Kontrola kompleksowa gospodarki finansowej

przeprowadzona w Urzędzie Gminy Wizna

przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku

         Ustalenia kontroli zostały zawarte w wystąpieniu pokontrolnym z dnia  14 maja 2015 roku (znak: RIO.I.6001-3/15), o treści jak niżej:

Pan

Zbigniew Sokołowski

Wójt Gminy Wizna

         W wyniku kompleksowej kontroli gospodarki finansowej gminy Wizna za 2014 rok i inne wybrane okresy, przeprowadzonej w Urzędzie Gminy w Wiźnie na podstawie art. 1 ust. 1 oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 1113, ze zm.) przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku, stwierdzono nieprawidłowości i uchybienia opisane w protokole kontroli, którego egzemplarz pozostawiono w kontrolowanej jednostce.

                   Zakresem kontroli objęto regulacje wewnętrzne dotyczące ustroju i funkcjonowania gminy oraz jej jednostek organizacyjnych, funkcjonowanie kontroli zarządczej, prowadzenie rachunkowości, gospodarkę pieniężną i rozrachunki, realizację wybranych rodzajów dochodów i wydatków, w tym zagadnienie osiągania przez jednostki samorządu terytorialnego wysokości średnich wynagrodzeń nauczycieli, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r. poz. 191, ze zm.), udzielanie zamówień publicznych, realizację zadań zleconych i w ramach porozumień, gospodarowanie mieniem komunalnym, rozliczenia budżetu z jednostkami organizacyjnymi.

Na terenie gminy funkcjonuje jedna instytucja kultury – Biblioteka Publiczna Gminy Wizna. Kontrolującym okazano księgi rejestrowe instytucji kultury sporządzone zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 17 lutego 1992 r. w sprawie sposobu prowadzenia rejestru instytucji kultury (Dz. U. Nr 20, poz. 80). Należy wskazać, że z dniem 21 maja 2012 r. rozporządzenie to przestało obowiązywać, ponieważ zostało zastąpione rozporządzeniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 stycznia 2012 r. w sprawie sposobu prowadzenia i udostępniania rejestru instytucji kultury (Dz. U. z 2012 r. poz. 189). Zgodnie z jego przepisami rejestr instytucji kultur winien być prowadzony w formie elektronicznej, pozwalającej na sporządzanie z niego wydruków oraz uniemożliwiającej dokonanie wpisu przez osobę nieuprawnioną. W trakcie kontroli nieprawidłowości w tym zakresie zostały wyeliminowane – rejestr instytucji kultury został sporządzony przez odpowiedzialnego pracownika i opublikowany w formie elektronicznej na stronie internetowej Urzędu Gminy w dniu 25 marca 2015 r. – str. 2 protokołu kontroli.

Kontrola funkcjonowania i organizacji jednostek oświatowych wykazała, że uchwałą Nr XII/66/11 Rady Gminy Wizna z dnia 29 listopada 2011 r. ustalono, iż wspólną obsługę administracyjno-finansową i organizacyjną szkół prowadzonych przez gminę Wizna zapewnia Szkoła Podstawowa w Wiźnie, podczas gdy uchwałą Nr XII/67/11 Rady Gminy z tego samego dnia utworzono Zespół Szkół w Wiźnie, w skład którego wchodzi Szkoła Podstawowa w Wiźnie i Gimnazjum w Wiźnie. Wskazania wymaga zatem, iż to Zespół Szkół w Wiźnie, będący odrębną jednostką budżetową, powinien być wskazany jako podmiot wykonujący wspólną obsługę jednostek oświatowych – str. 3 protokołu kontroli.

Ponadto analiza zagadnień związanych z organizacją i funkcjonowaniem gminnych jednostek organizacyjnych wykazała, iż zarządzeniem Nr 7/2013 z dnia 4 września 2013 r. zarządził Pan przeprowadzenie inwentaryzacji w GOPS, Bibliotece Publicznej Gminy Wizna i jej filii w Bronowie, podczas gdy to na kierownikach tych jednostek spoczywają obowiązki inwentaryzacyjne nałożone przepisami art. 26 i 27 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, ze zm.), co wynika z art. 4 ust. 3 pkt 3 i ust. 5 tej ustawy – str. 64 protokołu kontroli.

Analiza poprawności prowadzenia ksiąg rachunkowych w świetle przepisów ustawy o rachunkowości oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2013 r. poz. 289) wykazała, że:

a) dowody wewnętrzne „polecenie księgowania” (PK) sporządzane były także w sytuacji posiadania przez jednostkę dokumentów źródłowych stanowiących podstawę zapisu – m.in. dowodów „przyjęcie środka trwałego” (OT) i „przekazanie środka trwałego” (PT). W świetle przepisów art. 20 ust. 2 ustawy dowód PK jest dowodem wewnętrznym, sporządzanym jako udokumentowanie operacji wewnętrznej jednostki. Z tego względu sporządzanie go jako podstawy zapisu w zakresie dotyczącym operacji gospodarczych udokumentowanych już dowodami zewnętrznymi należy uznać za bezpodstawne – str. 6 protokołu kontroli,

b) w niektórych dowodach wewnętrznych „polecenie księgowania” korygujących błędne zapisy nie wskazywano pozycji księgowej dokumentu, którego ta korekta dotyczy; pozostaje to w sprzeczności z postanowieniami art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, zobowiązującymi do zawierania w dowodzie księgowym opisu operacji, a także art. 20 ust. 3 ustawy, zgodnie z którymi podstawą zapisów mogą być sporządzone przez jednostkę dowody księgowe korygujące poprzednie zapisy – str. 6 protokołu kontroli,

c) na koncie 201 „Rozrachunki z odbiorcami i dostawcami” nie ujęto kwoty 36.291,15 zł wynikającej z faktury z dnia 5 stycznia 2015 r. za sprzęt komputerowy dostarczony w dniu 18 sierpnia 2014 r. (dostawa niefakturowana w momencie jej otrzymania). Pomimo tego zobowiązania wynikające z tej faktury prawidłowo ujęto w jednostkowym sprawozdaniu Rb-28S Urzędu Gminy za 2014 r. Kwota ta na koniec 2014 r. stanowiła błędnie saldo Ma konta 300 „Rozliczenie zakupu”. Należy wskazać, że zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy w księgach rachunkowych okresu sprawozdawczego należy ująć, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. W związku z powyższym wpływ faktury w dniu 5 stycznia 2015 r. należało ująć w księgach rachunkowych 2014 r. zapisem Wn 300 – Ma 201 pod datą 31 grudnia 2014 r. Nadto dodania wymaga, iż pomiędzy wartością sprzętu składającą się na saldo Ma konta 300 (36.992,25 zł) a sumą wynikającą z faktury zakupu (36.291,15 zł) istniała rozbieżność w kwocie 701,10 zł, której do dnia zakończenia kontroli nie wyjaśniono – str. 7-8 protokołu kontroli,

d) nie zachowywano zasady, w myśl której zapisy na koncie 133 „Rachunek budżetu” dokonywane są na podstawie wyciągów bankowych, w związku z czym musi zachodzić pełna zgodność zapisów pomiędzy jednostką a bankiem – stosowano zapisy ujemne na koncie 133 dla zwrotów opłaconych składek na ubezpieczenie w łącznej kwocie 238 zł – str. 10 protokołu kontroli,

e) w dalszym ciągu obroty związane z dochodami Urzędu nie są księgowane w ewidencji jednostki budżetowej na koncie 130 „Rachunek bieżący jednostek budżetowych” – w tym celu wykorzystywane jest nadal konto 222 „Rozliczenie dochodów budżetowych”, które w związku z faktem niedysponowania przez Urząd Gminy jako jednostkę budżetową wyodrębnionym rachunkiem bieżącym nie powinno występować w księgach rachunkowych Urzędu, w świetle zasad określonych przepisami rozporządzenia. Dodania wymaga, iż przyjęte w polityce rachunkowości opisy kont 130 i 222 przewidują zasady ich funkcjonowania mające zastosowanie w przypadku posiadania przez Urząd wyodrębnionego rachunku bankowego, a zatem nie odpowiadają faktycznej organizacji gospodarki pieniężnej. Na opisywane nieprawidłowości zwrócono uwagę podczas poprzedniej kompleksowej kontroli gospodarki finansowej gminy Wizna. W odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne wskazano m.in. że od 2012 r. ewidencja dochodów prowadzona będzie na koncie 130 – str. 10-11 protokołu kontroli,

f) ewidencję analityczną gruntów prowadzono z naruszeniem przepisów art. 23 ustawy o rachunkowości; stwierdzono, że zapisy w niej dokonywanie nie zawierają: daty operacji gospodarczej, określenia rodzaju i numeru identyfikującego dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu oraz wartości poszczególnych działek – str. 62 protokołu kontroli,

g) na koncie 011 „Środki trwałe” ujmowano m.in. aktywa trwałe o wartości mniejszej niż 3.500 zł, które powinny być wykazane w ewidencji pozostałych środków trwałych na koncie 013 „Pozostałe środki trwałe” i objęte jednorazowym umorzeniem w momencie przyjęcia do używania (łączna ich wartość wyniosła 2.244,75 zł); stosowany sposób ewidencji narusza postanowienia § 6 ust. 3 rozporządzenia oraz przepisy wewnętrzne – str. 61-62 protokołu kontroli.

