przez inspektora Regionalnej Izby Obrachunkowej w
Białymstoku
Ustalenia
kontroli zostały zawarte w wystąpieniu pokontrolnym z dnia 12 maja 2010 roku
(znak: RIO.I.6001-1/10), o treści jak niżej:
Pan
Sławomir Halicki
Burmistrz Suraża
W wyniku kompleksowej kontroli
gospodarki finansowej gminy Suraż za 2009 rok oraz inne wybrane okresy,
przeprowadzonej w Urzędzie Miejskim w Surażu na podstawie art. 1 ust. 1 oraz w
trybie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach
obrachunkowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 55 poz. 577 ze zm.) przez inspektorów
Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku, stwierdzono nieprawidłowości i
uchybienia opisane w protokole kontroli, którego egzemplarz pozostawiono w
kontrolowanej jednostce.
Zakresem kontroli objęto regulacje
wewnętrzne dotyczące ustroju i funkcjonowania gminy i jej jednostek
organizacyjnych, funkcjonowanie kontroli wewnętrznej, prowadzenie rachunkowości,
gospodarkę pieniężną i rozrachunki, wykonanie budżetu, w tym realizację
wybranych rodzajów dochodów i wydatków, udzielanie zamówień publicznych,
realizację zadań zleconych i w ramach porozumień, gospodarowanie mieniem
komunalnym, rozliczenia budżetu z jednostkami organizacyjnymi.
Badając zagadnienia organizacyjne ustalono,
że Urząd Miejski w okresie objętym kontrolą prowadził w referacie finansowym
obsługę finansowo-księgową dwóch jednostek organizacyjnych – Miejsko-Gminnego
Ośrodka Pomocy Społecznej i Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury, co wynikało z
Regulaminu Organizacyjnego Urzędu. Dla jednostek tych prowadzono wyodrębnione
księgi rachunkowe oraz oddzielne rachunki bankowe.
W
kontrolowanym okresie Pan Burmistrz nie zatrudniał kierownika Miejsko-Gminnego
Ośrodka Kultury, osobiście wykonując obowiązki kierownika tej jednostki. W
czasie trwania kontroli stan ten został zmieniony poprzez zatrudnienie z dniem
15 stycznia 2010 r. osoby pełniącej obowiązki dyrektora Miejsko-Gminnego
Ośrodka Kultury w Surażu. Osoba pełniąca obowiązki dyrektora z dniem 15
stycznia 2010 r. zawarła umowę o pracę z głównym księgowym w wymiarze ¼ etatu.
Wskazania wymaga, iż w związku z podjętymi działaniami niezbędne jest dokonanie
odpowiednich zmian w Statucie Ośrodka Kultury, ustalonym uchwałą Rady Miejskiej
z dnia 6 sierpnia 1996 r., w szczególności dotyczących kompetencji Burmistrza
Suraża do wykonywania czynności z zakresu prawa pracy wobec pracowników Ośrodka
Kultury oraz nieznajdującego umocowania w obowiązujących przepisach
postanowienia o zatwierdzaniu przez Radę Miejską planu finansowego tej
jednostki – str. 95-98 protokołu kontroli.
Z ustaleń kontroli wynika ponadto, że
Pan Burmistrz wykonywał także niektóre obowiązki kierownika Miejsko-Gminnego
Ośrodka Pomocy Społecznej. Polegało to w szczególności na dysponowaniu przez
Pana Burmistrza środkami pieniężnymi znajdującymi się na rachunku bankowym tej
jednostki budżetowej, zatwierdzaniu do realizacji dowodów finansowo-księgowych,
podpisywaniu projektu planu finansowego i planu finansowego jednostki oraz
sporządzanych dla tej jednostki sprawozdań – str. 92-94 protokołu kontroli.
Zgodnie z art. 44 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz.
U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) oraz art. 53 obowiązującej od 1 stycznia 2010 r.
ustawy o finansach publicznych z dnia 27 sierpnia 2009 r. (Dz. U. Nr 157, poz.
1240), zasadą generalną
jest odpowiedzialność kierownika jednostki sektora finansów publicznych za
całość gospodarki finansowej jednostki. Odpowiedzialność za realizację planów
finansowych, stanowiących podstawę gospodarki finansowej jednostek sektora
finansów publicznych, powinni ponosić kierownicy tych jednostek. Niezbędnym
warunkiem przypisania odpowiedzialności jest natomiast możliwość dysponowania
środkami pieniężnymi przyznanymi w planie finansowym. Przyjęte rozwiązania
organizacyjne nie mogą prowadzić do zniesienia samodzielności (w granicach
prawa) kierowników jednostek do prowadzenia gospodarki finansowej i wynikającej
z niej odpowiedzialności w tym zakresie. Jednostka budżetowa jest ponadto
podmiotem zobowiązanym do prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie art. 2
ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U.
z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), zatem na kierowniku tej jednostki
spoczywają określone tą ustawą obowiązki, wynikające w szczególności z
przepisów art. 4, art. 10 i art. 11 ust. 1.
Badając wewnętrzne regulacje
obowiązujące w Urzędzie stwierdzono, że niektóre z nich nie były aktualizowane,
mimo wystąpienia po ich wydaniu zmian w przepisach powszechnie obowiązujących
oraz zmian organizacyjnych w jednostce. W zakresie kontroli wewnętrznej oraz
obiegu dokumentów finansowo-księgowych obowiązują formalnie dwie instrukcje – z
dnia 21 czerwca 1994 r. oraz z dnia 26 listopada 2000 r. Zasady prowadzenia gospodarki
pieniężnej reguluje instrukcja z 1994 r. – str. 6-7 i 17-20 protokołu kontroli.
W treści przepisów wewnętrznych stwierdzono m.in. następujące braki:
a) brak zasad i
terminów sporządzania raportów kasowych,
b) pominięcie ogólnego
obowiązku kwitowania odbioru gotówki na fakturach opłaconych w kasie; obowiązek
potwierdzenia odbioru należności ustanowiono tylko w odniesieniu do faktur
(rachunków) opłaconych z pobranych zaliczek,
c)
nieuregulowanie kwestii wyboru wykonawców zamówień
publicznych, w stosunku do których, ze względu na wartość, nie ma obowiązku
stosowania procedur ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze zm.); w efekcie zamówienia o
wartości poniżej 14.000 euro realizowano bez udokumentowania sposobu wyłonienia
wykonawców potwierdzającego respektowanie zasady wyrażonej w okresie objętym
kontrolą w art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych (obecnie art. 44
ust. 3 pkt 1). Stosownie do przywołanych przepisów ustawy o finansach
publicznych, wydatki publiczne powinny być realizowane w sposób celowy i
oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych
nakładów. Ustanowione procedury wewnętrzne winny zatem zapewniać realizację tej
zasady.
