Kontrola kompleksowa gospodarki finansowej

przeprowadzona w Urzędzie Gminy w Kuleszach Kościelnych

przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku

Zespół w Łomży

           Ustalenia kontroli zostały zawarte w wystąpieniu pokontrolnym z dnia 21 lipca 2016 roku (znak: RIO.IV.6001-4/16), o treści jak niżej:

Pan

Józef Grochowski

Wójt Gminy Kulesze Kościelne

 W wyniku kompleksowej kontroli gospodarki finansowej gminy Kulesze Kościelne za 2015 rok i inne wybrane okresy, przeprowadzonej w Urzędzie Gminy Kulesze Kościelne na podstawie art. 1 ust. 1 oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 561) przez inspektorów Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku Zespół w Łomży, stwierdzono nieprawidłowości i uchybienia opisane w protokole kontroli, którego egzemplarz pozostawiono w kontrolowanej jednostce.

Zakresem kontroli objęto regulacje wewnętrzne dotyczące ustroju i funkcjonowania gminy oraz jej jednostek organizacyjnych, funkcjonowanie kontroli zarządczej, prowadzenie rachunkowości, gospodarkę pieniężną i rozrachunki, realizację wybranych rodzajów dochodów i wydatków, w tym zagadnienie osiągania przez jednostki samorządu terytorialnego wysokości średnich wynagrodzeń nauczycieli, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r. poz. 191, ze zm.), udzielanie zamówień publicznych, realizację zadań zleconych i w ramach porozumień, gospodarowanie mieniem komunalnym, rozliczenia budżetu z jednostkami organizacyjnymi.

Badając zagadnienia dotyczące organizacji i funkcjonowania Gminnej Biblioteki Publicznej w Kuleszach (str. 3-4 protokołu kontroli) stwierdzono, że:

a)  nie wykonano dyspozycji przepisów obowiązującego od 21 maja 2012 r. rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 stycznia 2012 r. w sprawie sposobu prowadzenia i udostępniania rejestru instytucji kultury (Dz. U. z 2012 r. poz. 189), nakazujących organizatorowi założenie rejestru instytucji kultury w postaci elektronicznej oraz oddzielnej elektronicznej księgi rejestrowej, według wzoru określonego załącznikiem do rozporządzenia. Księgi rejestrowe instytucji kultury prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych powinny być dołączone, zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia, do akt rejestrowych prowadzonych przy rejestrze danej instytucji kultury utworzonym na podstawie przepisów tego rozporządzenia. Ponadto stwierdzono, iż przy rejestrze nie zgromadzono, oprócz bilansów, innych dokumentów stanowiących podstawę wpisów do rejestru oraz dokumentów dotyczących postępowania rejestrowego, co w obecnym stanie prawnym stanowi naruszenie §  9 ust. 1 przywołanego wyżej rozporządzenia,

b) statut Biblioteki, nadany uchwałą Nr 165/XXXIII/05 Rady Gminy Kulesze Kościelne z dnia 30 grudnia 2005 r., zawiera błędne uregulowanie odnośnie obsługi finansowo-księgowej Biblioteki, wskazując, że obsługę tę prowadzi referat finansowy Urzędu Gminy. Referat finansowy w praktyce nie funkcjonuje w strukturze organizacyjnej Urzędu. Księgi rachunkowe Biblioteki prowadzi natomiast Skarbnik Gminy. Stan ten narusza przepisy:

- art. 11 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, ze zm.), zgodnie z którymi księgi rachunkowe powinny być prowadzone przez jednostkę zobowiązaną do stosowania przepisów tej ustawy (w tym przypadku Bibliotekę jako osobę prawną),

-  art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, ze zm.), z którego wynika, że kierownik jednostki sektora finansów publicznych (w tym instytucji kultury) ma powierzyć obowiązki i odpowiedzialność głównemu księgowemu, którym jest pracownik tej jednostki. Realizacja przypisanych ustawą zadań powinna zatem następować w ramach stosunku pracy nawiązanego z głównym księgowym przez kierownika instytucji kultury.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż od 1 stycznia 2016 r. obowiązują regulacje wynikające z ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1045), wprowadzające w treści ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446) zasady organizowania i wykonywania wspólnej obsługi gminnych jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych, w tym instytucji kultury. Regulacje obowiązujące od 1 stycznia 2016 r. wskazują jako „jednostkę obsługującą” wyłącznie jednostkę wyznaczoną uchwałą rady gminy do obsługi jednostek niemających osobowości prawnej (jednostek budżetowych i zakładów budżetowych) – art. 10b ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym. Instytucje kultury, w przypadku wyznaczenia przez Radę Gminy „jednostki obsługującej”, mogłyby – zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. art. 10b ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym – przystąpić do wspólnej obsługi na podstawie porozumień zawieranych z jednostką obsługującą, określając w treści porozumienia zakres wspólnej obsługi. Jeżeli intencją Pana Wójta byłoby umożliwienie instytucji kultury zawarcia z Urzędem Gminy porozumienia o prowadzeniu obsługi księgowej instytucji przez Urząd Gminy, to niezbędna byłaby uprzednia reorganizacja obsługi gminnych jednostek budżetowych, poprzez podjęcie przez Radę Gminy uchwały, o której mowa w art. 10b ust. 2 ustawy, wyznaczającej Urząd Gminy jako „jednostkę obsługującą” dla co najmniej jednej z jednostek budżetowych. Dopiero wówczas istniałaby możliwość zawarcia przez kierownika instytucji kultury porozumienia z „jednostką obsługującą” (Panem Wójtem jako jej kierownikiem) na podstawie art. 10b ust. 3 ustawy. Podkreślić przy tym należy, że ustawa o samorządzie gminnym nie nakazuje obejmowania instytucji kultury (ani innych jednostek organizacyjnych) wspólną obsługą. W przypadku nie wskazania przez Radę jednostki obsługującej lub nie zawarcia z nią porozumienia przez kierownika instytucji kultury, w dalszym ciągu istnieje obowiązek zatrudnienia głównego księgowego przez kierownika instytucji.

