Kontrola kompleksowa gospodarki finansowej

przeprowadzona w Urzędzie Miejskim w Knyszynie

przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku

           Ustalenia kontroli zostały zawarte w wystąpieniu pokontrolnym z dnia 01 lutego 2017 roku (znak: RIO.I.6001-15/16), o treści jak niżej:

Pan

Antoni Chmielewski

Burmistrz Knyszyna

W wyniku kompleksowej kontroli gospodarki finansowej gminy Knyszyn za 2015 rok i inne wybrane okresy, przeprowadzonej w Urzędzie Miejskim w Knyszynie na podstawie art. 1 ust. 1 oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 561) przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku, stwierdzono nieprawidłowości i uchybienia opisane w protokole kontroli, którego egzemplarz pozostawiono w kontrolowanej jednostce.

Zakresem kontroli objęto regulacje wewnętrzne dotyczące ustroju i funkcjonowania gminy oraz jej jednostek organizacyjnych, funkcjonowanie kontroli zarządczej, prowadzenie rachunkowości, gospodarkę pieniężną i rozrachunki, realizację wybranych rodzajów dochodów i wydatków, w tym zagadnienie osiągania przez jednostki samorządu terytorialnego wysokości średnich wynagrodzeń nauczycieli, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2016 r. poz. 1379, ze zm.), udzielanie zamówień publicznych, realizację zadań zleconych i w ramach porozumień, gospodarowanie mieniem komunalnym, rozliczenia budżetu z jednostkami organizacyjnymi.

W zakresie spraw organizacyjnych ustalono, że osoba powołana na kierownika Obsługi Finansowo-Księgowej Szkół Gminy Knyszyn sprawowała ją w 2015 r. oraz w 2016 r. bez określenia wynagrodzenia. W 2015 r. zadania kierownika OF-KS pełnił zastępca Pana Burmistrza, zaś w 2016 r. Sekretarz Gminy. Ustalono, iż żadna z osób mających sprawować funkcję kierownika OF-KS nie posiadała pełnomocnictwa do kierowania jednostką, którego powinien Pan udzielić na podstawie art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446, ze zm.). W złożonym w tych sprawach wyjaśnieniu wskazał Pan, że Od kilkunastu lat Kierownik Obsługi Finansowo Księgowej Szkół Gminy Knyszyn był powoływany na stanowisko bez wynagrodzenia. Zgodnie u podjętymi ustaleniami Obsługa Finansowo Księgowa Szkół Gminy Knyszyn zostanie zlikwidowana. Pracownicy, zajmujący się obsługą księgową jednostek oświatowych z terenu gminy Knyszyn, przeniesieni zostaną do Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Knyszynie. Rada Miejska w Knyszynie podejmie stosowną uchwałę wskazując m.in. jednostki obsługujące, jednostki obsługiwane oraz zakres obowiązków powierzonych jednostkom obsługującym w ramach wspólnej obsługi. Powyższe czynności zostawią rozwiązane do końca I kwartału 2017 r.

Ustalono, że pismem z dnia 27 grudnia 2016 r. (po zakończeniu czynności kontrolnych, a przed podpisaniem protokołu kontroli) nadane zostało przez Pana obecnemu kierownikowi Obsługi Finansowo-Księgowej Szkół Gminy Knyszyn (Sekretarzowi Gminy Knyszyn) pełnomocnictwo do kierowania jednostką wymagane przepisem art. 47 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Zarządzeniem Nr 216/16 z dnia 30 grudnia 2016 r. powołał Pan kierownika Obsługi Finansowo-Księgowej Szkół Gminy Knyszyn.

Do końca 2016 r. nie została jednak podjęta przez Radę Miejską w Knyszynie uchwała na podstawie art. 10b ustawy o samorządzie gminnym, która jest niezbędna dla prowadzenia po 1 stycznia 2017 r. obsługi finansowo-księgowej szkół w formie wykonywania jej przez utworzoną w tym celu jednostkę organizacyjną lub inną jednostkę organizacyjną. Stosownie bowiem do art. 48 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2015 r. poz. 1045, ze zm.) jednostki obsługi ekonomiczno-administracyjnej szkół i placówek, utworzone przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie art. 5 ust. 9 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2016 r. poz. 1943, ze zm.), mogły działać na dotychczasowych zasadach nie dłużej niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy zmieniającej, tj. nie dłużej niż do 31 grudnia 2016 r. W dniu podpisania protokołu kontroli (13 stycznia 2017 r.) kontrolującym przedstawiono jedynie projekt uchwały Rady Miejskiej w Knyszynie w sprawie organizacji wspólnej obsługi finansowo-księgowej, administracyjnej  i organizacyjnej dla szkół i placówek dla których organem prowadzącym jest Gmina Knyszyn, wskazujący jako podstawę podjęcia art. 10b ustawy o samorządzie gminnym, z którego wynika, że – wbrew wcześniejszym wyjaśnieniom Pana Burmistrza – obsługę nadal ma wykonywać OF-KS Gminy Knyszyn, od 1 stycznia 2017 r. Ustalono także, że wprowadził Pan w dniu 30 grudnia 2016 r. (po zakończeniu czynności kontrolnych) – str. 4-6 protokołu kontroli.

W świetle zaprezentowanego stanu faktycznego w gminie Knyszyn od dnia 1 stycznia 2017 r. utrzymuje się – do czasu podjęcia uchwały wyznaczającej OF-KS (lub inną jednostkę) jako jednostkę obsługującą szkoły albo do czasu zatrudnienia głównych księgowych przez dyrektorów szkół – stan sprzeczny z przedstawionymi wyżej regulacjami, polegający na wykonywaniu obsługi szkół przez OF-KS mimo utraty z dniem 31 grudnia 2016 r. legitymacji do dalszego działania w tym zakresie, wynikającej z niepodjęcia przez Radę Miejską w terminie stosownej uchwały. Niepodjęcie uchwały w tej sprawie do końca 2016 r. nie stworzyłoby stanu sprzecznego z prawem, gdyby jednocześnie stworzono dyrektorom szkół możliwość zatrudnienia przez nich głównych księgowych od 1 stycznia 2017 r.

W zakresie dotyczącym funkcjonowania jednostek organizacyjnych gminy ustalono ponadto, że udzielone zostało – z powołaniem się na art. 47 ust. 1 ustawy z o samorządzie gminnym – pełnomocnictwo do dokonywania czynności prawnych dyrektorowi Knyszyńskiego Ośrodka Kultury – instytucji kultury. Należy wskazać, że udzielenie takiego pełnomocnictwa osobie zarządzającej instytucją kultury, jako osobą prawną, jest bezprzedmiotowe. Dyrektor instytucji kultury zarządza instytucją i reprezentuje ją na zewnątrz z mocy prawa – art. 17 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406 ze zm.). Cytowana ustawa gwarantuje także instytucji kultury samodzielne prowadzenie gospodarki finansowej w ramach posiadanych środków i samodzielne gospodarowanie mieniem (art. 27 ust. 1). Przywołany art. 47 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym odnosi się tylko do kierowników jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej – str. 6 protokołu kontroli.

Analiza obowiązującej w jednostce dokumentacji opisującej przyjęte zasady rachunkowości, przeprowadzona w świetle przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2016 r. poz. 1047, ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2013 r. poz. 289, ze zm.), wykazała, że:

a) wymienia ona jako element ksiąg rachunkowych m.in. wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz). Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz) sporządzają jednostki, które uprzednio nie prowadziły ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą; w pozostałych jednostkach rolę inwentarza spełnia zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej oraz zestawienie sald kont ksiąg pomocniczych, sporządzane na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych,

b) w zakładowym planie kont Urzędu Miejskiego przewidziano konto 014 „Zbiory biblioteczne”, które zgodnie z zasadami jego funkcjonowania nie może mieć zastosowania w kontrolowanej jednostce, ponieważ Urząd nie prowadzi biblioteki,

c) w regulacjach wewnętrznych znajdował się  zapis, iż zapasy materiałów obejmują m.in. „artykuły żywnościowe w magazynie przedszkola”; Urząd nie prowadzi magazynu przedszkola,

d) zakładowy plan kont Urzędu wymienia konto 101 „Kasa”, mimo że Urząd nie prowadzi kasy,

e) z opisu konta 133 „Rachunek budżetu” nie wynika prowadzenie kont dla innych rachunków ewidencjonowanych w ramach konta 133 niż rachunek podstawowy budżetu. W praktyce otwarto odrębne rachunki bankowe m.in. dla: dochodów z opłat za gospodarowanie odpadami (konto 133-3), dochodów podatkowych (konto 133-4), dochodów za wodę i ścieki (konto 133-6),

f) brak postanowień odnoszących się do faktycznie stosowanej metody prowadzenia kont ksiąg pomocniczych dla rzeczowych składników aktywów obrotowych (materiałów), co stanowi naruszenie art. 17 ust. 2 ustawy o rachunkowości. W praktyce wszystkie materiały odpisywano w koszty w momencie zakupu

Z ustaleń kontroli wynika, że stwierdzone błędy w dokumentacji zasad rachunkowości są spowodowane w szczególności niedokonywaniem bieżącej aktualizacji dokumentacji, wbrew obowiązkowi spoczywającemu na Panu Burmistrzu na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy o rachunkowości. W trakcie kontroli, zarządzeniem Nr 204/16 z dnia 21 listopada 2016 r., wprowadził Pan dokumentację opisującą przyjęte zasady rachunkowości uwzględniającą powyższe uwagi – str. 8-9 i 129 protokołu kontroli.

Kontrola sporządzania sprawozdań budżetowych i finansowych wykazała  następujące nieprawidłowości:

a) w rocznym sprawozdaniu jednostkowym Rb-27S Urzędu i budżetu za 2015 r. w kol. 8 „Dochody otrzymane” wykazano kwotę 14.514.970,19 zł. Zgodnie z przepisami § 3 ust. 1 pkt 5, ust. 1a pkt 1 i 2, ust. 3 pkt 4, ust. 4 pkt 3 i ust. 6 załącznika nr 39 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1015), w kol. 8 sprawozdania Rb-27S należało wykazać kwotę 14.570.623,37 zł (tj. o 55.653,18 zł wyższą). Różnica pomiędzy dochodami otrzymanymi wykazanymi przez jednostkę, a obliczonymi w trakcie kontroli, wynikała z nieuwzględnienia dotacji zwróconych do PUW w styczniu 2016 r. a otrzymanych w 2015 r. (saldo Ma konta 224-2) oraz różnicy pomiędzy saldem Wn konta 224-4 na początek i koniec 2015 r. dotyczącej podlegających przekazaniu gminie udziałów w podatkach dochodowych – str. 12-13 protokołu kontroli,

b) we własnym jednostkowym sprawozdaniu Rb-N o stanie należności oraz wybranych aktywów finansowych sporządzonym według stanu na dzień 31 grudnia 2015 r.:

