Kontrola kompleksowa gospodarki finansowej Gminy Korycin

przeprowadzona w Urzędzie Gminy w Korycinie

przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej

w Białymstoku Zespół w Suwałkach

         Ustalenia kontroli zostały zawarte w wystąpieniu pokontrolnym z dnia 21 lutego 2008 roku (znak: RIO.V.6011 - 6/07), o treści jak niżej:

                                                                                              Pan Mirosław Lech

                                                                                              Wójt Gminy Korycin

W wyniku kompleksowej kontroli gospodarki finansowej Gminy Korycin za okres 2006 roku, przeprowadzonej w Urzędzie Gminy Korycin na podstawie art. 1 ust. 1 oraz w trybie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 roku o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 55, poz. 577 ze zm.) przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku Zespół w Suwałkach, stwierdzono nieprawidłowości opisane w protokole kontroli, którego egzemplarz pozostawiono w kontrolowanej jednostce.

Zakresem kontroli objęto regulacje wewnętrzne dotyczące ustroju i funkcjonowania gminy oraz jej jednostek organizacyjnych, funkcjonowanie kontroli wewnętrznej, prowadzenie rachunkowości, gospodarkę pieniężną i rozrachunki, wykonanie budżetu, w tym realizację wybranych rodzajów dochodów i wydatków, udzielanie zamówień publicznych, realizację zadań zleconych i realizowanych w ramach porozumień, gospodarowanie mieniem komunalnym, rozliczenie budżetu z jednostkami organizacyjnymi.

W toku kontroli prawidłowości finansowania budżetu 2006 roku stwierdzono, że w skład kwoty zrealizowanych przychodów, wykazanych w sprawozdaniu Rb-NDS, wchodził kredyt inwestycyjny zaciągnięty w Banku Spółdzielczym w Korycinie w wysokości 355.835 zł - str. 86-87 protokołu kontroli. Kredyt został zaciągnięty, jak wynika z umowy zawartej w dniu 22 września 2006 r., na okres od 22 września 2006 r. do 31 marca 2007 r. z przeznaczeniem na pokrycie kosztów projektu inwestycyjnego „Budowa Kompleksu Sportowo–Rekreacyjno-Turystycznego w Korycinie”. W związku z zamiarem zaciągnięciem tego kredytu Rada Gminy podjęła uchwałę Nr XXXII/184/06 z dnia 18 sierpnia 2006 roku, z której wynikało, że kredyt zostanie zaciągnięty z przeznaczeniem na pokrycie przejściowego deficytu w 2006 roku. Świadczy o tym fakt, iż w treści uchwały powołano się na § 8 uchwały budżetowej na 2006 rok, stanowiący, iż ustala się maksymalną kwotę kredytów i pożyczek krótkoterminowych zaciąganych przez Wójta w roku budżetowym na 1.000.000 zł. W związku z zaciągnięciem kredytu nie została także dokonana zmiana w budżecie na 2006 rok poprzez wprowadzenie kredytu po stronie przychodów. Planowano natomiast dochody i wydatki w kwocie 355.835 zł dotyczące zadania, którego realizacja została wskazana jako powód zaciągnięcia kredytu. Przedstawione okoliczności świadczą o tym, iż kredytu tego nie można traktować jako kredytu na sfinansowanie planowego deficytu lub spłatę wcześniej zaciągniętych zobowiązań, o których mowa w art. 82 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o finansach publicznych, lecz stanowił on kredyt na sfinansowanie przejściowego deficytu w trakcie roku budżetowego, o którym mowa w art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy. Kredyt taki – nie wynikający z konstrukcji budżetu jako niezbędny dla finansowania planowanego deficytu lub rozchodów – musi podlegać spłacie w tym samym roku, w którym został zaciągnięty, stosownie do art. 82 ust. 2 ustawy. Nie ma przy tym znaczenia, czy posiada on związek z realizowanym projektem objętym dofinansowaniem ze środków Unii Europejskiej. Z postanowień umowy kredytu nie wynika ponadto, aby fakt otrzymania dofinansowania ze środków UE był powiązany z terminem spłaty kredytu.

W świetle powyższych okoliczności Pan Wójt nie był uprawniony do podpisania umowy kredytowej przewidującej spłatę kredytu w roku następnym, ponieważ warunkiem możliwości zaciągnięcia kredytu podlegającego spłacie w następnym roku budżetowym jest wystąpienie w budżecie danego roku wydatków lub rozchodów z tytułu spłaty wcześniej zaciągniętych zobowiązań, dla pokrycia których wymagane jest zaciągnięcie zobowiązania jako planowanego przychodu budżetu. Tymczasem wydatki dotyczące projektowanego zadania znajdowały pokrycie w planowanych dochodach budżetu. Kredyt został faktycznie spłacony w dniu 27 marca 2007 r.

Z ustaleń dotyczących organizacji wewnętrznej kontroli finansowej, w związku z obsadą stanowisk i przydzielonych im zadań, wynika, że nie zostało obsadzone stanowisko zastępcy wójta gminy. Zadania dla tego stanowiska zostały natomiast przewidziane w Regulaminie Organizacyjnym Urzędu. Nieobsadzenie stanowiska zastępcy wójta tworzy sytuację zagrażającą ciągłości funkcjonowania jednostki podczas nieobecności Pana Wójta. Z uwagi na liczbę mieszkańców, stosownie do postanowień art. 26a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), w gminie Korycin może być powołany jeden zastępca wójta. Należy wskazać, że dodany do ustawy art. 28g, mający zastosowanie począwszy od obecnej kadencji organów gminy, określa w sposób jednoznaczny zasady kierowania gminą w przypadku zaistnienia jednej z – enumeratywnie wymienionych – przemijających przeszkód w wykonywaniu zadań i kompetencji wójta (m.in. spowodowanej niezdolnością do pracy z powodu choroby trwającej powyżej 30 dni). Zadania i kompetencje wójta przejmuje wówczas jego zastępca, zaś w razie niepowołania zastępcy – osoba wyznaczona przez Prezes Rady Ministrów w trybie art. 28h ustawy – str. 3 protokołu kontroli.

W trakcie kontroli poddano ocenie wewnętrzne regulacje dotyczące organizacji jednostki, pod katem zapewnienia właściwego funkcjonowania wewnętrznej kontroli finansowej, o której mowa w przepisach w art. 44 i 47 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) oraz Standardach kontroli finansowej w jednostkach sektora finansów publicznych, opublikowanych komunikatem Nr 13 Ministra Finansów z dnia 30 czerwca 2006 r. (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 7, poz. 58).

W zakresie uregulowań dotyczących gospodarki obrotu środkami pieniężnymi i papierami wartościowymi stwierdzono, iż pracownicy pobierają gotówkę z banku i rozliczają się z pobranej gotówki w formie rozliczenia zaliczki, jednakże w przepisach wewnętrznych nie ustalono zasad rozliczania z pobranej gotówki. Ponadto, w instrukcji obiegu dokumentów nie zostały opisane dokumenty stosowane przy tych operacjach, takie jak wniosek o zaliczkę i rozliczenie zaliczki – str. 10 protokołu kontroli.

W sferze prowadzenia ksiąg rachunkowych stwierdzono nieprawidłowości naruszające wymogi ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości i planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 142, poz. 1020), a także przepisów wewnętrznych.

Zwrócenia szczególnej uwagi wymagają nieprawidłowości stwierdzone w obrębie ewidencji środków pieniężnych na rachunku Urzędu Gminy jako jednostki budżetowej. Ustalono, że zgodnie z zakładowym planem kont dla budżetu oraz Urzędu prowadzone są odrębne rachunki bankowe. W związku z tym postanowiono, że konto 130 „Rachunek bieżący jednostki budżetowej” służy do ewidencji obrotów na rachunku bankowym tej jednostki. Natomiast księgi rachunkowe zawierały zapisy na koncie 130 prowadzone w sposób właściwy dla sytuacji, w której rachunek Urzędu nie jest wyodrębniony, a Urząd pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z rachunku budżetu – str. 13-14 protokołu kontroli.  Środki na wydatki przelewane z rachunku budżetu na rachunek Urzędu Gminy ewidencjonowane były tylko w ewidencji budżetu zapisem Wn 223-1 „Rozliczenie wydatków budżetowych” - Ma 133 „Rachunek budżetu”; w ewidencji Urzędu wpływ środków na rachunek nie był ewidencjonowany na koncie 130. Stosownie do zasad funkcjonowania kont, określonych w załącznikach do przywołanego rozporządzenia, środki otrzymane z rachunku budżetu na pokrycie wydatków jednostki budżetowej winny być ewidencjonowane zapisem Wn 130 - Ma 223. W związku z brakiem ewidencji wpływu środków na wydatki, konto 130 w trakcie roku wykazywało saldo po stronie Ma i było niezgodne z ewidencją banku. Na dzień 31 grudnia 2006 roku konto 130 nie wykazywało salda, co było zgodne z wyciągiem bankowym. Efekt ten osiągnięto poprzez wyksięgowanie istniejącego salda na konto 800 „Fundusz jednostki”.