Analiza zakresu czynności Skarbnika
Gminy wykazała jego sprzeczność z postanowieniami art. 54 obowiązującej ustawy
o finansach publicznych. Odpowiednia zamiana zakresu czynności Skarbnika
została dokonana w trakcie kontroli – str. 5 protokołu kontroli.
Badanie prawidłowości prowadzenia ksiąg
rachunkowych wykazało uchybienia naruszające przepisy ustawy o rachunkowości
oraz regulacje wewnętrzne poprzez:
a) poprawianie
błędnych zapisów w sposób niedopuszczony postanowieniami art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy,
co polegało na dokonaniu na koncie 260 „Zobowiązania finansowe” zapisem ujemnym
zmniejszenia obrotów dotyczących kredytów bankowych (bez wskazania konta
przeciwstawnego) oraz ujęciu na koncie 134 „Kredyty bankowe” zapisem dodatnim
kwoty obrotów wyksięgowanych z konta 260 – str. 12 protokołu kontroli,
b) niezałączanie
do raportów kasowych dowodów stwierdzających przyjęcie do kasy gotówki pobranej
z rachunku bankowego; przepisy wewnętrzne przewidują dokumentowanie takich
operacji dowodami wewnętrznymi „kasa przyjmie” – str. 20 protokołu kontroli.
Zwrócenia uwagi wymaga ponadto, iż z
naruszeniem obowiązujących przepisów prowadzona była gospodarka finansowa i
rachunkowość Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury. Przekazywano na rachunek tej
jednostki środki dotacji podmiotowej w wysokości niższej od przyjętej w uchwale
budżetowej. Miało to wpływ na wynik finansowy Ośrodka. Działalność M.G.O.K. w
2008 r. zamknęła się stratą w wysokości 1.222,30 zł (różnica między kosztami
działalności operacyjnej wynoszącymi 159.906,54 zł a przychodami w kwocie
158.684,24 zł). Kwoty powyższe, wykazane w rachunku zysków i strat, różnią się
od kwot wykazanych w informacji z wykonania planu finansowego M.G.O.K., z
którego wynika, że przychody wynosiły 143.672 zł natomiast wydatki wynosiły
144.853 zł. Na różnice między danymi zawartymi w porównywanych sprawozdaniach
miały wpływ głównie koszty amortyzacji środków trwałych wynoszące 15.052,64 zł
oraz ujęcie w przychodach wykazanych w rachunku zysków i strat pokrycia
amortyzacji w takiej samej wysokości. Powyższe pozycje kosztów i przychodów nie
były objęte planem finansowym MGOK na 2008 r. Należy zaznaczyć, ze zwiększenie
przychodów instytucji kultury o równowartość amortyzacji majątku trwałego jako
„pokrycie amortyzacji” nie ma umocowania w przepisach prawa. Zgodnie z art. 29
ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i
prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 ze zm.),
amortyzacja majątku trwałego zwiększa fundusz instrukcji kultury. Ponadto
sprawozdawczość finansowa MGOK sporządzana była na drukach oraz w zakresie
obowiązującym jednostki budżetowe i zakłady budżetowe, tj. na podstawie
przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie
szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów
jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów
publicznych (Dz. U. Nr 142, poz. 1020 ze zm.), zamiast na podstawie ogólnych
zasad wynikających z ustawy o rachunkowości - str. 99-100 protokołu kontroli.
W zakresie regulacji dotyczących
gospodarowania nieruchomościami gminy stwierdzono, że nie został przedstawiony
Radzie projekt uchwały w sprawie zasad nabywania, zbywania i obciążania
nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony
dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o której mowa w art. 18 ust. 2 pkt
9 lit. a) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r.
Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Przedłożenie projektu uchwały zalecono ówczesnemu Burmistrzowi
Suraża Z. Borowskiemu w wystąpieniu pokontrolnym wystosowanym przez Izbę
Obrachunkową dnia 5 października 2006 r. Stosowny projekt został przedłożony na
sesji w dniu 27 stycznia 2010 r. (w trakcie kontroli) i nie został uchwalony
przez Radę – str. 83-84 protokołu kontroli.
Zaniechano
także uchwalenia stawek opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości
nieruchomości spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej z
udziałem środków publicznych oraz podziałem nieruchomości. Z okazanej
dokumentacji nie wynika, aby Radzie przedstawiany był projekt uchwały w sprawie
ustalenia stawek opłaty, mimo iż miał być przedłożony zgodnie z odpowiedzią na
wystąpienie pokontrolne z dnia 5 października 2006 r. Zgodnie z postanowieniami art. 98a i art. 146 ustawy z dnia 21 sierpnia
1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze
zm.), możliwość ustalenia (w przypadku wystąpienia przesłanek ustawowych) oraz
wysokość opłaty adiacenckiej zależą od uchwalenia przez radę gminy stawki
procentowej opłaty odnoszącej się do wzrostu wartości nieruchomości
spowodowanego budową urządzeń infrastruktury technicznej lub podziałem
nieruchomości. Opłaty adiacenckie stanowią prawem określone, zatem
niezależne od woli organów gminy, źródła dochodów gminy, o których mowa w art.
4 ust. 1 pkt 2 lit. f) ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek
samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2008 r. Nr 88, poz. 539 ze zm.) – str. 44 protokołu
kontroli.
Na terenie gminy nie obowiązuje także wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem
gminy. Obowiązek podjęcia uchwały w tej sprawie wynika z art. 21 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw
lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu Cywilnego (Dz. U. z
2005 r. Nr 31 poz. 266 ze zm.). W konsekwencji zaniechania podjęcia wymienionej
uchwały nie zostały określone zasady polityki czynszowej, o których mowa w art.