- w pozycji „należności wymagalne” wykazano kwotę 836.401,84 zł wynikającą ze specyfikacji do konta 221 „Należności z tytułu dochodów budżetowych”, w skład której wchodziła należność od H. Klim, prowadzącego w latach ubiegłych działalność gospodarczą jako osoba fizyczna – 641.374,41 zł. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie sprawozdań jednostek sektora finansów publicznych w zakresie operacji finansowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1773) w § 12 ust. 5 i 6 załącznika nr 9 wskazuje, iż należność wykazuje się do momentu wykreślenia dłużnika z właściwego rejestru, chyba że dług został przejęty przez następcę prawnego dłużnika. W przypadku upadłości dłużnika wartość należności należy wykazywać w sprawozdaniach do momentu wykreślenia podmiotu z rejestru przedsiębiorców. Z ustaleń kontrolowanej jednostki wynika, że przedsiębiorca został wykreślony z rejestru przedsiębiorców, w związku z czym należność nie powinna być wykazywana w sprawozdaniu Rb-N. Analiza działań dotyczących egzekucji tej należności wykazała, że od 2008 r., poza sprawdzaniem czy dłużnik nie rozpoczął prowadzenia nowej działalności gospodarczej, nie podejmowano żadnych czynności mających na celu egzekucję należności. W wyniku czynności kontrolnych gmina wystąpiła w dniu 15 grudnia 2016 r. do Sądu Okręgowego w Białymstoku I Wydział Cywilny o wydanie tytułu wykonawczego niezbędnego dla wznowienia egzekucji, ponieważ była w posiadaniu jedynie jego kopii. Kontrolującym okazano postanowienie komornika z dnia 24 marca 2009 r. o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z uwagi na jego bezskuteczność. Według wyjaśnienia Pana Burmistrza Na dzień dzisiejszy nie mamy żadnej wiedzy na temat majątku dłużnika. Z podziału majątku dłużnika w toku postępowania egzekucyjnego gmina nie uzyskała spłaty należności. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 7 załącznika nr 39 do rozporządzenia w sprawie sprawozdawczości budżetowej w sprawozdaniu Rb-27S wykazuje się zaległości, które mogą być egzekwowane, zatem zasadność wykazywania tej należności w sprawozdaniu Rb-27S musi mieć oparcie w aktualnych danych co do możliwości jej egzekucji od dłużnika,

- w pozycji „pozostałe należności” nie wykazano należności od Urzędów Skarbowych w wysokości 13.915,84 zł; zgodnie z informacją zamieszczoną na stronie Ministerstwa Finansów wskazana kwota stanowi różnicę pomiędzy należnościami pozostałymi do zapłaty ogółem, a zaległościami netto (które zostały wykazane w wysokości 11.413,80 zł); według wyjaśnienia Skarbnika niewykazanie tych należności było wynikiem pomyłki,

- w pozycji „gotówka i depozyty” wykazano 1.238.199,50 zł. Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 załącznika nr 9 do rozporządzenia w sprawie sprawozdań jednostek sektora finansów publicznych w zakresie operacji finansowych należało w tej pozycji ująć kwotę 1.238.500,78 zł. Jest to kwota na rachunku budżetu (1.562.939,17 zł), powiększona o należności dotyczące przekazania środków z tytułu udziałów w podatkach i podatków pobieranych przez urzędy skarbowe (41.236,28 zł) oraz pomniejszona o wartość subwencji przekazanej w grudniu 2015 r. na styczeń 2016 r. (309.749 zł) i środków niewykorzystanej dotacji podlegającej zwrotowi do PUW (55.925,67 zł). Różnica pomiędzy wykazanym stanem w pozycji „gotówka i depozyty” a ustalonym w trakcie kontroli wyniosła 301,28 zł i dotyczyła nieuwzględnionej należności od urzędu skarbowego według stanu na 31 grudnia 2015 r., która wpłynęła w styczniu 2016 r. – str. 14-15 i 18-19 protokołu kontroli.

W sferze prowadzenia ksiąg rachunkowych stwierdzono – oprócz nieprawidłowości omówionych w dalszej części wystąpienia – uchybienie polegające na wykazaniu sald jednostronnych następujących kont:

- 221-2 – wykazano saldo Wn 939,63 zł; powinno być Wn 1.189,34 zł Ma 249,71 zł,

- 221-5 – wykazano saldo Wn 121.853,10 zł; powinno być Wn 133.884,30 zł Ma 11.899,20 zł,

- 221-8 – wykazano saldo Wn 38.462,71 zł; powinno być Wn 38.462,71 zł Ma 6.241,50 zł,

- 221-17 – wykazano saldo Wn 25.329,64 zł; powinno być Wn 25.349,56 zł Ma 19,92 zł – str. 13 protokołu kontroli.

           Naruszono tym samym zasady funkcjonowania konta 221 zawarte w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie szczególnych zasad rachunkowości…, zgodnie z którymi konto to powinno wykazywać saldo dwustronne, jeżeli ujęte są na nim zarówno należności jak i nadpłaty. Uchybienie nie miało wpływu na dane sprawozdawcze, ponieważ sprawozdania sporządzono na podstawie danych ewidencji analitycznej.

Sprawdzono inwentaryzację przeprowadzoną według stanu na dzień 31 grudnia 2015 r. Wbrew postanowieniom zarządzenia z dnia 28 czerwca 2005 r. w sprawie instrukcji inwentaryzacyjnej nie okazano „Sprawozdania opisowego z przebiegu spisu z natury” (załącznik nr 4 do zarządzenia w sprawie instrukcji inwentaryzacyjnej) oraz „Protokołu rozliczeń wyników inwentaryzacji, dochodzeń w sprawie różnic inwentaryzacyjnych” (załącznik nr 5 do zarządzenia) – str. 130-131 protokołu kontroli.

Badając procedurę opracowania planów finansowych jednostek organizacyjnych stwierdzono, że wystosowane zostały przez byłego Burmistrza do kierowników jednostek organizacyjnych gminy Knyszyn pisma z datą 18 listopada 2014 r., wraz z wyciągiem z projektu budżetu na 2015 r., zawierające informacje niezbędne do opracowania projektów ich planów finansowych. Z ustaleń kontroli wynika, że pisma zostały odebrane przez kierowników jednostek między 2 a 11 grudnia 2015 r. Zgodnie z art. 248 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870) organ wykonawczy gminy ma obowiązek przekazania podległym jednostkom informacji niezbędnych do opracowania projektów ich planów finansowych w terminie 7 dni od dnia przekazania projektu uchwały budżetowej organowi stanowiącemu gminy. Daty odbioru pism przez kierowników świadczą o tym, że jednostki otrzymały informacje po ustawowym terminie .

Zgodnie z art. 249 ust. 1 ustawy o finansach publicznych organ wykonawczy gminy w terminie 21 dni od dnia uchwalenia uchwały budżetowej przekazuje podległym jednostkom informacje o ostatecznych kwotach dochodów i wydatków tych jednostek. Ustalono, iż dyrektorzy szkół i kierownik OF-KS otrzymali w dniu 30 stycznia 2015 r. informację wystosowaną pismem z dnia 13 stycznia 2015 r. wraz kopią uchwały budżetowej na 2015 r. w celu dostosowania projektów planów finansowych do uchwały budżetowej. Okazane kontrolującym plany finansowe tych jednostek zostały opracowane, według zamieszczonych na nich dat, do dnia 28 stycznia 2015 r., tj. przed datą odbioru informacji, które powinny stanowić podstawę ich sporządzenia – str. 24-25 protokołu kontroli.

           W gminie Knyszyn obowiązuje uchwała Nr XXX/200/01 Rady Miejskiej w Knyszynie z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie określenia zasad gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Gminy Knyszyn na okres dłuższy niż trzy lata. Zmiany uchwały dokonano 30 listopada 2015 r.; dotyczyła ona wprowadzenia  rozdziału VII „Gospodarowanie majątkiem Gminy na rzecz jednostek organizacyjnych”. Należy zwrócić uwagę, że delegacja ustawowa do podjęcia przez Radę Miejską tej uchwały, zawarta w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) ustawy o samorządzie gminnym, uległa zmianie od dnia 22 października 2007 r. Od wskazanej daty uchwała powinna regulować także zasady wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości na czas nieoznaczony – str. 26 i 32 protokołu kontroli.

Kontrola dochodów ze sprzedaży nieruchomości wykazała, że regułą było obciążanie nabywców poniesionymi przez gminę kosztami sporządzenia „dokumentacji techniczno-prawnej”, które to wpływy zaliczano do par. 0770 „Wpłaty z tytułu odpłatnego nabycia prawa własności oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości”. Kwota tych kosztów nie wchodziła w skład ceny wywoławczej nieruchomości, były one ponoszone dodatkowo; o ich poniesieniu informowano w ogłoszeniach o przetargach. Należy wskazać, że obowiązujące przepisy prawa nie przewidują obowiązku uiszczania przez nabywców nieruchomości poniesionych przez gminę kosztów dokumentacji związanej z przygotowaniem nieruchomości do zbycia. W związku z tym nie stanowią one dochodów ze zbycia nieruchomości i nie powinny być kwalifikowane jako dochody majątkowe w par. 077. W zbadanych 3 postępowaniach na zbycie nieruchomości zwroty kosztów sporządzenia dokumentacji zaliczone do dochodów majątkowych wynosiły 1.970,30 zł – str. 28-32 protokołu kontroli. Niewłaściwe stosowanie klasyfikacji budżetowej, wpływające na wysokość dochodów majątkowych i bieżących budżetu, powoduje nieprawidłowości w obliczeniu indywidualnego wskaźnika spłaty zadłużenia gminy oraz relacji dochodów bieżących do wydatków bieżących budżetu (art. 242 i 243 ustawy o finansach publicznych).

           W zakresie dochodów z najmu lokali użytkowych ustalono, że w dwóch przypadkach najemcy według umów wnosili czynsz wraz z kosztami mediów (np. ogrzewanie, pobór energii elektrycznej), zaś umowa zawarta z gabinetem stomatologicznym przewiduje jedynie opłatę za czynsz, nie odnosząc się do kosztów mediów. W treści wystawianych faktur występuje zapis: czynsz najmu za m-c ……./2015. Inne opłaty związane z korzystaniem z lokalu nie były wnoszone. Z ustaleń kontroli wynika zatem, iż przez dwóch najemców wnoszona była opłata mającą obejmować koszty mediów i bliżej nieokreślony czynsz. W związku z tym wskazać należy, że umowy nie określają w praktyce stawki czynszu rozumianej jako należność gminy za prawo korzystania przez najemcę z lokalu. Czynsz stanowi istotę umowy najmu, jak to wynika z art. 659 § 1 k.c. Odrębnym rodzajem należności gminy od najemcy są ponoszone przez gminę przejściowo – za najemcę – koszty korzystania z lokalu, które najemca zobowiązany jest ponieść w całości. Do zadań gminy nie należy bowiem ponoszenie kosztów funkcjonowania podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – str. 33-36 protokołu kontroli.

W zakresie terminowości wnoszenia czynszu za najem lokali użytkowych stwierdzono, że jeden z najemców w latach 2014-2015 dokonywał wpłat nieterminowo. Za nieterminowe wpłaty czynszu w tych latach nie naliczono i nie pobrano kwoty 111,08 zł tytułem należnych gminie odsetek (w 2014 r. – 87,42 zł i w 2015 r. – 23,66 zł) – str. 34 protokołu kontroli. Naruszono tym samym przepisy art. 42 ust. 5 ustawy o finansach publicznych zobowiązujące jednostki sektora finansów publicznych do ustalania wszystkich przypadających im należności, w tym cywilnoprawnych, oraz § 8 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont…, zgodnie z którymi należne jednostce odsetki powinny być ujęte w księgach nie później niż na koniec kwartału.