         Podczas kontroli prawidłowości sporządzenia sprawozdawczości budżetowej stwierdzono, że w zbiorczym sprawozdaniu Rb-27S za 2014 r. w kolumnie „Dochody otrzymane” wykazano kwotę 12.168.497,78 zł zamiast sumy 12.167.008,32 zł (różnica 1.489,46 zł) ustalonej na podstawie przepisów zawartych w § 3 ust. 1 pkt 5, ust. 3 pkt 4 i ust. 4 pkt 3 załącznika nr 39 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 119, ze zm.) jako dochody wykonane – 12.182.758,87 zł, minus dochody zrealizowane przez Urzędy Skarbowe i Ministerstwo Finansów, które nie wpłynęły na rachunek bankowy w 2014 r. – 23.547,09 zł, plus dochody zrealizowane przez Urzędy Skarbowe i Ministerstwo Finansów otrzymane w 2014 r. a dotyczące 2013 r. – 19.431,54 zł, minus otrzymane w 2013 r. z budżetu państwa dochody z tytułu części oświatowej subwencji na 2014 r. w kwocie 276.670 zł i plus otrzymane w 2014 r. z budżetu państwa dochody z tytułu części oświatowej subwencji na 2015 w kwocie 265.035 zł – str. 7 protokołu kontroli.

Badając prawidłowość uzyskiwania dochodów z najmu lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy stwierdzono, że w umowach najmu lokali socjalnych objętych próbą podczas kontroli zastosowano niewłaściwe stawki czynszu w świetle przepisów art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 150). Zgodnie z przywołanym przepisem stawka czynszu za lokal socjalny nie może przekraczać połowy stawki najniższego czynszu obowiązującego w gminnym zasobie mieszkaniowym. Również z postanowień części IV „Zasady polityki czynszowej” uchwały Nr V/15/11 Rady Gminy Wizna z dnia 22 lutego 2011 r. w sprawie wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, zasad polityki czynszowej oraz zasad wynajmowania lokali mieszkalnych wynika, że ustalone uchwałą czynniki podwyższające i obniżające stawkę czynszu nie mają zastosowania do stawki czynszu za lokale socjalne, a także, iż stawka czynszu za lokale socjalne nie może przekraczać połowy stawki podstawowego czynszu obowiązującego w gminnym zasobie mieszkaniowym. Zarządzeniem Nr 37/2003 Wójta Gminy Wizna z dnia 26 września 2003 r. ustalono stawkę czynszu za m2 powierzchni użytkowej lokali mieszkalnych w wysokości 0,80 zł, która to stawka obowiązywała w okresie objętym kontrolą. Z zaprezentowanych danych wynika więc, że ustalone umowami stawki czynszu za najem lokali socjalnych nie mogły przekraczać 0,40 zł za 1m2. Kontrola wykazała zaś, że w umowach na najem lokali socjalnych …[1] w Wiźnie zastosowano stawki 1,29 zł za 1m2 (miesięcznie odpowiednio 69 zł i 72 zł). Stwierdzono, że suma nadpłaconego przez najemców czynszu za najem tych lokali socjalnych – względem obowiązujących przepisów prawa – stanowiła za 2014 r. odpowiednio kwotę 570,72 zł i 595,68 zł (łącznie 1.166,40 zł).

Analiza umów najmu lokali mieszkalnych wykazała ponadto zawyżenie czynszu za najem lokalu mieszkalnego w Bronowie …[2]. W umowie zawartej w dniu 18 kwietnia 2011 r. ustalono stawkę w wysokości 1,20 zł za 1m2 powierzchni lokalu. Zgodnie zaś z obowiązującymi na terenie gminy zasadami czynsz powinien odpowiadać kwocie bazowej czynszu pomniejszonej o 20% oraz powiększonej o 40%, tj. kwocie 0,96 zł za 1m2 (0,80 zł × 20%). W wyniku zastosowania błędnej stawki czynsz za 2014 r. zawyżono od najemcy o 185,52 zł – str. 22-23 protokołu kontroli.

Kontrola osiągania dochodów z najmu i dzierżawy nieruchomości wykazała, że począwszy od 20 maja 2005 r. firmie SOBSMAK – BIS z Tykocina wynajmowana jest nieruchomość gminna nr 363 z przeznaczeniem na prowadzenie punktu skupu żywca za kwotę 400 zł netto. Umowa przedłużana była aneksami pochodzącymi kolejno z 2006, 2007, 2008, 2010 i 2013 r. (na mocy aneksu z 2013 r. okres obowiązywania umowy wydłużono do dnia 30 grudnia 2016 r.). Nie stwierdzono, aby wymienionymi umowami dokonano zwiększenia obowiązującej od 2005 r. stawki czynszu, brak też w nich postanowień odnoszących się do waloryzacji czynszu. Według złożonego przez Pana wyjaśnienia stawka czynszu była utrzymywana na tym samym poziomie przez cały okres trwania umowy z powodu tego, że budynek nie przechodził remontu i niszczejąc przez wiele lat corocznie tracił na wartości. Pomimo tego dzierżawca zostanie zaproszony do renegocjacji umowy w najbliższym czasie. Ponadto wskazania wymaga, że w dniu 19 sierpnia 2013 r. zawarł umowę dzierżawy części nieruchomości nr 363/3 o pow. 324 m2 przez firmę Aero2 sp. z o.o. z przeznaczeniem na instalację urządzeń telekomunikacyjnych na okres 10 lat za kwotę czynszu 600 zł netto miesięcznie. Pomimo długoterminowego charakteru umowy nie zawarto w niej postanowień odnoszących się do zasad waloryzacji stawek czynszu dzierżawnego. W dniu 1 lipca 2014 r. w miejsce dotychczasowego dzierżawy wstąpiła firma Polkomtel sp. z o.o., co zostało poprzedzone zgodą Rady Gminy Wizna wyrażoną uchwałą Nr XXXV/171/14 z dnia 26 marca 2014 r. Odnosząc się do kwestii braku określenia zasad waloryzacji czynszu dzierżawnego wskazał Pan, iż Firma Aero2 (w miejsce, której wstąpił Polkomtel) świadczy usługi naszym mieszkańcom. Dzięki dzierżawionej wieży mają oni dostęp do bezpłatnego internetu. W związku z powyższym zgodziliśmy się na warunku zaproponowane przez tą firmę. Podczas negocjacji, na wstępie, firma proponowała dużo niższą stawkę, czyli obecna uwzględnia wskaźnik rewaloryzacji.

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518, ze zm.) organy działające za jednostkę samorządu terytorialnego zobowiązane są do gospodarowania nieruchomościami zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki. Do zasad prawidłowej gospodarki w przypadku nieruchomości wykorzystywanych na cele działalności gospodarczej należy zaliczyć m.in. uzyskiwanie przez gminę możliwie dobrego efektu ekonomicznego (wydajnego źródła dochodów) z dzierżawy nieruchomości bez pogorszenia stanu tych nieruchomości, adekwatnego do zmiany siły nabywczej pieniądza – str. 19-21 protokołu kontroli.