21 ust. 2 pkt 4 ustawy o ochronie praw lokatorów..., które winny stanowić
podstawę dla Pana Burmistrza do ustalenia stawek czynszu za najem lokali
mieszkalnych na podstawie art. 8 pkt 1 tej ustawy. W okresie objętym kontrolą w
dalszym ciągu stosowano stawki czynszu za najem lokali mieszkalnych
wynikające z uchwały Rady Miejskiej z dnia 21 marca 2000 r. w sprawie
określenia stawek czynszu regulowanego... – str. 36-37
protokołu kontroli.
W trakcie kontroli dochodów budżetu z tytułu zbycia nieruchomości
ustalono, iż jednostka zamieściła w dniu 24
września 2009 r. informację o wyniku przetargu na sprzedaż nieruchomości, która
nie zwierała danych o cenach wywoławczych nieruchomości, wymaganych przepisem §
12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w
sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie
nieruchomości (Dz. U. Nr 207, poz. 2108 ze zm.). Ponadto informacja ta została
upubliczniona przed upływem 7-dniowego terminu na zaskarżenie czynności
podjętych w przetargu, co stanowi naruszenie § 12 ust. 1 rozporządzenia w zw. z
art. 40 ust. 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z którym
zamieszczenie stosownej informacji o wynikach przetargu powinno nastąpić
po bezskutecznym upływie terminów do zaskarżenia czynności przetargowych albo
po rozstrzygnięciu skargi jako niezasadnej. Informację upubliczniono w dniu
przetargu, podczas gdy z przywołanych przepisów oraz § 14 ust. 6 rozporządzenia
wynika, iż w przypadku przetargu ustnego podanie do publicznej wiadomości
informacji o przetargu nie może nastąpić wcześniej niż po upływie 7 dni od
rozstrzygnięcia przetargu (ogłoszenia jego wyniku uczestnikom) – str. 35 protokołu kontroli.
Kontrola sprzedaży nieruchomości w drodze bezprzetargowej
wykazała, że wartość nieruchomości będącej
przedmiotem sprzedaży została określona w operacie szacunkowym z dnia 24 lutego
2006 r. na kwotę 167.555 zł, natomiast sprzedaży nieruchomości dokonano w 7
lutego 2008 r. Ustawa o gospodarce nieruchomościami w art. 156 ust. 3 stanowi,
że operat szacunkowy może być wykorzystywany do celu, dla którego został
sporządzony, przez okres 12 miesięcy od daty jego sporządzenia – str. 47 protokołu
kontroli.
Badanie trybu zawierania umów najmu i dzierżawy nieruchomości
gminnych wykazało, że objęte kontrolą umowy najmu na
okres powyżej 3 miesięcy oraz umowy dzierżawy były zawierane bez uprzedniego sporządzenia
wykazu nieruchomości przeznaczonych do oddania w najem lub dzierżawę, o którym
mowa w art. 35 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Według postanowień art. 35
ust. 1 i 1b ustawy, właściwy organ sporządza i podaje do publicznej wiadomości
wykaz nieruchomości. Wykaz ten wywiesza się na okres 21 dni w siedzibie
właściwego urzędu, a ponadto informację o wywieszeniu tego wykazu podaje się do
publicznej wiadomości przez ogłoszenie w prasie lokalnej oraz w inny sposób
zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, a także na stronach internetowych
właściwego urzędu. Obowiązek ten nie dotyczy jedynie oddania nieruchomości w
najem lub dzierżawę na czas oznaczony do 3 miesięcy; wykaz sporządza się i
podaje do publicznej wiadomości, jeżeli po umowie zawartej na czas oznaczony do
3 miesięcy strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama
nieruchomość – str. 42-43 protokołu kontroli.
Ponadto ustalono, że umowa z dnia 30
października 2006 r. dotycząca najmu lokalu użytkowego, zawarta na okres 3 lat,
została przedłużona aneksem nr 1/2009 z dnia 30 października 2009 r. na kolejne
3 lata, bez uzyskania przez Pana Burmistrza zgody Rady Miejskiej wymaganej przepisami
ustawy o samorządzie gminnym. Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) tej ustawy,
uchwała Rady jest wymagana w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas
oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta
sama nieruchomość – str. 41-42 protokołu kontroli.
Analiza dochodów z tytułu czynszu za
najem lokali mieszkalnych wykazała, że nie sporządzano
kalkulacji kosztów, która winna stanowić podstawę ustalenia opłat za centralne
ogrzewanie. Stwierdzono, iż opłaty te zostały ustalone na podstawie negocjacji
z najemcami w chwili podpisywania umów, w wysokości 2,20 zł netto za m2
powierzchni użytkowej. Lokale mieszkalne ogrzewane są za pomocą pieca olejowego
zasilającego również budynek Urzędu Miejskiego. Należy wskazać, iż kontrolowana
jednostka nie traktowała wpłat za c.o. jako wniesionych zaliczek na poczet faktycznych
kosztów centralnego ogrzewania – nie dokonywano rozliczeń kosztów wytworzenia
ciepła i wniesionych wpłat. Praktyka taka jest niezgodna z przepisami ustawy o
ochronie praw lokatorów..., która w art. 9 ust. 2 stanowi, iż wysokość tzw. opłat
niezależnych od właściciela powinna być ustalana w taki sposób, aby zapewniała
wyłącznie pokrycie przez odbiorców kosztów wytworzenia energii cieplnej. Brak
bieżącej kalkulacji kosztów wytworzenia ciepła uniemożliwia zweryfikowanie
prawidłowości kwoty wnoszonych przez najemców opłat. W świetle przywołanego
przepisu ustawy opłaty te nie mogą być ustalone na poziomie niższym od
faktycznych kosztów wytworzenia ciepła, jak również nie mogą obciążać najemców
ponad faktycznie poniesione przez gminę koszty – str. 38 protokołu kontroli.
Badanie
terminowości uiszczania czynszu za najem lokali mieszkalnych wykazało przypadki
nieterminowego regulowania tych należności. Nie stwierdzono, aby odsetki od
nieterminowych wpłat były naliczane i dochodzone. Z protokołu kontroli nie wynika,
aby regulacje wewnętrzne stwarzały możliwość odstąpienia od naliczania i
ewidencjonowania odsetek o niskiej wartości. Jednostka winna zatem dokonać
naliczenia odsetek od nieterminowo płaconych czynszów oraz ująć je w księgach
rachunkowych w momencie ich zapłaty lub pod datą ostatniego dnia kwartału w
wysokości należnej na koniec tego kwartału, jak to wynika z § 7 ust. 8
rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych
zasad rachunkowości oraz planów kont... – str. 38-39 protokołu kontroli.