Zasadę ewidencji na koncie 130 zgodnie z danymi wyciągów bankowych naruszono także poprzez niezachowywanie czystości obrotów na tym koncie w odniesieniu do zapisów dotyczących zwrotów, błędnych wpłat, refundacji – str. 14-15 protokołu kontroli.

Zasadę dokonywania zapisów na kontach odpowiadających rachunkom bankowym wyłącznie na podstawie danych wyciągów bankowych naruszono również w stosunku do konta 133. Stwierdzono, że na koncie 133-1, prowadzonym jako subkonto do rachunku budżetu, dokonano zapisu nie posiadającego treści ekonomicznej. Dotyczył on zaksięgowania kwoty kredytu wykorzystanego na finansowanie budżetu w rachunku bieżącym budżetu, wynoszącej 96.664,78 zł, zapisem Wn 133-1 – Ma 134-1 „Kredyty bankowe”, w wyniku czego saldo konta 133 było niezgodne z bankowym potwierdzeniem salda rachunku budżetu – str. 20 i 25 protokołu kontroli. Przedstawione błędne księgowanie skutkowało także wykazaniem nierzeczywistych - aczkolwiek zgodnych z ewidencją księgową - danych w sprawozdaniach Rb-Z (zawyżenie zadłużenia z tytułu kredytów), Rb-ST (zawyżenie stanu środków na rachunku budżetu) – str. 18-19 protokołu kontroli.

Istotne nieprawidłowości w sferze prowadzenia ksiąg rachunkowych ujawniono także w zakresie ewidencji operacji dotyczących Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Operacje dotyczące Funduszu nie były w ciągu roku bieżąco ewidencjonowane na kontach 135-2 „Rachunki środków funduszy specjalnego przeznaczenia” i 853 „Fundusze pozabudżetowe”. Wyciągi bankowe gromadzone były w odrębnym segregatorze. Środki pieniężne wykazane na koncie 135-2 i stan Funduszu na koncie 853 nie uległy zmianie w okresie od stycznia do listopada 2006 r. Środki pieniężne przez cały wskazany okres wynosiły w ewidencji 217,90 zł, co było niezgodne ze stanem rzeczywistym, gdyż np. saldo końcowe wyciągu bankowego z dnia 31 października 2006 wynosiło 2.427,35 zł. Na koniec roku poleceniem księgowania jednostka doksięgowała obroty na kontach 135-2 i 853. Saldo konta 135-2 na koniec roku 2006 było zgodne z wyciągiem bankowym.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o rachunkowości, do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. Księgi winny być prowadzone rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i bieżąco. Księgi rachunkowe uznaje się za rzetelne, jeżeli dokonane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty, a bieżąco, jeżeli pochodzące z nich informacje umożliwiają sporządzenie w terminie obowiązujących jednostkę sprawozdań - art. 24 ust. 1, 2 i ust. 5 pkt 1 ustawy o rachunkowości – str. 15-16 protokołu kontroli.

Analiza sprawozdania półrocznego Rb-33 z wykonania planów finansowych funduszy celowych nieposiadających osobowości prawnej wykazała, iż dane wykazane w sprawozdaniu były niezgodne z ewidencją księgową, co wynikało z braku zapisów w ewidencji. Sprawozdanie zostało sporządzone na podstawie prowadzonych ręcznie kartotek do konta 135-2 i 853, których nie można uznać za ewidencję analityczną w rozumieniu art. 16 ust. 1 ustawy o rachunkowości, albowiem według tego przepisu ewidencję pomocniczą stanowią konta służące do dokonywania zapisów będących uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów na kontach księgi głównej. Stosownie do § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. Nr 115, poz. 781 ze zm.), sprawozdania jednostkowe sporządza się na podstawie ksiąg rachunkowych – str. 15-16 protokołu kontroli.

W zakresie dotyczącym GFOŚiGW ustalono również, iż przychody z kapitalizacji odsetek zostały zakwalifikowane w par. 0570 „Grzywny, mandaty i inne kary pieniężne od osób fizycznych” zamiast w par. 0920 „Pozostałe odsetki”, jak to wynika z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2006 roku w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz. U. Nr 107, poz. 726 ze zm.) – str. 16 protokołu kontroli.

Spośród innych nieprawidłowości dotyczących prowadzenia ksiąg rachunkowych należy wymienić:

a) sporządzenie zestawienia obrotów i sald organu i jednostki za poszczególne miesiące 2006 roku dopiero pod datą 23 sierpnia 2007 r., tj. niezgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy – str. 11 protokołu kontroli;

b) opatrywanie zapisów księgowych jedną datą, tj. datą dokonania zapisu w ewidencji księgowej; pozostaje to w sprzeczności z przepisami art. 23 ust. 2 pkt 1-2 i 4 ustawy o rachunkowości, w myśl których zapis księgowy powinien zawierać co najmniej datę dokonania operacji gospodarczej, datę dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu – jeżeli różni się ona od daty dokonania operacji, a także datę zapisu – str. 13 protokołu kontroli;

c) dokonywanie zapisów w dzienniku w sposób niepozwalający na jednoznaczne powiązanie zapisów ze sprawdzonymi i zatwierdzonymi dowodami księgowymi, tj. wbrew wymaganiom art. 14 ust. 2 ustawy – str. 13 protokołu kontroli;

d) niezamieszczanie na dowodach księgowych pełnej adnotacji o sposobie zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych oraz podpisu osoby odpowiedzialnej za te wskazanie, co narusza regulację art. 21 ust. 1 pkt 6 ustawy – str. 13 protokołu kontroli;

e) nieprowadzenie do konta 139 „Inne rachunki bankowe” ewidencji szczegółowej według kontrahentów, co narusza zasady funkcjonowania tego konta określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia – str. 16 protokołu kontroli;

f) ewidencjonowanie w urządzeniach księgowych budżetu, na koncie 224 „Rozrachunki budżetu”, rozrachunków z tytułu podatku VAT, zabezpieczenia należytego wykonania umów, należności od kontrahenta – str. 22 protokołu kontroli; zgodnie z zasadami funkcjonowania kont zawartymi w załącznikach do przywołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 roku, rozliczenia dotyczące podatku VAT winny być ewidencjonowane w ewidencji Urzędu na koncie 225 „Rozrachunki z budżetami”, zabezpieczenia należytego wykonania umów na koncie 240 „Pozostałe rozrachunki” (a przechowywane na rachunku depozytów – konto 139), należności od kontrahentów na koncie 201 „Rozrachunki z odbiorcami i dostawcami”;

g) prowadzenie ewidencji szczegółowej do kont 224 w ewidencji budżetu, oraz 201 i 240 „Pozostałe rozrachunki” w ewidencji Urzędu niezgodnie z zasadami funkcjonowania tych kont, określonymi w załącznikach do rozporządzenia – str. 22 i 24 protokołu kontroli;

j) dokonywanie zapisów w ewidencji analitycznej do konta 221 „Należności z tytułu dochodów budżetowych” niezgodnie z wymogami wskazanymi w art. 23 ust 2 ustawy, w myśl których zapis księgowy powinien zawierać m.in. rodzaj i numer dowodu, na podstawie którego dokonano księgowania – str. 24 protokołu kontroli;

k) brak zgodności między ewidencją analityczną i syntetyczną w zakresie dochodów i wydatków budżetowych realizowanych ze środków funduszy pomocowych; ustalenie dotyczy ewidencji na kontach 907 „Dochody z funduszy pomocowych” i 908 „Wydatki z funduszy pomocowych” i obejmuje niewielkie kwoty; zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej i winny być uzgodnione z saldami i zapisami na kontach księgi głównej – str. 17 protokołu kontroli;

l) ujęcie środka trwałego o wartości przekraczającej 3.500 zł (motopompy) w ewidencji pozostałych środków trwałych (konto 013 „Pozostałe środki trwałe”), zamiast na koncie 011 „Środki trwałe”, i umorzenie w całości w momencie przyjęcia do używania – str. 123 protokołu kontroli.

Kolejnym obszarem w sferze rachunkowości, w którym kontrola wykazała istnienie uchybień było wykonywanie obowiązków w zakresie inwentaryzacji. Ustalono, iż w jednostce wystąpiły należności na sumę 2.431,87 zł, podlegające, na mocy art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, inwentaryzacji w drodze potwierdzenia sald. Należności te zostały zinwentaryzowane przez badaną jednostkę metodą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji realnej wartości tych składników – str. 25 protokołu kontroli.