Zgodnie z wieloletnim programem gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Knyszyn oraz zasadami wynajmowania lokali wchodzących w skład gminnego zasobu mieszkaniowego na lata 2011-2015 (uchwała Rady Miejskiej z dnia 1 sierpnia 2011 r.), gmina Knyszyn w swoim zasobie mieszkaniowym posiada 3 lokale socjalne. W wyniku kontroli ustalono, iż we wszystkich umowach najmu lokali socjalnych zastosowano niewłaściwe stawki czynszu w świetle art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1610). Zgodnie z przywołanym przepisem stawka czynszu za lokal socjalny nie może przekraczać połowy stawki najniższego czynszu obowiązującego w gminnym zasobie mieszkaniowym. Zarządzeniem Nr 67/11 Burmistrza Knyszyna z dnia 24 października 2011 r. została ustalona stawka bazowa czynszu w wysokości 2,20 zł za 1m2 lokalu mieszkalnego. Po zastosowaniu czynników obniżających określonych w załączniku do uchwały Rady Miejskiej w Knyszynie z dnia 1 sierpnia 2011 r.  w sprawie przyjęcia wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Knyszyn... najniższa stawka czynszu za najem lokali mieszkalnych obowiązująca na terenie gminy wynosi 1,38 zł za 1m2. Zatem w świetle przywołanego przepisu ustawy stawka czynszu za najem lokali socjalnych nie mogła przekraczać kwoty 0,69 zł za 1m2.

Kontrola wykazała, że we wszystkich umowach najmu lokali socjalnych zastosowano stawkę w wysokości 2,20 zł za 1m2. Stwierdzono, że suma nadpłaconego czynszu za najem lokali socjalnych wyniosła w okresie od lutego 2012 r. (od czasu wprowadzenia stawki 2,20 zł) do końca 2016 r. kwotę 9.515,52 zł – str. 39-42 protokołu kontroli.

Do końca 2015 r. lokalami socjalnymi zarządzał Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej – zakład budżetowy gminy Knyszyn, który został zlikwidowany z końcem 2015 r. Umowy na najem lokali socjalnych były zawierane przez kierownika ZGKiM. Analiza omawianych 3 umów najmu lokali socjalnych wykazała ponadto, że okres na jaki zostały one zawarte to:

- czas oznaczony w przedziale lokalu i traci moc z upływem tego terminu lub na wypadek prawomocnego cofnięcia przydziału albo rozwiązania stosunku najmu (umowa zawarta w 1991 r.),

- czas 24 miesięcy licząc od dnia podpisania (umowa zawarta w dniu 22 czerwca 2009 r.; w okazanej dokumentacji brak dowodu w sprawie przedłużenia okresu obowiązywania  umowy),

- czas nieokreślony (umowa zawarta w dniu 17 sierpnia 2015 r.).

Należy wskazać, iż zgodnie z przepisami art. 23 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów… umowy najmu lokalu socjalnego zawiera się na czas oznaczony.

                      W zakresie zagadnienia najmu lokali ustalono ponadto, iż przypisu czynszu dokonywano  zapisem Wn 221 – Ma 760, zamiast na koncie 720 „Przychody z tytułu dochodów budżetowych”, jak to wynika z załącznika nr 3 do rozporządzenia w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont… – str. 38 protokołu kontroli.

Według ustaleń zawartych na str. 42-46 protokołu kontroli dotyczących dochodów z tytułu użytkowania wieczystego, kontrolującym nie okazano dokumentacji (aktów notarialnych, decyzji), na podstawie której naliczono opłaty roczne dla użytkowników objętych próbą kontrolną. W związku z tym w trakcie kontroli zwrócono się do inspektora ds. nieruchomości, geodezji i zamówień publicznych Urzędu Miejskiego z pytaniem: Na podstawie jakiej dokumentacji i w jaki sposób naliczona została opłata roczna dla użytkowników wieczystych (…). W odpowiedzi pracownik Urzędu przedstawił: (…)

obowiązująca wysokość przedmiotowych opłat prawdopodobnie została ustalona w l. 1996 – 1997. Dowód: spis zdawczo-odbiorczy akt Nr 406, znak teczki: 3104 Dowody księgowe innych należności (wysokość opłat za użytkowanie wieczyste), przy czym akta te stanowiły kat. B3 i zostały zniszczone w 2007 r.,

w/w akta dotyczyły prawdopodobnie procedury aktualizacji opłat z tytułu użytkowania wieczystego, co potwierdził w dniu 16.11.2016 r. w rozmowie telefonicznej (…) z Rzeczoznawstwa Majątkowego Geotaksacja z Białegostoku: w ocenie rzeczoznawcy aktualizacja opłat została przeprowadzona na terenie gminy Knyszyn w roku 1996, jednak z uwagi na upływ czasu również nie posiada w swoich zasobach akt tej sprawy.

Zgodnie z art. 77 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 9 października 2011 r., wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej podlega aktualizacji nie częściej niż raz na 3 lata, jeżeli wartość tej nieruchomości ulegnie zmianie. Po poprzedniej kontroli RIO w Białymstoku zostało wydane z zalecenie pokontrolne m.in.:. Przeprowadzenie aktualizacji opłat za użytkowanie wieczyste w stosunku do podmiotów wskazanych w części opisowej wystąpienia. W odpowiedzi (pismo Or. 1710.6.2012 z 18 marca 2013 r.) ówczesny Burmistrz przedstawił: Zobowiązano inspektora ds. nieruchomości, geodezji i zamówień publicznych  do przeprowadzenia aktualizacji opłat za użytkowanie wieczyste. Z ustaleń kontroli wynika, że nie dokonano żadnej aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego.

W wyniku kontroli dochodów z użytkowania wieczystego stwierdzono ponadto, że dokonano w 2012 i 2015 r. wyksięgowania należności „nieściągalnych” (przedawnionych) z tytułu użytkowania wieczystego, przy braku uprzedniego podjęcia przepisanych prawem działań egzekucyjnych. W ten sposób usunięto z ksiąg należności w łącznej wysokości 2.414,98 zł, z czego w 2015 r. w kwocie 1.143,31 zł (należności przedawnione za lata 2009-2012 r.) i w 2012 r. w kwocie 1.271,67 zł (należności za lata 2003-2008). W złożonym wyjaśnieniu Skarbnik Gminy wskazała, że (…) Na powyższe należności wysyłane były wezwania do zapłaty, lecz nie przyniosło to skutku w postaci zapłaty. Wysokość poszczególnych należności przedawnionych za jeden rok zawiera się w przedziale od 0,03 zł do 168,46 zł. Nie są to należności egzekwowane w drodze egzekucji administracyjnej, lecz na drodze postępowania sądowego, co niesie za sobą koszty niejednokrotnie przekraczające wartość należnych kwot biorąc pod uwagę wysokość pojedynczych należności. Biorąc pod uwagę sytuację życiową i materialną niektórych użytkowników wieczystych postępowanie sądowe a następnie egzekucja prawdopodobnie nie przyniosłaby rezultatu. (…) Odpis przedawnionych należności był każdorazowo opiniowany przez radcę prawnego. Ponadto należy nadmienić, iż w kwocie 1.271,67 zł  wyksięgowanej w roku 2012 - kwota 690,33 zł dotyczy osób zmarłych oraz w kwocie należności 1.143,31 wyksięgowanej w roku 2015   kwota 464,87 zł to należność od osób zmarłych. Od osób zmarłych nie można było wyegzekwować należnych nam kwot, dlatego tez wartości te zostały odpisane. Ponadto dokonano odpisu należności Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska za lata 2002-2005 na kwotę 91,83zł – zostało zakończone postępowanie upadłościowe – str. 46-47 protokołu kontroli.

Nadto ustalono, że użytkownikowi wieczystemu, któremu złożono kartotekę o nr 7120005 na nieuregulowane należności wystawiono wezwanie do zapłaty m.in. z datą 19 maja 2014 r. na kwotę należności głównej 1.010,76 zł (za lata 2009-2014) plus odsetki naliczone na dzień zapłaty. Wynika stąd, że wysyłano wezwania do zapłaty należności, dla których upłynął 3-letni okres przedawnienia – str. 44 protokołu kontroli.

Zgodnie z art. 42 ust. 5 ustawy o finansach publicznych jednostki sektora finansów publicznych zobowiązane są do terminowego podejmowania w stosunku do zobowiązanych czynności zmierzających do wykonania zobowiązania. Dopuszczenie do upływu okresu przedawnienia należności świadczy o naruszeniu tego przepisu. Zgodnie z art. 118 k.c. termin przedawnienia dla roszczeń o świadczenia okresowe wynosi 3 lata. Jak zaś stanowi art. 123 § 1 k.c., bieg terminu przedawnienia przerywa się m.in. przez każda czynność przed sądem przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia, a także w wyniku uznania roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje. Wysyłanie wezwań do zapłaty nie stanowi zatem czynności, która przerywa bieg terminu przedawnienia. Należy też wskazać, że upływ terminu przedawnienia nie oznacza, że należność nie przysługuje już gminie, a jedynie, że dłużnik po upływie tego terminu może skutecznie uchylić się od jej uregulowania (art. 117 § 2 k.c.). A więc nie jest to okoliczność, która sama w sobie uzasadnia wyksięgowanie należności. Dłużnik posiada prawo skorzystania z zarzutu przedawnienia, jak również może się tego prawa zrzec. Generalnie podstawą usunięcia należności cywilnoprawnej z ksiąg rachunkowych powinno być oświadczenie woli Pana Burmistrza w sprawie umorzenia należności, jeżeli zostały spełnione warunki jej umorzenia określone przez Radę Miejska uchwałą podjętą na podstawie art. 59 ustawy o finansach publicznych.

Analizując jednostkowe sprawozdanie Rb-27S Urzędu Miejskiego za 2015 r. stwierdzono, że w kolumnie 9 „saldo końcowe – należności do zapłaty” w par. 092 „Pozostałe odsetki” w rozdz. 70005 „Gospodarka gruntami i nieruchomościami” wykazano 220,24 zł i w kol. 10 „zaległości” 10,31 zł, podczas gdy z dokumentu Rb-27s 1 Zestawienie obrotów (do rozdz. 70005) z systemu „Fiskus” wynikają odsetki na kwotę 254,46 zł, z tego naliczone odsetki od nieterminowych wpłat użytkowania wieczystego w kwocie 244,15 zł i odsetki z tytułu nieterminowych wpłat za dzierżawę masztu od Potkomtel w kwocie 10,31 zł. W złożonym wyjaśnieniu Skarbnik Gminy wskazała: Odsetki  w sprawozdaniu Rb 27 za rok 2015 zostały naliczone w systemie Fiskus użytkowanie wieczyste i były dane do sporządzenia sprawozdania. (…) Odsetki w sprawozdaniu za rok 2015 zostały niewłaściwie naliczone w systemie Fiskus dlatego, że próg naliczenia odsetek był 8,70 zamiast 0,01 i źle był wstawiony procent odsetek ustawowych 13% zamiast 8%  (2014-12-23 do 2015-12-31).  W sprawozdaniu za rok 2015 odsetki były wykazane w kwocie 166,07, winno być 200,29. Różnica  wynosi 34,22. (…) Omyłkowo kwoty należności do zapłaty-saldo końcowe kol. 9 nie wstawiono w całości w kol. 10 zaległości – str. 46 protokołu kontroli.