W
toku kontroli dochodów z tytułu najmu lokalu użytkowych i dzierżawy
nieruchomości ustalono, że na dzień 31 grudnia 2009 r. jednostka posiadała wymagalne
należności z tytułu czynszu za najem lokali użytkowych w łącznej kwocie
2.161,62 zł, od których naliczone odsetki wynosiły na dzień 19 stycznia 2010 r.
kwotę 253,94 zł oraz za dzierżawę w kwocie 400,02 zł, od której przysługiwały
odsetki w wysokości 67,53 zł. W odniesieniu do wskazanych zaległości również
zaniechano naliczania odsetek, co doprowadziło w konsekwencji do niewykazania
ich w księgach rachunkowych i sprawozdawczości za 2009 r. – str. 40-41
protokołu kontroli.
Stwierdzono,
że jednostka nie dokonywała aktualizacji opłat z tytułu użytkowania
wieczystego. Ustawa o gospodarce nieruchomościami w art. 77 umożliwia dokonanie
z urzędu aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego
nieruchomości, jeżeli wartość tej nieruchomości uległa zmianie. Podstawą
dokonania aktualizacji jest wartość nieruchomości określona przez rzeczoznawcę
majątkowego. Z uwagi na fakt, iż od zawarcia skontrolowanych umów upłynęło
odpowiednio 13 i 24 lata, zasadnym jest dokonanie aktualizacji wysokości opłaty.
Podjęcie takich działań uzasadnia art. 12 ustawy, zobowiązujący do
gospodarowania nieruchomościami w sposób zgodny z zasadami prawidłowej
gospodarki. Za zgodne z zasadami prawidłowej gospodarki należy uznać pobieranie
opłat z tytułu użytkowania wieczystego w wysokości adekwatnej do wartości
nieruchomości – str. 43-44 protokołu kontroli.
W
toku kontroli dochodów budżetowych gminy, badaniu poddano również dochody z
tytułu podatków i opłat lokalnych, dla których organem podatkowym pierwszej
instancji, w myśl art. 13 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), jest Burmistrz. Kontrola
prowadzona była w szczególności pod kątem prawidłowości i powszechności poboru
wskazanych dochodów, windykacji zaległości podatkowych oraz rachunkowości
podatkowej, w tym rzetelności sporządzania sprawozdań budżetowych, co
doprowadziło do następujących ustaleń.
Ustalono,
iż organ podatkowy nie wypełnia obowiązku wynikającego z treści art. 281 § 1
ustawy Ordynacja podatkowa dotyczącego przeprowadzania kontroli podatkowych.
Przepis ten stanowi, iż organy podatkowe przeprowadzają kontrole podatkowe u
podatników w celu sprawdzenia, czy kontrolowani wywiązują się z obowiązków
wynikających z przepisów prawa podatkowego. Pośrednim następstwem wskazanej
nieprawidłowości jest ograniczona możliwość uzyskiwania informacji, które
mogłyby być wykorzystane do weryfikacji danych wykazywanych w deklaracjach
podatkowych i tym samym wykonywania obowiązków wynikających z treści art. 272
Op tj. prowadzenia czynności sprawdzających – str. 47-48 prot. kontroli.
Zgodnie z opisem zawartym na str. 48 protokołu kontroli
badana jednostka w sprawozdaniach Rb – 27S i Rb – PDP za rok 2009 nieprawidłowo
wykazała skutki dotyczące zastosowania zwolnień i obniżenia górnych stawek w
podatku od środków transportowych. Z ustaleń kontroli wynika, że w
sprawozdaniach nie wykazano skutków zwolnienia wynikającego z uchwały Rady
Miejskiej w Surażu, dotyczącego pojazdów wykorzystywanych do przewozu dzieci do
szkół w kwocie 1700 złotych. Z ewidencji podatkowej wynika, że ze zwolnienia
korzysta jeden pojazd (autobus). Natomiast w zakresie skutków wynikających z
obniżenia przez Radę Miejską maksymalnych stawek podatku od środków
transportowych, obowiązujących w kontrolowanym okresie ustalono, że w
sprawozdaniu wykazano kwotę 1.700,00 zł zamiast 4.671,20 złotych. Stwierdzone nieprawidłowości powodują, iż
sprawozdania należy uznać za sporządzone niezgodnie z § 9 ust. 1 i 2 oraz
zasadami sporządzania sprawozdań wynikających z zał. nr 9 i 11 do
rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2006 r. w sprawie
sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. Nr 115, poz. 781 ze zm.), w myśl których, kierownicy
jednostek są obowiązani sporządzać sprawozdania rzetelnie i prawidłowo pod
względem merytorycznym i formalno-rachunkowym, natomiast kwoty wykazane w
sprawozdaniach powinny być zgodne z danymi wynikającymi z ewidencji księgowej.
Równocześnie należy wskazać, iż od dnia 8 lutego 2010 roku w powyższym zakresie
obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 lutego 2010 w
sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz. U Nr 52, poz. 420).
Mając
na uwadze ustalenia kontroli zawarte w protokole należy stwierdzić, że organ
podatkowy posiada ograniczone możliwości wykonywania czynności sprawdzających,
o których mowa w art. 272 pkt 3 Op. Treść przepisu stanowi, że organy podatkowe
dokonują czynności sprawdzających mających na celu ustalenie stanu faktycznego
w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami.
W praktyce wykonanie przepisu wymaga aby organy podatkowe posiadały informacje,
które pozawalałyby na zweryfikowanie składanych deklaracji. Biorąc pod uwagę,
że posiadany przez jednostkę program EWOPIS w obecnym stanie pozwala na
zweryfikowanie jedynie powierzchni i rodzaju posiadanych gruntów. Program nie
daje natomiast możliwości ustalenia pozostałych bardzo istotnych elementów, a
mianowicie sposób wykorzystania gruntów i budynków, powierzchnię budynków,
wartość budowli wykazywaną przez przedsiębiorców i prawidłowość stosowania
zwolnień ustawowych w podatku leśnym. Dane powyższe organy podatkowe mogą
uzyskiwać z wykorzystaniem uprawnień i procedur, takich jak kontrole podatkowe,
oględziny, bądź też wezwania do przedłożenia odpowiednich dokumentów,
wynikających z Ordynacji podatkowej, z uwzględnieniem norm zawartych w ustawie
o swobodzie działalności gospodarczej. Tymczasem stwierdzono, w wyniku analizy danych zawartych w deklaracjach
podatkowych, że organ podatkowy uprawnień tych nie wykorzystuje, czego
skutkiem mogą być nieprawidłowości opisane na stronach 50 – 53 protokołu
kontroli. Wskazane w opisie przypadki wymagają wyjaśnienia celem podjęcia
działań zmierzających do prawidłowego opodatkowania, szczególnie w kontekście
skutków finansowych w postaci zaniżenia dochodów podatkowych gminy o kwotę
28.600 złotych.