Kontrola poprawności zapisów w ewidencji księgowej, w świetle postanowień ustawy o rachunkowości, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej (Dz. U. z 2013 r. poz. 289, ze zm.) oraz  regulacji wewnętrznych opisujących przyjęte przez kontrolowaną jednostkę zasady rachunkowości, wykazała następujące nieprawidłowości:

a) według zakładowego planu kont w ewidencji Urzędu prowadzone jest konto 131 „Dochody”, mające służyć do ewidencji stanu środków budżetowych oraz obrotów na rachunku bankowym jednostki budżetowej z tytułu dochodów budżetowych; na stronie Ma tego konta ujmuje się okresowe przelewy zrealizowanych dochodów. W praktyce konto 131 zostało otwarte, jednakże jego funkcja jest inna niż to określono w przepisach wewnętrznych – dochody realizowane przez Urząd Gminy wpływają bezpośrednio na rachunek budżetu, rachunek Urzędu jako jednostki budżetowej nie został otwarty, a zapisy na koncie stanowią powielenie części obrotów rachunku budżetu –  str. 11 protokołu kontroli,

b) niezgodnie z zasadami funkcjonowania kont wynikającymi z załącznika nr 3 do rozporządzenia księgowano operacje zasilenia z rachunku budżetu rachunków założonych dla realizowanych projektów, ewidencjonowanych w księgach rachunkowych Urzędu jako jednostki budżetowej. Wpływ kwoty 136.604,93 zł przeznaczonej na wydatki dotyczące rekultywacji gminnego składowiska odpadów komunalnych zaksięgowano zapisem Wn 137-2 „Rachunek środków pochodzących ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi” – Ma 130 „Rachunek bieżący jednostki”, zaś kwoty 107.863,63 zł przeznaczonej na wydatki dotyczące zadania „Wdrażanie elektronicznych usług dla ludności województwa Podlaskiego…”: Wn 139-2 „Inne środki pieniężne” – Ma 240 „Pozostałe rozrachunki”. Przelane z budżetu środki nie miały charakteru określonego w opisie kont 137 i 139, przy czym należy wskazać, że konto 137 o nazwie i opisie zasad funkcjonowania przypisanych mu rozporządzeniem nie powinno w ogóle występować w samorządowych jednostkach budżetowych, zaś konto 139 przeznaczone jest do ewidencji operacji dotyczących środków pieniężnych wydzielonych na innych rachunkach bankowych niż rachunki bieżące, a więc niestanowiących środków budżetu.

Rozliczenia środków przelanych z rachunku budżetu tytułem zasilenia rachunków bankowych wydatków w ewidencji Urzędu powinny być uwidocznione w ewidencji Urzędu na koncie 223 „Rozliczenie wydatków budżetowych”. Księgowania wpływu środków na wydatki po stronach Ma kont 130 lub 240 jest niezgodne z ich funkcją ekonomiczną, przez co doprowadziło do zniekształcenia obrotów konta 130 i jego niezgodności ze sprawozdawczością (w przypadku konta 130 ujęcie tej kwoty w obrotach strony Ma oznacza, że automatycznie w momencie wpływu środki zostały zaliczone do wydatków budżetu). Niezależnie od przyjętego sposobu obsługi bankowej, zgodnie z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia, do ewidencji wydatków budżetowych objętych planem finansowym jednostki budżetowej (w tym przypadku Urzędu Gminy) powinno być stosowane konto 130. Skoro umowy o dofinansowanie projektów wymagały założenia odrębnych rachunków bankowych dla każdego z realizowanych zadań, właściwszym byłoby – wobec stosowanej w Urzędzie praktyki ponoszenia wydatków Urzędu z rachunku budżetu – ewidencjonowanie obrotów utworzonych rachunków na  subkontach prowadzonych do konta 133 „Rachunek budżetu” w ewidencji budżetu, z jednoczesnym powieleniem zapisów na nim dokonywanych, obrazujących realizację wydatków, na koncie 130, jak to ma miejsce w przypadku wszystkich pozostałych wydatków budżetu realizowanych przez Urząd Gminy Kulesze Kościelne. Umowy o dofinansowanie nie wskazują bowiem na obowiązek ujmowania obrotów tych rachunków w ewidencji Urzędu Gminy jako jednostki budżetowej. W ewidencji budżetu przelewy środków na rachunki projektów księgowano prawidłowo, przy wykorzystaniu konta 223; w efekcie saldo strony Wn konta 223 w ewidencji budżetu obrazujące rozliczenie z Urzędem z tytułu środków na wydatki nie odpowiadało stronie Ma tego konta w ewidencji Urzędu – str. 11-13 protokołu kontroli,

c) wpłacone w 2014 r. wadia na sumę 1.733 zł błędnie ujęto na rachunku budżetu, zapisem Wn 133 – Ma 240. Wadia stanowią sumy obce, które nie mogą być angażowane do realizacji budżetu, zatem nie powinny być przyjmowane na rachunek służący do realizacji dochodów i wydatków budżetu. Jako środki depozytowe wadia powinny być ujmowane na wyodrębnionym rachunku, którego obroty podlegają ewidencji na koncie 139 w księgach Urzędu Gminy jako jednostki budżetowej. Ponadto saldo w kwocie 1.733 zł bezzasadnie utrzymywano w księgach rachunkowych po 2014 r., mimo że kwota ta została zaliczona została na poczet ceny nieruchomości sprzedanej w 2014 r. W konsekwencji o kwotę tę zaniżono w ewidencji i sprawozdawczości zrealizowane dochody budżetu 2014 r. oraz zawyżono zobowiązania budżetu przedstawione na koniec 2014 i 2015 r. – poprzez wykazanie nierealnego salda strony Ma na koncie 240. Saldo w kwocie 1.733 zł rozliczono w trakcie kontroli, poprzez przerachowanie na dochody zapisem Wn 240 – Ma 901 „Dochody budżetu” – str. 16-17  protokołu kontroli,