Kontrola rozliczeń dotyczących przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w Knyszynie w prawo własności wykazała nieprawidłowe zapisy księgowe. Wydana w 2014 r. decyzja w sprawie przekształcenia prawa ustalała opłatę za przekształcenie w wysokości 199.923 zł. Opłata została rozłożona na okres 15 lat – każda rata w wysokości 13.328,20 zł  płatna do 31 marca każdego roku (z góry za cały rok), począwszy od 2015 r. Pierwsza rata wpłynęła 27 marca 2015 r. (13.628,08 zł – rata wraz z oprocentowaniem).

           Stwierdzono, że zarówno w 2014 jak i w 2015 r. nie dokonano zapisów księgowych uwidoczniających w księgach Urzędu całość należności z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Kwota 199.923 zł powinna zostać ujęta już w księgach 2014 r. zapisem Wn 226 „Należności z tytułu dochodów budżetowych” – Ma 840 „Rezerwy i rozliczenia międzyokresowe przychodów”. Brak stosownego zapisu spowodował, że dane ksiąg nie były zgodne ze stanem rzeczywistym, wbrew wymaganiom art. 24 ust. 2 ustawy o rachunkowości. Kontrola wykazała, że przypis należności z tytułu opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności ujęto dopiero w 2016 r. Przypis raty podlegającej zapłaceniu w 2015 r. ujęto, w zakresie wpłaconej kwoty 13.328,20 zł, zapisem Wn 221 – Ma 720 (zamiast Ma 760). W 2016 r. pod datą 31 marca dokonano w księgach przypisu należności na ogólną kwotę 186.033,76 zł (w jej skład wchodziły należności z par. 055, 075, 076 i 092 w rozdz. 70005) zapisem Wn 221-2 – Ma 720-1. Z wydruku z programu FISKUS wynika, że w skład kwoty 186.033,76 zł wchodziły należności z tytułu opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności (par. 076) na kwotę 176.051,20 zł.

Jak wynika z ustaleń kontroli, pod datą 31 marca 2016 r. dokonano błędnego przypisu należności długoterminowych z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego  w prawo własności zapisem Wn 226-5/7 – Ma 221, księgując w ten sposób kwotę 159.938,40 zł (kwota 199.923 zł wynikająca z decyzji z 2014 r. pomniejszona o 3 raty, tj. o łączną kwotę 39.984,60 zł). Prawidłowo należało:

- w 2014 r. dokonać wyżej wskazanego zapisu całej należności wynikającej z decyzji: Wn 226 – Ma 840,

- w 2015 r. przenieść należność długoterminową do krótkoterminowej w wysokości raty należnej na dany rok – zapisy Wn 221 – Ma 226 i Wn 840 – Ma 760 (kwota 13.328,20 zł);

- analogiczne zapisy jak w 2015 r. powinny być dokonane w 2016 r.

Prawidłowe saldo należności na koncie 226 z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego  w prawo własności powinno wynosić na koniec 2016 r. 173.266,60 zł i w takiej samej wysokości być wykazane na stronie Ma konta 840. Jak ustalono, na dzień 6 grudnia 2016 r., według okazanego wydruku z ewidencji syntetycznej, saldo Wn konta 226 wynosiło 159.938,40 zł, a zatem było zaniżone błędnymi księgowaniami o 13.328,20 zł, co – mając na uwadze 15-letni okres spłaty należności – mogłoby przełożyć się na zaniżenie dochodów gminy z tego tytułu – str. 48-50 protokołu kontroli.

           W zakresie dochodów z opłat za zajęcie pasa drogowego stwierdzono, że:

a) należności z tytułu opłaty za zajecie pasa drogowego błędnie ujmowano na koncie 760, zamiast na koncie 720, jak to wynika z załącznika nr 3 do rozporządzenia – str. 51 protokołu kontroli.

b) nie dokonywano przypisu należnych na dany rok opłat wynikających z wystawionych decyzji; przypis powinien być ujmowany zapisem Wn 221 – Ma 720; z ustaleń kontroli wynika, że zaległości na koniec 2015 r. nie wystąpiły – str. 52 protokołu kontroli.

Analizując to zagadnienie stwierdzono ponadto, że z firmą ZIE z Białegostoku zawarto w dniu 20 stycznia 2015 r. umowę na dzierżawę części działki stanowiącej gminną drogę wewnętrzną z czynszem ustalonym na 76 zł. Dzierżawca dokonał wpłaty 20 stycznia 2015 r., tj. z 13-dniowym opóźnieniem. Z tego tytułu nie naliczono i nie pobrano odsetek na kwotę 2,17 zł – str. 52-53 protokołu kontroli.

Badanie postępowania prowadzonego w celu zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków wykazało, w świetle reguł określonych w ustawie z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2015 r. poz. 139), brak udokumentowania przez byłego Burmistrza faktu sprawdzenia prawidłowości taryf oraz weryfikacji kosztów (pod kątem celowości ich ponoszenia) zawartych we wniosku Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Knyszynie z dnia 17 stycznia 2014, tj. realizacji obowiązku nałożonego przez art. 24 ust. 4 ustawy – str. 55-56 protokołu kontroli. Od 2016 r. funkcję przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego pełni Urząd Miejski, zatem osobą zobowiązaną do prawidłowego opracowania taryf jest bezpośrednio Pan Burmistrz.

W toku kontroli dochodów budżetowych gminy badaniu poddano również dochody z tytułu podatków i opłat lokalnych, dla których organem podatkowym pierwszej instancji, w myśl art. 13 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, ze zm.), jest Pan Burmistrz. Kontrola prowadzona była w szczególności pod kątem prawidłowości i powszechności poboru wskazanych dochodów, windykacji zaległości podatkowych oraz rachunkowości podatkowej, w tym rzetelności sporządzania sprawozdań budżetowych i wykazała nieprawidłowości opisane w protokole kontroli.

Analizując dokumentację kontroli podatkowych przeprowadzonych przez organ podatkowy w 2015 r., stwierdzono naruszenie następujących przepisów Ordynacji podatkowej:

a) art. 282b § 1 i 2 w przypadku podatnika o nr konta …[1] ponieważ okres od dnia doręczenia zawiadomienia do dnia rozpoczęcia kontroli był krótszy niż 7 dni,

b)  art. 284 § 1 w przypadku podatników o nr kont …. i …[2]  poprzez brak na upoważnieniach dat i ich podpisów,

c) art. 290 § 2 pkt 6 i 6a w następstwie braku w protokołach kontroli wszystkich elementów wymienionych w ustawie, takich jak dokumentacja przeprowadzonych dowodów, ocena prawna sprawy będącej przedmiotem kontroli – str. 58-59 protokołu kontroli.

Opis na str. 60-62 protokołu kontroli wskazuje, iż dokonana kontrola prawidłowości i powszechności realizacji dochodów z tytułu podatku od nieruchomości opłacanego przez osoby prawne i jednostki niemające osobowości prawnej wykazała naruszenie następujących przepisów materialnego prawa podatkowego, tj. ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 716):

a) art. 2 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2016 r. poz. 1629 ze zm.) poprzez wadliwe wykazanie zawyżonej powierzchni budynku (podatnik wymieniony pod poz. 25);

b) art. 2 ust. 1 pkt 1  w zw. z art. 21 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego poprzez niewykazanie przez podatnika do opodatkowania gruntów o pow. 800 m2 oraz nieustalenie przez organ podatkowy statusu podatnika w kontekście obowiązku podatkowego (podatnik wymieniony pod poz. 18);

c) art. 2 ust. 1 pkt 3 w związku z niewykazaniem do opodatkowania budowli (podatnik wymieniony pod poz. 19);

d) art. 6 ust. 9 pkt 1 w zw. z art. 3 ust. 1 oraz art. 54 § 1 ustawy z dnia 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2016 r. poz. 2137) w związku z niezłożeniem deklaracji przez następujących podatników: Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej i Obsługa Finansowo-Księgowa Szkół Gminy Knyszyn.

Organy podatkowe, weryfikując w ramach czynności sprawdzających deklaracje podatkowe, mają obowiązek porównania danych w nich zawartych ze stanem faktycznym (art. 272 Ordynacji podatkowej), czego kontrolowany organ podatkowy, w opisanych sytuacjach, nie dokonał.

W wyniku porównania danych zawartych w deklaracjach na podatek rolny składanych przez osoby prawne i jednostki niemające osobowości prawnej, z zapisami ewidencji geodezyjnej stwierdzono, że w przypadku podatników wymienionych poniżej (według pozycji załącznika nr 3/3 do protokołu kontroli), doszło na naruszenia następujących przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 617, ze zm.):

a) poz. 9 – art. 4 ust. 1 pkt 1 w związku z wykazaniem w deklaracji powierzchni gruntów niezgodnej z zapisami ewidencji gruntów i budynków. Ponadto stwierdzono również naruszenie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z opodatkowaniem gruntów sklasyfikowanych jako Ł Wsr V o pow. 12,9544 ha;

b) poz. 5 i 13 – art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1 i art. 6a ust. 1 i 8 pkt 1 poprzez niezłożenie deklaracji podatkowej na posiadane użytki rolne;

c) poz. 11 – art. 6a ust. 8 pkt 1 poprzez nieterminowe złożenie deklaracji podatkowej na podatek rolny (wpłynęła w dniu 2 lipca 2015 r.), podczas gdy grunty podlegające opodatkowaniu zostały nabyte w kwietniu 2015 r. – str. 63 - 65 protokołu kontroli.

            We wszystkich opisanych przypadkach nie stwierdzono właściwej reakcji organu podatkowego, która powinna być pochodną prawidłowo prowadzonych czynności sprawdzających.

Z kolei dokonane badanie prawidłowości i powszechności realizacji dochodów z tytułu podatku leśnego opłacanego przez osoby prawne i jednostki niemające osobowości prawnej wykazało sporadyczne przypadki naruszenia przepisów ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 374):

a) art. 3 przez podatnika wymienionego pod poz. 4, który wykazał w deklaracji powierzchnię inną od powierzchni wynikającej z ewidencji gruntów i budynków. W trakcie kontroli podatnik  złożył korektę deklaracji,

b) art. 6 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 2 ust. 1 przez podatnika wymienionego pod poz. 6 w związku z niezłożeniem deklaracji podatkowej. Według ewidencji geodezyjnej w jego posiadaniu na terenie gminy jest las o pow. 1,73 ha. W wyniku czynności kontrolnych, w dniu 28 listopada 2016 r. podatnik złożył deklarację na podatek leśny za lata 2015 i 2016 oraz wpłacił należny podatek w kwocie 145 zł – str. 66 protokołu kontroli.