Również
kontrola prawidłowości i powszechności samoopodatkowania podatkiem rolnym w
grupie podatników –osób prawnych wykazała przypadki nieprawidłowości będące
pochodną słabości systemu weryfikacji danych podatkowych służących do
prowadzenia czynności sprawdzających. Wymagające wyjaśnienia przypadki, opisane
na stronach 54-55 protokołu kontroli wskazują na zaniżenie dochodów co najmniej
o kwotę 663 złotych.
Analiza
deklaracji podatkowych przeprowadzona w zakresie przestrzegania przez
podatników terminów na złożenie deklaracji podatkowych, wynikających z
materialnego prawa podatkowego wykazała, że siedmiu podatników naruszyło
przepisy w tej materii. W większości przypadków podatnicy złożyli jednak
deklaracje przed zakończeniem czynności sprawdzających, co było powodem nie
podejmowania w stosunku do nich działań dyscyplinujących. Szczegółowy opis
stwierdzonych uchybień zawarto na stronach 52-54 protokołu kontroli.
Także
w zakresie prawidłowości i powszechności opodatkowania podatkiem leśnym osób
prawnych i jednostek niemających osobowości prawnej kontrola wykazała, że organ
podatkowy nie reagował właściwie na rozbieżności pomiędzy powierzchnią
deklarowaną a wynikającą z ewidencji gruntów i budynków. Jak wynika z opisu na
stronie 57 protokołu kontroli spowodowało to zaniżenie dochodów z tytułu tej
należności o kwotę 15 złotych. Ponadto stwierdzono, że w przypadku kontrolowanych pozycji w ewidencji
geodezyjnej grunty te zostały sklasyfikowane jako W Ls. Tymczasem § 67 i 68
rozporządzenia z dnia 29 marca 2001 roku Ministra Rozwoju Regionalnego i
Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) nie
przewiduje takiej możliwości. A zatem połączenia tych oznaczeń jest sprzeczne
ze wskazanymi przepisami. Należy zatem podjąć działania mające na celu
wyjaśnienie kwestii prawidłowości zaklasyfikowania gruntów, w kontekście
konieczności prawidłowego ich opodatkowania.
Z
opisu zawartego na stronie 58 protokołu kontroli wynika, że organ podatkowy nie
wydawał postanowień o wszczęciu postępowania podatkowego w przypadku zaistnienia
zamian mających znaczenie dla wymiaru zobowiązań podatkowych. Tym samym
naruszono normy art. 165 § 2 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż wszczęcie
postępowania podatkowego z urzędu następuje w formie postanowienia. Ponieważ
złożenie informacji podatkowej nie jest jednoznaczne ze złożeniem wniosku o
wszczęcie postępowania podatkowego organ podatkowy po otrzymaniu informacji
jest zobowiązany do jego wszczęcia w celu zmiany wysokości wymiaru zobowiązania
podatkowego.
Badanie
przeprowadzone w zakresie powszechności i prawidłowości opodatkowania podatkiem
rolnym, leśnym i od nieruchomości, w ramach łącznego zobowiązania podatkowego,
osób fizycznych wykazało przypadki nieprawidłowości, zawarte w opisie na
stronach 58-60 protokołu kontroli, dotyczące:
-
nieobjęcia opodatkowaniem wszystkich przedmiotów opodatkowania (gruntów),
-
wadliwego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego,
-
zastosowania niewłaściwego rodzaju podatku,
-
obejmowania opodatkowaniem budynków, których istnienia nie potwierdzono w
prowadzonym postępowaniu podatkowym.
Z
kolei z opisu zawartego na stronach 60-61 protokołu kontroli wynika, że organ
podatkowy naruszył art. 6 § 1 ustawy 17 czerwca 1996r. o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2005 Nr 229, poz. 1954 ze
zm.) oraz § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2001
roku w sprawie wykonania niektórych
przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ( Dz. U. Nr 137,
poz. 1541 ze zm.). W myśl przytoczonych przepisów gdy zobowiązany uchyla
się od wykonania obowiązku wierzyciel powinien podjąć czynności zmierzające do
zastosowania środków egzekucyjnych oraz jeżeli wierzyciel stwierdza, że należność nie została
zapłacona w terminie określonym w decyzji lub wynikającym z przepisu prawa
wysyła do zobowiązanego upomnienie, z zagrożeniem wszczęcia egzekucji po
upływie siedmiu dni od dnia doręczenia upomnienia. Z ustaleń kontroli wynika,
że 162 podatnikom posiadającym zaległości w kwocie 20.437,70 zł nie wystawiono
upomnień, natomiast kolejnym 40 o zadłużeniu w wysokości 6.926,50 zł, którym
upomnienia wygenerowano, nie zostały one wysłane. Dokonana analiza porównawcza
ewidencji upomnień i tytułów wykonawczych wykazała, że do końca roku
podatkowego nie wystawiono tytułów 104 podatnikom, a łączna wartość należności nieobjęta
działaniami windykacyjnymi wynosi 20.033,65 złote. Z wyjaśnień uzyskanych w
trakcie kontroli wynika, że mając na uwadze wysokie koszty jakie wiążą się z
działaniami upominawczo windykacyjnymi przyjęto zasadę, iż będą one prowadzone
w przypadku gdy suma zaległości podatnika przekroczyła 20 zł. Burmistrz wskazał
również, iż zobowiązał pracowników do wystawienia upomnień wszystkim dłużnikom
do dnia 30 kwietnia roku 2010. Ponadto stwierdzono, że w przypadku osób
prawnych i jednostek niemających osobowości prawnej organ podatkowy przed
podjęciem czynności egzekucyjnych nie prowadził postępowania upominawczego czym
naruszył art. 15 § 1 ustawy postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Przepis
ten stanowi, iż egzekucja administracyjna może być wszczęta, jeżeli wierzyciel,
po upływie terminu do wykonania przez zobowiązanego obowiązku, przesłał mu
pisemne upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku z zagrożeniem
skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, chyba że przepisy
szczególne inaczej stanowią. Postępowanie egzekucyjne może być wszczęte dopiero
po upływie 7 dni od dnia doręczenia tego upomnienia. Ponieważ mamy do czynienia
z podatnikami, u których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia
zdarzeń, z którym ustawa wiąże powstanie takiego zobowiązania (art. 21 § 1 pkt
1 Op.) nie mają zastosowania przepisy szczególne zawarte w rozporządzenie
Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o
postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W rozdziale 3 rozporządzenia
wymienione zostały należności w stosunku do których może być wszczęte
postępowanie egzekucyjne bez uprzedniego wysłania upomnienia.