d) nie dokonywano odpisów aktualizujących należności na koncie 290 „Odpisy aktualizujące należności”, co – jak wynika z ustaleń kontroli – było efektem zaniechania analizy należności pod kątem zaistnienia przesłanek do dokonania odpisu. Podczas kontroli ustalono np., że w stosunku do należności w kwocie 413,53 zł uzyskano postanowienie komornika o bezskuteczności egzekucji, co w świetle postanowień w art. 35b ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy o rachunkowości świadczy o zaistnieniu podstaw do dokonania odpisu aktualizującego ze względu na niskie prawdopodobieństwo ściągnięcia należności – str. 21 protokołu kontroli,

e) do dochodów budżetu zaliczano wpływy z podatku VAT należnego podlegającego odprowadzeniu do urzędu skarbowego (w 2015 r. na sumę 83.478 zł), a do wydatków budżetu kwoty podatku VAT odprowadzonego do urzędu skarbowego (w 2015 r. na sumę 47.089 zł). Kwoty wpływów wynikających z faktur sprzedaży księgowano w kwotach brutto (wraz z VAT) Wn 133 – Ma 901 w księgach budżetu i równolegle Wn 130 – Ma 720 „Przychody z tytułu dochodów budżetowych” w ewidencji Urzędu. Z kolei przelewy VAT do urzędu skarbowego traktowano jako wydatek ponoszony z  planu finansowego Urzędu Gminy w par. 4530 „Podatek od towarów i usług (VAT)”, stosując zapis Wn 225 „Rozrachunki z budżetami” – Ma 130 (równolegle do zapisu w ewidencji budżetu Wn 902 „Wydatki budżetu” – Ma 133). Zapisów na koncie 225 dotyczących podatku VAT naliczonego i należnego dokonywano na podstawie dowodów PK w korespondencji kont Wn 225 – Ma 403 „Podatki i opłaty” oraz Wn 403 – Ma 225. Należy wskazać, że kwoty podatku VAT należnego i naliczonego, wynikające odpowiednio z faktur zakupu i faktur sprzedaży, powinny być bezpośrednio odnoszone na konto 225. Przypis wystawionej faktury sprzedaży powinien być  księgowany w ewidencji Urzędu Wn 221 – Ma właściwe konto zespołu 7 (netto) i Ma 225 podatek VAT, a faktury otrzymanej, z której podatek VAT podlega rozliczeniu, Wn odpowiednie konto zespołu 4, 7 lub 0 (kwota netto), konto 225 (kwota VAT) – Ma 201 „Rozrachunki z odbiorcami i dostawcami”. Należy bowiem wskazać, że środki z podatku VAT należnego wpłaconego przez nabywców towarów i usług są środkami podlegającymi rozliczeniu z urzędem skarbowym. Nie posiadają one cech dochodów budżetu, ponieważ nie mogą być przeznaczone przez kontrolowaną jednostkę na realizację zadań publicznych. Z kolei zapłata podatku do urzędu skarbowego powinna być zarachowana jako zmniejszenie dochodów: Wn 901 – Ma 133 i Wn 225 – Ma 130 z zastosowaniem technicznego zapisu ujemnego na koncie 130. W konsekwencji błędnej ewidencji dochody i wydatki budżetu gminy za 2015 r. zawyżono o 47.089 zł, tj. o kwotę przelewów VAT do urzędu skarbowego zaliczonych do wydatków, których pokryciem były bezpodstawnie zaliczone do dochodów kwoty podatku VAT ze sprzedaży podlegającego odprowadzeniu – str. 30  protokołu kontroli,

f) na koncie 310 „Materiały” na koniec 2014 r. nie ujęto wartości ustalonego zapasu paliwa wynoszącej 1.358,97 zł, a w konsekwencji nie dokonano korekty kosztów o wartość tego zapasu naruszając art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy; jak wyjaśniła Skarbnik było to skutkiem przeoczenia – str. 88-89 protokołu kontroli.

Badając poprawność naliczenia odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych pracowników Urzędu Gminy – pod kątem zgodności z postanowieniami art. 5 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 800) – ustalono, że wysokość odpisu, a w konsekwencji i wydatki budżetu 2015 r. z tego tytułu, zaniżono o 3.281,79 zł, co było efektem nieuwzględnienia przy naliczeniu odpisu 3 etatów pracowników zatrudnionych w ramach prac interwencyjnych – str. 15 protokołu kontroli.

W wyniku kontroli prawidłowości rozliczenia z kontrahentami wniesionego przez nich zabezpieczenia należytego wykonania umów stwierdzono bezpodstawne przetrzymywanie na rachunku sum depozytowych środków w wysokości 12.110 zł, stanowiących 70% kwoty zabezpieczenia wniesionego w 2015 r. w wysokości 17.300 zł przez wykonawcę przebudowy drogi gminnej Nr 106315. Bezusterkowy odbiór zadania miał miejsce w dniu 9 listopada 2015 r. Wobec niewniesienia roszczeń wobec wykonawcy z tytułu nienależytego wykonania przedmiotu umowy kwota 12.110 zł powinna być zwrócona w ciągu 30 dni od dnia wykonania zamówienia, jak o tym stanowi art. 151 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164, ze zm.) oraz postanowienia umowy. Tymczasem zwrotu dokonano podczas kontroli, w dniu 11 kwietnia 2016 r. – str. 20 protokołu kontroli,