Kontrola powszechności i prawidłowości opodatkowania podatkami lokalnymi osób fizycznych wykazała, że:

a) w przypadku podatnika o nr konta …[3] należy zweryfikować prawidłowość opodatkowania budynku mieszkalnego. Z ewidencji budynków wynika, że mamy do czynienia z budynkiem dwukondygnacyjnym o powierzchni zabudowy 116 m2. W informacji podatkowej do opodatkowania wykazano budynek mieszkalny o pow. użytkowej 80 m2. A zatem podatnik wykazał do opodatkowania powierzchnię stanowiącą około 35% powierzchni zabudowy. Taki stosunek powierzchni zabudowy do powierzchni użytkowej wydaje mało realny biorąc nawet pod uwagę definicję powierzchni użytkowej wynikającej z ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Istnieje zatem uzasadnione przypuszczenie naruszenia art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zw. z art. 21 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego poprzez opodatkowanie innej powierzchni budynków niż wynikająca z danych geodezyjnych;

b) w przypadku podatników o nr kont …[4] naruszono art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku rolnym poprzez łączne opodatkowanie gruntów stanowiących własność podatnika oraz posiadanych we współwłasności małżeńskiej;

c) naruszono art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zw. z art. 21 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego przez podatnika o nr konta …[5] w związku z nieopodatkowaniem gruntów sklasyfikowanych jako B o pow. 615 m2, co skutkowało zaniżeniem podatku od kwotę 258 zł. W trakcie kontroli, w dniu 10 listopada 2016 r. wydano decyzję zmieniającą wymiar podatku za lata 2015 i 2016. Podatek za rok 2015 opłacono w dniu 10 listopada 2016 r. a za 2016 w dniu 30 listopada 2016 r.

d) w przypadku podatnika o nr konta …[6] należy wyjaśnić prawidłowość opodatkowania gruntów. Z ewidencji podatkowej wynika, że wykazał on do opodatkowania m.in. budynek związany z działalnością gospodarczą o pow. 68 m2. Ponieważ jest to odrębny obiekt budowlany, podatnik powinien wykazać również grunty związane bezpośrednio z budynkiem jako zajęte na działalność gospodarczą. Powierzchnia zabudowy budynku wynosi 78 m2 i co najmniej tyle gruntów powinno być opodatkowane najwyższą stawką podatkową. Jeżeli powyższy opis znajdzie swoje potwierdzenie w stanie faktycznym, oznaczałoby to naruszenie art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych;

e)  w przypadku podatników o nr kont … i …[7] stwierdzono naruszenie art. 6 ust. 2 ustawy o podatku leśnym. W aktach podatkowych nie ma aktualnych informacji na podatek leśny. Według ewidencji podatkowej pierwszy z podatników posiada las o pow. 9,9745 ha. Natomiast zgodnie z ewidencją gruntów i budynków w  jego posiadaniu są lasy o pow. 8,6345 ha. W przypadku drugiego podatnika ustalono, że w roku 2014 podatnik nabył działki … i …[8] w wyniku czego zwiększyła się powierzchnia gruntów leśnych. Pomimo tego podatnik nie złożył nowej informacji podatkowej;

f) stwierdzono naruszenie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku rolnym w przypadku podatnika o nr konta …[9] ponieważ w wyniku porównania danych z ewidencji podatkowej z zapisami ewidencji geodezyjnej stwierdzono różnicę w powierzchni gruntów rolnych sklasyfikowanych jako IIIb, IV i IVa, co skutkowało zawyżeniem powierzchni przeliczeniowej o 0,43 ha i należnego podatku o 66 zł ­– str. 67- 68 protokołu kontroli.

Badaniu poddano również prawidłowość stosowania ulg ustawowych w podatku rolnym i stwierdzono naruszenie następujących przepisów prawa podatkowego:

- art. 215 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z tym, iż błędnie ustalony w decyzjach okres stosowania zwolnienia i ulgi sprostowano poprzez wydanie postanowień. Tymczasem ta forma poprawiania błędów w decyzjach jest dopuszczalna wyłącznie wówczas, gdy dotyczą one oczywistych omyłek,

- art. 210 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej w związku z tym, iż wydawane decyzje nie zawierają uzasadnienia prawnego – str. 68-69 protokołu kontroli.

Opis zawarty na str. 73-79 protokołu kontroli zawiera wyniki dokonanej analizy materiału dowodowego zebranego w toku prowadzonych postępowań podatkowych dotyczących ulg w zapłacie podatku, o których mowa w art. 67a Ordynacji podatkowej. Analiza przeprowadzona pod kątem oceny prawidłowości postępowania oraz wydanych decyzji wykazała, że:

- w przypadku dwóch podatników, których dotyczą  sprawy nr … i ….[10] działania organu podatkowego skutkowały udzieleniem ulg, które co do zasady nosiły znamiona zwolnienia z podatku. Organ podatkowy w kontrolowanym okresie, jak i w latach poprzednich udzielał podatnikom umorzeń na całość zobowiązania podatkowego. Takie działanie jest naruszeniem art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z jego treścią nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. A zatem tylko ustawodawca uzyskał prawo wprowadzenia zwolnień podmiotowych (pozostałe organy jedynie w przypadku ustawowej delegacji). Należy również mieć na uwadze, że instytucja ulg w zapłacie zobowiązań podatkowych, a szczególnie umorzenia zaległości podatkowych, ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od ogólnej zasady wyrażonej w art. 84 Konstytucji. Przepis ten wskazuje, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego pod pojęciem ulga należy rozumieć zmniejszenie opłat lub zniżkę. Nie ma więc mowy o całkowitym zniesieniu obowiązku zapłaty podatku jaki de facto miał miejsce w przypadku podatnika. Stosowany przez organ podatkowy sposób udzielania ulg w przypadku tych konkretnych podatników jest naruszeniem zasady równości podatników wobec prawa, a także równości w obciążeniu obowiązkami podatkowymi, wynikającej z art. 32 ust. 1 Konstytucji;

- sposób prowadzenia postepowania podatkowego wskazuje na naruszenie art. 121 § 1 i art. 122 Ordynacji podatkowej. Przedmiotowe przepisy zobowiązują organ podatkowy do  prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie oraz zachowania zasady prawdy obiektywnej w postępowaniu podatkowym. Zebrany materiał dowodowy nie potwierdza argumentów wskazywanych przez podatników we wniosku, a pomimo to organ podatkowy udzielał ulg w zapłacie podatku. Skutkuje to tym, iż prowadzone postępowanie nie wykazało występowania zdarzeń lub okoliczności wskazanych w uzasadnieniu prawnym decyzji. W związku z powyższym, można postawić tezę, iż w żadnym przypadku nie zaistniały przesłanki wskazane w art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej, a organ podatkowy nie uzyskał prawa do zastosowania ulgi. Teza ta oparta jest jedynie o materiał dowodowy jaki zebrano w toku postępowania. Istnieje bowiem możliwość, iż organ podatkowy posiada wiedzę, która nie została jednak odpowiednio udokumentowana lub, w przypadku braku takiej możliwości, opisana w uzasadnieniu decyzji;

- uzasadnienia faktyczne nie spełniały wymagań wymienionych w art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej, ponieważ z ich treści nie wynika aby organ podatkowy weryfikował i oceniał materiał dowodowy. Tym samym nie ma możliwości wywnioskowania, w jaki sposób organ podatkowy uznał, że w konkretnym przypadku występuje waży interes podatnika, mając na uwadze jego definicję wynikającą z uzasadnienie prawnego decyzji;

- naruszono art. 216 § 1 w zw. z art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej ponieważ organ podatkowy nie wydawał postanowień w sprawie wyznaczenia stronom terminu do zapoznania się z materiałem dowodowym.

                      Analizując prawidłowość realizacji dochodów z tytułu opłaty targowej ustalono, że kwoty ustalonych wynagrodzeń inkasentów opłaty nie zostały zaokrąglone zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej. Przepis ten stanowi, iż podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych, z zastrzeżeniem § 1a i 2 – str. 80 protokołu kontroli.

Kontrolując zagadnienia powszechności i prawidłowości realizacji dochodów budżetu gminy z tytułu podatku od środków transportowych stwierdzono:

a) naruszenie art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przez podatnika o nr konta  …[11], ponieważ nie złożył on deklaracji korygującej w związku ze sprzedażą pojazdu w dniu 30 kwietnia 2015 r.;

b) naruszenie § 1 pkt 7 lit. a) uchwały Nr XXXIII/259/14 Rady Miejskiej w Knyszynie z dnia 5 listopada 2014 r. w sprawie określenia stawek podatku od środków transportowych, w zw. z art. 11 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przez podatnika o nr konta  …[12] poprzez błędne ustalenie kwoty podatku. Ze złożonej deklaracji wynika, że w dniu 3 czerwca 2015 r. nabył on autobus posiadający 61 miejsc do siedzenia i zadeklarował podatek w wysokości 973 zł. Z uchwały w sprawie stawek podatku od środków transporotowych wynika, że tego rodzaju pojazd obciążony jest podatkiem w wysokości 1.668 zł. Uwzględniając parametry pojazdu, okres opodatkowania i obowiązującą stawkę, należny podatek za 2015 r. powinien wynieść 834 zł;

c) częściowy brak możliwości zweryfikowania przez kontrolującego prawidłowości zadeklarowanego podatku z uwagi na fakt, iż dokumentacja podatkowa posiadana przez organ podatkowy w niektórych przypadkach nie zawiera informacji o wszystkich parametrach pojazdów niezbędnych do ustalenia kwoty podatku. Równocześnie organ podatkowy nie ma możliwości wypełnienia ustawowego obowiązku wynikającego z art. 272 pkt 3 Ordynacji podatkowej w zakresie czynności sprawdzających – str. 79-80 protokołu kontroli.

Ustalenia kontroli wynikające z analizy dokumentacji dotyczącej prowadzonych działań upominawczych i egzekucyjnych wykazały, że:

- czynnościami upominawczymi nie objęto podatnika wymienionego pod poz. …[13] , na koncie którego, zgodnie z ewidencją księgową, ciąży zaległość podatkowa. Mając jednak na uwadze fakt, że podatnik nie żyje od 2013 r. a organ podatkowy nie posiada informacji o spadkobiercach należy poddać w wątpliwość fakt istnienia zaległości. Aby bowiem powstało zobowiązanie podatkowe musi być spełniony warunek wynikający z art. 21 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, tj. skuteczne doręczenie decyzji. Brak skutecznego jej doręczenia, co w przypadku osoby zmarłej jest oczywiste, uniemożliwia dokonanie przypisu na koncie podatnika, ponieważ nie powstaje zaległość podatkowa,

- w przypadku podatnika wymienionego pod poz. 13, którego zaległe należności przekraczały 10-krotną wysokość upomnienia, nie podjęto działań egzekucyjnych przez 11 miesięcy, co należy uznać za naruszenie § 6 obowiązującego w okresie objętym kontrolą rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 maja 2014 r. w sprawie trybu postępowania wierzycieli należności pieniężnych przy podejmowaniu czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 656). Należność została opłacona po około 11 miesiącach od podjęcia działań  upominawczych – str. 80-82 protokołu kontroli.

Badając prawidłowość przyznawania dodatków specjalnych, jako składnika wynagrodzeń, ustalono, że przyznał Pan pismem z dnia 23 marca 2015 r. Skarbnikowi Gminy tego rodzaju dodatek z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych, na okres od 1 marca do 30 kwietnia 2015 r. W piśmie przyznającym dodatek specjalny brak jest uzasadnienia jego przyznania, tj. wskazania rodzaju zwiększonych obowiązków służbowych. Stosownie do art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 902) pracownikowi samorządowemu z tytułu okresowego zwiększenia obowiązków służbowych lub powierzenia dodatkowych zadań może być przyznany dodatek specjalny. Z brzmienia tego przepisu wynika więc, że przyznanie dodatku może nastąpić przy zaistnieniu jednej z dwóch wymienionych w nim przesłanek. Akt przyznający ten składnik wynagrodzenia powinien zatem wskazywać dostatecznie jasno okoliczności uzasadniające jego przyznanie – str. 87 protokołu kontroli.