Stwierdzono
również, że należności podatkowe zabezpieczone hipoteką nie zostały
przeksięgowane z konta 221 - należności z tytułu dochodów budżetowych na konto
226 - długoterminowe należności budżetowe, co powoduje naruszenie wskazań § 18
rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 czerwca 2006 roku w sprawie zasad rachunkowości i planu kont w
zakresie ewidencji podatków, opłat i niepodatkowych należności budżetowych dla
organów podatkowych jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 112, poz.
761) – str. 62 prot. kontroli.
W wyniku analizy prawidłowości prowadzonego postępowania oraz formalno
prawnej poprawności wydanych decyzji podatkowych stwierdzono, iż decyzje na
podstawie których udzielono ulg w zapłacie podatku nie zawierają uzasadnienia
prawnego i faktycznego, co stanowi naruszenie art. 210 § 1 pkt 6 ustawy
Ordynacja podatkowa. W myśl tego przepisu decyzja podatkowa powinna zawierać
zarówno uzasadnienie faktyczne jak i prawne. Ponieważ decyzje wydawane na
podstawie przepisów ustawy o podatku rolnym (art. 12
ust. 1 pkt 4 i ust. 6) oraz Ordynacji
podatkowej (art. 67a) dotyczą ulg w zapłacie podatku organ podatkowy ma
obowiązek stosować przepis § 5 z art. 210 Ordynacji podatkowej, który stanowi,
iż można odstąpić od
uzasadnienia decyzji, gdy uwzględnia ona w całości żądanie strony, z tym, że
nie dotyczy to jednak decyzji wydanej na skutek odwołania bądź na podstawie
której przyznano ulgę w zapłacie podatku – str. 62-64 prot. kontroli.
Kontrola
realizacji dochodów z tytułu podatku od środków transportowych wykazała
nieprawidłowości będące pochodną wskazywanej już słabości systemu kontroli
zarządczej w aspekcie czynności sprawdzających. Doprowadziło to do, opisanego
na stronach 65-66 protokołu kontroli, braku reakcji organu podatkowego na:
-
wadliwe ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego,
-
zastosowanie niewłaściwej stawki podatkowej,
-
niezłożenie deklaracji,
-
składanie deklaracji ze znacznym opóźnieniem.
W
wymiarze finansowym doprowadziło to do uszczuplenia dochodów podatkowych gminy
o kwotę 1347 zł, a w jednym przypadku do zawyżenia wysokości zobowiązania o
kwotę 275 złotych.
Z
analizy kont podatkowych podatników przeprowadzonej w zakresie prawidłowości
prowadzenia ewidencji księgowej wynika, że podatnicy wymienieni w opisie na
stronach 67-70 protokołu kontroli nie wpłacili należnych odsetek od
nieterminowych wpłat, a organ podatkowy nie dokonał czynności o których mowa w
art. 55 § 2 Op tj. nie dokonał zarachowania (przeksięgowania) dokonanej wpłaty
proporcjonalnie na należność główną i odsetki. Spowodowało to utratę dochodów z
tytułu odsetek od nieterminowych wpłat w kwocie 246 złotych.
Kontrola
realizacji wydatków z tytułu wynagrodzeń wykazała, że Sekretarzowi Gminy
przyznany został dodatek specjalny w dniu 12 grudnia 2008 r. w wysokości 500 zł
na czas nieoznaczony. Stosownie do postanowień art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 21
listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458),
pracownikowi samorządowemu z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków
służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań może zostać przyznany dodatek
specjalny. W myśl zacytowanej normy pracownikowi nie można przyznać dodatku
specjalnego na czas nieokreślony, ponieważ przesłanką przyznania tego składnika
wynagrodzenia jest okresowe zwiększenie obowiązków lub powierzenia zadań, co
powoduje, że ma on charakter świadczenia tymczasowego. Zakaz przyznawania
dodatków specjalnych na czas nieokreślony wynika również z § 8 regulaminu
wynagradzania obowiązującego w Urzędzie – str. 71-72 protokołu kontroli.
Analiza
wydatków z tytułu używania do jazd lokalnych samochodu niebędącego własnością
pracodawcy przez Pana Burmistrza wykazała, że wysokość ryczałtu ustalona za okres
styczeń-lipiec 2009 r. w wysokości 1.155,72 zł. była nieprawidłowa. Prawidłowa
kwota ustalona w toku kontroli powinna wynosić 1.121,70 zł. Stwierdzona różnica
wynikała z faktu, iż w jednostce rozliczano ryczałt zmniejszając go nie o 1/22
za każdy dzień nieobecności, jak wynika to z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra
Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz
dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych,
motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz.
271 ze zm.), lecz o ułamek kwoty za każdy dzień nieobecności w danym miesiącu, liczony
w oparciu o liczbę dni roboczych w danym miesiącu i kwotę miesięcznego ryczałtu
(np. w lutym zmniejszano ryczałt o 1/20 za każdy dzień nieobecności) – str.
74-75 protokołu kontroli.