W zakresie prawidłowości przeprowadzenia inwentaryzacji drogą spisu z natury stwierdzono, iż nie przestrzegano uregulowań wewnętrznych; m.in. arkusze spisu z natury nie zostały oznaczone w sposób uniemożliwiający ich zamianę, na arkuszach spisu z natury bezpośrednio pod ostatnią pozycją nie zamieszczono informacji o ilości zawartych w nim pozycji – str. 127 protokołu kontroli. Ponadto protokoły z likwidacji nie zostały zatwierdzone przez Pana Wójta. Wymóg zatwierdzenia dokumentów likwidacyjnych przez kierownika jednostki wynika z instrukcji obiegu dowodów księgowych – str. 127 protokołu kontroli.

Stwierdzono ponadto, że obowiązująca w Urzędzie instrukcja inwentaryzacyjna została wprowadzona zarządzeniem Pana Wójta z dnia 31 sierpnia 2000 r. i nie była dotychczas aktualizowania. Zapisy dotyczące częstotliwości przeprowadzania inwentaryzacji środków trwałych, tzw. „milczącego potwierdzania salda” oraz wymogu inwentaryzacji zobowiązań w drodze potwierdzania salda odbiegają od aktualnie obowiązujących przepisów art. 26 ustawy o rachunkowości; oprócz tego, instrukcja w swej treści odwołuje się do nieobowiązującego także w czasie jej opracowania rozporządzenia Ministra Finansów z 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości – str. 124 protokołu kontroli.

Kontrola prawidłowości sporządzania sprawozdawczości budżetowej wykazała, że w sprawozdaniu Rb-28S z wykonania planu wydatków budżetowych na dzień 31 grudnia 2006 r. dane wykazane w rozdz. 75075 „Promocja jednostek samorządu terytorialnego” odbiegały od danych wynikających z ewidencji szczegółowej – str. 17-18 protokołu kontroli. W par. 4210 wykazano dodatkowo kwotę 1.655,03 zł, podczas gdy w par. 4300 w tym rozdziale wykazane w sprawozdaniu wydatki były o wymienioną kwotę niższe od wykazanych w ewidencji.

Sprawdzenie kompletności i terminowości sporządzania przez kierowników jednostek organizacyjnych jednostkowych sprawozdań budżetowych wykazało, że miesięczne sprawozdania Rb-28S sporządzane były po terminie wskazanym w rozporządzeniu w sprawie sprawozdawczości, np. z datą 13 grudnia za listopad, 16 października za wrzesień (6 z 12 sprawozdań sporządzonych w 2006 r. przez Zespół Szkół w Korycinie zawierało daty sporządzenia po terminach wskazanych przepisami). W myśl załącznika nr 38 do rozporządzenia w sprawie sprawozdawczości budżetowej jednostki budżetowe zobowiązane są do sporządzenia sprawozdania miesięcznego i przekazania go organowi wykonawczemu w okresie 10 dni po upływie okresu sprawozdawczego – str. 18 protokołu kontroli.

Ustalono również, iż sprawozdania Rb-28S GOPS sporządzane były za poszczególne miesiące wykazując dane narastająco za dany kwartał, np. za okres od 1 kwietnia 2006 r. do 30 czerwca 2006 r. Zgodnie z § 5 pkt 2 rozporządzenia w sprawie sprawozdawczości budżetowej, dane w sprawozdaniach wykazuje się, w zakresie wykonania - narastająco od początku roku do końca okresu sprawozdawczego lub, w przypadkach określonych w sprawozdaniach, według stanu na określony dzień – str. 18 protokołu kontroli.

Kontrola realizacji obowiązków spoczywających na Panu Wójcie w toku procedury opracowania planów finansowych przez podległe jednostki, regulowanych obecnie przepisami art. 185 i 186 ustawy o finansach publicznych oraz przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształcaniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783) potwierdziła stan faktyczny, na podstawie którego sformułowano tezy przekazanego Panu Wójtowi pisma z dnia 11 września 2007 r., wystosowanego na podstawie ustaleń kontroli problemowej w Zespole Szkół w Korycinie (RIO.I.6012-7/07). Ustalenia zawarte na str. 27-28 protokołu kontroli nakazują zweryfikowanie dotychczasowej praktyki w zakresie procedury opracowywania planów finansowych poprzez jej dostosowanie do trybu opisanego szczegółowo w skierowanym do Pana piśmie z 11 września 2007 r.

Przypadki naruszenia przepisów prawa stwierdzono także w wyniku czynności kontrolnych dokonanych w celu zbadania prawidłowości ustalania i dochodzenia niepodatkowych dochodów budżetowych.

W toku procedury zmierzającej do zbycia nieruchomości badana jednostka nie dopełniła obowiązku wynikającego z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), czego skutkiem było niepodawanie do publicznej wiadomości przez ogłoszenie w prasie lokalnej informacji o wywieszeniu wykazu nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Nieprawidłowość dotyczyła zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem byłej szkoły podstawowej i budynkiem gospodarczym, położonej we wsi Dzięciołówka oraz działki rolnej niezabudowanej położonej w miejscowości Brody – str. 68 i 70 protokołu kontroli.

Czynnościom kontrolnym poddano również prawidłowość ustalania i egzekwowania dochodów z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, czynszu z tytułu najmu lokali oraz dzierżawy nieruchomości rolnych – str. 72-77 protokołu kontroli. Stwierdzono, że w 2006 roku nie podjęto czynności mających na celu wyegzekwowanie należnych dochodów z użytkowania wieczystego gruntów w wysokości 4.770,52 zł. Czynności takich dokonano dopiero w trakcie trwania kontroli wystawiając dnia 17 grudnia 2007 roku wezwania do zapłaty, łącznie na kwotę 5.694,52 zł (4.770,52 zł plus odsetki 924,00 zł). Jak wynika ze złożonych wyjaśnień, przyczyną powstania nieprawidłowości był przede wszystkim brak przypisania pracownikom obowiązków w zakresie dokonywania przypisów i dochodzenia należności z tytułu użytkowania wieczystego.

Kolejnym obszarem, w którym stwierdzono nieprawidłowe działania była windykacja dochodów z tytułu najmu lokali mieszkalnych, które zgodnie z postanowieniami umów powinny być wnoszone z góry do 10 dnia każdego miesiąca. Kontrola wykazała, iż w przypadku najemców, którzy wnosili opłaty poprzez dokonanie potrącenia z listy płac (2 najemców spośród 5 przyjętych do kontroli), wpłaty były ewidencjonowane jako wnoszone z dołu na koniec miesiąca, co wynika z zapisów prowadzonych kartotek wpłat. Pozostali najemcy wnosili wpłaty na rachunek bankowy w różnych terminach. Odsetek od nieterminowych wpłat nie naliczano i nie egzekwowano. Również z tytułu dzierżawy nieruchomości rolnych nie egzekwowano odsetek od nieterminowych wpłat – za 2006 rok powinna to być kwota 21,31 zł. Na 5 wydzierżawionych działek jedynie w 1 przypadku wpłata została dokonana w terminie, a w 1 przypadku za 2006 rok wpłaty z tego tytułu nie dokonano. Kontrola wykazała, że ogólną zasadą było jedynie prowadzenie ewidencji wpłat z różnych tytułów, nie dokonywano natomiast na początek roku przypisu należności, co skutkowało nie wykazywaniem ich w sprawozdaniach Rb-27S oraz sprawozdaniach Rb-N (np. niedokonanie przypisu należności z tytułu opłat użytkowanie wieczyste na 2006 rok spowodowało, że nie zostały wykazane w sprawozdaniach nieopłacone za ten rok należności w kwocie 4.770,52 zł), a także wpływało na brak wiedzy o aktualnym poziomie zaległości ewidencyjnej.

Nie przypisywano również za okresy kwartalne należnych odsetek od nieterminowych wpłat, jak tego wymaga § 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości... Nie okazano również kontrolującym udokumentowania realizacji obowiązków w zakresie prawidłowej windykacji tych należności (nie wystawiano wezwań do zapłaty). Jak wynika z protokołu kontroli oraz z załączonych do niego wyjaśnień, główną przyczyną zaistniałego stanu rzeczy jest nieprzypisanie w sposób czytelny zadań w tym zakresie pracownikom, co świadczy o błędach w zorganizowaniu przez Pana Wójta systemu wewnętrznej kontroli finansowej, o której mowa w art. 47 ustawy o finansach publicznych i Standardach kontroli finansowej w jednostkach sektora finansów publicznych.