W zakresie wydatków z tytułu podróży służbowych stwierdzono, że w jednym przypadku polecenie wyjazdu służbowego (nr 323/2015 wystawione dla Pana Burmistrza na dzień 4 grudnia 2015 r.) nie zawiera podpisu osoby zlecającej wyjazd oraz daty wystawienia. Wymóg formalnego delegowania pracownika przez pracodawcę do odbycia podróży wynika m.in. z § 3 ust. 1 i § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167) – str. 90 protokołu kontroli.

Analiza rocznego sprawozdania o udzielonych zamówieniach publicznych, o którym mowa w art. 98 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164, ze zm.), wykazała, że do sprawozdania przyjęto wartości szacunkowe udzielonych zamówień, a nie wartości wynikające z zawartych umów. Zgodnie z przepisami § 1 obowiązującego w okresie objętym kontrolą rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie zakresu informacji zawartych w rocznym sprawozdaniu o udzielonych zamówieniach, jego wzoru oraz sposobu przekazywania (Dz. U. z 2013 r. poz. 1530), w sprawozdaniu należało zamieszczać wartość udzielonych zamówień wynikającą z zawartych umów, bez podatku od towarów i usług – str. 95-96 protokołu kontroli. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 grudnia 2013 r. zostało uchylone z dniem 28 lipca 2016 r. Zgodnie z delegacja zawartą w art. 98 ust. 4 Prawa zamówień publicznych nowe rozporządzenie w tej sprawie zostanie wydane przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

W dniu 15 grudnia 2015 r. zawarta została umowa z Przedsiębiorstwem Usługowo-Asenizacyjnym „ASTWA” na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych na terenie gminy Knyszyn. W zakresie zasad płatności za usługę umowa przewidywała termin 30 dni od dnia dostarczenia faktury wraz z prawidłowo sporządzonymi dokumentami rozliczeniowymi (protokołem wykonania usługi sporządzonym przez wykonawcę wraz z kartami przekazania odpadu). Pisemny protokół wykonania usługi sporządzony przez wykonawcę i zatwierdzony przez zamawiającego miał być sporządzany do miesięcznego rozliczenia usługi i wystawionej faktury. Protokół winien zawierać informacje o ilości poszczególnych rodzajów odebranych odpadów oraz liczbie nieruchomości (z wyszczególnieniem liczby nieruchomości w danej miejscowości), z których zostały odebrane odpady.

Kontrola wykazała, że w dniach:

- 17 czerwca 2016 r. dokonano zapłaty faktur za odbiór odpadów komunalnych za miesiące luty-kwiecień 2016 r. (wykonawca nie dostarczył protokołów wykonania usługi i kart przekazania odpadów),

- 30 września 2016 r. opłacono faktury za miesiące maj-sierpień 2016 r. (faktury za czerwiec- sierpień opłacone zostały na podstawie przesłanych e-mailem 28 września 2016 r. kart przekazania odpadu; w formie papierowej wpłynęły one 3 października 2016 r., zaś protokoły wykonania usługi wpłynęły do Urzędu Miejskiego 18 listopada 2016 r.; na dzień kontroli tego zagadnienia, tj. 4 listopada 2016 r., jednostka nie posiadała protokołów, co pisemnie potwierdził pracownik Urzędu Miejskiego).

Z powyższego wynika, że opłacenia faktur dokonywano mimo nieprzedstawienia przez wykonawcę protokołów wykonania usługi, które według umowy są dokumentem warunkującym dokonanie płatności.

Umowa z wykonawcą przewidywała też dostarczenie przez wykonawcę zamawiającemu w wersji papierowej i elektronicznej sprawozdań półrocznych, o których mowa w art. 9n ustawy z dnia 16 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2016 r. poz. 250, ze zm.). Według umowy sprawozdanie półroczne należy przekazać Zamawiającemu w terminie do końca miesiąca, po upływie kwartału którego dotyczy, za wyjątkiem IV kwartału, za który sprawozdanie należy złożyć do 15 stycznia roku następnego. Należy wskazać, iż od 1 lutego 2015 r. obowiązują w tym zakresie sprawozdania półroczne, a nie kwartalne, zatem treść umowy w zakresie terminu przekazywania sprawozdań powinna być dostosowana do obowiązujących postanowień art. 9n ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach) – str. 101-103 protokołu kontroli.

           W zakresie udzielania dotacji podmiotom niezaliczanym do sektora finansów publicznych ustalono, że w 2015 r. Uczniowski Klub Sportowy „Podlasiak Knyszyn” otrzymał środki w wysokości 42.000 zł. Dotacji udzielono po przeprowadzeniu otwartego konkursu ofert na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817). Z ustaleń kontroli wynika, iż w treści umowy zawartej z UKS „Podlasiak Knyszyn” występują niespójne zapisy. Z jednej strony określono, że termin realizacji zadania publicznego to 31 grudnia 2015 r., z drugiej zaś, że: przekazane środki finansowe z dotacji zleceniobiorca zobowiązany jest wykorzystać do dnia 30 listopada każdego roku, w którym realizowane jest zadanie publiczne, nie późnej niż jednak nie do dnia zakończenia realizacji zadania publicznego. Kwotę dotacji niewykorzystaną w terminie należy zwrócić do 15 stycznia następnego roku kalendarzowego lub w terminie 15 dni do dnia zakończenia realizacji zadania publicznego. Z cytowanych postanowień nie wynika zatem jednoznacznie, do kiedy maja być wykorzystane środki – str. 113-114 protokołu kontroli.

Dokonano również sprawdzenia procedury przeprowadzenia konkursu na udzielenie dotacji z zakresu upowszechniania kultury fizycznej i sportu w 2016 r. Stwierdzono, że w dniu 16 grudnia 2015 r. ogłosił Pan otwarty konkurs ofert na zadanie pn. „Upowszechnianie kultury fizycznej i sportu w 2016 r. Organizowanie masowych ogólnie dostępnych imprez sportowych i rekreacyjnych oraz turniejów w piłce nożnej, siatkowej, tenisie stołowym. Prowadzenie piłkarskich reprezentacji Knyszyna wraz z ich udziałem w rozgrywkach ligowych”. Wysokość środków na realizację zadania wynosiła 42.000 zł. W ogłoszeniu o przeprowadzeniu tego konkursu zawarto m.in. postanowienie, że komisja dokona wyboru ofert do dnia 22 stycznia 2016 r. Należy wskazać, iż komisja nie dokonuje wyboru oferty, tylko zgodnie z art. 15 ust. 2a ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organ administracji publicznej ogłaszający otwarty konkurs ofert powołuje komisję konkursową w celu opiniowania złożonych ofert – str. 116 protokołu kontroli. Co do sposobu oceny ofert zawarto w ogłoszeniu m.in. zapis: dofinansowanie otrzyma oferta, która otrzyma maksymalną punktację.

Z protokołu komisji z oceny ofert sporządzonego 13 stycznia 2016 r. wynika, że na realizację zadania w badanym konkursie złożone zostały 2 oferty – UKS „Podlasiak Knyszyn” oraz UKS „Jastrząb Knyszyn”. Formalnej oceny ofert (etap I oceny ofert) dokonała komisja konkursowa powołana zarządzeniem Pana Burmistrza Nr 130/15: Zdecydowano o wezwaniu oferentów do uzupełniania i wyjaśnienia treści złożonych ofert (projekty wezwań w załączeniu). Uzupełnienia ofert dokonano w terminie, tj. do 18 stycznia 2016 r. Z protokołu komisji sporządzonego w dniu 21 stycznia 2016 r. wynika m.in., ze komisja konkursowa dokonała formalnej oceny ofert uwzględniając złożone uzupełnienia i wyjaśnienia oferentów, stwierdzając, że oferty obu klubów przechodzą do etapu II, tj. oceny merytorycznej ofert. Z dokumentacji wynika, że ofercie UKS „Podlasiak Knyszyn” przyznano 80 pkt ogółem, zaś ofercie UKS „Jastrząb  Knyszyn” – 52,7 pkt ogółem. Stwierdzono, że Wyższą punktację ogółem otrzymał UKS PODLASIAK KNYSZYN. Do protokołu komisji konkursowej załączono indywidualną ocenę obu ofert, bez podpisów osób dokonujących tych ocen. Protokół sporządzony został przez inspektora ds. nieruchomości, geodezji i zamówień publicznych oraz zatwierdzony przez Pana Burmistrza. Pismem z dnia 22 stycznia 2015 r. poinformował Pan podmioty, które złożyły oferty o wyniku konkursu, tj. o przyznaniu dotacji w kwocie 42.000 zł dla UKS „Podlasiak Knyszyn”. W uzasadnieniu podano, że oferta spełnia wymogi zawarte w ogłoszeniu o konkursie, otrzymała najwyższa punktację; w przedmiotowym postępowaniu złożono 2 oferty, żadna nie została odrzucona. Zwrócono się do Pana z pytaniem: Dlaczego ogłoszenie o otwartym konkursie z dnia 16 grudnia 2015 r. przewiduje, ze tylko jedna oferta może otrzymać dofinansowanie, tj. oferta, która otrzyma maksymalną punktację, skoro zgodnie z art. 15 ust. 2g ustawy o działalności pożytku publicznego… w otwartym konkursie może zostać wybrana więcej niż jedna oferta? W odpowiedzi  wskazał Pan: Ogłoszenie o Otwartym Konkursie ofert z zakresu upowszechniania kultury fizycznej i sportu na 2016 r. (z dnia 16 grudnia 2015 r.) przewiduje, że tylko jedna oferta może otrzymać dofinansowanie, ponieważ zgodnie z art. 15 ust. 2g ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie 2g: w otwartym konkursie ofert może zostać wybrana więcej niż jedna oferta. Zapis ten jest interpretowany jako fakultatywny tj. ogłaszający konkurs może ale nie musi w drodze konkursu wybrać więcej niż jedną ofertę, jest to jego wybór – str. 116-119 protokołu kontroli.

Odnosząc się do wyjaśnienia Pana Burmistrza pragnę wskazać, że nie budzi wątpliwości Izby, iż organ przeprowadzający konkurs może wybrać zarówno tylko jedną ofertę na realizację zadania, jak i więcej niż jedną ofertę. Decyzja o wyborze jednej lub więcej niż jednej oferty powinna jednakże w ocenie Izby być efektem analizy złożonych ofert w zakresie elementów wymienionych w art. 15 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego…, a nie założeniem przyjmowanym na etapie rozpoczęcia postępowania. Potwierdza to sposób umiejscowienia w ustawie regulacji z art. 15 ust. 2g (bezpośrednio przed przepisami regulującymi tryb ogłoszenia wyników konkursu). Przepisy art. 13 ustawy odnoszące się do ogłaszania konkursów nie zawierają postanowień, które potwierdzałyby prawidłowość stanowiska o możliwości zastrzegania w ogłoszeniu, iż wybrana może być tylko jedna oferta. W art. 13 ust. 2 pkt 6 wskazano natomiast o trybie i kryteriach stosowanych przy wyborze ofert oraz terminie dokonania wyboru ofert.