Analiza danych zamieszczonych w Wieloletniej Prognozie Finansowej Gminy Kulesze Kościelne na lata 2016-2019, w wersji obowiązującej na dzień kontroli, wykazała, iż prognozowane dane o dochodach z tytułu dotacji na inwestycje w latach 2017-2018 na sumę 1.290.083 zł są zawyżone o 303.883,25 zł w stosunku do kwoty dotacji, o którą gmina ubiega się według wniosku z dnia 6 listopada 2015 r. złożonego do Urzędu Marszałkowskiego o dofinansowanie realizacji zadania „Termomodernizacja budynku szkolnego w gminie Kulesze Kościelne”, który przewidywał dofinansowanie w wysokości 986.969,75 zł. Jak wynika z wyjaśnienia Skarbnika wpisana błędnie kwota – Wynika z faktu, iż omyłkowo przyjęłam z jednej z wersji wniosku złożonego do Urzędu Marszałkowskiego. W okresie konstruowania budżetu i WPF kwota dotacji określona była w różnej wysokości w kolejnych wnioskach o dofinansowanie projektu, zmieniana w zależności od zakresu robót objętych wnioskiem – str. 27 protokołu kontroli. Zgodnie z art. 226 ust. 1 ustawy o finansach publicznych wieloletnia prognoza finansowa jednostki samorządu terytorialnego powinna być realistyczna.

W zakresie stosowania klasyfikacji budżetowej stwierdzono nieprawidłowe kwalifikowanie operacji (zarówno po stronie planu jak i wykonania) w świetle przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1053, ze zm.), co polegało na tym, że:

a) kwotę 65.672,10 zł wpłaconą przez najemców lokali mieszkalnych tytułem zwrotu równowartości wydatków poniesionych przez gminę za dostarczone do lokali media (c.o. i „kanalizację”) ujęto do par. 0750 „Wpływy z najmu i dzierżawy składników majątkowych Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub innych jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych oraz innych umów o podobnym charakterze”. Suma ta  powinna być odpowiednio zarachowana na zwrot (wznowienie) wydatków w odpowiedniej podziałce klasyfikacji budżetowej wydatków, a tylko ewentualnie na dochody z usług (w rozdziale odpowiednim do ich rodzaju) – w zależności od daty wpływu środków lub przyjętego sposobu rozliczeń. Należy bowiem wskazać, iż w konsekwencji przyjmowania tych wpłat na dochody, zarówno na wydatki budżetu jak i koszty ujęte w ewidencji księgowej Urzędu składają się wydatki i koszty poniesione na funkcjonowanie innych podmiotów. Prezentowana w sprawozdawczości kwota wykonanych wydatków budżetu zawiera zatem w części wydatki poniesione przez gminę (przejściowo) na cele niedotyczące realizacji zadań publicznych, co sprzeciwia się postanowieniom m.in. art. 216 ust. 2 ustawy o finansach publicznych – str. 29 protokołu kontroli,

b) sumę 35.807,77 zł przekazaną innym gminom tytułem zwrotu kosztów wychowania przedszkolnego dzieci z terenu gminy Kulesze Kościelne uczęszczających do przedszkoli położonych na terenie tych gmin, ujęto nieprawidłowo do par. 2900 „Wpłaty gmin i powiatów na rzecz jednostek samorządu terytorialnego oraz związków gmin, związków powiatowo-gminnych lub związków powiatów na dofinansowanie zadań bieżących”, zamiast do  par. 4330 „Zakup usług przez jednostki samorządu terytorialnego od innych jednostek samorządu terytorialnego” – str. 67  protokołu kontroli.

Kontrola zagadnień dotyczących wynajmowania lokali mieszkalnych, w świetle  przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 150, ze zm.), wykazała, że:

a) ostatnia zmiana stawek czynszu dokonana została zarządzeniem Nr 29/2014 Wójta Gminy Kulesze Kościelne z dnia 24 września 2014 r. W zarządzeniu nie określono daty obowiązywania nowych stawek, w praktyce wprowadzonych aneksami do umów z najemcami od 1 stycznia 2015 r. Jako podstawę wprowadzenia nowych stawek, zamiast art. 8a ustawy określającego zasady podwyższania czynszu (opłat za korzystanie z lokalu), powołano błędnie art. 9 ustawy określający częstotliwość podwyżek i zasady ponoszenia innych opłat niż czynsz,

b) opłaty za c.o. i „kanalizację” pobierane były według stawek ustalanych w oparciu o udokumentowane fakturami koszty poniesione w poprzednim okresie obrachunkowym, w przeliczeniu na 1m². Opłaty te zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy są  opłatami  niezależnymi od właściciela, zatem ich wysokość, stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy, powinna być ustalana w taki sposób, aby zapewniała wyłącznie pokrycie przez lokatorów kosztów ponoszonych na ich dostarczenie do lokali. W świetle przywołanego przepisu ustawy opłaty te nie mogą być ustalone na poziomie niższym od faktycznych kosztów ich wytworzenia (w tym przypadku ciepła i odbioru ścieków), jak również nie mogą obciążać najemców ponad faktycznie poniesione przez gminę koszty. Ustalone na dany rok opłaty (uiszczane w ratach miesięcznych) powinny być zatem traktowane jako forma zaliczek na poczet zwrotu poniesionych kosztów za dany okres rozliczeniowy. Po ustaleniu faktycznej wielkości kosztów poniesionych w danym okresie, wynik rozliczenia powinien być ujęty w ewidencji księgowej jako zwiększenie lub zmniejszenie stanu należności od najemców. Jak wynika z ustaleń kontroli zaniechanie rozliczenia zaliczek za badany okres z faktycznymi kosztami nie wykazało znaczących różnic – str. 32 protokołu kontroli.