Podkreślenia wymaga, że zagadnienie egzekwowania należności z najmu i dzierżawy oraz naliczania odsetek było przedmiotem wystąpienia pokontrolnego wystosowanego na podstawie ustaleń poprzedniej kontroli kompleksowej – str. 132 protokołu kontroli.

Stwierdzono uchybienia w stosowaniu klasyfikacji budżetowej dochodów i wydatków budżetowych w świetle przepisów przywoływanego wcześniej rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków... Stwierdzono nieprawidłową klasyfikację dochodów pochodzących ze sprzedaży nieruchomości i lokali (7.580 zł), które należy ujmować w par. 0770 „Wpłaty z tytułu odpłatnego nabycia prawa własności oraz prawa wieczystego użytkowania nieruchomości”, z użytkowania wieczystego (3.390,28 zł), które należy ujmować w par. 0470 „Wpływy z opłat za zarząd, użytkowanie i użytkowanie wieczyste nieruchomości” oraz dochodów gminy stanowiących udział w dochodach związanych z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej (wydawanie dowodów osobistych – kwota 633,06 zł), które należy ujmować w par. 2360 „Dochody jednostek samorządu terytorialnego związane z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami” – str. 71, 73 i 85 protokołu kontroli.

W zakresie klasyfikacji wydatków stwierdzono, że nieprawidłowo ujmowano wydatki poniesione na badania profilaktyczne pracowników (780 zł), które należało ujmować w par. 4280 „Zakup usług zdrowotnych” oraz wydatek z tytułu naprawy kserokopiarki (1.916,78 zł), który powinien być ujęty w par. 4270 „Zakup usług remontowych” - str. 88 i 93 protokołu kontroli.

Kontroli poddano prawidłowość ustalania i zatwierdzania taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę. Zadania przedsiębiorstwa wodociągowego na terenie gminy wykonuje Gospodarstwo Pomocnicze przy Wojewódzkim Zarządzie Melioracji i Urządzeń Wodnych Eksploatacja Wodociagów w Białymstoku. Rada Gminy w kontrolowanym okresie, jak również w latach wcześniejszych, nie podejmowała uchwały w sprawie zatwierdzenia tarf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę. Taryfy zaproponowane we wnioskach przedsiębiorstwa obowiązywały zatem na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.). W zakresie prawidłowości trybu przewidzianego dla wprowadzania taryf stwierdzono jednakże, iż brak jest dowodów na wykonanie przez Pana Wójta obowiązków wynikających z art. 24 ust. 4 przywołanej ustawy, zgodnie z którym wójt (burmistrz, prezydent miasta) sprawdza, czy taryfy zawarte w przedłożonym do uchwalenia wniosku zostały opracowane zgodnie z przepisami ustawy i weryfikuje koszty, o których mowa w art. 20 ust. 4 pkt 1 ustawy, pod względem celowości ich ponoszenia - str. 79-80 protokołu kontroli.

Ustalono, że na terenie gminy Korycin nie obowiązuje stawka opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, regulowanej przepisami art. 143-148b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) – str. 80 protokołu kontroli. Należy podkreślić, że opłaty adiacenckie stanowią prawem określone, a zatem niezależne od woli organów gminy, źródła dochodów gminy, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. f) ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 203, poz. 1966 ze zm.). Nieokreślenie przez organ stanowiący stawek procentowych opłat adiacenckich uniemożliwia podejmowanie postępowań w sprawach indywidualnych, zmierzających do wydania decyzji ustalających wysokość opłat, a tym samym prowadzi do nieuprawnionego zaniechania ustalania i poboru dochodów budżetowych gminy. Dodać też należy, iż ustawodawca określając górne (dopuszczalne) granice stawek procentowych opłat umożliwił organowi stanowiącemu gminy swobodę w miarkowaniu jej wysokości. Należy zwrócić uwagę, że od 22 października 2007 r. obowiązuje nowelizacja ustawy o gospodarce nieruchomościami, w wyniku której przewidziano zasadnicze zmiany w ustalaniu opłat adiacenckich.

         W trakcie czynności kontrolnych stwierdzono, że gmina realizowała dochody budżetowe z tytułu wnoszonych przez mieszkańców wpłat za podłączenie do urządzeń kanalizacyjnych i wodociągowych. Wymienione wpłaty ujmowane były w budżecie gminy w dziale 750 „Administracja publiczna”, rozdziale 75023 „Urzędy gmin”, paragrafie 0970 „Wpływy z różnych dochodów” i wyniosły w 2006 r. 8.729,30 zł. Ponadto ustalono, iż mieszkańcy gminy Korycin za wydane zgody na podłączenie do sieci kanalizacyjnej i wodociągowej w latach 2004-2005 wnieśli wpłaty w kwocie 6.240,45 zł – razem w latach 2004-2006 pobrano 14.969,75 zł. Podstawą wpłat za podłączenie do sieci kanalizacyjnej była uchwała Rady Gminy Korycin Nr X/56/95 z dnia 28 czerwca 1995 r. w sprawie ustalenia zasad korzystania z gminnych urządzeń kanalizacyjnych zlokalizowanych w miejscowości Korycin. Natomiast podstawą żądania od mieszkańców wpłaty za wydanie zgody na podłączenie do sieci wodociągowej była uchwała Rady Gminy Korycin Nr XXVII/114/93 z dnia 28 listopada 1993 r. w sprawie zasad korzystania z gminnych ujęć wodociągowych zlokalizowanych na terenie gminy Korycin. W § 1 wymienionych uchwał postanowiono, iż warunkiem podłączenia nieruchomości do urządzeń kanalizacyjnych i sieci wodociągowej gminy będzie pokrycie części kosztów wykonania gminnego urządzenia kanalizacyjnego i wodociągowego poprzez wpłacenie kwoty stanowiącej równowartość 60q żyta. Ponadto, mieszkańcy korzystający w przyszłości z podłączenia do sieci dodatkowo mieli pokrywać koszty budowy przyłączy.

         Mieszkańcy występowali z pisemnymi wnioskami do Pana Wójta o wyrażenie zgody na przyłączenie posesji do urządzeń kanalizacyjnych. Na podaniach adnotację o wyrażeniu zgody na przyłączenie składał Wójt. Wydanie warunków przyłączenia do zbiorczej sieci kanalizacyjnej było uzależniane od dokonania wpłaty równowartości 60q żyta. Natomiast warunkiem przystąpienia do wykonania przyłącza wodociągowego było uzyskanie zgody gminy na podłączenie się do sieci wodociągowej, po uprzednio dokonanej wpłacie równowartości 60q żyta oraz uzgodnienie dokumentacji z Gospodarstwem Pomocniczym przy WZMiUW w Białymstoku (przedsiębiorstwem wodociągowym) – str. 82-85 protokołu kontroli.

         Kwestia zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków regulowana jest postanowieniami ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Z przepisów art. 15 ust. 1 i 2 tej ustawy wynika, że koszty budowy przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych, zdefiniowanych w art. 2 pkt 5 i 6, winna ponosić osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci, natomiast gmina jest obowiązana zapewnić budowę urządzeń kanalizacyjnych i wodociągowych, w rozumieniu art. 2 pkt 14 i 16. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że podziału urządzenia doprowadzającego wodę na sieć, będącą w posiadaniu przedsiębiorstwa, i przyłącza należy dokonywać zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, co podkreśla Ministerstwo Transportu i Budownictwa w piśmie z dnia 10 stycznia 2006 r. W piśmie tym, wydanym w związku ze zmianami w omawianej ustawie dokonanymi z dniem 17 sierpnia 2005 r., w tym w odniesieniu do definicji przyłącza kanalizacyjnego, zostało wskazane m.in., że: Dotychczasowa regulacja w tym zakresie powodowała narzucanie odbiorcom usług obowiązku budowy przewodów wodociągowych lub kanalizacyjnych pod gruntami gminnymi i drogami. W zmienionej definicji, uwzględniającej przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), Tytuł III Mienie przyjęto, że zasadą generalną przy ustalaniu odpowiedzialności (art. 5 ust. 1 i 2 ustawy), za sieć lub przyłącza jest ich posiadanie. Odbiorca usług odpowiada zatem za przewody kanalizacyjne znajdujące się w pasie nieruchomości gruntowej do niego należącej, z wyjątkiem sytuacji wskazanej w art. 49 Kc, tj. gdy przewody te wchodzą w skład przedsiębiorstwa wodociągowo – kanalizacyjnego. Zasada ta odnosi się również do przyłącza wodociągowego. Biorąc pod uwagę odmienne uregulowanie definicji przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego – w przypadku przyłącza wodociągowego nie występuje sytuacja wymagająca uwzględnienia położenia studzienki na nieruchomości jako wyznacznika miejsca rozpoczęcia się przyłącza a zakończenia sieci – w przypadku przyłącza wodociągowego, na tle wskazanego pisma, przyłączem może być tylko odcinek przewodu biegnący w pasie nieruchomości ubiegającego się o przyłączenie. Tezy te potwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 13 września 2007 r. (III CZP 79/07).