Zawarte
na str. 76-78 protokołu kontroli ustalenia wynikające z badania procedury
udzielenia oraz rozliczenia dotacji przyznanej Uczniowskiemu Klubowi Sportowemu
„Znicz”, w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności
pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 ze zm.), na
realizację zadania publicznego w zakresie upowszechniania kultury fizycznej i
sportu wśród dzieci i młodzieży poprzez prowadzenie zajęć oraz udział w
zawodach sportowych w różnych dyscyplinach, wykazują, że:
a) ogłoszenie o
konkursie nie zwierało danych dotyczących zrealizowanych przez organ
administracji publicznej w roku ogłoszenia konkursu i w roku poprzednim zadań
publicznych tego samego rodzaju i związanych z nimi kosztami, ze szczególnym
uwzględnieniem wysokości dotacji przekazanych organizacjom pozarządowym (art.
13 ust. 2 pkt 7 ustawy),
b)
zaniechano publikacji ogłoszenia o konkursie w prasie lokalnej, co stanowiło naruszenie
art. 13 ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym w okresie objętym kontrolą;
należy wskazać, iż od 13 marca 2010 r. przepisy art. 13 ust. 3 i 4 ustawy nie
nakładają obowiązku publikacji ogłoszenia w prasie, określając, iż musi być ono
zamieszczone w BIP, siedzibie Urzędu oraz na stronie internetowej Urzędu,
c)
w zestawieniu faktur (rachunków) załączonym do sprawozdania z wykonania zadania
nie podano numerów dokumentów, których wymaga wzór sprawozdania stanowiący
załącznik nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27
grudnia 2005 r. w sprawie wzoru oferty realizacji zadania publicznego, ramowego
wzoru umowy o wykonanie zadania publicznego i wzoru sprawozdania z wykonania
tego zadania (Dz. U. Nr 264, poz. 2207); uzyskane przez Urząd, na wniosek
kontrolujących, dowody poniesienia wydatków nie zawierały opisu, z jakich
środków wydatkowana kwota została pokryta, jakie było przeznaczenie zakupionych
towarów, usług lub innego rodzaju opłaconej należności oraz podpisu osoby
odpowiedzialnej za sprawy dotyczące rozliczeń finansowych organizacji, tj.
danych wymaganych załącznikiem nr 3 do przywołanego rozporządzenia.
Analiza przeprowadzonej w 2008 r.
inwentaryzacji środków trwałych wykazała, że kontrolowana jednostka zaniechała
dopisania lub odpisania, od stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub
potwierdzenia salda, przychodów i rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń), jakie
nastąpiły między datą spisu lub potwierdzenia a dniem ustalenia stanu
wynikającego z ksiąg rachunkowych, tj. 31 grudnia 2008 r. Zgodnie z art. 26
ust. 3 pkt 1 ustawy o rachunkowości, termin i częstotliwość inwentaryzacji uważa
się za dotrzymane, jeżeli inwentaryzację składników aktywów rozpoczęto nie
wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15 dnia
następnego roku, ustalenie zaś stanu nastąpiło przez dopisanie lub odpisanie od
stanu stwierdzonego przychodów i rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń), jakie
nastąpiły między datą inwentaryzacji a dniem ustalenia stanu wynikającego z
ksiąg rachunkowych, przy czym stan wynikający z ksiąg rachunkowych nie może być
ustalony po dniu bilansowym – str. 86-87 protokołu kontroli.
W następstwie kontroli wydatków z tytułu zwrotu podatku
akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji
rolnej stwierdzono, że na podstawie
decyzji nr RF3115-253/2009 dokonano zwrotu podatku akcyzowego w kwocie 87,65
zł. Z załączonych do wniosku faktur wynika, że wnioskodawca zakupił 171,74 litrów oleju,
co stosownie do postanowień art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 10 marca 2006 r.
o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego
wykorzystywanego do produkcji rolnej (Dz. U. Nr 52, poz. 379) uprawniało go do zwrotu podatku w kwocie
145,99 zł, czyli o 58,34 zł wyższej niż wypłacona. Powstała różnica wynikała z
nieuzasadnionego nieuwzględnienia przez pracownika w rozliczeniu 2 z 8
przedstawionych faktur – str. 88 protokołu kontroli.
Stwierdzone
w trakcie kontroli nieprawidłowości i uchybienia były wynikiem
nieprzestrzegania bądź błędnej wykładni przepisów prawnych dotyczących
gospodarki finansowej i rachunkowości gminy.
Organem
wykonawczym gminy miejsko-wiejskiej jest Burmistrz, na którym spoczywają
obowiązki dotyczące m.in. przygotowania projektów uchwał Rady Miejskiej,
wykonywania budżetu i gospodarowania mieniem, a także ogólna odpowiedzialność
za prawidłową gospodarkę finansową gminy (art. 30 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1
ustawy o samorządzie gminnym). Burmistrz jako organ wykonawczy wykonuje zadania
przy pomocy Urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 i 3 ustawy),
działającego w strukturze organizacyjnej wskazanej w protokole kontroli.
Odpowiedzialność za gospodarkę finansową Urzędu, jako jednostki sektora
finansów publicznych, w tym za wykonywanie obowiązków w zakresie wewnętrznej
kontroli zarządczej, spoczywa na Burmistrzu zgodnie z art. 53 ust. 1 i art. 69
ust. 1 ustawy o finansach publicznych.
Burmistrz
jest również organem podatkowym pierwszej instancji w myśl przepisu art. 13 § 1
pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Obowiązki w zakresie prowadzenia
rachunkowości oraz nadzorowania prac z tego zakresu spoczywały, stosownie do
zakresu czynności, na Skarbniku Miasta. Zakres obowiązków Skarbnika określają
przepisy art. 54 ustawy o finansach publicznych.
Mając
na uwadze ustalenia kontroli, na podstawie art. 9 ustawy o regionalnych izbach
obrachunkowych, zalecam:
1. Przygotowanie i przedłożenie
organowi stanowiącemu projektów uchwał w sprawie:
a)
zmian w Statucie MGOK w zakresie wskazanym w części opisowej wystąpienia,
b)
zasad nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości gruntowych oraz ich
wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż trzy lata (z jednoczesnym wskazaniem
Radzie Miejskiej na obowiązek podjęcia uchwały regulującej wskazane kwestie),
c)
ustalenia stawek opłaty adiacenckiej,
d)
wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym
zasobem gminy, w tym zasad polityki czynszowej, stanowiących podstawę ustalenia
przez Pana Burmistrza stawek czynszu za najem lokali mieszkalnych w trybie art.
8 pkt 1 ustawy o ochronie praw lokatorów...