Zadania gminy polegające na zbiorowym zaopatrzeniu w wodę wykonywane są przez Urząd Gminy, który pełni funkcję przedsiębiorstwa wodociągowego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2015 r. poz. 139, ze zm.). Kontrola poprawności ustalania taryf, pod kątem zgodności z przepisami ustawy i rozporządzenia Ministra Budownictwa z dnia 28 czerwca 2006 r. w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryf oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (Dz. U. Nr 127, poz. 886), wykazała, że:

a) obowiązywanie taryf przyjętych uchwałą Rady Gminy Nr 92/XX/2012 z dnia 5 grudnia 2012 r. przedłużano corocznie uchwałami Rady Gminy, przez kolejne trzy lata, a ostatnio do  31 grudnia 2016 r. Stanowi to naruszenie dyspozycji art. 24 ust 9a ustawy, zgodnie z którą rada gminy może  przedłużyć czas obowiązywania dotychczasowych taryf nie dłużej niż o 1 rok,

b) wnioski w sprawie przedłużenia czasu obowiązywania dotychczasowych taryf nie były zgodne z art. 24 ust. 9b ustawy wymagającym zamieszczenia w uzasadnieniu warunków ekonomicznych uzasadniających przedłużenie obowiązywania dotychczasowych taryf. Na przykład uzasadnienie wniosku z 15 września 2014 r. w istocie wskazuje, że zgodne z ustawą byłoby podwyższenie taryf (ze względu na koszty utrzymania wodociągów). Mimo tego wniosek dotyczy przedłużenia obowiązywania taryf, gdyż ich podwyższenie byłoby krzywdzące dla odbiorców. Uzasadnienie nie zawiera zatem ekonomicznego uzasadnienia pozostawienia taryf na niezmienionym poziomie, a zawiera wręcz przeciwne sformułowania. Ustawa, mając na uwadze postanowienia art. 24 ust. 5, nie daje podstawy do wprowadzenia odmiennych taryf niż wskazane w prawidłowo sporządzonym wniosku. Obliczenie taryf, zgodnie z § 15 ust. 2 rozporządzenia, powinno następować przez podzielenie odpowiadających im planowanych rocznych niezbędnych przychodów przez planowaną roczną ilość świadczonych usług. Niezbędne przychody, zgodnie z definicją zawartą w  art.  2 pkt 2 ustawy, to wartość przychodów w danym roku obrachunkowym zapewniających ciągłość zbiorowego zaopatrzenia w wodę odpowiedniej jakości i ilości i zbiorowego odprowadzania ścieków, które przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne powinno osiągnąć na pokrycie uzasadnionych kosztów związanych z ujęciem i poborem wody, eksploatacją, utrzymaniem i rozbudową urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych oraz osiągnięcie zysku. Wynika z tego, że ekonomiczne uzasadnienie pozostawienia taryf na niezmienionym poziomie (przedłużenie o 1 rok obowiązywania dotychczasowych taryf, opracowanych zgodnie z przywołanymi przepisami) powinno odnosić się do poziomu ponoszonych kosztów i ilości świadczonych usług. Wskazania też wymaga, iż obciążenia dla odbiorców nie muszą być jednakowe jak określone we wniosku, gdyż zgodnie z art. 24 ust. 6 ustawy rada gminy może podjąć uchwałę o dopłacie dla jednej, wybranych lub wszystkich taryfowych grup odbiorców usług – str. 37-38 protokołu kontroli.

Z okazanej dokumentacji wynika też, że zużycie wody na cele technologiczne oraz  straty wody w 2015 r. wyniosły razem 74,5 tys. m³, tj. osiągnęły poziom 19,35% wody wydobytej i zakupionej. Przy stosowanej cenie sprzedaży (netto 2,25 zł za 1 m³)  odpowiada to wartości 167.625 zł. Straty wody rzutują na wysokość ceny wody, generując koszty nieprzekładające się na przychody – str. 39 protokołu kontroli.

W kwestii przeznaczenia środków z opłat za zezwolenia na sprzedaż alkoholu, pod kątem zgodności z art. 18² ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2016 r. poz. 487, ze zm.), ustalono, że w  latach  2014-2015 wydatki na realizację gminnego programu profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz gminnego programu przeciwdziałania narkomanii były niższe od wielkości środków pozyskiwanych z opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż  napojów alkoholowych łącznie o 16.314,05 zł. W budżecie na 2016 r. zaplanowano na realizację programów wydatki w kwocie 30.000 zł, tj. wyższe o 5.000 zł od planu dochodów z opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych w wysokości 25.000 zł, co oznacza, że kwotę 11.314,05 zł (16.314,05 zł – 5.000 zł) rozdysponowano po stronie planu na inne cele. Zgodnie z przywołanym wyżej przepisem ustawy dochody z opłat za zezwolenia na sprzedaż alkoholu mogą być przeznaczone wyłącznie na realizację wymienionych programów i nie mogą być przeznaczane na inne cele – str. 73 protokołu kontroli.

W toku kontroli dochodów budżetu gminy badaniu poddano także dochody z tytułu podatków i opłat lokalnych, dla których organem podatkowym pierwszej instancji, w myśl art. 13 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, ze zm.), jest Pan Wójt. Kontrola prowadzona była w szczególności pod kątem prawidłowości i powszechności poboru dochodów, windykacji zaległości podatkowych oraz rachunkowości podatkowej, w tym rzetelności sporządzania sprawozdań budżetowych, co doprowadziło do następujących ustaleń.

Badając powszechności opodatkowania podatkiem rolnym stwierdzono nieprawidłowości  polegające na nieprzedłożeniu do kontroli części informacji podatkowych, które stanowią podstawowy materiał dowodowy służący ustaleniu podstawy opodatkowania. W związku z powyższym organ podatkowy naruszył art. 272 Ordynacji podatkowej. W trakcie wskazanych tym przepisem czynności sprawdzających powinien podjąć działania m.in. w celu ustalenia stanu faktycznego i ewentualnego wyegzekwowania prawidłowo wypełnionych informacji. Łącznie, w próbie przyjętej do kontroli, stwierdzono brak trzech informacji zawierających dane, na podstawie których dokonywany jest wymiar zobowiązania podatkowego – str. 43 protokołu kontroli.