         Jak wynika z postanowień uchwał Rady Gminy Korycin, wydanie warunków przyłączenia posesji do sieci kanalizacyjnej bądź wodociągowej było uzależnione od wniesienia wpłaty równowartości 60 q żyta. Wniesiona wpłata była partycypacją w kosztach budowy sieci kanalizacyjnej lub wodociągowej, ponieważ ubiegający się o przyłączenie był zobowiązany na własny koszt wykonać przyłącze kanalizacyjne lub wodociągowe.

         Utrwalony w orzecznictwie pogląd o bezprawności żądania tego typu opłat przez gminę uzasadnia m.in. WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 15 marca 2007 r. (sygn. akt II SA/Wr 745/06), z którego wynika, że Wprowadzenie takiej opłaty przy wykorzystaniu władztwa publicznego gminy w związku z samym faktem przyłączenia do urządzenia komunalnego oraz określanie jej jako warunku tego przyłączenia powoduje, że nie można jej traktować jako należności o charakterze cywilnoprawnym, towarzyszącej świadczenia usług na podstawie, towarzyszącej świadczeniu usług na podstawie umowy zawieranej między dwiema równorzędnymi stronami, korzystającymi z wolności kontraktowej. Ma ona zatem charakter przymusowy, co pozwala zakwalifikować ją jako rodzaj daniny publicznej. Zauważyć zatem należy, że nałożenie przez Radę na podmioty chcące korzystać z sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej obowiązku poniesienia opłaty za przyłączenie nieruchomości do sieci wymagałoby wyraźnego upoważnienia ustawowego. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym utrwalił się już pogląd, że jednostronne nakładanie na obywateli obowiązków lub opłat nie jest dopuszczalne bez wyraźnego upoważnienia ustawowego. Normatywne wsparcie znajduje on przede wszystkim w art. 84 Konstytucji RP (...) Tymczasem przepis art. 19 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków – w szczególności pkt 4 – nie zawiera, wyraźnego upoważnienia uprawniającego radę gminy do nakładania obowiązku uiszczania opłat z tytułu przyłączenia nieruchomości do sieci, ani też jakichkolwiek innych opłat. Obowiązujące na terenie gminy uchwały w sprawie pobierania opłat partycypacji, od których uzależniane jest przyłączenie nieruchomości, należy zatem uznać na niezgodne z obecnie obowiązującym prawem. Należy wskazać, że przepisy przewidujące wykonywanie urządzeń kanalizacyjnych i wodociągowych za zwrotem części kosztów przez właścicieli nieruchomości, zawarte w art. 99 i 100 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230 ze zm.), utraciły moc obowiązującą z dniem 1 stycznia 2002 r. Regulująca od tego czasu zasady ponoszenia kosztów budowy urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę... nie przewiduje obowiązku partycypacji właścicieli nieruchomości w tych kosztach, nakładając na nich jedynie obowiązek poniesienia kosztów budowy przyłączy.     Pobieranie w opisany sposób opłat, jako udziału w kosztach budowy, narusza również obowiązujący porządek prawny ustalony przepisami art. 143-148b ustawy o gospodarce nieruchomościami. Jak wskazał WSA w Warszawie w wyroku z dnia 31 października 2006r. (sygn. akt III SA/Wa 2230/06) jedyną legalną drogą uzyskania środków do budżetu gminy związanych z uczestnictwem właścicieli nieruchomości w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej m.in. sieci wodociągowej, kanalizacyjnej budowanych z udziałem Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, których wybudowanie niewątpliwie zwiększa wartość nieruchomości są przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, w szczególności przepisy regulujące kwestię opłat adiacenckich.

Pośród wydatków bieżących badaniu poddano prawidłowość rozliczania kosztów krajowych podróży służbowych w świetle przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.). Stwierdzono nieprawidłowości w wypełnianiu rachunku kosztów podróży polegające na niepodawaniu godziny wyjazdu i powrotu delegowanego do jednostki. Nieprawidłowość ta dotyczyła wypłat kosztów podróży 8 delegacji na kwotę ogółem 1.422,36 zł, co stanowiło 83,42% w przyjętej próbie. Ustalenie czasu trwania podróży, prócz podstawy wypłaty przysługujących pracownikom diet, ma także znaczenie przy rozliczaniu ryczałtów za używanie samochodu prywatnego do jazd lokalnych, których kwotę zmniejsza się m.in. o 1/22 za każdy dzień nieobecności pracownika z powodu podróży służbowej trwającej, co najmniej 8 godzin (uwaga ta ma znaczenie m.in. w stosunku do 2 delegacji Pana Wójta badanych w przyjętej próbie) – str. 91 protokołu kontroli.

Kontrolą objęto również prawidłowość gospodarowania Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych. Stwierdzono, iż Urząd Gminy prowadził wspólną działalność socjalną z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej i Gminnym Ośrodkiem Kultury, Sportu i Turystyki. Dla Funduszu wydzielony został rachunek bankowy, który prowadzony był łącznie dla wymienionych jednostek. Z GOKSiT w Korycinie nie zawarto porozumienia na prowadzenie wspólnej działalności socjalnej, natomiast umowa zawarta pomiędzy Urzędem Gminy a GOPS nie regulowała zasad prowadzenia i rozliczania działalności socjalnej - str. 97 protokołu kontroli. Przepis art. 9 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) dopuszcza prowadzenie wspólnej działalności socjalnej na warunkach określonych w umowie, która powinna określać w szczególności przedmiot wspólnej działalności, zasady jej prowadzenia, sposób rozliczeń oraz tryb wypowiedzenia i rozwiązania umowy. Umowa może także określać warunku odstąpienia od jej stosowania oraz odpowiedzialność stron z tego tytułu.

W ramach kontroli rozchodów stwierdzono, iż w 2006 roku zrealizowano wyższą o 659,78 zł kwotę rozchodów niż przewidywał plan na 2006 rok. Wskazania wymaga, że zgodnie z art. 34 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych ujęte w planie rozchody stanowią nieprzekraczalne limity – str. 121 protokołu kontroli. Ujawniony stan faktyczny świadczy o nieprawidłowym planowaniu rozchodów na 2006 rok.

         Badaniu poddano prawidłowość udzielania zamówień publicznych w świetle przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655).

W postępowaniu na remont rolniczej drogi dojazdowej do gruntów rolnych we wsi Aulakowszczyzna zostały złożone dwie oferty (postępowanie wszczęto 29 listopada 2005 r.). W wyniku analizy ofert zamawiający stwierdził, iż jeden z wykonawców nie złożył oświadczenia o spełnianiu warunków, o których mowa w art. 22 ust. 1 Prawa zamówień publicznych. Pan Wójt, na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 3 przywołanej ustawy, wykluczył wykonawcę z postępowania. Wykonawca nie został pisemnie powiadomiony o wykluczeniu. Zgodnie z art. 24 ust. 3 ustawy zamawiający był zobowiązany do niezwłocznego zawiadomienia wykonawcy o wykluczeniu z postępowania, z podaniem uzasadnienia faktycznego i prawnego, natomiast art. 9 ust. 1 w zw. z art. 27 ust. 1 ustawy zobowiązywał zamawiającego do zachowania formy pisemnej – str. 100 protokołu kontroli. W obecnym stanie prawnym opisany stan faktyczny powodowałby obowiązek zwrócenia się do wykonawcy o uzupełnienie oferty w trybie art. 26 ust. 3, zaś w przypadku jej nieuzupełnienia w wyznaczonym terminie informacja o wykluczeniu powinna być przekazana wraz z informacją o wyborze najkorzystniejszej oferty w trybie art. 91 ust. 1 ustawy.

         Ustalono, iż w przypadku zamówienia na budowę kompleksu sportowo – rekreacyjno – turystycznego w Korycinie zlecono wykonanie dodatkowych robót polegających głównie na odwodnieniu terenu. Dodatkowe roboty budowlane wymienione w aneksach nie wynikały z przedmiaru robót ani kosztorysu, w związku z czym nie można było określić dokładnie, jakie prace były przedmiotem umowy i jak były wyceniane w stosunku do cen zawartych w pierwotnej ofercie. Wykonanie robót dodatkowych stanowi zamówienie publiczne, które w rozumieniu art. 67 ust. 1 pkt 5 Prawa zamówień publicznych może być udzielone w trybie z wolej ręki. Możliwość udzielenia zamówienia na roboty budowlane w trybie z wolnej ręki nie zwalnia zamawiającego z obowiązku prawidłowego opisania przedmiotu zamówienia w rozumieniu art. 29 i 31 Prawa zamówień publicznych – str. 115-116 protokołu kontroli.