                   W wyniku analizy dochodów ze sprzedaży nieruchomości stwierdzono, że w dalszym ciągu stosowanym przez gminę trybem ich zbycia były przetargi pisemne nieograniczone, pomimo iż ani z ogłoszenia ani z innych dokumentów nie wynikały inne niż podanie ceny warunki przetargu. Na stosowanie przy zbywaniu nieruchomości trybu przetargu pisemnego nieograniczonego, z uwzględnieniem prawnych wymagań co do warunków stosowania tego trybu – określonych m.in. w art. 38 ust. 2 i art. 40 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz § 21 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie sposobu i trybu przeprowadzania przetargów oraz rokowań na zbycie nieruchomości (Dz. U. z 2014 r. poz. 1490) – wskazałem Panu Wójtowi w wystąpieniu pokontrolnym wystosowanym po poprzedniej kompleksowej kontroli gospodarki finansowej gminy Wizna. W odpowiedzi o sposobie realizacji wniosku pokontrolnego wskazał Pan, iż w kolejnych przeprowadzonych przetargach będą przestrzegane przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami ze szczególnym uwzględnieniem słusznych uwag zawartych w protokole pokontrolnym RIO. Udzielając odpowiedzi na wystosowane w trakcie obecnej kontroli pytanie dotyczące przyczyn stosowania trybu przetargu pisemnego nieograniczonego argumentował Pan, iż w warunkach gminy typowo wiejskiej jaką jest gmina Wizna, faktycznie przy sprzedaży w drodze pisemnego przetargu ofertowego nieograniczonego brak jest przesłanek do ustanawiania innych kryteriów, aniżeli cena. Wynika to z faktu, iż grunty zbywane w tym trybie przez gminę Wizna dotyczą kategorii gruntów rolnych lub też przeznaczonych pod budownictwo jednorodzinne. W istocie więc przy sprzedaży na takie cele trudno określić jakieś dodatkowe kryteria. Nie miały natomiast miejsca zbycia nieruchomości w tym trybie na cele inwestycyjne, gdzie oprócz ceny można by wskazać inne elementy składające się na najkorzystniejszą ofertę np. wykonanie określonych prac na rzecz gminy w zakresie infrastruktury – poprawa ciągu pieszych, stworzenie zieleńca. Ponadto, żądanie warunków dodatkowych oprócz ceny nabycia, składających się łącznie na elementy najkorzystniejszej oferty, faktycznie utrudniłoby i skomplikowałoby wybór nie zaś go uprościło. Natomiast pojedynczy element jakim jest cena składająca się na najkorzystniejszą ofertę jest dla wszystkich jasny i zrozumiały. Należy ponownie wskazać, iż mając na uwadze potwierdzony przez Pana w wyjaśnieniu braku możliwości ustanowienia innych niż cena warunków przetargu, celem organizowanych przez gminę przetargów jest uzyskanie najwyższej ceny (nie zaś wybór najkorzystniejszej oferty charakterystyczny dla przetargu pisemnego nieograniczonego); w takiej sytuacji, zgodnie z art. 40 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, właściwym jest organizowanie przetargu ustnego (licytacji) – str. 23-27 protokołu kontroli.

Kontrola prawidłowości stosowania przepisów ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2015 r. poz. 139) wykazała, iż w okresie od 15 października 2013 r. do 14 października 2014 r. obowiązywały stawki za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków zatwierdzone uchwałą Nr XXIX/143/13 Rady Gminy Wizna z dnia 17 września 2013 r. Funkcję przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego prowadzącego działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie gminy Wizna pełni Spółdzielnia Kółek Rolniczych w Wiźnie. Z ustaleń kontroli wynika, że przedsiębiorstwo – w wykonaniu obowiązku wynikającego z art. 24 ust. 2 przywołanej ustawy – przedstawiło w dniu 20 października 2014 r. (a więc po upływie terminu obowiązywania dotychczasowych taryf) wniosek wskazujący datę rozpoczęcia obowiązywania nowych taryf od dnia 1 stycznia do 31 grudnia 2015 r. (cenę za zaopatrzenie w wodę pozostawiono na dotychczasowym poziomie, zwiększeniu uległa zaś taryfa za zbiorowe odprowadzanie ścieków). Nie stwierdzono, aby Rada Gminy podjęła uchwałę o zatwierdzeniu wniosku albo uchwałę o odmowie ich zatwierdzenia. Zatem, stosownie do art. 24 ust. 8 ustawy, taryfy weszły w życie po upływie 70 dni od dnia złożenia wniosku o zatwierdzenie taryf, czyli w dniu 1 stycznia 2015 r. Termin przedłożenia przez przedsiębiorstwo wniosku stworzył sytuację wystąpienia przez dwa i pół miesiąca przerwy pomiędzy datą zakończenia obowiązywania dotychczasowych taryf, a datą wprowadzenia nowych (z uwagi na niezmienność stawki za zaopatrzenie w wodę, wniosek przedsiębiorstwa w tej części mógł mieć charakter wniosku o przedłużenie czasu obowiązywania dotychczasowej taryfy; procedura przedłużenia czasu obowiązywania taryfy – regulowana przepisami art. 24 ust. 9a-9c ustawy – ma zaś charakter uproszczony). W okresie tej przerwy przedsiębiorstwo stosowało stawki taryf wprowadzone w październiku 2013 r. Prawidłowo, w celu uniknięcia wystąpienia formalnie zaistniałej przerwy w obowiązywaniu taryf, wniosek przedsiębiorstwa powinien zostać złożony na 70 dni przed dniem 15 października 2014 r., tj. dniem upływu okresu obowiązywania dotychczas taryf. W wyroku z dnia 7 lutego 2013 r. WSA we Wrocławiu (II.SA/Wr 34/13, LEX nr 1330352) stwierdził, iż ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków nie wprowadza zasady „ciągłości taryf”; dodał jednakże, że w braku obowiązującej taryfy trwa stosunek zobowiązaniowy między użytkownikiem wodociągu a przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym, w którym to stosunku należy upatrywać podstawy do ewentualnych „tymczasowych” rozliczeń między stronami umowy. Nadto zaznaczenia wymaga, iż na podstawie wniosku o zatwierdzenie taryf z dnia 21 października 2014 r. nie było możliwe potwierdzenie czy dokonywał Pan sprawdzenia taryf pod kątem zgodności z ustawą oraz weryfikacji kosztów związanych ze świadczeniem usług pod względem celowości ich ponoszenia, co należy do obowiązków Pana Wójta stosownie do art. 24 ust. 4 ustawy – str. 49-50 protokołu kontroli.

W zakresie wydatków z tytułu diet sołtysów stwierdzono, że podstawę naliczania i wypłacania diet stanowiła uchwała Nr XIX/97/08 Rady Gminy Wizna z dnia 30 października 2008 r. w sprawie ustalenia zasad otrzymywania i wysokości diet przysługujących sołtysom za udział w sesjach Rady oraz zwrotu kosztów podróży służbowych. Przywołanymi postanowieniami uchwały, działając w oparciu o przepisy art. 37b ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, ze zm.), ustanowiono zasady, na jakich sołtysom przysługują diety. W § 1 uchwały określono, iż sołtys otrzymuje dietę za udział w obradach sesji Rady Gminy; dieta obejmuje koszty dojazdu sołtysa na obrady Rady. Postanowieniami § 2 uchwały ustalono dietę w wysokości 100 zł miesięcznie za udział w obradach sesji Rady. Dodano, iż podstawę do wypłacania całej diety za dany miesiąc kalendarzowy stanowi obecność sołtysa potwierdzona podpisem na liście obecności w obradach Rady w danym miesiącu (§ 3). Wskazano ponadto, że za każdą nieobecność na posiedzeniu Rady potrąca się 10% miesięcznej diety. Jak wynika z ustaleń kontroli, zakresem regulacji omawianego aktu nie objęto m.in. sytuacji, w której w danym miesiącu nie obędzie się żadna sesja Rady Gminy. Jednocześnie przyznawano dietę w wysokości 100 zł miesięcznie należną za udział w obradach Rady, niezależnie od ilości sesji w danym miesiącu. Na podstawie próby obejmującej listopad i grudzień 2014 r. ustalono, iż w listopadzie wypłacono sołtysom tytułem diet łączną kwotę 2.099,99 zł (po 100 zł dla sołtysa, z uwzględnieniem potrąceń z tytułu objęcia funkcji radnego oraz rezygnację z funkcji sołtysa) pomimo braku sesji Rady Gminy w tym miesiącu. Wypłaty za grudzień, w którym to miesiącu odbyły się 3 sesje Rady, także wyniosły po 100 zł na sołtysa. W złożonym wyjaśnieniu wskazał zaś Pan, iż zamysłem Rady Gminy przy podejmowaniu uchwały w sprawie ustalenia zasad otrzymywania i wysokości diet przysługującej sołtysom było wprowadzenie stałego miesięcznego ryczałtu; niemniej, aby zmobilizować sołtysów do obecności w obradach sesji wprowadzono zapis, że w przypadku ich nieobecności na posiedzeniu potrąca się 10% miesięcznego ryczałtu. Brak stosownych regulacji w uchwale (literalne brzmienie uchwały nie daje podstaw do wypłaty diet sołtysom w miesiącu, w którym nie odbyła się żadna sesja Rady) oraz występująca praktyka w zakresie ustalania diet sołtysom powoduje, że w istocie mają one charakter ryczałtu miesięcznego, którego przyznanie sołtysom jest negowane w orzecznictwie jako niezgodne z ustawą – wyrok WSA w Opolu z dnia 11 października 2012 r. (II SA/Op 387/12). Podkreślenia wymaga, że ustalona w stałej kwocie dieta w formie ryczałtu miesięcznego traci charakter rekompensacyjny, a przyjmuje charakter stałego, miesięcznego wynagrodzenia, niezależnego od kosztów związanych z pełnieniem funkcji. Użyty przez ustawodawcę w przepisie art. 37b ustawy o samorządzie gminnym zwrot „dieta” należy rozumieć natomiast jako zwrot kosztów związanych z pełnieniem funkcji. Przywołany przepis daje organowi stanowiącemu prawo do uchwalenia zasad, w których zostaną określone regulacje kiedy, za co i w jakiej wysokości będzie przysługiwała dieta oraz zwrot kosztów podróży służbowej. Opisywana uchwała Rady Gminy Wizna nie zawiera w tym względzie precyzyjnych regulacji, co stanowiło źródło powyższych ustaleń – str. 37-38 protokołu kontroli.