Natomiast dokonane badanie zagadnienia powszechności opodatkowania podatkiem od nieruchomości pozwoliło ustalić, iż jednostka organizacyjna gminy nie złożyła deklaracji na ten podatek za lokale stanowiące własność gminy, które wykorzystuje do prowadzenia swojej działalności na podstawie umowy użyczenia. Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 716) obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku. Obliguje to podmioty, na których obowiązek ten ciąży, do złożenia, w terminie do dnia 31 stycznia, organowi podatkowemu właściwemu ze względu na miejsce położenia przedmiotów opodatkowania, deklaracji na podatek od nieruchomości na dany rok podatkowy, sporządzonej na formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu – w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku. Brak reakcji organu podatkowego wskazuje na nierealizowanie przez kontrolowany podmiot obowiązków w obszarze czynności sprawdzających, w zakresie wynikającym z art. 272 Ordynacji podatkowej, a równocześnie spowodował zaniżenie podatku o kwotę 693 zł – str. 54-55 protokołu kontroli.

Ustalono również, że w dwóch przypadkach związanych ze śmiercią podatników organ podatkowy nie prowadził postępowania wyjaśniającego celem ustalenia spadkobierców i dokonania właściwego doręczenia decyzji wymiarowych (art. 144-154 Ordynacji podatkowej). Nie podjęto też działań w myśl art. 100 tej ustawy, mających na celu przeniesienie odpowiedzialności podatkowej na spadkobierców. Należy wskazać, iż zaniechanie ustalenia spadkobierców i nie doręczenie decyzji wymiarowych powoduje, że zobowiązanie podatkowe nie powstaje (art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej), co w konsekwencji może prowadzić do przedawnienia określonego w art. 68 i nast. Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 99 tej ustawy bieg terminów przedawnienia ulega zawieszeniu od dnia śmierci spadkodawcy do dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, nie dłużej jednak niż do dnia, w którym upłynęły 2 lata od śmierci spadkodawcy – str. 61 protokołu kontroli.

Kontrolą objęto również kwestie powszechności, prawidłowości i kompletności osiągania dochodów z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami. Stwierdzono przypadki wydania decyzji określających wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami bez zebrania niezbędnego materiału dowodowego. Jak wskazuje opis na str. 57 protokołu kontroli, w prowadzonym przez organ podatkowy postępowaniu ustalono jedynie (na podstawie meldunku), że w gospodarstwie domowym są zameldowane 3 osoby. Na tej podstawie zastosowano za cały okres stawkę w kwocie 81 zł za kwartał. Nie podjęto działań zmierzających do potwierdzenia faktu zamieszkania trzech osób w gospodarstwie przez cały okres istnienia obowiązku wnoszenia opłaty w ustalonej stawce, co jest istotne dla określenia wysokości opłaty, przyjmując jako dowód jedynie meldunek pod wskazanym adresem. Zgodnie z art. 6i ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2016 r. poz. 250) obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi powstaje za każdy miesiąc, w którym w danej nieruchomości zamieszkuje mieszkaniec. Podstawą do dokonania ustalenia miesięcznej kwoty opłaty nie jest zatem zameldowanie osób lecz faktyczne zamieszkiwanie ustalonej w toku postępowania liczby osób. Organ podatkowy ustalając opłatę zobowiązany jest do udowodnienia faktycznego zamieszkania tych osób w danym okresie. Ponadto wydana decyzja w podstawie prawnej uwzględniała jedynie art. 6o ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, nie wskazując przepisów prawa miejscowego, co jest naruszeniem prawa.

           W aspekcie kompletności osiągania dochodów z tytułu opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi ustalono, iż zaległości na dzień 31 grudnia 2015 r. wynosiły 18.460,10 zł. W wyniku prowadzonych czynności windykacyjnych, opartych o przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1619, ze zm.), do dnia kontroli uległy one zmniejszeniu do kwoty 14.397,10 zł, w tym 7.756,10 zł to zaległości powstałe w roku 2014, w całości objęte postępowaniem komorniczym. Pozostała kwota 6.641 zł to zaległości z 2015 r., w tym kwota 681 zł, ciążąca na 7 podmiotach, nieobjęta egzekucją administracyjną – str. 58 protokołu kontroli. Stan powyższy wskazuje na naruszenie obowiązujących w kontrolowanym obszarze przepisów wykonawczych, tj. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 maja 2014 r. w sprawie trybu postępowania wierzycieli należności pieniężnych przy podejmowaniu czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 656) oraz obowiązującego aktualnie, od dnia 1 stycznia 2016 roku rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2015 r. w sprawie postępowanie wierzycieli należności pieniężnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2367).

W wyniku badania postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na wykonanie przebudowy drogi gminnej Nr 106319B Nowe Grodzkie – Grodzkie Szczepanowięta w lok. roboczej 0+000 – 0+105,50 i 0+180,50 – 0+950,00 i przebudowy drogi gminnej Nr 151241B w m. Stare Grodzkie w lok. 0+000 – 0+357,00, przeprowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego, stwierdzono, że tzw. kosztorys wycinkowy załączony do specyfikacji istotnych warunków zamówienia, stanowiący element dokumentacji projektowo-kosztorysowej drogi w lok. 0+670,00 - 0 +950,00, w dwóch elementach nie odpowiada treści przedmiaru robót – jeżeli chodzi o rodzaj materiału i grubość podbudowy. W przedmiarze jako materiał do podbudowy ujęto dwie warstwy po 15 cm z kruszywa 0/31,5 (warstwa dolna gr. 15 cm – 1.610 m², warstwa górna gr. 15 cm – 1.470 m²), natomiast w kosztorysie wycinkowym do podbudowy ujęto dwie warstwy podbudowy z pospółki stabilizowanej mechanicznie (warstwa dolna gr. 10 cm – 1.610 m2, warstwa górna gr. 15 cm – 1.470 m²). Kosztorysy będące elementem ofert złożonych przez wykonawców sporządzone były z uwzględnieniem pospółki do podbudowy omawianego odcinka drogi, a zatem rozbieżność nie miała wpływu na wybór najkorzystniejszej oferty. Nie zmienia to jednak faktu, że do sporządzenia ofert zamawiający przyjął dane sprzeczne z opracowaną dla tego zadania dokumentacją projektową (przedmiarem robót). Jak wynika z ustaleń kontroli, przyjęte w zaakceptowanych przedmiarach rozwiązanie dotyczące kruszywa zostało ostatecznie pominięte także w przypadku drogi w m. Stare Grodzkie, gdzie w trakcie realizacji robót zmieniono sposób wykonania podbudowy, również na pospółkę, co skutkowało obniżeniem ceny za wykonanie drogi o 25.273,87 zł. Wynika stąd, że przewidziane pierwotnie w dokumentacji użycie kruszywa do wykonania podbudowy stanowiło istotnie droższy sposób wykonania tego elementu drogi, który mógł być wykonany również przy użyciu pospółki – str. 82-84 protokołu kontroli.