         W sferze współdziałania z innymi jednostkami samorządu terytorialnego ustalono, że kontrolowana jednostka zawarła w dniu 30 czerwca 2006 r. z Powiatem Sokólskim porozumienie, w którym zobowiązała się dofinansować modernizację drogi powiatowej. Poniesione z tego tytułu wydatki w kwocie 145.000 zł zostały zaklasyfikowane do par. 6220 „Dotacje celowe z budżetu na dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji innych jednostek sektora finansów publicznych”. Treść zawartej umowy wskazuje, że przekazane środki przeznaczone były na współfinansowanie zadania publicznego przynależnego powiatowi, w związku z czym należy je uznać jako pomoc finansową, o której mowa w art. 167 ust. 2 pkt 5 i art. 175 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (w świetle m.in. przepisów art. 8 ust. 2a i ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, istotą instytucji porozumienia jest przyjęcie przez gminę do wykonywania zadania z zakresu powiatu i finansowanie go ze środków przekazanych przez powiat w wysokości koniecznej do jego realizacji). Właściwą podziałką klasyfikacyjną dla takich wydatków w budżecie gminy (z przeznaczeniem inwestycyjnym) jest zatem par. 6300 „Dotacja celowa na pomoc finansową udzielaną między jednostkami samorządu terytorialnego na dofinansowanie własnych zadań inwestycyjnych i zakupów inwestycyjnych”. Dodać tu należy, że uchybiono przepisowi art. 167 ust. 2 pkt. 5 ustawy, bowiem stanowi on, iż wydatki budżetów jednostek samorządu mogą obejmować pomoc rzeczową lub finansową dla innych jednostek samorządu terytorialnego, określoną przez organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego odrębną uchwałą. W omawianym przypadku odrębnej uchwały Rada Gminy nie podjęła – str. 103-104 protokołu kontroli.

         W okresie kontrolowanym w formie instytucji kultury na terenie gminy Korycin działał Gminny Ośrodek Kultury Sportu i Turystyki. W rejestrze prowadzonym na podstawie rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 17 lutego 1992 r. w sprawie sposobu prowadzenia rejestru instytucji kultury (Dz. U. Nr 20, poz. 80), w dziale trzecim księgi rejestrowej, nie został dokonany wpis dotyczący wyposażenia materiałowo-technicznego i środków finansowych instytucji kultury oraz nie została dokonana wzmianka o złożeniu do rejestru bilansu instytucji kultury za ostatni rok. Stanowi to uchybienie postanowieniom § 2 ust. 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia. Ponadto, wpisy dokonane w księdze rejestrowej nie są zaopatrzone w datę dokonania wpisu i podpis pełnomocnika organizatora, o czym jest mowa w § 3 rozporządzenia – str. 130 protokołu kontroli.

W toku kontroli dochodów budżetowych gminy, badaniu poddano również dochody z tytułu podatków i opłat lokalnych, dla których organem podatkowym pierwszej instancji, w myśl art. 13§ 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z roku 2005 Nr 8, poz. 60 ze zm.), jest Wójt Gminy. Kontrola prowadzona była w szczególności pod kątem prawidłowości i powszechności poboru wskazanych dochodów podatkowych, windykacji zaległości podatkowych oraz rachunkowości podatkowej, w tym rzetelności sporządzania sprawozdań budżetowych.

         Badanie prawidłowości pozyskiwania dochodów z tytułu podatku rolnego od osób fizycznych wskazuje na uchybienia w przypadku trzech podatników o numerach ewidencyjnych: 20002, 20023, 40033. Powodem tego stanu rzeczy było przyjęcie, do naliczenia podatku, niewłaściwej powierzchni gruntów, różnej od zawartej w ewidencji gruntów i budynków. Przeprowadzona kontrola wykazała także przypadek łączenia, do celów podatkowych, gruntów, które stanowią własność jednego ze współmałżonków oraz współwłasność obojga małżonków w jedno gospodarstwo rolne. Sytuacja taka stanowi naruszenie art. 3 ust. 5 ustawy o podatku rolnym, który wskazuje, że grunty gospodarstwa rolnego, o których mowa w art. 1 ustawy, stanowiące współwłasność lub znajdujące się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, stanowią odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem rolnym – str. 36 - 37 protokołu kontroli.

          Kontrola prowadzona w zakresie prawidłowości wymiaru podatku rolnego obejmowała również zagadnienia dotyczące stosowania ulg i zwolnień w omawianej należności. W wyniku weryfikacji rachunków i faktur dołączonych do wniosków o przyznanie ulgi inwestycyjnej stwierdzono, że w przypadku decyzji o numerze Fn.3111-3-1/06, przy ustalaniu wartości wydatków inwestycyjnych, służby podatkowe uwzględniły obliczenia dokonane przez podatnika. Tymczasem zawierały one błąd polegający na przyjęciu wartości jednej z faktur w kwocie netto (bez naliczonego podatku VAT) zamiast z podatkiem czyli brutto, przez co zaniżona została wartość wydatków o 54,70 zł i kwota ulgi o 14,40 zł – str. 40 protokołu kontroli.

          Badanie przeprowadzone w zakresie prawidłowości pozyskiwania dochodów z tytułu podatku od środków transportowych wskazuje na występowanie różnorodnych rodzajowo nieprawidłowości w stosowaniu obowiązujących przepisów. Polegały one, między innymi, na:

- braku reakcji organu podatkowego na fakt naruszenia przez podatników obowiązku złożenia deklaracji – str. 51 - 54 protokołu kontroli,

- braku na deklaracjach adnotacji dotyczącej daty wpływu do Urzędu. Uniemożliwia to ustalenie czy podatnicy wywiązali się z obowiązku, jaki nakłada na nich treść art. 9 ust 6 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Taki stan rzeczy wskazuje, iż część dokumentów wpływa do Urzędu z pominięciem kancelarii. Tym samym naruszony został także § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1999 roku w sprawie instrukcji kancelaryjnej dla organów gmin i związków międzygminnych (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1319 ze zm.) zgodnie, z którym korespondencję wpływającą do urzędu przyjmuje kancelaria, rejestrując ją ilościowo i umieszcza w górnym lewym rogu pierwszej strony pieczątkę wpływu określającą datę otrzymania i wchodzący numer ewidencyjny z rejestru kancelaryjnego – str. 53 protokołu kontroli,

- zaniechaniu obowiązku sprawdzania deklaracji pod względem zgodności wykazanych w deklaracji stawek ze stawkami wynikającymi z uchwały Rady Gminy, przez co zawyżenie podatku wynosiło 821,34 zł – str. 54 protokołu kontroli,

- naruszaniu zasad wynikających z obowiązujących przepisów, które polegały na nie wzywaniu podatników do złożenia korekty deklaracji w związku z nabyciem lub zbyciem pojazdów. Art. 9 ust. 6 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że należy skorygować deklaracje w razie zaistnienia okoliczności mających wpływ na powstanie lub wygaśnięcie obowiązku podatkowego w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności, 

- braku analizy informacji przekazywanych przez Starostwo Powiatowe w Sokółce o nabyciu lub zbyciu środków transportowych, co skutkowało nie wzywaniem podatników do złożenia deklaracji a w konsekwencji, brakiem powszechności opodatkowania pojazdów nabywanych w trakcie roku (analizie poddano informacje przekazane przez Starostwo Powiatowe w 2006 r.). Zaniżenie podatku z tego tytułu wynosiło 10.566,00 zł – str. 52- 56 protokołu kontroli,

- dokonaniu odpisu podatku w kwocie 649,00 zł bez złożenia korekty deklaracji stanowiącej podstawę dokonania odpisu zobowiązania podatkowego. Stanowi to naruszenie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 czerwca 2006 r. w sprawie zasad rachunkowości i planu kont w zakresie ewidencji podatków, opłat i niepodatkowych należności budżetowych dla organów podatkowych jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 112, poz. 761) wskazującego, iż do udokumentowania przypisów lub odpisów służą deklaracje w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej, z których wynika zobowiązanie podatkowe lub kwota zmniejszająca to zobowiązanie – str. 55 protokołu kontroli.

        Jednocześnie z ustaleń kontroli wynika, że organ podatkowy nie podejmował jakichkolwiek działań w celu wyjaśnienia opisanych wyżej sytuacji, co wskazuje na zaniechanie prowadzenia czynności sprawdzających, o których mowa w art. 272 Ordynacji podatkowej.