Stwierdzono, że Pan Burmistrz, jako organ właściwy do gospodarowania gminnym zasobem nieruchomości z mocy art. 25 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nie sporządził planu wykorzystania gminnego zasobu nieruchomości, który obejmowałby 2015 rok, a zatem nie wypełnił obowiązku nałożonego w okresie objętym kontrolą przepisami art. 25 ust. 2 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Plan taki powinien być opracowany na okres 3 lat i zawierać elementy wskazane w okresie objętym kontrolą przepisami art. 23 ust. 1d ustawy. Plan okazany kontrolującym został opracowany na okres 3 lat i wprowadzony przez Pana zarządzeniem Nr 11/16 z dnia 22 czerwca 2016 r. – str. 125 protokołu kontroli. Od 1 stycznia 2017 r. obowiązek sporządzania przez Pana planu wykorzystania gminnego zasobu nieruchomości wynika z art. 25 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, natomiast jego wymagane elementy określają przepisy art. 25 ust. 2a.

W zakresie formalnych podstaw władania nieruchomościami gminy przez gminne jednostki organizacyjne ustalono, iż decyzją nr Gk.72244-1/08 z dnia 21 sierpnia 2008 r. Burmistrz Knyszyna ustanowił rzecz Zespołu Szkół Ogólnokształcących trwały zarząd nieruchomością oznaczoną nr geod. 2156 o pow. 2.0315 ha, położoną w Knyszynie przy ul. Białostockiej 36, wraz z salą gimnastyczną oraz dwoma budynkami gospodarczymi z przeznaczeniem na działalność statutową tej jednostki, tj. działalność oświatową. Jednocześnie wskazaną decyzją ustalono opłatę roczną z tytułu trwałego zarządu w kwocie 39,60 zł (0,3% ceny nieruchomości wynoszącej 1.320.000 zł z zastosowaniem 99% bonifikaty za trwały zarząd) i określono termin jej płatności do 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. W decyzji powołano się na uchwałę Nr XVI/103/08 Rady Miejskiej w Knyszynie z dnia 30 lipca 2008 r. w sprawie wyrażenia zgody na udzielenie bonifikaty od opłat rocznych za trwały zarząd w wysokości 99%. Ustalono, iż ZSO w Knyszynie w okresie objętym kontrolą nie wnosił i nadal nie wnosi opłaty za trwały zarząd. Zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, publiczne szkoły, placówki, a także inne formy wychowania przedszkolnego, placówki doskonalenia nauczycieli i kolegia pracowników służb społecznych oraz prowadzące je organy są zwolnione z opłat z tytułu trwałego zarządu nieruchomościami zajętymi na działalność oświatową, zatem wydana w 2008 r. decyzja jest sprzeczna z prawem w zakresie przewidującym opłatę za trwały zarząd – str. 126 protokołu kontroli.

Istotne nieprawidłowości wykazała kontrola zagadnień dotyczących funduszu sołeckiego, regulowanego przepisami ustawy z dnia 21 lutego 2014 r. o funduszu sołeckim (Dz. U. z 2014 r. poz. 301, ze zm.). Na podstawie przeprowadzonej analizy przedstawionej dokumentacji związanej z wydatkowaniem środków w ramach funduszu sołeckiego w 2015 r., dotyczącej 7 sołectw spośród 11, które złożyły wnioski, stwierdzono, że:

a) ówczesny Burmistrz A. Matyszewski odrzucił wniosek złożony w dniu 29 września 2014 r. przez sołectwo Nowiny Zdroje przewidujący jako przedsięwzięcia: zakup tablicy informacyjnej – 500 zł, zakup sprzętu przeciwpożarowego – 2.500 zł, montaż oświetlenia ulicznego (2 lampy) – 2.854 zł na podstawie następującego uzasadnienia:

- w części dotyczącej montażu lamp argumentowano, iż montaż lamp przy drodze powiatowej nie jest zadaniem własnym gminy. Należy jednakże zauważyć, że zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) oraz pkt 3 lit. c) ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm.) do zadań własnych gminy należy planowanie i finansowanie oświetlenia znajdujących się na terenie gminy dróg gminnych, dróg powiatowych i dróg wojewódzkich,

- w części dotyczącej zakupu sprzętu przeciwpożarowego były Burmistrz wskazał, iż wieś nie jest jednostką ochrony przeciwpożarowej wymienioną w ustawie o ochronie przeciwpożarowej, a mieszkańcy nie mają odpowiedniego przeszkolenia w zakresie obsługi urządzeń przeciwpożarowych. Należy wskazać, że fakty te zgodnie z ustawą o funduszu sołeckim nie mają wpływu na poprawność wniosku i nie stanowią przesłanki do odrzucenia wniosku. Zakupiony w ramach przedsięwzięcia sprzęt ma służyć poprawie warunków życia mieszkańców, stosownie do art. 2 ust. 6 ustawy o funduszu sołeckim. Przepisy ustawy nie zawierają postanowień zobowiązujących mieszkańców do samodzielnej obsługi zakupionego sprzętu, co jest rozwiązaniem właściwym, ponieważ wszelkie środki trwałe nabyte w ramach funduszu sołeckiego stanowią własność gminy i to na gminie spoczywa obowiązek ich ochrony oraz właściwego wykorzystania, tj. w sposób służący mieszkańcom danego sołectwa. Ponadto były Burmistrz wskazał w uzasadnieniu odrzucenia wniosku, że fundusz sołecki może być przeznaczony na zakup sprzętu ochrony przeciwpożarowej dla miejscowej jednostki ochotniczej straży pożarnej. To stwierdzenie w ocenie Izby również nie uzasadnia odrzucenia wniosku. Poza okolicznością, że sołectwo nie wskazywało, w której jednostce OSP ma być przechowywany sprzęt, podkreślenia wymaga, iż nie znajduje uzasadnienia ocenianie na tle art. 5 ust. 3 ustawy o funduszu sołeckim – zawierającego wymóg wskazania we wniosku przedsięwzięcia przewidzianego „do realizacji na obszarze sołectwa” – przedsięwzięć polegających na zakupie rzeczy ruchomych,

b) odrzucając w zakresie przedstawionych przedsięwzięć wniosek złożony w dniu 29 września 2014 r. przez sołectwo Nowiny Zdroje były Burmistrz jednocześnie „przyjął” ten wniosek w części dotyczącej zakupu tablicy informacyjnej. Należy wskazać, że przyjęcie do realizacji jedynie części wniosku nie zostało przewidziane w ustawie. Wydatków na zakup tablicy informacyjnej ostatecznie nie poniesiono,

c) były Burmistrz A. Matyszewski odrzucił wniosek złożony w dniu 29 września 2014 r. przez sołectwo Wojtówce przewidujący „modernizację drogi gminnej nr 138 położonej we wsi Wojtówce – 8.715,38 zł” argumentując, iż wskazana droga jest drogą wewnętrzną i nie została zaliczona do dróg gminnych, wobec czego jej remont nie należy do zadań gminy. W toku czynności kontrolnych ustalono, że co prawda wskazana droga nie jest drogą gminną, ale jej właścicielem jest gmina Knyszyn (zgodnie z wypisem z rejestru gruntów), zatem nie było przeciwskazań do przyjęcia wniosku sołectwa na tle przepisów art. 2 ust. 6 ustawy o funduszu sołeckim. Ponoszenie nakładów na nieruchomości (obiekty) stanowiące własność gminy jest zadaniem własnym gminy,

d) były Burmistrz przyjął do realizacji w ramach funduszu sołeckiego zadanie polegające na remoncie drogi nr 104799B położonej na terenie wsi Wojtówce. Realizacja zadania została wskazana w „podaniu” złożonym przez sołtysa wsi Wojtówce w dniu 6 października 2014 r., w reakcji na przedstawione w punkcie poprzedzającym odrzucenie wniosku z dnia 29 września 2014 r. dotyczącego drogi wewnętrznej. Należy zauważyć, że droga nr 138 była wymieniona zarówno we wniosku jak i w protokole zebrania wiejskiego, a droga numer 104799B została wskazana w podaniu, gdyż według pisma sołtysa omyłkowo źle został numer drogi wpisany w dokumentację. Zebranie wiejskie nie było ponownie zwoływane. Zgodnie art. 5 ust. 6 ustawy o funduszu sołeckim sołtys może w terminie 7 dni od dnia otrzymania informacji o odrzuceniu wniosku podtrzymać wniosek niespełniający warunków określonych w art. 5 ust. 2-4, kierując go do rady gminy za pośrednictwem burmistrza. Z kolei w myśl art. 5 ust. 7-8, w przypadku gdy wniosek został odrzucony przez burmistrza z powodu niespełnienia warunków określonych w art. 5 ust. 2 lub 3, zebranie wiejskie może ponownie uchwalić wniosek, zaś sołtys przedkłada radzie gminy ponownie uchwalony wniosek w terminie 7 dni od dnia otrzymania informacji o odrzuceniu pierwotnego wniosku. Jak wynika z ustaleń kontroli, w tym załączonej do protokołu kontroli dokumentacji, żaden z określonych ustawą trybów nie został zastosowany. Pomimo niezastosowania określonego ustawą trybu odwoławczego od odrzucenia wniosku lub trybu ponownego uchwalenia wniosku, były Burmistrz przyjął pismo z dnia 6 października 2014 r. jako podstawę do realizacji zadania polegającego na remoncie drogi nr 104799B – sprzecznego z treścią protokołu zebrania wiejskiego, które uchwaliło realizację w ramach funduszu modernizacji drogi wewnętrznej nr 138.

           Jako wydatek wykonany w ramach funduszu sołeckiego sołectwa Wojtówce potraktowano opłacenie faktury na kwotę 5.247,90 zł za dostawę kruszywa drogowego. Ani z treści faktury, ani ze zlecenia wykonania zadania, ani z protokołu odbioru robót nie wynika, jakiej drogi dotyczyły roboty. Z dokumentów tych wynika jedynie, że była to droga w obrębie wsi Wojtówce – str. 120-124 protokołu kontroli.

Stwierdzone w trakcie kontroli nieprawidłowości i uchybienia były w głównej mierze wynikiem nieprzestrzegania lub błędnej interpretacji przepisów prawnych dotyczących gospodarki finansowej i rachunkowości gminy, a także niewłaściwego funkcjonowania kontroli zarządczej.

Organem wykonawczym gminy miejsko-wiejskiej jest Burmistrz, na którym spoczywają obowiązki dotyczące m.in. przygotowywania projektów uchwał Rady Miejskiej, wykonywania budżetu i gospodarowania mieniem, a także ogólna odpowiedzialność za prawidłową gospodarkę finansową (art. 30 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Burmistrz jako organ wykonawczy wykonuje zadania przy pomocy Urzędu, działającego w strukturze organizacyjnej wskazanej w protokole kontroli, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 i 3 ustawy). Odpowiedzialność za gospodarkę finansową Urzędu, jako jednostki sektora finansów publicznych, w tym za wykonywanie obowiązków w zakresie kontroli zarządczej, spoczywa na Burmistrzu – kierowniku jednostki – zgodnie z art. 53 ust. 1 i art. 69 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych oraz pracownikach, którym powierzono obowiązki w zakresie gospodarki finansowej.

Burmistrz  jest również organem podatkowym pierwszej instancji w myśl przepisu art. 13 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

           Obowiązki w zakresie prowadzenia rachunkowości spoczywały, stosownie do postanowień zakresu czynności, na Skarbniku Gminy. Prawa i obowiązki głównego księgowego (skarbnika) określają przepisy art. 54 ustawy o finansach publicznych.