Badając wydatki z tytułu podróży służbowych ustalono, że na podstawie polecenia wyjazdu służbowego nr 125 wystawionego w dniu 27 listopada 2014 r. wypłacono dietę w wysokości 11,50 zł (czas trwania wyjazdu wynosił 10 godzin 20 minut) zamiast przysługującej diety w kwocie 15 zł. Stosownie do § 7 ust. 2 pkt 1b w zw. z ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167), jeżeli podróż trwa nie dłużej niż dobę i wynosi od 8 do 12 godzin przysługuje 50% diety od kwoty 30 zł – str. 39 protokołu kontroli.

Z ustaleń kontroli wynika, że w 2014 r. dotację z budżetu gminy Wizna w łącznej kwocie 349.572 zł otrzymała Szkoła Podstawowa w Bożejewie Starym (szkoła publiczna z oddziałem przedszkolnym prowadzona przez Społeczno-Oświatowe Stowarzyszenie Pomocy Pokrzywdzonym i Niepełnosprawnym „Edukator” z Łomży), zaś w wysokości 75.046,40 zł Niepubliczny Punkt Przedszkolny w Wiźnie prowadzony przez Towarzystwo Wiedzy Powszechnej z Łomży. Podstawę udzielenia dotacji w przypadku szkoły podstawowej stanowiły przepisy art. 80 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), zaś na prowadzenie punktu przedszkolnego dotacji udzielono w oparciu o przepisy art. 90 ust. 2d tej ustawy.

Odnośnie dotacji dla szkoły podstawowej (opis na str. 42-46 protokołu kontroli) regulacja zawarta w § 4 uchwały Nr XXXIX/190/10 Rady Gminy Wizna z dnia 9 września 2010 r. w sprawie ustalenia trybu i rozliczania dotacji przedszkolom oraz szkołom prowadzonym przez osoby fizyczne i osoby prawne inne niż jednostka samorządu terytorialnego, a także trybu oraz zakresu kontroli prawidłowości ich wykorzystania przewiduje, że dotacje dla szkół publicznych i niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych, w których realizowany jest obowiązek szkolny lub obowiązek nauki, przysługują na każdego ucznia w wysokości równej kwocie przewidzianej na jednego ucznia danego typu i rodzaju szkoły w części oświatowej subwencji ogólnej otrzymywanej przez gminę Wizna. Należy wskazać, że przywołany zapisy z uchwały – w zakresie odnoszącym się do szkół publicznych – pozostaje w sprzeczności z art. 80 ust. 3 ustawy o systemie oświaty. Zgodnie z jego brzmieniem szkoły publiczne prowadzone przez podmioty inne niż gmina otrzymują na każdego ucznia dotację w wysokości równej wydatkom bieżącym przewidzianym na jednego ucznia w szkołach tego samego typu i rodzaju prowadzonych przez tę gminę, pomniejszonym o kwotę dotacji przewidzianej do wykorzystania, o której mowa w art. 22ae ust. 3, na ucznia, nie niższej jednak niż kwota przewidziana na jednego ucznia szkoły publicznej tego samego typu i rodzaju w części oświatowej subwencji ogólnej dla gminy. Postanowienia zawarte w uchwale odpowiadają natomiast zasadom dotowania niepublicznych szkół podstawowych wskazanym w art. 90 ust. 2a ustawy. Podobnie w umowie o przekazanie szkoły Stowarzyszeniu „Edukator”, zawartej w dniu 28 czerwca 2012 r., zawarto powielono postanowienia uchwały sprzeczne z ustawą.

Nie stwierdzono, aby w przywołanej uchwale Rady Gminy zawarto postanowienia odnoszące się do sposobu ustalania dotacji dla oddziałów przedszkolnych funkcjonujących przy szkołach podstawowych prowadzonych przez podmioty inne niż gmina. Oddziały przedszkolne zostały wprowadzone do systemu oświaty od 1 września 2004 r. jako jedna z form wychowania przedszkolnego funkcjonująca obok przedszkoli, punktów przedszkolnych i zespołów wychowania przedszkolnego (art. 14 ust. 1 ustawy o systemie oświaty). Jednakże nowelizacja ustawy o systemie oświaty wprowadzająca tę formę wychowania przedszkolnego nie zmieniła brzmienia przepisów dotyczących udzielania dotacji z budżetu gminy dla jednostek oświatowych (art. 80 i art. 90 ustawy), tak aby regulowały one udzielanie dotacji również oddziałom przedszkolnym. Stan prawny został zmieniony dopiero ustawą z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 827 ze zm.), obowiązującą od dnia 1 września 2013 r. Zgodnie z art. 6 ustawy zmieniającej do 31 sierpnia 2016 r. przepisy m.in. art. 80 ust. 2 ustawy o systemie oświaty – w brzmieniu nadanym tą ustawą – stosuje się także odpowiednio do oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych (założono jednocześnie, iż ostatecznie z dniem 1 września 2016 r. oddziały przedszkolne z mocy prawa staną się przedszkolami – art. 5 ust. 1). Omawiany przepis odsyła do stosowania odpowiednio do oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych – tzn. z uwzględnieniem wszelkich odmienności sytuacji prawnej pomiędzy przedszkolami, o których mowa w art. 80 ustawy o systemie oświaty a oddziałami przedszkolnymi w szkołach podstawowych utworzonymi przez podmioty niepubliczne – przepisów o dotowaniu przedszkoli publicznych utworzonych przez podmioty inne niż gmina. Przepisy zawarte w art. 80 ust. 2 ustawy o systemie oświaty w brzmieniu nadanym ustawą z 13 czerwca 2013 r. stanowią, iż przedszkola, o których mowa w ust. 1, otrzymują na każdego ucznia z budżetu gminy dotację w wysokości równej wydatkom bieżącym przewidzianym na jednego ucznia w przedszkolach publicznych prowadzonych przez gminę, pomniejszonym o opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego oraz za wyżywienie, stanowiące dochody budżetu gminy, z tym że na ucznia niepełnosprawnego w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na niepełnosprawnego ucznia przedszkola w części oświatowej subwencji ogólnej otrzymywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego. W przypadku braku na terenie gminy przedszkola prowadzonego przez gminę, podstawą do ustalenia wysokości dotacji są wydatki bieżące ponoszone przez najbliższą gminę na prowadzenie przedszkoli publicznych. Zatem podstawę dotacji na jednego ucznia oddziału przedszkolnego przy Publicznej Szkole Podstawowej w Bożejewie Starym winna stanowić równowartość wydatków na jednego ucznia gminnego oddziału przedszkolnego z terenu gminy Wizna. Wskazania wymaga, iż w umowie o przekazanie szkoły Stowarzyszeniu postanowiono, iż dotacja dla oddziału przedszkolnego będzie stanowić średnią kwotę przewidywaną przez gminę na jednego ucznia oddziału przedszkolnego prowadzonego przez gminę w szkołach. Ponadto odpowiednie zastosowanie znajduje również przepis art. 80 ust. 4 ustawy mówiący o obowiązku ustalenia przez organ stanowiący trybu udzielania i rozliczania dotacji, o których mowa w art. 80 ust. 2-3b, oraz trybu i zakresu kontroli prawidłowości ich wykorzystywania, z uwzględnieniem w szczególności podstawy obliczania dotacji, zakresu danych, które powinny być zawarte we wniosku o udzielenie dotacji i w rozliczeniu jej wykorzystania, oraz terminu i sposobu rozliczenia dotacji. Oznacza to, że wskazanym jest uzupełnienie przepisów uchwały obowiązującej w gminie Wizna o zapisy odnoszące się w powyższym zakresie do oddziałów przedszkolnych.

Mimo błędnych zapisów omawianej uchwały Rady Gminy, odnoszących się do podstaw ustalania dotacji dla publicznych szkół podstawowych prowadzonych przez podmioty inne niż gmina, dotację na jednego ucznia Szkoły Podstawowej w Bożejewie Starym kalkulowano prawidłowo – w oparciu o planowane w uchwale budżetowej na 2014 r. wydatki bieżące na jednego ucznia w szkołach tego samego typu i rodzaju prowadzonych przez gminę (Szkole Podstawowej w Wiźnie i Szkole Podstawowej w Rutkach), pomniejszone o kwotę dotacji, o której mowa w art. 22ae ust. 3 ustawy, przewidzianej do wykorzystania na ucznia. Wyliczona kwota 864,54 zł miesięcznie przypadająca na jednego ucznia szkół podstawowych z terenu gminy uwzględniała też tzw. wydatki wspólne sklasyfikowane w rozdziale 80146 „Dokształcanie i doskonalenie nauczycieli” i 80195 „Pozostała działalność”. Nadto stwierdzono, iż mimo braku odpowiednich uregulowań w uchwale Rady Gminy, podstawę ustalenia dotacji oddziałowi przedszkolnemu przy Publicznej Szkole Podstawowej w Bożejewie Starym (skalkulowanej na kwotę 329,76 zł na ucznia miesięcznie) w praktyce stanowiły wydatki bieżące zaplanowane w uchwale budżetowej na 2014 r. w rozdziale 80103 „Oddziały przedszkolne w szkołach podstawowych” (wraz z tzw. wydatkami wspólnymi z rozdziałów 80146 i 80195) objęte planami finansowymi Szkoły Podstawowej w Wiźnie i Szkoły Podstawowej w Rutkach.