          Kontrola powszechności i prawidłowości poboru opłaty skarbowej pozwoliła ustalić, że w przypadku zaświadczeń dotyczących przeznaczenia gruntów w planach zagospodarowania przestrzennego nie pobierano opłaty skarbowej od wniosków złożonych telefonicznie oraz od zaświadczeń wydanych w formie odpowiedzi, a zaniżenie dochodów z tego tytułu wynosiło 104,00 zł. Narusza to przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 roku o opłacie skarbowej (tekst jednolity: Dz. U. Nr 253, poz. 2532 ze zm.), gdyż opłacie skarbowej, w sprawach indywidualnych, podlegają podania oraz zaświadczenia wydawane na wniosek zainteresowanego - str. 59 protokołu kontroli.

           Stwierdzono także brak pełnych i terminowych działań windykacyjnych w stosunku do podatników zalegających z zapłatą należności podatkowych, świadczący o naruszeniu przez organ podatkowy obowiązków wynikających z przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 96, poz. 161 ze zm.) i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 137, poz. 1541 ze zm.).  Jak wskazuje opis na stronach  49, 56 oraz 63 protokołu kontroli, postępowaniem egzekucyjnym nie objęto kwoty 174.850,24 zł, zaś kwota 24.019,20 zł uległa przedawnieniu.

        Nieprawidłowości stwierdzono także w zakresie stosowania odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej, a dotyczyły one:

-nie ustaleniu odsetek w przypadku wpłat dokonywanych po upływie ustawowego terminu płatności (nieprawidłowość wystąpiła w 2 przypadkach – 21,20 zł). Nie egzekwowanie należnych odsetek za zwłokę narusza przepis art. 53 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, gdyż od zaległości podatkowych nalicza się odsetki za zwłokę według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, dokonywania zaokrągleń oraz zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. Nr 240, poz. 2063), stosując stawki określone w obwieszczeniach Ministra Finansów. W przypadku, gdy dokonana przez podatnika wpłata nie pokrywa kwoty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, wpłatę tę należy zaliczać proporcjonalnie na poczet kwoty zaległości oraz kwoty odsetek za zwłokę stosownie do przepisów art. 55 § 2 Ordynacji podatkowej – str. 53- 54 protokołu kontroli,

- nie stosowaniu odpowiednich procedur w zakresie nadpłat oraz ich zarachowania lub zwrotu, tj. odpowiednio przepisów art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej. Jak wskazuje opis na stronie 50 protokołu kontroli nadpłata na dzień 31.12.2006 r., w podatku od nieruchomości od osób prawnych wynosiła 5.604,10 zł (nadpłata występowała również w dniu kontroli).

           W trakcie kontroli zagadnień z zakresu rachunkowości podatków i opłat stwierdzono naruszenie przepisów zawartych w rozdziale 2 rozporządzenia, co polegało na braku wskazania w opisie funkcjonowania kont 011, 020, 140 i 310 zasad ewidencjonowania na nich także operacji dotyczących wygaszania zobowiązania podatkowego wskutek przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych na rzecz jednostki samorządu terytorialnego – str. 65 protokołu kontroli.

          Kontrola prawidłowości i rzetelności sporządzania sprawozdania z wykonania podstawowych dochodów podatkowych (Rb-PDP) za rok 2006 wykazała, że w podatku od środków transportowych nie wykazano skutków finansowych w kwocie 15.734,70 zł – wyliczenie kwoty skutków na str. 66 protokołu kontroli. Obowiązujące zasady sporządzania sprawozdań budżetowych Rb-PDP zawarte są w załączniku nr 34 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2006 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej. Przepis § 4 pkt 2 lit. a) przywołanego rozporządzenia nakłada obowiązek sporządzania omawianego sprawozdania na przewodniczącego jednostki samorządu terytorialnego (wójta). Nierzetelne wykazanie omawianych skutków ma wpływ na prawidłowość ustalenia kwoty podstawowej stanowiącej element składowy części wyrównawczej subwencji ogólnej dla gmin (w trakcie trwania kontroli sporządzono korektę sprawozdania i przesłano je do Ministerstwa Finansów za pośrednictwem RIO Białystok).

            Podkreślić należy także, iż część z ustalonych podczas niniejszej kontroli nieprawidłowości ma charakter powtarzających się, ponieważ nie zostały one wyeliminowane poprzez uwzględnienie wniosków z poprzedniej kontroli gospodarki finansowej gminy przeprowadzonej przez Izbę Obrachunkową. Organ wykonawczy gminy poinformował o działaniach zmierzających do wykonania przekazanych przez Izbę Obrachunkową zaleceń pokontrolnych. Świadczy to, iż nie dołożono należytej staranności w działaniach mających na celu poprawę prawidłowości prowadzenia gospodarki finansowej gminy w zakresie podatków i opłat lokalnych – str. 67 protokołu kontroli.

Stwierdzone w trakcie kontroli nieprawidłowości były w głównej mierze wynikiem nieprzestrzegania przepisów prawnych dotyczących gospodarki finansowej i rachunkowości gminy, przy czym w zakresie prowadzenia rachunkowości stwierdzone nieprawidłowości świadczą o nienależytym wykonywaniu obowiązków przez poprzedniego Skarbnika Gminy, pełniącego obowiązki do dnia 30 marca 2007 r.

Organem wykonawczym gminy jest Wójt, na którym spoczywają obowiązki dotyczące m.in. przygotowania projektów uchwał Rady Gminy, wykonywania budżetu i gospodarowania mieniem gminy, a także ogólna odpowiedzialność za prawidłową gospodarkę finansową gminy (art. 30 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Wójt jako organ wykonawczy gminy wykonuje zadania przy pomocy Urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 i 3 ustawy). Odpowiedzialność za gospodarkę finansową Urzędu, jako jednostki sektora finansów publicznych, w tym za wykonywanie obowiązków w zakresie kontroli wewnętrznej, spoczywa na Wójcie – kierowniku jednostki – zgodnie z art. 44 ustawy o finansach publicznych.

Wójt jest również organem podatkowym pierwszej instancji w myśl przepisu art. 13 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

         Obowiązki w zakresie prowadzenia rachunkowości oraz nadzorowania prac z tego zakresu spoczywały, stosownie do zakresu czynności, na Skarbniku Gminy. Prawa i obowiązki głównego księgowego (skarbnika) określają przepisy art. 45 ustawy o finansach publicznych.

         Mając na uwadze ustalenia kontroli, na podstawie art. 9 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, zalecam:

1. Zawieranie umów kredytowych przewidujących spłatę kredytu po upływie roku budżetowego, w którym zostały zaciągnięte, wyłącznie w odniesieniu do kredytów przewidzianych w konstrukcji uchwały budżetowej jako podstawa finansowania planowanego deficytu lub spłaty wcześniej zaciągniętych zobowiązań.

2. Podjęcie stosownych działań zmierzających do uregulowania kwestii dotyczących sposobu wykonywania, w zastępstwie lub z upoważnienia, zadań wchodzących w zakres kompetencji organu wykonawczego, mając na uwadze wskazane regulacje prawne oraz zapewnienie ciągłości funkcjonowania gminy podczas nieobecności Pana Wójta.

3. Dokonanie uzupełnień obowiązujących procedur kontroli finansowej w Urzędzie Gminy, poprzez objęcie instrukcją obiegu i kontroli dokumentów wszystkich dowodów księgowych stosowanych w jednostce.

4. Zobowiązanie Skarbnika do wyeliminowania nieprawidłowości w prowadzeniu ksiąg rachunkowych, poprzez:

a) prowadzenie ewidencji na kontach 130 i 133 na podstawie danych zawartych w wyciągach bankowych do tych rachunków w celu zapewnienia pełnej zgodności między zapisami w ewidencji jednostki i ewidencji banku,

b) bieżące ewidencjonowanie operacji dotyczących GFOŚiGW w celu zapewnienia danych dla sporządzenia obowiązującej sprawozdawczości,

c) sporządzanie zestawień obrotów i sald na koniec każdego miesiąca,

d) opatrywanie zapisów księgowych datami zgodnie z wymogami art. 23 ust. 2 ustawy o rachunkowości,

e) oznaczanie dowodów księgowych w sposób pozwalający na jednoznaczne ich powiązanie z zapisami dziennika,

f) zamieszczanie na dowodach księgowych wszystkich danych wymaganych przepisami art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości, wraz z podpisem osoby odpowiedzialnej za te wskazania,

g) prowadzenie do konta 139 ewidencji szczegółowej według kontrahentów,

h) prowadzenie ewidencji rozrachunków z tytułu podatku VAT, zabezpieczenia należytego wykonania umów oraz rozrachunków z kontrahentami w księgach rachunkowych Urzędu jako jednostki budżetowej,

i) prowadzenie ewidencji szczegółowej do kont 224 w ewidencji budżetu oraz 201 i 240 w ewidencji Urzędu zgodnie z wymogami rozporządzenia,

j) dokonywanie zapisów w ewidencji analitycznej do konta 221 spełniających wymagania art. 23 ust. 2 ustawy o rachunkowości,

k) uzgadnianie danych ewidencji analitycznej i syntetycznej na kontach 907 i 908,

l) zaliczanie do pozostałych środków trwałych składników majątkowych o wartości niższej niż 3.500 zł, natomiast składników o wartości wyższej od tej kwoty wyłącznie w odniesieniu do środków trwałych wskazanych w § 5 ust. 3 rozporządzenia w sprawie szczególnych zasad rachunkowości...

