku nałożonego przepisami art. 25 ust. 2 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 3 tej ustawy – str. 75 protokołu kontroli.
Stwierdzone w trakcie kontroli nieprawidłowości były wynikiem nieprzestrzegania bądź błędnej interpretacji przepisów prawnych dotyczących prowadzenia gospodarki finansowej, podatków lokalnych i rachunkowości.
Organem wykonawczym gminy miejskiej jest Burmistrz, na którym spoczywają obowiązki dotyczące m. in. przygotowania projektów uchwał Rady Miasta, wykonywania budżetu i gospodarowania mieniem gminy, a także ogólna odpowiedzialność za prawidłową gospodarkę finansową gminy (art. 30 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Burmistrz jako organ wykonawczy gminy wykonuje zadania przy pomocy Urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 i 3 ustawy; zakresy czynności niektórych pracowników przywołano w protokole kontroli). Odpowiedzialność za gospodarkę finansową Urzędu, jako jednostki sektora finansów publicznych, w tym za wykonywanie obowiązków w zakresie kontroli wewnętrznej, spoczywa na Burmistrzu – zgodnie z art. 44 ustawy o finansach publicznych (poprzednio art. 28a).
Burmistrz jest również organem podatkowym pierwszej instancji w myśl przepisu art. 13 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Obowiązki w zakresie prowadzenia rachunkowości spoczywały, stosownie do zakresu czynności, na Skarbniku Miasta. Prawa i obowiązki głównego księgowego (skarbnika) określają obecnie przepisy art. 45 ustawy o finansach publicznych.
Mając na uwadze ustalenia kontroli, na podstawie art. 9 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, zalecam:
1. Zapewnienie, aby kontrasygnowanie czynności prawnych było dokonywane przez Skarbnika Miasta lub osobę przez niego upoważnioną.
2. Zobowiązanie Skarbnika do wyeliminowania nieprawidłowości naruszających zasady ujmowania poszczególnych operacji w ewidencji księgowej, ustalone przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1020), przez:
a) określenie zasad własnych funkcjonwanania konta 130 „Rachunek bieżący jednostek budżetowych” uwzględniających fakt, iż dochody i wydatki Urzędu Miasta realizowane są przy pomocy rachunku budżetu;
b) dokonywanie zapisów na koncie 133 „Rachunek budżetu” zgodnie z dowodami przedkładanymi przez bank;
c) dokonanie stosownych zapisów korygujących na koncie 221 „Należności z tytułu dochodów budżetowych” w celu doprowadzenia sald należności do realnego stanu;
d) księgowanie na koncie 221 należności z tytułu opłat za wieczyste użytkowanie nieruchomości oraz czynszów najmu i dzierżawy nieruchomości;
e) przeniesienie na konto 226 „Długoterminowe należności budżetowe” rozrachunków z tytułu długoterminowych należności budżetowych, prowadzonych dotychczas nieprawidłowo za pośrednictwem konta 221,
f) prowadzenie ewidencji do kont kosztów i przychodów z podziałem na poszczególne obsługiwane jednostki organizacyjne, w dostosowaniu do potrzeb sprawozdawczych (bilansów);
g) zarachowywanie na koncie 750 „Przychody i koszty finansowe” wyłącznie przychodów z tytułu dochodów budżetowych podlegających ujęciu w ewidencji Urzędu jako jednostki budżetowej;
h) przenoszenie na koniec roku salda konta 810 „Dotacje budżetowe oraz środki z budżetu na inwestycje” na konto 800 – „Fundusz jednostki”, nie zaś konto wyniku finansowego (860);
i) zaniechanie, w ewidencji budżetu, przeksięgowywania na koniec roku sald dotyczących należności od urzędów skarbowych z konta 224 „Rozrachunki budżetu” na konto 140 „Inne środki pieniężne”;
j) przenoszenie w końcu roku zrealizowanych dochodów i wydatków (salda kont 901 i 902) na konto 961 „Niedobór lub nadwyżka budżetu”.
3. Uwzględnienie przy ustalaniu stawek czynszu za najem lokali mieszkalnych zasad wynikających z przepisów ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.
4. Przedłożenie Radzie Miasta projektu uchwały w sprawie stawki procentowej opłaty adiacenckiej, mając na uwadze tezy przedstawione w niniejszym wystąpieniu.
5. Wystąpienie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego o wyznaczenie organupodatkowego, właściwego do załatwiania spraw w zakresie wymiaru zobowiązań podatkowych dla osób wymienionych w protokole kontroli, zgodnie z obowiązującymi przepisami Ordynacji podatkowej.
6. Zweryfikowanie rzetelności danych służących za podstawę sporządzania sprawozdań wymienionych w protokole kontroli, za wskazane okresy sprawozdawcze, skorygowanie wartości błędnie wykazanych w powyższych sprawozdaniach oraz przekazanie poprawnej wersji sprawozdań do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku.
7. Spowodowanie usunięcia nieprawidłowości formalnych w kwestii upoważnienia Przewodniczącego Rady Miasta do wykonywania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy wobec Burmistrza – stosownie do art. 4 pkt 1 ustawy o pracownikach samorządowych, który stanowi, że odnośne upoważnienie powinno być zawarte w odrębnej uchwale organu stanowiącego.
8. Dokonanie zmian umowy zawartej z pracownikiem w sprawie używania do celów służbowych w jazdach lokalnych samochodu prywatnego, celem dostosowania jej postanowień, a także zasad rozliczania ryczałtu, do wymogów rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.
9. Sporządzenie planu wykorzystania gminnego zasobu nieruchomości, wymaganego przepisami art.25 ust. 2 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
10. Rzetelne realizowanie wniosków pokontrolnych, stosownie do udzielonej odpowiedzi o ich wykonaniu.
O sposobie wykonania zaleceń proszę powiadomić Regionalną Izbę Obrachunkową w Białymstoku Zespół w Łomży w terminie 30 dni od daty otrzymania niniejszego wystąpienia.
Dodatkowo informuję o możliwości składania, w terminie 14 dni od daty otrzymania wystąpienia pokontrolnego, zastrzeżeń do zawartych w wystąpieniu wniosków za pośrednictwem Prezesa Izby do Kolegium Izby, zgodnie z art. 9 ust. 3 – 4 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. Bieg 30 – dniowego terminu ulegnie zawieszeniu w stosunku do wniosków objętych zastrzeżeniem.
Podstawą zgłoszenia zastrzeżeń może być tylko zarzut naruszenia prawa poprzez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie.
Z-ca Prezesa
Regionalnej Izby Obrachunkowej
w Białymstoku
Do wiadomości:
Regionalna Izba Obrachunkowa
w Białymstoku Zespół w Łomży
Odsłon dokumentu: 120437912 Poprzdnie wersje tego dokumentu: brak
|