Przeprowadzona analiza prawidłowości przekazanej za 2014 r. Stowarzyszeniu dotacji na prowadzenie szkoły podstawowej wykazała błędy w jej ustaleniu polegające na nieskorygowaniu wysokości dotacji w związku ze zmianami planu wydatków bieżących w budżecie gminy Wizna w trakcie 2014 r. Jak bowiem wynika z art. 80 ust. 3 ustawy o systemie oświaty, podstawę obliczenia kwoty dotacji dla szkoły podstawowej stanowią wydatki bieżące przewidziane na jednego ucznia w szkołach tego samego typu i rodzaju prowadzonych przez gminę według stanu na dzień 31 grudnia danego roku, za który obliczana jest dotacja. Podobnie, według przepisów art. 80 ust. 2 ustawy (mających odpowiednie zastosowanie do oddziałów przedszkolnych przy szkołach podstawowych), otrzymywana dotacja na jednego ucznia oddziału przedszkolnego winna stanowić równowartość wydatków przewidzianych na jednego ucznia gminnego oddziału przedszkolnego z terenu gminy Wizna. Wskazania wymaga, że przepisy ustawy nie precyzują wprost, czy należy przyjmować wydatki planowane czy wykonane. Kwestię tę mogą rozstrzygać postanowienia uchwał regulujących podstawy obliczania dotacji, podejmowanych przez organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego. W przypadku kontrolowanej jednostki postanowienia w tej kwestii nie wynikają z uchwały z uwagi na wskazane wyżej błędne określenie podstaw ustalania dotacji dla publicznych szkół podstawowych prowadzonych przez podmioty inne niż gmina. W doktrynie, orzecznictwie oraz prezentowanych stanowiskach i opiniach przeważa pogląd, iż występujące w ustawie w odniesieniu do przedszkoli i szkół publicznych pojęcie wydatków bieżących przewidzianych należy interpretować jako wydatki planowane (ustalone w budżecie). Przyjęta w gminie Wizna praktyka jest zgodna z tym poglądem. W przypadku zmniejszenia lub zwiększenia w trakcie roku ustalonych w budżecie gminy kwot wydatków bieżących przewidzianych na jedno dziecko w szkole lub oddziale przedszkolnym, odpowiedniej zmianie powinna ulec również podstawa ustalenia wysokości dotacji dla szkoły podstawowej i oddziału przedszkolnego, czego w gminie Wizna nie uczyniono. Dotacja ma charakter roczny, w związku z czym zmiana wysokości wydatków bieżących w trakcie roku będzie wpływać na wielkość kwoty dotacji w przeliczeniu za cały rok, bowiem ustalony plan wydatków na koniec roku odnosi się do całego roku. Jako podstawę obliczenia rocznych kwot dotacji, w podziale na dotację należną szkole i oddziałowi przedszkolnemu, należało więc uwzględnić planowane wydatki bieżące po wszystkich zmianach dokonanych w trakcie roku według ich stanu na 31 grudnia roku, za który była obliczana dotacja. Jak wykazała kontrola, planowane w poszczególnych rozdziałach klasyfikacji budżetowej wydatki bieżące – stanowiące podstawę do wyliczenia dotacji – uległy zmianie w następujący sposób: rozdz. 80101 „Szkoły podstawowe” – wzrost planu o 942.312,66 zł, rozdz. 80103 – zmniejszenie planu o 146 zł, rozdz. 80146 – wzrost planu o 3.878 zł, r. 80148 „Stołówki szkolne i przedszkolne” – bez zmian i rozdz. 80195 – zmniejszenie planu o 1.681,80 zł. Dane te powinny stanowić podstawę do skorygowania wysokości dotacji należnej Stowarzyszeniu za 2014 r. w podziale na szkołę i oddział przedszkolny.

W złożonym wyjaśnieniu wskazał Pan, że kwota dotacji przekazywanej Stowarzyszeniu Edukator na prowadzenie Szkoły Podstawowej w Starym Bożejewie ustalana jest na podstawie średniej kwoty z pozostałych szkół prowadzonych przez Gminę Wizna wynikającej z budżetu. W trakcie roku faktycznie zdarzają się zwiększenia budżetu najczęściej wynikające z pozyskiwanych środków zewnętrznych (projekty, dotacje) lub na cele inwestycyjne i remontowe, niemniej jednak zawsze w budżecie placówek prowadzonych przez gminę Wizna zostają na koniec roku środki niewykorzystane w podobnej wysokości. W związku z powyższym strony zawierając umowę ustaliły, że z jednej strony nie będą zwiększać dotacji w trakcie roku, z drugiej zaś Stowarzyszenie Edukator nie będzie zwracało środków po skończonym roku budżetowym. Sytuacja ta jest korzystna z punktu widzenia budżetu gminy i satysfakcjonująca dla Stowarzyszenia Edukator. Jak ustalono, tezy zawarte w złożonym przez Pana wyjaśnieniu mają oparcie w postanowieniach umowy zawartej ze Stowarzyszeniem w dniu 10 grudnia 2013 r., w której określono stawki dotacji i łączną jej wysokość w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2014 r., dodając, iż wysokość dotacji może ulec zmianie w przypadku zmiany ilości dzieci uczących się w szkole lub w oddziale zerowym przy zachowaniu ustalonych kwot jednostkowych na dziecko. Należy podkreślić, iż zasady obliczania i udzielania dotacji oraz terminy jej przekazywania uregulowane są w przepisach ustawy o systemie oświaty, a także w postanowieniach zawartych w – prawidłowo podjętych – uchwałach organów stanowiących, wydanych na podstawie delegacji ustawowej zawartej m.in. w art. 80 ust. 4 ustawy o systemie oświaty. W konsekwencji relacja pomiędzy organem dotującym a dotowaną szkołą ma administracyjny charakter, dlatego udzielanie dotacji nie wymaga zawierania umów cywilnoprawnych między gminą i podmiotami uprawnionymi do otrzymania dotacji na prowadzenie szkoły. Zawarcie umowy (warunkowanej wolą obu stron) nie może jednakże powodować jej sprzeczności z przepisami powszechnie obowiązującymi. Zgodnie z treścią art. 251 ustawy o finansach publicznych, dotacje udzielane z budżetu gminy mają charakter roczny i w części niewykorzystanej do końca roku podlegają zwrotowi do budżetu w terminie do 31 stycznia następnego roku. Zatem wskazane przez Pana ustalenia stron przewidujące niezwiększanie przez gminę dotacji w ciągu roku (wbrew ustawowym zasadom ich obliczania) oraz niezwracanie przez Stowarzyszenie niewykorzystanych do końca roku środków z dotacji są sprzeczne z prawem.

Wskazania wymaga ponadto, że na niewłaściwe ustalenie dotacji dla Szkoły Podstawowej w Bożejewie Starym wpływ miał również fakt błędnego obliczenia stawki dotacji na 4 uczniów uczęszczających do dotowanej szkoły z terenu gminy Piątnica. Kwestia ustalenia zasad obliczania dotacji w przypadku uczniów niebędących mieszkańcami gminy dotującej nie została uregulowana w uchwale Rady Gminy; postanowienia w tym względzie zawarto w wyżej wskazanej umowie zawartej ze Stowarzyszeniem. Postanowiono, iż gmina będzie przekazywać Stowarzyszeniu subwencję na nie większą ilość uczniów spoza terenu gminy niż wykazana w SIO na dzień 30 września 2013 r. W oparciu o dane metryczki subwencji oświatowej na 2014 r. obliczono, iż kwota na jednego ucznia spoza obwodu Szkoły wyniesie 437 zł miesięcznie (wysokość finansowego standardu A podziału subwencji podzielono przez 12 miesięcy; łącznie w całym 2104 r. dotacja z tego tytułu wyniosła 15.732 zł). Zastosowany sposób obliczenia dotacji dla uczniów z terenu innej gminy nie znajduje umocowania w przepisach prawa, które nie przewidują różnicowania dotacji na dzieci z uwagi na miejsce zamieszkania. Podstawę obliczenia kwoty dotacji stanowi liczba wszystkich uczniów uczęszczających do szkoły tego samego typu i rodzaju prowadzonych przez gminę, bez względu na to czy są mieszkańcami gminy dotującej, w stosunku do sumy wydatków bieżących przewidzianych na jednego ucznia w tej szkole. Nie znajduje zatem podstawy prawnej różnicowanie stawki dotacji na dzieci pochodzące z tzw. obwodu i spoza obwodu.