Kontrola zagadnień dotyczących ewidencji i gospodarowania mieniem komunalnym wykazała, że na koncie 011 „Środki trwałe” ujęto kwotę 136.604,93 zł odpowiadającą  kosztom zadania finansowanego z wydatków majątkowych „Rekultywacja gminnego składowiska odpadów komunalnych w m. Czarnowo Biki”. Według opisu w dokumentacji technicznej z 1 lipca 2012 r. rekultywacja polegała na demontażu zbędnej infrastruktury oraz na uformowaniu i zagęszczeniu wierzchowiny części odpadów, montażu studzienek odgazowujących, przykryciu terenu warstwą ziemi urodzajnej. W efekcie poniesienia nakładów na rekultywację nie powstał żaden środek trwały, ani nie doszło do ulepszenia istniejącego środka trwałego. Zgodnie  z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości pod pojęciem środków trwałych należy rozumieć rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższej niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki – str. 87-88 protokołu kontroli.

Stwierdzone w trakcie kontroli nieprawidłowości i uchybienia były w głównej mierze wynikiem nieprzestrzegania lub błędnej interpretacji przepisów prawnych dotyczących gospodarki finansowej i rachunkowości gminy oraz nieprawidłowego funkcjonowania kontroli zarządczej.

Organem wykonawczym gminy wiejskiej jest Wójt, na którym spoczywają obowiązki dotyczące m.in. przygotowywania projektów uchwał Rady Gminy, wykonywania budżetu i gospodarowania mieniem, a także ogólna odpowiedzialność za prawidłową gospodarkę finansową (art. 30 ust. 1 i 2, art. 60 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Wójt jako organ wykonawczy wykonuje zadania przy pomocy Urzędu, działającego w strukturze organizacyjnej wskazanej w protokole kontroli, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 i 3 ustawy). Odpowiedzialność za gospodarkę finansową Urzędu, jako jednostki sektora finansów publicznych, w tym za wykonywanie obowiązków w zakresie kontroli zarządczej, spoczywa na Wójcie – kierowniku jednostki – zgodnie z art. 53 ust. 1 i art. 69 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych oraz pracownikach, którym powierzono obowiązki w zakresie gospodarki finansowej.

Wójt jest również organem podatkowym pierwszej instancji w myśl przepisu art. 13 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Obowiązki w zakresie prowadzenia rachunkowości spoczywały, stosownie do postanowień zakresu czynności, na Skarbniku Gminy. Prawa i obowiązki głównego księgowego (skarbnika) określają przepisy art. 54 ustawy o finansach publicznych.

Mając na uwadze ustalenia kontroli, na podstawie art. 9 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, zalecam:

1. W zakresie organizacji i funkcjonowania Gminnej Biblioteki Publicznej w Kuleszach Kościelnych:

a) założenie rejestru instytucji kultury w formie elektronicznej, stosownie do obowiązujących przepisów przytoczonych w części opisowej wystąpienia,

b) zgromadzanie przy rejestrze kompletu dokumentów stanowiących podstawę wpisów do rejestru oraz dokumentów dotyczących postępowania rejestrowego,

c) zapewnienie zgodnego z prawem prowadzenia rachunkowości instytucji kultury, mając na uwadze uwarunkowania wynikające z  regulacji prawnych przywołanych w części opisowej wystąpienia,

d) dostosowanie postanowień statutu GBP do stanu zgodnego z prawem w zakresie obsługi finansowo-księgowej.

2. Zobowiązanie Skarbnika Gminy do wyeliminowania nieprawidłowości w zakresie dokonywania zapisów w księgach rachunkowych, poprzez:

a) wyeliminowanie rozbieżności między postanowieniami zakładowego planu kont (przyjętym opisem konta 131) a stosowaną praktyką w zakresie zasad obsługi bankowej dochodów realizowanych przez Urząd Gminy; w tym celu albo założenie odrębnego rachunku bankowego Urzędu służącego do realizacji dochodów i odprowadzania ich do budżetu, zgodnie z regulacjami formalnie obowiązującymi w czasie kontroli, albo dostosowanie przez Pana Wójta opisu konta 131 do dotychczasowej praktyki,

b) rozważenie przyjęcia rozwiązania polegającego na ewidencjonowaniu rachunków realizowanych projektów na subkontach utworzonych w ramach konta 133 w ewidencji budżetu i powielaniu wydatków z tych rachunków na koncie 130 w ewidencji Urzędu; w przypadku dalszego utrzymywania praktyki prowadzenia kont rachunków projektów w ewidencji Urzędu:

- ewidencjonowanie obrotów i sald tych rachunków na kontach utworzonych w ramach konta 130,