Mając na uwadze ustalenia kontroli, na podstawie art. 9 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, zalecam:

1. Niezwłoczne wyeliminowanie sprzecznego z prawem stanu w zakresie obsługi finansowo-księgowej szkół gminy Knyszyn, istniejącego od 1 stycznia 2017 r., przy uwzględnieniu uwag zawartych w części opisowej wystąpienia.

2. Udzielanie pełnomocnictw na podstawie art. 47 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wyłącznie kierownikom jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej.

3. Bieżące aktualizowanie dokumentacji opisującej zasady rachunkowości, jak tego wymaga od Pana Burmistrza art. 10 ust. 2 ustawy o rachunkowości.

4. W zakresie sprawozdawczości:

a) ustalanie kwoty dochodów otrzymanych podlegających wykazaniu w sprawozdaniu Rb-27S zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów wskazanych w części opisowej wystąpienia,

b) zaniechanie wykazywania w sprawozdaniu Rb-N należności od H. Klim , w związku z wykreśleniem tego podmiotu z rejestru przedsiębiorców; bieżące monitorowanie możliwości prowadzenia dalszej egzekucji należności od H. Klim w celu ustalenia, czy należność ta powinna być wykazywana w sprawozdaniu Rb-27S, a także czy zasadne jest podjęcie czynności zmierzających do jej umorzenia,

c) prawidłowe wykazywanie w sprawozdaniu Rb-N kwot wynikających z rozliczeń z Ministerstwem Finansów i urzędami skarbowymi z tytułu udziałów w podatkach dochodowych i podatków pobieranych przez urzędy skarbowe,

d) wykazywanie w sprawozdaniu Rb-27S danych w zakresie należności z tytułu odsetek zgodnych z danymi ewidencji księgowej.

5. Zobowiązanie Skarbnika do wyeliminowania nieprawidłowości w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych, poprzez:

a) ustalanie dwustronnych sald kont rozrachunkowych w ewidencji syntetycznej w przypadku ujęcia na nich zarówno należności, jak i zobowiązań,

b) naliczanie i ujmowanie w księgach na koniec każdego kwartału wszystkich należnych gminie odsetek z tytułu nieterminowo regulowanych należności; naliczenie najemcy wskazanemu w protokole kontroli odsetek w wysokości 111,08 zł i podjęcie działań w celu ich wyegzekwowania,

c) ewidencjonowanie przychodów z tytułu czynszu najmu na koncie 720,

d) ewidencjonowanie przychodów z tytułu zbycia składników majątkowych na koncie 760,

e) przypisywanie należności rozłożonych na raty w momencie ich powstania zapisem Wn 226 – Ma 840 w zakresie kwoty przypadającej do spłaty w latach następnych,

f) przenoszenie zaksięgowanych w powyższy sposób należności długoterminowych do należności krótkoterminowych, w wysokości raty przypadającej do spłaty na dany rok, zapisami Wn 221 – Ma 226 oraz Wn 840 – Ma 760 (lub 720 jeżeli nie jest to należność ze zbycia składnika majątkowego),

g) ustalenie rzetelnego stanu należności z tytułu rozłożonej na raty opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności poprzez doksięgowanie na koncie 226 (w księgach 2016 r.) kwoty, o którą była ona w ewidencji zaniżona, wynoszącej 13.328,20 zł,

h) ewidencjonowanie przychodów z tytułu opłat za zajęcie pasa drogowego na koncie 720,

i) ewidencjonowanie na początku roku zapisem Wn 221 – Ma 720 należności z tytułu opłat za zajęcie pasa drogowego podlegających opłaceniu w danym roku.

6. Dokumentowanie czynności inwentaryzacyjnych w sposób określony przepisami wewnętrznymi.

7. Wyeliminowanie nieprawidłowości dotyczących procedury opracowywania planów finansowych i ich projektów, wskazanych w części opisowej wystąpienia i protokole kontroli.

8. Przedłożenie Radzie Miejskiej projektu uchwały zmieniającej uchwałę w sprawie określenia zasad gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Gminy Knyszyn… poprzez uregulowanie jej treścią zasad wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości na czas nieoznaczony.

9. Zaprzestanie ujmowania jako dochodów majątkowych w par. 077 wpłat dokonywanych przez nabywców nieruchomości tytułem zwrotu kosztów przygotowania przez gminę dokumentacji niezbędnej do zbycia.

10. Ustalenie w umowach z najemcami odrębnie kwoty czynszu najmu a odrębnie kwoty zwrotu kosztów dostarczenia przez gminę mediów do lokalu, mając na względzie argumentację zawartą w części opisowej wystąpienia.

11. W zakresie najmu lokali socjalnych:

a) określenie w umowach z najemcami lokali socjalnych stawki czynszu zgodnie z art. 23 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów…,

b) rozliczenie z najemcami czynszu pobranego w wysokości zawyżonej względem przywołanego wyżej przepisu ustawy, wynoszącej za lata 2012-2016 łącznie 9.515,52 zł,

c) zawarcie wszystkich umów najmu lokali socjalnych na czas oznaczony.

12. W zakresie dochodów z tytułu użytkowania wieczystego:

a) niezwłoczne przeprowadzenie aktualizacji opłat rocznych za użytkowanie wieczyste nieruchomości,

b) terminowe podejmowanie czynności egzekucyjnych wobec zobowiązanych do wniesienia opłat, mając na uwadze niedopuszczenie do upływu terminu ich przedawnienia,

c) zaprzestanie usuwania z ksiąg rachunkowych należności z tytułu użytkowania wieczystego, które nie zostały formalnie umorzone przez Pana Burmistrza po zaistnieniu przesłanek określonych uchwałą Rady Miejskiej podjętą na podstawie art. 59 ustawy o finansach publicznych,

d) ustalenie spadkobierców prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom zmarłym oraz prowadzenie wobec nich czynności egzekucyjnych z tytułu należnej gminie opłaty. Należy przy tym zwrócić uwagę, że ustalenie podmiotu będącego aktualnie właścicielem prawa jest niezbędne w celu zaktualizowania wysokości opłaty, które polega na doręczeniu wypowiedzenia wysokości dotychczasowej opłaty użytkownikowi wieczystemu.

13. Przestrzeganie przepisów Ordynacji podatkowej w zakresie prawidłowości przeprowadzania i dokumentowania kontroli podatkowych.

14. Prowadzenie kompletnych czynności sprawdzających w zakresie wynikającym z treści wskazanych przepisów Ordynacji podatkowej.

15. Wyjaśnienie i wyeliminowanie wskazanych w protokole i w części opisowej wystąpienia      nieprawidłowości w zakresie danych wykazanych w informacjach i deklaracjach podatkowych oraz ich zgodności z obowiązującymi przepisami. W odpowiedzi na zalecenia przedstawienie wyników (w tym finansowych) poszczególnych ustaleń (dotyczących każdego podatnika).

16. Przestrzeganie przepisów Działu IV Ordynacji podatkowej w zakresie zasad prowadzenia postępowania podatkowego i formalno-prawnej prawidłowości wydawanych decyzji podatkowych.

17. Stosowanie właściwych przepisów Ordynacji podatkowej w zakresie zaokrąglania wynagrodzeń inkasentów.

18. Przestrzeganie obowiązujących przepisów z zakresu prowadzenia działań upominawczych i egzekucyjnych.

19. Precyzyjne uzasadnianie podstaw przyznania dodatku specjalnego.

20. Odbywanie przez Pana Burmistrza każdej podróży służbowej na podstawie polecenia wyjazdu podpisanego przez osobę upoważnioną w świetle postanowień art. 8 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych,

21. Sporządzanie sprawozdania o udzielonych zamówieniach publicznych zgodnie z obowiązującymi  przepisami prawa.

22. Opłacanie faktur za odbiór odpadów komunalnych po otrzymaniu od wykonawcy wszystkich dokumentów rozliczeniowych, których dostarczenie jest według umowy warunkiem dokonania płatności.

23. Zawarcie w umowie z wykonawcą usługi odbioru odpadów komunalnych postanowień zgodnych z przepisami art. 9n ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w zakresie terminu przekazywania określonych tymi przepisami sprawozdań.

24. W zakresie udzielania dotacji podmiotom niezaliczanym do sektora finansów publicznych na realizację zadań na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego…:

a) zapewnienie, aby postanowienia umów zawieranych z beneficjentami dotacji zawierały spójne postanowienia w zakresie terminu wykorzystania dotacji i terminu realizacji zadania,

b) zaniechanie wskazywania w ogłoszeniu o konkursie, że to komisja konkursowa dokonuje wyboru oferty (ofert), mając na uwadze, że zgodnie z przepisami ustawy do zadań komisji należy ich opiniowanie,

c) zaniechanie wskazywania w ogłoszeniu o przeprowadzeniu konkursu, że tylko jedna oferta może otrzymać dotację.

25. Sporządzanie planów wykorzystania gminnego zasobu nieruchomości w terminie zapewniającym objęcie ich postanowieniami każdego roku.

26. Dokonanie zmiany decyzji w sprawie ustanowienia trwałego zarządu nieruchomościami, którymi włada ZSO w Knyszynie, poprzez usunięcie postanowień przewidujących wnoszenie przez ZSO opłaty za trwały zarząd nieruchomościami zajętymi na działalność oświatową.

27. W zakresie funduszu sołeckiego:

a) należyte ocenianie zgodności przedsięwzięć uchwalonych przez zebrania wiejskie z przepisami art. 2 ust. 6 ustawy o funduszu sołeckim, mając na uwadze zapobieżenie występowaniu sytuacji bezpodstawnego odrzucania wniosków,

b) zaniechanie częściowego przyjmowania bądź odrzucania wniosków,

c) w przypadku odrzucenia przez Pana wniosku sołectwa akceptowanie wyłącznie takich działań sołtysa powziętych w związku z tą okolicznością, które wynikają z przepisów art. 5 ust. 6 lub ust. 7-8 ustawy o funduszu sołeckim, mając na uwadze również wymóg bezwzględnego zachowania zgodności między treścią dokumentacji przedkładanej przez sołtysa a treścią uchwały zebrania wiejskiego w przedmiocie określenia przedsięwzięcia,

d) zobowiązanie pracowników Urzędu do opisywania dokumentacji wykonania przedsięwzięcia w sposób umożliwiający stwierdzenie zgodności wykonanego zadania z wnioskiem sołectwa.

O sposobie wykonania zaleceń pokontrolnych proszę powiadomić Regionalną Izbę Obrachunkową w Białymstoku w terminie 30 dni od daty otrzymania niniejszego wystąpienia.

Dodatkowo informuję o możliwości składania, w terminie 14 dni od daty otrzymania wystąpienia pokontrolnego, zastrzeżeń do zawartych w wystąpieniu wniosków, za pośrednictwem Prezesa RIO do Kolegium Izby, zgodnie z art. 9 ust. 3-4 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. Bieg 30-dniowego terminu ulegnie zawieszeniu w stosunku do wniosków objętych zastrzeżeniem.

Podstawą zgłoszenia zastrzeżeń może być tylko zarzut naruszenia prawa poprzez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie.

                Prezes

Regionalnej Izby Obrachunkowej

           w Białymstoku