Podkreślenia wymaga również, że zgodnie z § 6 przywołanej wyżej uchwały Rady Gminy Wizna podmiot prowadzący przedszkole, w tym inną formę wychowania przedszkolnego lub szkołę, jest zobowiązany informować Wójta Gminy Wizna o aktualnej liczbie uczniów/dzieci według stanu na dziesiąty dzień każdego miesiąca; informację w tej sprawie należy złożyć do 15 dnia każdego miesiąca. Na okazanych w trakcie kontroli miesięcznych informacjach nie widniały daty ich wpływu do Urzędu, co uniemożliwia stwierdzenie terminowości ich składania.

W zakresie obliczenia dotacji dla Niepublicznego Punktu Przedszkolnego w Wiźnie prowadzonego przez Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Łomży (opis na str. 46-49 protokołu kontroli) stwierdzono niewłaściwe ustalanie dotacji na ucznia niepełnosprawnego. Z przepisów art. 90 ust. 2d ustawy o systemie oświaty wynika, że osoba prowadząca wychowanie przedszkolne w formach, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14a ust. 7 ustawy, otrzymuje na każdego ucznia niepełnosprawnego dotację w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na niepełnosprawnego ucznia przedszkola i oddziału przedszkolnego w części oświatowej subwencji ogólnej otrzymywanej przez gminę; analogiczne uregulowania zawarte zostały w § 3 ust. 4 uchwały Rady Gminy Wizna w sprawie ustalenia trybu i rozliczania dotacji przedszkolom oraz szkołom prowadzonym przez osoby fizyczne i osoby prawne inne niż jednostka samorządu terytorialnego... Z danych okazanej metryczki subwencji oświatowej gminy Wizna na 2014 r. wynikało występowanie wagi P40 przewidzianej m.in. dla dzieci z niepełnosprawnościami sprzężonymi i z autyzmem, w tym zespołem Aspergera, będących wychowankami przedszkoli, oddziałów przedszkolnych zorganizowanych w szkołach podstawowych, a także innych form wychowania przedszkolnego (na podstawie orzeczeń, o których mowa w art. 71b ust. 3 ustawy o systemie oświaty) oraz wagi P42 właściwej dla dzieci objętych wczesnym wspomaganiem rozwoju m.in. w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych zorganizowanych w szkołach podstawowych, a także innych formach wychowania przedszkolnego, na podstawie opinii, o których mowa w art. 71b ust. 3 i 3a ustawy o systemie oświaty – zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie sposobu podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego w roku 2014 (Dz. U. z 2013 r. poz. 1687). Kwota subwencji z metryczki na podstawie wymienionych wag wynosiła łącznie sumę 61.201,83 zł, co miesięcznie stanowiło kwotę 5.100,15 zł, którą należało uwzględnić w całości przy wyliczeniu dotacji dla Niepublicznego Punktu Przedszkolnego w Wiźnie na dziecko niepełnosprawne (do Punktu uczęszczało ono od stycznia do sierpnia 2014 r.). Dodania wymaga, iż z okazanej w trakcie kontroli dokumentacji wynikało, że dziecko posiadało zarówno opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju, jak i orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydane na czas edukacji przedszkolnej. Kontrolowana gmina przyjmując błędne założenie, iż na jej terenie brak jest przedszkola publicznego oraz, że w metryczce subwencji oświatowej na 2013 r. nie występowała waga P39 (której odpowiednikiem w 2014 r. była waga P40) zwróciła się w dniu 10 października 2013 r. do sąsiednich gmin z prośbą o podanie kosztu utrzymania dziecka niepełnosprawnego z wagą P39. Pismem z dnia 16 października 2013 r. Urząd Miejski w Łomży wskazał, iż koszt ów, zgodnie z metryczką subwencji oświatowej na 2013 r., wynosi 4.274,40 zł. Na tej podstawie obliczono dotację na dziecko niepełnosprawne w wysokości 1.710 zł miesięcznie przyjmując dodatkowo zamiast 100% tylko 40% od kwoty 4.274,40 zł. W efekcie suma przekazanych w okresie od stycznia do sierpnia 2014 r. dotacji na dziecko niepełnosprawne wynosiła 13.680 zł zamiast 40.801,20 zł (różnica 27.121,20 zł).

Kontrolowana jednostka posiada przepisy wewnętrzne regulujące zasady wyłaniania wykonawców zamówień, do których nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, ze zm.). Obowiązujące do 16 kwietnia 2014 r. procedury regulowało zarządzenie Nr 17/2011 Pana Wójta z dnia 14 grudnia 2011 r. Z dniem 16 kwietnia 2014 r., w związku ze zmianą wprowadzoną ustawą z dnia 14 marca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 423), weszły w życie znowelizowane przepisy art. 4 pkt 8 Prawa zamówień publicznych, zgodnie z którymi ustawy nie stosuje się do zamówień i konkursów, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 30.000 euro. Nowelizacja ustawy skutkowała zmodyfikowaniem przez Pana przepisów wewnętrznych regulujących zasady wyłaniania wykonawców zamówień, do których nie stosuje się przepisów Prawa zamówień publicznych, wyrażonym postanowieniami zarządzenia Nr 5/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie ustalenia procedury dotyczącej postępowania przy dokonywaniu wydatków publicznych o wartości nie przekraczającej wyrażonej w złotych równowartości kwoty 30.000 euro. Z zawartych w nim regulacji wynika, że zamówienia, których wartość szacunkowa netto jest równa lub wyższa niż 60.000 zł dokonywane są na podstawie zarządzenia. Określone w zarządzeniu procedury polegają m.in. na obowiązku pracownika merytorycznego, po wyrażeniu zgody przez zamawiającego, do uzyskania oferty cenowej od co najmniej 2 wykonawców oraz dokumentowania korespondencji pomiędzy zamawiającym a wykonawcą pisemnie, faksem, drogą elektroniczną lub telefonicznie, możliwości zbierania ofert także drogą telefoniczną lub za pośrednictwem internetu czy też powinności sporządzania zestawienia porównania i oceny ofert. Odnośnie pozostałych zamówień (tj. zamówień o wartości szacunkowej do 60.00 zł) zawarto jedynie zapis, iż zamówienia te są dokonywane w sposób celowy i oszczędny z zachowaniem należytej staranności.

Pragnę wskazać Panu Wójtowi, że ustawa o finansach publicznych w art. 44 ust. 3 pkt 1 stanowi, iż wydatki publiczne powinny być dokonywane w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów. Wewnętrzne procedury winny zaś zapewniać właściwe udokumentowanie przestrzegania tej zasady przy wyłanianiu wykonawców odpłatnych dostaw, robót i usług, do których nie mają zastosowania przepisy Prawa zamówień publicznych. Przyjęte w kontrolowanej jednostce regulacje – z uwagi na wysoki próg wartości szacunkowej zamówienia, od której przewidziano stosowanie procedur gwarantujących konkurencyjność postępowania – nie zapewniają udokumentowania, iż każdorazowo przy zlecaniu większości odpłatnych dostaw, robót i usług (w tym o znaczącej wysokości) przestrzegana będzie zasady dokonywania wydatków publicznych w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów. Teza ta znajduje potwierdzenie tym bardziej, że próg wartości szacunkowej zamówienia, od którego przewidziano konkurencyjność postępowania, przyjęto na poziomie 60.000 zł, tj. przekraczającym równowartość 14.000 euro, od której – do czasu nowelizacji Prawa zamówień publicznych – uzależnione było stosowanie przepisów tej ustawy. Przyjęty sposób uregulowania zasad wyboru wykonawców zamówień, których wartość nie przekracza 60.000 zł świadczy o braku zainteresowania jednostki dokumentowaniem oszczędnego i efektywnego wydatkowania środków publicznych o wysokości istotnej z punktu widzenia wielkości budżetu gminy. Na podstawie przyjętej do kontroli próby ustalono, iż pomimo braku stosownych regulacji wewnętrznych, zamówienia o wartości do 60.000 zł były udzielane przy udokumentowaniu sposobu wyboru wykonawców i zachowaniu w tym procesie przywołanej wyżej zasady – str. 58-60 protokołu kontroli.