2. Zapewnienie wymaganej przepisami
prawa odrębności organizacyjnej MGOPS, przejawiającej się w szczególności
realizowaniem przez kierownika tej jednostki obowiązków w zakresie dysponowania
środkami pieniężnymi, sporządzania planów finansowych, prowadzenia ksiąg
rachunkowych i sporządzania sprawozdawczości finansowej.
3. Dostosowanie regulacji wewnętrznych
do faktycznych potrzeb Urzędu oraz obowiązujących przepisów prawa, mając na
uwadze wskazania zawarte w protokole kontroli i części opisowej wystąpienia.
4. Zobowiązanie Skarbnika Gminy do wyeliminowania
uchybień w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych poprzez:
a) dokonywanie
korekt błędnych zapisów w sposób określony w art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy o
rachunkowości,
b) dokumentowanie
przyjęcia gotówki z banku do kasy dowodem przewidzianym do tego celu
regulacjami wewnętrznymi.
5. Wskazanie głównemu księgowemu MGOK
na przedstawione w części opisowej wystąpienia błędy w prowadzeniu ksiąg
rachunkowych i sprawozdawczości MGOK stwierdzone w czasie prowadzenia obsługi
MGOK przez Urząd, celem uniknięcia ich powielenia.
6. Przekazywanie MGOK dotacji
podmiotowej w wysokości ustalonej uchwałą budżetową.
7. Zapewnienie prawidłowości przebiegu
procesów związanych z gromadzeniem dochodów gminy z gospodarowania
nieruchomościami. W tym celu:
a) zamieszczanie
informacji o wynikach postępowań przetargowych po upływie terminu na wniesienie
skargi oraz zawieranie w nich wszystkich danych wymaganych przepisami,
b) ustalanie ceny
nieruchomości na podstawie wycen zawartych w aktualnych operatach szacunkowych,
c) sporządzanie i
upublicznianie wykazów nieruchomości przeznaczonych do wynajęcia lub
wydzierżawienia w przypadkach przewidzianych w art. 35 ust. 1 i 1b ustawy o
gospodarce nieruchomościami,
d) uzyskiwanie
zgody Rady Miejskiej na wynajęcie lub wydzierżawienie nieruchomości na czas
oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony lub gdy po umowie
zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których
przedmiotem jest ta sama nieruchomość, jeżeli łączny okres udostępnienia
nieruchomości będzie przekraczał 3 lata.
8. Rozliczanie zaliczek wnoszonych
przez najemców na poczet kosztów wytworzenia energii cieplnej, mając na uwadze
postanowienia art. 9 ust. 2 ustawy o ochronie praw lokatorów...
9. Naliczanie i ujmowanie w ewidencji
należnych odsetek od zaległości z tytułu najmu i dzierżawy.
10. Podjęcie działań zmierzających do
aktualizacji opłat za użytkowanie wieczyste.
11. Przestrzeganie przepisów Ordynacji
podatkowej m. in. w zakresie przeprowadzania kontroli podatkowych oraz
prowadzenia czynności sprawdzających.
12. Sporządzanie sprawozdań budżetowych
rzetelnie i prawidłowo pod względem merytorycznym i formalno-rachunkowym oraz
dokonanie korekty sprawozdań w związku z ustaleniami kontroli.
13.
Wyeliminowanie wskazanych w protokole kontroli i części opisowej wystąpienia
nieprawidłowości w opodatkowaniu podatkami lokalnymi. Przedstawienie w odpowiedzi
na zalecenia wyników poszczególnych działań z uwzględnienie ich aspektu
finansowego.
14. Przestrzeganie obowiązujących norm
prawnych w zakresie działań upominawczych i windykacyjnych w stosunku do
zaległych zobowiązań z tytułu podatków i opłat lokalnych. Rozważenie objęcia
tej sfery działań urzędu procedurami kontroli zarządczej.
15.
Stosowanie przepisów Działu IV Ordynacji podatkowej w zakresie prawidłowości
prowadzenia postępowania podatkowego i wydawanych decyzji podatkowych.
16.
Pobieranie należnych odsetek za zwłokę przy wpłatach należności podatkowych
dokonywanych po terminie płatności, z uwzględnieniem zasad i procedur zawartych
w przepisach Ordynacji podatkowej.
17. Przyznawanie dodatków specjalnych
pracownikom na czas oznaczony.
18. Prawidłowe naliczanie ryczałtu z
tytułu używania do jazd lokalnych samochodu niebędącego własnością pracodawcy.
Dokonanie zwrotu ryczałtu zawyżonego Panu Burmistrzowi za I półrocze 2009 r. o
34,02 zł oraz zweryfikowanie prawidłowości ryczałtu za II półrocze 2009 r. i
rozliczenie ewentualnej różnicy.
19. Przestrzeganie ustawy o
działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, a w szczególności:
a) zawieranie w
ogłoszeniu o konkursie wszystkich informacji wymaganych przepisami,
b) egzekwowanie
prawidłowości składanych sprawozdań z wykonanego zadania.
20. Dopisywanie lub odpisywanie od
stanu stwierdzonego drogą spisu z natury lub potwierdzenia salda, przychodów i
rozchodów (zwiększeń i zmniejszeń), jakie nastąpiły między datą spisu lub
potwierdzenia a dniem ustalenia stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych.
21. Prawidłowe ustalanie wysokości
zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego.
O
sposobie wykonania zaleceń pokontrolnych proszę powiadomić Regionalną Izbę
Obrachunkową w Białymstoku w terminie 30 dni od daty otrzymania niniejszego
wystąpienia.
Dodatkowo
informuję o możliwości składania, w terminie 14 dni od daty otrzymania
wystąpienia pokontrolnego, zastrzeżeń do zawartych w wystąpieniu wniosków za
pośrednictwem Prezesa RIO do Kolegium Izby, zgodnie z art. 9 ust. 3-4 ustawy o
regionalnych izbach obrachunkowych. Bieg 30-dniowego terminu ulegnie
zawieszeniu w stosunku do wniosków objętych zastrzeżeniem.
Podstawą
zgłoszenia zastrzeżeń może być tylko zarzut naruszenia prawa poprzez błędną
jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie.
Zastępca Prezes
Regionalnej Izby Obrachunkowej
w Białymstoku
Odsłon dokumentu: 120437344 Poprzdnie wersje tego dokumentu: brak