5. W zakresie inwentaryzacji:

a) inwentaryzowanie należności w drodze wymaganej ustawą o rachunkowości,

b) zapewnienie przestrzegania wymagań formalnych ustalonych w przepisach wewnętrznych dla przeprowadzania inwentaryzacji drogą spisu z natury,

c) zatwierdzanie przez Pana Wójta protokołów likwidacji środków trwałych, stosownie do ustalonych przez Pana zasad w przepisach wewnętrznych,

d) dostosowanie instrukcji inwentaryzacyjnej do obowiązujących przepisów przy uwzględnieniu uwag zawartych w części opisowej wystąpienia.

6. Zapewnienie w zakresie sprawozdawczości budżetowej:

a) wykazywania w sprawozdaniach danych wynikających z ksiąg rachunkowych,

b) przestrzegania przez kierowników jednostek organizacyjnych obowiązujących regulacji w kwestii terminowego ich sporządzania oraz prawidłowego prezentowania danych, mając na uwadze obowiązki w zakresie formalno-rachunkowej i merytorycznej kontroli sprawozdań, spoczywające na Urzędzie, jako jednostce odbierającej sprawozdania, na podstawie § 9 ust. 3 i 4 rozporządzenia w sprawie sprawozdawczości budżetowej.

7. Przestrzeganie spoczywających na Panu Wójcie obowiązków w toku procedury opracowywania planów finansowych jednostek organizacyjnych, wskazanych w protokole kontroli i piśmie z 11 września 2007 r., oraz egzekwowanie przestrzegania tej procedury od kierowników jednostek.

8. Ogłaszanie w prasie lokalnej informacji o wywieszeniu wykazów nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

9. W zakresie pozyskiwania dochodów z najmu, dzierżawy i użytkowania wieczystego:

a) zobowiązanie pracowników, poprzez jednoznaczne określenie w zakresach obowiązków, do dokonywania rocznego przypisu należności z wymienionych tytułów oraz kwartalnego przypisywania odsetek od zaległości,

b) prowadzenie bieżących działań zmierzających do egzekwowania zaległości.

10. Prawidłowe klasyfikowanie dochodów i wydatków budżetowych oraz przychodów GFOŚiGW.

11. Dokumentowanie realizacji obowiązku spoczywającego na Panu Wójcie w zakresie weryfikacji prawidłowości taryf przedkładanych we wniosku przedsiębiorstwa wodociągowego.

12. Ustalanie opłat adiacenckich jako prawnej formy uczestnictwa mieszkańców  w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej, z uwzględnieniem postanowień art. 143 ustawy o gospodarce nieruchomościami. W tym celu przedłożenie organowi stanowiącemu projektu uchwały w sprawie ustalenia stawki opłaty adiacenckiej.

13. Bezwzględne zaniechanie pobierania opłat za wydawanie zgody na podłączenie do wodociągu i kanalizacji, mając na uwadze odpowiedzialność majątkową gminy z tytułu wyrządzania szkody przy wykonywaniu władzy publicznej (art. 417 k.c.).

14. Dokonanie zwrotu pobranych w okresie od 2002 roku do chwili obecnej wpłat za wydanie zgody na podłączenie do wodociągu i kanalizacji, jako pobieranych bez upoważnienia wynikającego z ustawy.

15. Zapewnienie zamieszczania na rozliczeniach kosztów podróży służbowych godziny wyjazdu oraz powrotu delegowanego.

16. Zawarcie umów w sprawie prowadzenia wspólnej działalności socjalnej z jednostkami organizacyjnymi, regulujących zagadnienia wskazane w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

17. Prawidłowe planowanie rozchodów budżetu, w tym dokonywanie zmian planu rozchodów dostosowujących do faktycznej wysokości zobowiązań podlegających spłacie w danym roku.

18. Określanie przedmiotu zamówienia na roboty budowlane stanowiące roboty dodatkowe w sposób wymagany przepisami Prawa zamówień publicznych, wskazanymi w części opisowej wystąpienia.

19. Udzielanie pomocy finansowej innym jednostkom samorządu terytorialnego na podstawie odrębnej uchwały w tej sprawie.

20. Dostosowanie danych zamieszczonych w rejestrze instytucji kultury do wymagań obowiązujących przepisów.

21. Podejmowanie czynności sprawdzających, o których mowa w art. 272 Ordynacji podatkowej, w odniesieniu do powszechności i terminowości składania deklaracji podatkowych, a także mających na celu ustalenie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami.

22. Przestrzeganie obowiązku ewidencjonowania wpływu pism do Urzędu Gminy wynikającego z treści wskazanego rozporządzenia.

23. Stosowanie prawidłowo ulg i zwolnień w podatku rolnym z tytułu ulg inwestycyjnych.

24. Zachowanie prawidłowości opodatkowania podatkiem rolnym w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku rolnym.

25. Zachowanie prawidłowości osiągania dochodów z tytułu podatku od środków transportowych, wyeliminowanie błędów wskazanych w treści protokołu kontroli i części opisowej niniejszego wystąpienia.  

26. Przestrzeganie zasady powszechności obciążenia opłatą skarbową z uwzględnieniem aktualnie obowiązujących w tej materii przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr  225, poz. 1635 ze zm.).

27. Prowadzenie terminowych i systematycznych działań windykacyjnych w stosunku do podatników, na których ciążą zaległości podatkowe oraz zapobieganie przedawnieniu zobowiązań podatkowych, mając na względzie przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz obowiązujące przepisy wykonawcze.

28. Określanie stosowną decyzją wysokość powstałej nadpłaty zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej. Zaliczanie stwierdzonej nadpłaty z urzędu na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku dokonywanie zwrotu z urzędu, w myśl przepisów przywołanej ustawy.

29. Przestrzeganie powszechności i prawidłowości naliczania odsetek za zwłokę przy wpłatach dokonywanych po terminie płatności, zgodnie ze wskazanymi przepisami Ordynacji podatkowej, mając na uwadze przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 roku w sprawie naliczania odsetek za zwłokę…(Dz. U. Nr 240, poz. 2063).

30. Dostosowanie, ustalonych w regulacjach wewnętrznych, zasad funkcjonowania kont syntetycznych do przepisów rozporządzenia w sprawie zasad rachunkowości i planu kont w zakresie ewidencji podatków, opłat… dla organów podatkowych jednostek samorządu terytorialnego.

31. Zapewnienie rzetelnego sporządzania sprawozdań z wykonania podstawowych dochodów podatkowych gminy.

32. Wdrożenie stosownych mechanizmów nadzoru nad realizacją wniosków pokontrolnych celem zapewnienia rzetelnego ich wykonania, stosownie do udzielonej Izbie Obrachunkowej odpowiedzi.

O sposobie wykonania zaleceń pokontrolnych, w tym o uzyskanych efektach finansowych wynikających z działań podjętych w celu realizacji zaleceń, proszę powiadomić Regionalną Izbę Obrachunkową w Białymstoku Zespół w Suwałkach w terminie 30 dni od daty otrzymania niniejszego wystąpienia.

Dodatkowo informuję o możliwości składania, w terminie 14 dni od daty otrzymania wystąpienia pokontrolnego, zastrzeżeń do zawartych w wystąpieniu wniosków, za pośrednictwem Prezesa RIO do Kolegium Izby, zgodnie z art. 9 ust. 3-4 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. Bieg 30-dniowego terminu ulegnie zawieszeniu w stosunku do wniosków objętych zastrzeżeniem.

Podstawą zgłoszenia zastrzeżeń może być tylko zarzut naruszenia prawa poprzez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie.

         Prezes

Regionalnej Izby Obrachunkowej

  w Białymstoku

Do wiadomości:

Regionalna Izba Obrachunkowa

w Białymstoku Zespół w Suwałkach