Kontrola gospodarowania nieruchomościami przez jednostki organizacyjne wykazała, że w wykonaniu zaleceń pokontrolnych wystosowanych po poprzedniej kompleksowej kontroli RIO decyzjami z dnia 9 listopada 2011 r. ustanowił Pan trwały zarząd wszystkimi nieruchomościami, którymi władają jednostki oświatowe gminy. W dniu 29 listopada 2011 r. Rada Gminy podjęła uchwałę Nr XII/67/11 w sprawie utworzenia Zespołu Szkół w Wiźnie. Pomimo tego, nieruchomość, którą włada Zespół, znajduje się formalnie w trwałym zarządzie Szkoły Podstawowej w Wiźnie wchodzącej wspólnie z Gimnazjum w skład Zespołu. Z postanowień przywołanej uchwały wynika, że Zespół jest jednostką budżetową, a więc jednostką organizacyjną w rozumieniu ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z art. 43 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 10 tej ustawy trwały zarząd jest formą władania nieruchomościami przez jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej. Zatem decyzja ustanawiająca trwały zarząd nieruchomościami, którymi włada Zespół powinna być wydana na rzecz Zespołu.

         Uchwałą Nr XII/65/11 Rady Gminy Wizna z dnia 29 listopada 2011 r. Stowarzyszeniu „Edukator” z Łomży przekazano z dniem 1 września 2012 r. prowadzenie Szkoły Podstawowej w Bożejewie Starym, w oparciu o przepisy art. 5 ust. 5g ustawy o systemie oświaty. Przepisami uchwały upoważniono Pana do zawarcia ze Stowarzyszeniem umowy przekazania szkoły na warunkach określonych w art. 5 ust. 5h przywołanej ustawy. W wykonaniu postanowień uchwały, w dniu 28 czerwca 2012 r. podpisał Pan ze Stowarzyszeniem umowę określającą m.in. warunki korzystania z mienia przejętej szkoły. Zdecydowano w niej o przyjęciu przez Stowarzyszenie całego budynku, tj. pomieszczeń szkoły oraz pomieszczeń zamieszkałych przez lokatorów; dodano, iż mienie szkoły (tj. nieruchomości, rzeczy ruchome i inne składniki majątku) zostanie udostępnione Stowarzyszeniu do używania w formie odrębnej umowy użyczenia, którą zawarto 30 sierpnia 2012 r. Przedmiotem umowy użyczenia, jak wynika z jej treści, jest nieruchomość zabudowana budynkiem szkoły o pow. 1.410 m2 z trzema lokalami mieszkalnymi. Zgodnie z umową biorący w użyczenie wchodzi z dniem 1 września 2012 r. w prawa i obowiązki wynajmującego wynikające z umów najmu, wraz aneksami, zawartych z lokatorami. Zaznaczono, iż koszty korzystania z mediów ponosi Stowarzyszenie w następujący sposób: za wodę, energię elektryczną – według wskazań licznika stosownie do odrębnych umów zawartych z dostawcami mediów, za centralne ogrzewanie, zakup oleju opałowego – we własnym zakresie. Postanowiono także, że wszelkie naprawy, których dokonanie stanie się konieczne w trakcie umowy użyczania przeprowadzi Stowarzyszenie na własny koszt; będzie ono ponosiło również wszystkie koszty wynikając z korzystania z przedmiotu użyczenia przez czas trwania umowy. Z ustaleń kontroli wynika, iż efektem zawartej ze Stowarzyszeniem umowy o przekazanie szkoły oraz umowy użyczenia był fakt uiszczania czynszu przez najemców lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku szkoły na rzecz Stowarzyszenia, nie zaś na rachunek budżetu gminy, co powodowało bezpodstawne uszczuplenie należnych gminie dochodów. Odnosząc się do tej kwestii wskazał Pan, iż przekazując budynek w całości łącznie z pomieszczeniami, w których mieszkają lokatorzy uznaliśmy to za zasadne, ponieważ koszty utrzymania przed przekazaniem znacznie przekraczały wpływy z najmu. Należy podkreślić, iż przekazane umową użyczenia lokale mieszkalne wchodzą w skład mieszkaniowego zasobu gminy na podstawie uchwały Rady Gminy Wizna z dnia 22 lutego 2011 r. w sprawie wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, zasad polityki czynszowej oraz zasad wynajmowania lokali mieszkalnych. Zgodnie zaś z jej brzmieniem, zarząd mieszkaniowym zasobem sprawowany będzie na dotychczasowych zasadach przez właściciela lokali, czyli gminę (część V). Wstąpienie zatem przez Stowarzyszenie w prawa i obowiązki wynajmującego pozostawało w sprzeczności z przywołanymi uregulowaniami uchwały oraz ustawą o ochronie praw lokatorów... Gmina pozostaje bowiem nadal właścicielem lokali mieszkalnych, zaś zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy przez właściciela należy rozumieć wynajmującego, którego zakres obowiązków wyspecyfikowano m.in. w art. 6a przywołanej ustawy. Dodatkowo należy wskazać, iż w przypadku najmu lokali mieszkalnych, poza czynszem, występują opłaty niezależne od właściciela, zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy. Należy przez nie rozumieć opłaty za dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych, którymi Stowarzyszenie, w przypadku ich ponoszenia, może obciążać najemców lokali mieszkalnych (nie są one bowiem ponoszone przez gminę jako właściciela). Czynsz stanowi jednakże umowną odpłatność za używanie lokalu należną właścicielowi (co znajduje m.in. potwierdzenie w treści art. 5 ust. 1 przywołanej ustawy posługującego się zwrotem umowa o odpłatne używanie lokalu) i nie obejmuje opłat niezależnych od wynajmującego. Nie znajduje zatem uzasadnienia, będące efektem zawarcia umowy użyczenia, pozbawienie gminy wpływów z tytułu czynszów najmu lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku szkoły w Bożejewie Starym. Tym samym na akceptację nie zasługuje również wskazany przez Pana w wyjaśnieniu argument o wyższych kosztach utrzymania w stosunku do wpływów z najmu, tym bardziej, iż nie określił Pan czy chodzi o koszty utrzymania budynku czy też wynajmowanych pomieszczeń. Czynsz za najem lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy nie jest świadczeniem, które ma w pełni pokrywać koszty związane z realizacją przez gminę zadań w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej – str. 66-67 protokołu kontroli.

Badając wydatki poniesione tytułem pomocy finansowej dla Powiatu Łomżyńskiego stwierdzono, że umowy z dnia 22 września 2014 r., w oparciu o które wydatkowano środki w wysokości odpowiednio 150.000 zł i 165.000 zł, nie zawierały postanowień odnośnie terminu wykorzystania dotacji, terminu i sposobu rozliczenia udzielonej dotacji oraz terminu zwrotu niewykorzystanej części dotacji celowej, co naruszało art. 250 pkt 2 i 3 ustawy o finansach publicznych. Stosownie do przywołanych przepisów, jednostka samorządu terytorialnego udzielając dotacji celowej, w tym jednostce sektora finansów publicznych, w przypadku gdy odrębne przepisy lub umowa międzynarodowa nie określają trybu i zasad udzielania dotacji, zawiera umowę, w której zawiera m.in. wymienione elementy – str. 69-70 protokołu kontroli.

Stwierdzone w trakcie kontroli nieprawidłowości i uchybienia były w głównej mierze wynikiem nieprzestrzegania bądź błędnej interpretacji przepisów prawnych dotyczących gospodarki finansowej i rachunkowości gminy oraz niewłaściwego funkcjonowania kontroli zarządczej.

Organem wykonawczym gminy wiejskiej jest Wójt, na którym spoczywają obowiązki dotyczące m.in. przygotowywania projektów uchwał Rady Gminy, wykonywania budżetu i gospodarowania mieniem, a także ogólna odpowiedzialność za prawidłową gospodarkę finansową (art. 30 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Wójt jako organ wykonawczy wykonuje zadania przy pomocy Urzędu, działającego w strukturze organizacyjnej wskazanej w protokole kontroli, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 i 3 ustawy). Odpowiedzialność za gospodarkę finansową Urzędu, jako jednostki sektora finansów publicznych, w tym za wykonywanie obowiązków w zakresie kontroli zarządczej, spoczywa na Wójcie – kierowniku jednostki – zgodnie z art. 53 ust. 1 i art. 69 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych oraz pracownikach, którym powierzono obowiązki w zakresie gospodarki finansowej.

Wójt jest również organem podatkowym pierwszej instancji w myśl przepisu art. 13 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Obowiązki w zakresie prowadzenia rachunkowości spoczywały, stosownie do postanowień zakresu czynności, na Skarbniku Gminy. Prawa i obowiązki głównego księgowego (skarbnika) określają przepisy art. 54 ustawy o finansach publicznych.

Mając na uwadze ustalenia kontroli, na podstawie art. 9 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, zalecam:

1. Zapewnienie rzetelnego realizowania wniosków pokontrolnych, stosownie do udzielonej odpowiedzi o sposobie ich wykonania, mając na uwadze, że niezgodne z prawdą informowanie o wykonaniu wniosków pokontrolnych stanowi czyn zagrożony karą grzywny, stosownie do art. 27 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, a także, iż powtarzające się naruszanie przepisów ustaw może stanowić podstawę wystąpienia Izby do Wojewody Podlaskiego o wezwanie Pana Wójta do zaprzestania naruszeń w trybie art. 96 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym.