- ewidencjonowanie wpływu z budżetu środków na wydatki zapisem Wn 130/konto projektu – Ma 223,

c) przyjmowanie wpłacanych wadiów na wyodrębniony rachunek bankowy ewidencjonowany w księgach Urzędu Gminy jako jednostki budżetowej na koncie 139; bieżące zaliczanie wadium wniesionego przez nabywcę nieruchomości na dochody budżetu,

d) dokonanie analizy należności pod kątem istnienia przesłanek do zaksięgowania odpisu aktualizującego należności na koncie 290, mając na uwadze postanowienia art. 35b ustawy o rachunkowości,

e) zaniechanie zaliczania do dochodów budżetu wpływów z podatku VAT należnego podlegającego odprowadzeniu do urzędu skarbowego, a do wydatków budżetu – kwot podatku VAT odprowadzonego do urzędu skarbowego z tych środków,

f) księgowanie faktur sprzedaży i zakupu (w zakresie podatku VAT podlegającego rozliczeniu) w sposób wskazany w części opisowej wystąpienia,

g) dokonywanie na koniec każdego roku korekty kosztów oraz ujęcia na stan konta 310 ustalonego w wyniku inwentaryzacji zapasu materiałów odpisywanych w koszty w momencie zakupu,

h) ewidencjonowanie jako zwrotu wydatków otrzymanych wpływów będących efektem obciążenia przez Urząd innych podmiotów w związku z wcześniejszym, przejściowym, poniesieniem z planu Urzędu wydatków pokrywających koszty obciążające te podmioty,

i) wyksięgowanie z ewidencji środków trwałych kwoty 136.604,93 zł  nie odzwierciedlającej wartości żadnego środka trwałego.

3. Zwiększenie odpisu na ZFŚS ustalonego na 2016 r. o stwierdzoną w trakcie kontroli kwotę jego zaniżenia w 2015 r. wynoszącą 3.281,79 zł.

4. Zobowiązanie Skarbnika do terminowego dokonywania zwrotu wykonawcom zabezpieczenia należytego wykonania umowy.

5. Przyjmowanie w wieloletniej prognozie finansowej dochodów z dotacji na inwestycje na poziomie mającym uzasadnienie w kwotach dofinansowania, o które wnioskowała gmina. Urealnienie danych obowiązującej WPF w tym zakresie.

6. Zapewnienie prawidłowego stosowania klasyfikacji budżetowej dochodów i wydatków.

7. W zakresie dotyczącym  najmu lokali mieszkalnych:

a) dokonywanie zmian stawek czynszu za lokale mieszkalne z powołaniem na art. 8a ustawy o ochronie praw lokatorów…,

b) coroczne dokonywanie rozliczenia faktycznych kosztów poniesionych przez gminę, związanych z opłatami niezależnymi od właściciela, z zaliczkami wniesionymi przez najemców lokali mieszkalnych, analogicznie jak w przypadku stosowanej przez Urząd praktyki w rozliczeniach z najemcami lokali użytkowych.

8. W zakresie realizacji zadań zbiorowego zaopatrzenia w wodę:

a) opracowanie i przedłożenie Radzie Gminy wniosku w sprawie uchwalenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę,

b) przedkładanie Radzie Gminy wniosku o przedłużenie czasu obowiązywania dotychczasowych taryf, opracowanych zgodnie z przepisami ustawy i rozporządzenia, tylko o 1 rok; po upływie okresu przedłużenia ponowne składanie wniosku o zatwierdzenie taryf, opartego o kalkulację niezbędnych przychodów,

c) określanie w przedkładanym Radzie Gminy wniosku o przedłużenie obowiązywania dotychczasowych taryf warunków ekonomicznych uzasadniających przedłużenie ich  obowiązywania na kolejny rok,

d) podjęcie skutecznych działań minimalizujących zjawisko strat wody z sieci.

9. Wykorzystywanie całości dochodów z opłat za zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych na cele określone ustawą o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Dokonanie zmian w budżecie na 2016 r. poprzez zaplanowanie na te cele po stronie wydatków środków niewydatkowanych w latach 2014-2015 na sumę 11.314,05 zł.

10. Egzekwowanie od podatników informacji w sprawie podatku rolnego w przypadkach przewidzianych przepisami ustawy o podatku rolnym.

11. Zachowanie powszechności opodatkowania poprzez realizację obowiązków w zakresie czynności sprawdzających, wskazywanych przepisami Ordynacji podatkowej. Egzekwowanie deklaracji na podatek od nieruchomości oraz należności z tego tytułu od podmiotów, na których ciąży obowiązek podatkowy.

12. Prowadzenie działań mających na celu doręczenie decyzji określających wysokość zobowiązania podatkowego, również poprzez działania zmierzające do ustalenia spadkobierców.

13. Przestrzeganie wskazanych w części opisowej wystąpienia przepisów Ordynacji podatkowej w zakresie prowadzenia postępowania podatkowego oraz wymogów formalnych dotyczących wydawanych decyzji podatkowych.

14. Podejmowanie kompletnych i terminowych działań windykacyjnych w stosunków do dłużników, na których ciążą zaległości podatkowe.

15. Dołożenie większej staranności przy weryfikacji rzetelności i wewnętrznej spójności treści dokumentacji robót (projektów, przedmiarów robót, kosztorysów), mając na uwadze ustalenia przedstawione w części opisowej wystąpienia i protokole kontroli.

O sposobie wykonania zaleceń pokontrolnych proszę powiadomić Regionalną Izbę Obrachunkową w Białymstoku Zespół w Łomży w terminie 30 dni od daty otrzymania niniejszego wystąpienia.

Dodatkowo informuję o możliwości składania, w terminie 14 dni od daty otrzymania wystąpienia pokontrolnego, zastrzeżeń do zawartych w wystąpieniu wniosków, za pośrednictwem Prezesa RIO do Kolegium Izby, zgodnie z art. 9 ust. 3-4 ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych. Bieg 30-dniowego terminu ulegnie zawieszeniu w stosunku do wniosków objętych zastrzeżeniem.

Podstawą zgłoszenia zastrzeżeń może być tylko zarzut naruszenia prawa poprzez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie.

       Zastępca Prezesa

     Regionalnej Izby Obrachunkowej

  w Białymstoku

Do wiadomości:

Regionalna Izba Obrachunkowa w Białymstoku

Zespół w Łomży