2. Przedłożenie Radzie Gminy projektu zmiany uchwały określającej sposób zorganizowania obsługi administracyjnej i finansowej szkół prowadzonych przez gminę Wizna.

3. Zaniechanie wykonywania spoczywających na kierownikach GOPS i Biblioteki Publicznej Gminy Wizna obowiązków w zakresie inwentaryzacji.

4. Dostosowanie dokumentacji opisującej przyjęte zasady rachunkowości do zgodności z przepisami powszechnie obowiązującymi, poprzez wyeliminowanie niezgodności między opisami kont 130 i 222 a stosowaną praktyką.

5. Zobowiązanie Skarbnika Gminy do wyeliminowania uchybień i nieprawidłowości w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych, poprzez:

a) zaniechanie sporządzania dowodów „polecenie księgowania” dla operacji gospodarczych udokumentowanych dowodami zewnętrznymi,

b) wskazywanie w dowodach wewnętrznych „polecenie księgowania” korygujących błędne zapisy pozycji księgowej dokumentu, którego ta korekta dotyczy,

c) ujmowanie zobowiązań w ewidencji okresu sprawozdawczego, którego dotyczą

d) podjęcie czynności w celu wyjaśnienia rozbieżności na kwotę 701,10 zł pomiędzy wartością dostawy sprzętu komputerowego określoną w protokole odbioru a ceną wynikającą z faktury,

e) dokonywanie zapisów na koncie 133 zgodnie z danymi wyciągów bankowych,

f) prowadzenie ewidencji dochodów Urzędu Gminy na koncie 130,

g) dokonywanie w ewidencji analitycznej gruntów zapisów odpowiadających wymaganiom stawianym dla zapisu księgowego przez art. 23 ustawy o rachunkowości,

h) ewidencjonowanie aktywów trwałych o wartości poniżej 3.500 zł jako pozostałych środków trwałych na koncie 013; przeniesienie na konto 013 wartości aktywów błędnie wykazanych na koncie 011.

6. Sporządzanie sprawozdań Rb-27S w zakresie dochodów otrzymanych zgodnie z zasadami ustalonymi przepisami § 3 ust. 1 pkt 5, ust. 3 pkt 4 i ust. 4 pkt 3 załącznika nr 39 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sprawozdawczości budżetowej.

7. W zakresie dochodów z najmu lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy:

a) stosowanie właściwych, w świetle art. 23 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów…, stawek czynszu za najem lokali socjalnych,

b) rozliczenie z najemcami lokali socjalnych czynszu pobranego przez gminę w wysokości zawyżonej w świetle art. 23 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów…, w tym kwoty 1.166,40 zł za 2014 r.; poinformowanie Izby o wysokości kwoty rozliczonej z najemcami w odpowiedzi o sposobie wykonania wniosków pokontrolnych.

c) ustalenie stawki czynszu za najem lokalu mieszkalnego w Bronowie zgodnie z zasadami obowiązującymi na terenie gminy,

d) rozliczenie z najemcą lokalu mieszkalnego w Bronowie czynszu pobranego przez gminę w wysokości zawyżonej względem obowiązującej stawki, w tym kwoty 185,52 zł za 2014 r.; poinformowanie Izby o wysokości kwoty rozliczonej najemcą w odpowiedzi o sposobie wykonania wniosków pokontrolnych.

8. Rozważenie wprowadzenia w umowach zasad waloryzowania czynszu za najem lub dzierżawę nieruchomości, w szczególności wynajętych lub wydzierżawionych na prowadzenie działalności gospodarczej.

9. Organizowanie przetargu pisemnego nieograniczonego na zbycie nieruchomości jedynie w sytuacji, gdy przetarg ma na celu wybór najkorzystniejszej oferta, tj. oprócz uzyskania najwyższej ceny chodzi w nim także o spełnienie innych warunków lub uzyskanie innych korzyści.

10. Przedłożenie Radzie Gminy projektu zmiany uchwały regulującej zasady ustalania diet sołtysów, mają na uwadze konieczność doprecyzowania obowiązujących regulacji, a także okoliczność, że dieta nie może mieć charakteru miesięcznego wynagrodzenia dla sołtysa.

11. W zakresie opracowywania i uchwalania taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków:

a) przekazanie zarządowi SKR Wizna uwag zawartych w części opisowej wystąpienia dotyczących przedstawiania wniosku o zatwierdzenie taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków w terminie umożliwiającym wejście w życie nowych taryf przed zakończeniem okresu obowiązywania dotychczasowych taryf,

b) dokumentowanie wykonania przez Pana Wójta obowiązku w zakresie analizy i weryfikacji prawidłowości taryf przedstawionych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjnego.

12. Wzmożenie kontroli prawidłowości naliczania diet z tytułu podróży służbowej, w celu uniknięcia sytuacji zaniżania ich wypłaty; wypłacenie pracownikowi zaniżonej diety w kwocie 3,50 zł.

13. Przedłożenie Radzie Gminy projektu zmiany uchwały Nr XXVII/206/12 z dnia 30 maja 2012 r. w sprawie ustalenia trybu udzielania i rozliczania dotacji przedszkolom oraz szkołom prowadzonym przez osoby fizyczne i osoby prawne inne niż jednostka samorządu terytorialnego…, polegającej na dostosowaniu zasad obliczania dotacji dla szkół publicznych prowadzonych przez podmioty inne niż jednostka samorządu terytorialnego do regulacji zawartych w art. 80 ust. 3 ustawy o systemie oświaty oraz uregulowaniu trybu udzielania i rozliczania dotacji dla oddziałów przedszkolnych funkcjonujących przy szkołach podstawowych prowadzonych przez podmioty inne niż gmina.

14. Prawidłowe, w świetle przepisów ustawy o systemie oświaty i zasad określonych uchwałą Rady Gminy, ustalanie dotacji dla Stowarzyszenia „Edukator” prowadzącego Szkołę Podstawą w Bożejewie Starym i TWP prowadzącego Niepubliczny Punkt Przedszkolny, mając na uwadze tezy zawarte w części opisowej wystąpienia.

15. Ponowne obliczenie dotacji należnej Szkole Podstawowej w Bożejewie Starym oraz oddziałowi przedszkolnemu działającemu przy Szkole za 2014 r., z zastosowaniem uwag zawartych w części opisowej wystąpienia, w szczególności przy uwzględnieniu – w podziale na Szkołę i oddział przedszkolny – ostatecznej wysokości planowanych wydatków bieżących według stanu na dzień 31 grudnia 2014 r. oraz wszystkich uczniów uczęszczających do Szkoły Podstawowej w Wiźnie, bez względu na to czy są mieszkańcami gminy Wizna. Poinformowanie Izby o ostatecznie ustalonych skutkach finansowych w tym zakresie.

16. Opatrywanie miesięcznych informacji o liczbie uczniów/dzieci przedkładanych przez podmioty prowadzące przedszkole, w tym inną formę wychowania przedszkolnego, lub szkołę datami ich wpływu do Urzędu, celem udokumentowania terminowości ich składania.

17. Rozważenie zmodyfikowania procedur wyłaniania wykonawców zamówień, do których nie stosuje się przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych, mając na uwadze tezy zawarte w części opisowej wystąpienia.

18. Ustanowienie trwałego zarządu nieruchomościami na rzecz Zespołu Szkół w Wiźnie.

19. Dokonanie zmian w treści umowy użyczenia zawartej ze Stowarzyszeniem „Edukator” poprzez wyłączenie z jej zakresu lokali mieszkalnych wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy oraz rozpoczęcie pobierania czynszu od najemców tych lokali.

20. Zawieranie w umowach o udzielenie pomocy finansowej wszystkich postanowień wymaganych przepisami art. 250 ustawy o finansach publicznych.

O sposobie wykonania zaleceń pokontrolnych proszę powiadomić Regionalną Izbę Obrachunkową w Białymstoku w terminie 30 dni od daty otrzymania niniejszego wystąpienia.

Dodatkowo informuję o możliwości składania, w terminie 14 dni od daty otrzymania wystąpienia pokontrolnego, zastrzeżeń do zawartych w wystąpieniu wniosków, za pośrednictwem Prezesa RIO do Kolegium Izby, zgodnie z art. 9 ust. 3-4 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. Bieg 30-dniowego terminu ulegnie zawieszeniu w stosunku do wniosków objętych zastrzeżeniem.

Podstawą zgłoszenia zastrzeżeń może być tylko zarzut naruszenia prawa poprzez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie.

                 Prezes

Regionalnej Izby Obrachunkowej

            w Białymstoku